In dit overzicht kijken we naar de beste games van de afgelopen twaalf maanden. We kijken naar de games die voor verschillende consoles uitgebracht zijn: de Nintendo Switch, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One en Xbox Series X|S. Games die voor PS4 en Xbox One uitgebracht zijn, kunnen tevens gespeeld worden op de PS5 of Series X|S, vaak in betere kwaliteit. Heel vaak draaien games gewoonweg soepeler, maar in sommige gevallen is er ook een boost in het aantal frames per seconde. Staat je favoriet er niet tussen, laat dat weten in de comments hieronder!
In dit overzicht bespreken we de beste games die in 2023 uitkwamen op Xbox One, Xbox Series X en S, PlayStation 4, PlayStation 5 en Nintendo Switch.
Baldur's Gate 3
Baldur’s Gate 3 heeft tijdens de Game Awards de titel Beste game van het jaar gewonnen, en dat is met reden. Dit is een game die gebaseerd is op de razend populaire tabletop game Dungeons & Dragons, die gemaakt is door een ontwikkelaar uit België: Larian Studios. Dit team was eerder verantwoordelijk voor de fenomenale Divinity-reeks. Mocht je die games nog niet kennen, dan kunnen we je sowieso aanraden daar eens aan te beginnen (aangezien die nu her en der afgeprijsd zijn).
We halen die oude games niet zomaar aan. Want Divinity: Original Sin en Original Sin 2 zijn hevig geïnspireerd door Dungeons & Dragons. Het is daarom helemaal geen verkeerde keuze geweest de studio te laten werken aan een gamevervolg waar mensen al jaren naar uitkijken. En we zeggen het er vast bij: je hoeft de eerdere delen niet gespeeld te hebben om enigszins te begrijpen wat er gebeurt in Baldur’s Gate 3, al helpt het natuurlijk wel één van de genoemde spellen gespeeld te hebben.
In Baldur’s Gate 3 kun je spelen met een bestaand of zelf aangemaakt personage. In beide gevallen krijg je te maken met een vervelende worm in je hersenen die ervoor zorgt dat je langzaam verandert in een ander ras (het ras dat verantwoordelijk is voor het inbrengen van die worm). Lang verhaal, kort: je ontsnapt natuurlijk (tenminste, dat moet je doen aan het begin van de game) en daarna ga je op pad om die worm uit je brein te krijgen. En natuurlijk om de wereld te redden van naderend onheil.
Wat de game zo krachtig maakt is de combinatie van grafische kwaliteiten, de uitgebreid ontwikkelde wereld, de diepgaande personages en de keuzevrijheid van de speler. Je kunt op allerlei situaties reageren zoals je wil (omdat er meerdere opties beschikbaar zijn), waardoor verhalen en missies soms een andere wending nemen dan je verwacht. Ook is het tof dat D&D zo trouw als mogelijk gedigitaliseerd is in deze game, waardoor liefhebbers volop kunnen experimenteren van alles wat Baldur’s Gate 3 te bieden heeft.
Metroid Prime Remastered
Meer dan twintig jaar geleden verscheen Metroid Prime voor de GameCube. Hoewel de game bij veel mensen moest klikken, groeide dit meesterwerk uit tot één van de beste games van zijn generatie. De Prime-serie is een driedimensionale first-person puzzelgame met schietelementen, die veel weg heeft van zijn tweedimensionale voorgangers als het gaat om sfeer, verhaalvertelling en levelstructuur. Levels in Metroid-games vertellen vaak hun eigen verhaal en leiden je op een intuïtieve wijze langs alle belangrijke onderdelen.
Soms moet je wat beter je best doen om bepaalde items te vinden. Maar door goed op je omgeving te letten, vind je vaak paden die terugleiden naar voorgaande levels of werelden. Daar zit dan weer ergens een deur of obstakel waar je langs kunt komen met nieuwe vaardigheden. Zo blijven Metroid-games in het algemeen spelers van begin tot eind boeien, en Metroid Prime is daar niet anders in. Sterker nog: de stap naar drie dimensies bracht destijds een nieuwe laag aan onderdompeling met zich mee.
En voor de Remastered-versies is het goed om te weten dat alles wat het origineel destijds zo goed maakte, nog steeds overeind staat. Sterker nog: de game is mooi oud geworden en de ontwikkelaar heeft het spel op de beste plekken van een moderne saus voorzien. De besturing is veel uitgebreider en voelt minder beperkend aan, terwijl de graphics je nooit het idee geven dat je te maken hebt met een spel dat twintig jaar oud is. Ben je op zoek naar een meeslepend en vooral ook uitdagend avontuur, dan is dit de game voor jou.
Resident Evil 4 Remake
Als je aan menig gamer vraagt wat één van de beste games ooit gemaakt is, dan is de kans groot dat Resident Evil 4 een paar keer voorbij komt. Dat spel verscheen voor het eerst in 2005 op de Nintendo GameCube en heeft sindsdien veel liefde, aandacht en lof gekregen. Niet alleen in de vorm van nieuwe uitgaves voor andere spelcomputers, maar ook vanwege het blauwdruk dat andere game-ontwikkelaars gretig gebruiken. Al die games waarbij de camera over de schouder hangt? Die heb je te danken aan Resident Evil 4.
Daarom is het fantastisch om te zien dat Capcom besloten heeft Resident Evil 4 Remake uit te brengen, helemaal opnieuw opgebouwd en vormgegeven volgens nieuwe standaarden. En dat terwijl de ontwikkelaar de basis respecteert. Dit levert een moderne, doch klassieke ervaring op. Resident Evil 4 Remake is een survivalhorrorgame waarbij je vaak items moet managen om te kunnen overleven. De capaciteit voor het meenemen van spullen is beperkt, wat het gevoel van overleven op den duur alleen maar meer en meer versterkt.
Door het design van de game, en de vijanden die je kant op komen, gecombineerd met het gebrek aan ruimte, kom je keer op keer terecht in situaties die ontzettend stressvol zijn. Je moet je hoofd koel houden om het einde van de credits te kunnen zien, en daar schuilt dan net de uitdaging in. Resident Evil 4 Remake is een echte test in stressbestendigheid. Voor gamers die het origineel gespeeld hebben, is het goed om te weten dat er ook wat dingen veranderd zijn, waardoor voor hen het avontuur alsnog fris kan aanvoelen.
Street Fighter 6
Het probleem van vechtspellen in het algemeen is dat ze vaak ontoegankelijk zijn. Zeker wanneer een serie al een tijdje meegaat, dan worden de spelregels en de mogelijkheden te uitgebreid. Nieuwe spelers vermijden dergelijke spellen vaak, omdat ze niet bereid zijn de benodigde tijd en energie te investeren om een beetje op niveau te komen. En soms niet eens dat; zonder zo’n verplichte investering is het vaak niet eens mogelijk de game op een basaal niveau te beleven. Street Fighter 6 brengt daar gelukkig verandering in.
Het spel bevat namelijk een belangrijke speloptie, waarmee de besturing flink versimpeld wordt. Je hoeft geen ingewikkelde knoppencombinaties te onthouden én uit te voeren en kunt – á la Super Smash Bros. – met een paar keer drukken al snel toffe moves tevoorschijn toveren. Zeker voor nieuwkomers of mensen die geïnteresseerd zijn in vechtgames is dit de ultieme oplossing. Street Fighter 6 maakt de spelbeleving namelijk ontzettend toegankelijk. Veteranen kunnen uiteraard kiezen voor een traditionele besturing.
Daarnaast is er dit keer een soort verhaalmodus waarin je vrij rondloopt in een grote wereld en het opneemt tegen allerlei soorten vechters. Het mooie aan deze modus is dat er tussendoor minigames gespeeld kunnen worden, die je vrijwillig kunt opstarten. Die minigames leren voornamelijk de minder ervaren mensen om te gaan met de ingewikkelde besturing, maar dan vaak zonder dat ze dat doorhebben en zonder dat het al te veel energie kost. Dit soort elementen maakt van Street Fighter 6 één van de beste games van dit moment.
Sea of Stars
Op de FWD-redactie zijn we niet vies van games die prachtig verwijzen naar games van weleer. Sea of Stars is zo’n game, die zich hevig heeft laten inspireren door belangrijke role playing games uit de jaren negentig. Dit is bovendien een prequel bedoeld voor iedereen die fan is van The Messenger; nog zo’n game die rechtstreeks uit het verleden lijkt te komen. Sea of Stars vertelt het verhaal van de Children of the Solstice, die de krachten van de zon en de maan combineren zodat daar Eclipse Magic uit voort kan komen.
Deze kracht is nodig om allerlei monsters te verslaan die momenteel door de wereld razen. Die zijn allemaal gemaakt door een kwaadaardig persoon genaamd de Fleshmancer. Spelers krijgen de taak diegene te verslaan, door een kleurrijke wereld te verkennen en deel te nemen aan turn-based battles, die gemoderniseerd zijn. Net als in games als Super Mario RPG en Paper Mario dien je tijdens het gevechten actief te blijven en moet je constant – op de juiste momenten – een knop indrukken voor harde aanvallen.
Bovendien is het mogelijk combo’s uit te voeren met allerlei personages en zijn er allerlei manieren om je team sterker te maken. Sea of Stars leent zich daardoor uitstekend voor strategische gevechten. Wat de game vooral zo tof maakt: je hoeft niet constant te grinden om verder te komen. En de gevechten vinden plaats in dezelfde omgeving als de wereld die je verkent, net zoals in Chrono Trigger. Je hoeft daardoor niet constant naar laad- en transitieschermen te kijken, die Final Fantasy vroeger rijk was.
Marvel's Spider-Man 2
De recente Marvel’s Spider-Man-games staan garant voor twee dingen. Ten eerste laten ze zien wat de nieuwste PlayStation van Sony precies in huis heeft en ten tweede krijg je echt een met liefde ontwikkeld avontuur voorgeschoteld. Daar waar het eerste deel alles uit de PlayStation 4 Pro haalde, haalt dit tweede deel alles uit de PlayStation 5. Dat zien we echt terug aan de grafische kwaliteiten. Niet alleen oogt New York scherper dan ooit, ook is het zo dat je veel verder kunt kijken dan ooit tevoren.
Gebouwen in de verte hebben meer details; en ook is het zo dat je sneller kunt zien waar bepaalde missie-iconen staan. Die grafische kwaliteit zit hem dus niet alleen in het uiterlijk, je haalt er nog een voordeel uit. Je hoeft niet constant naar de kaart te gaan om het volgende doel in zicht te brengen. Zoek gewoon een hoog punt op (of maak gebruik van de scanoptie om de buurt in kaart te brengen) en voor je het weet ga je verder waar je gebleven was met missies afronden en dingen verzamelen.
Nieuw in dit deel is dat je niet met één, maar twee Spider-Man-helden speelt. De verhalen uit zowel Marvel’s Spider-Man en Spider-Man: Miles Morales worden netjes afgerond in dit deel, waardoor je als speler van het eerste uur echt helemaal op kunt gaan in de gebeurtenissen, het verloop van het verhaal en nieuw geïntroduceerde en terugkerende personages. Als Insomniac Games iets kan, dan is dat wel een pakkend verhaal neerzetten en dat combineren met fijne, toegankelijke gameplay.
Slingeren voelde niet eerder zo goed. En als je ergens moeite mee hebt als speler – om wat voor reden dan ook – dan kun je dat gewoon aanpassen binnen de opties. Als we toch nog even kritisch zijn op het spel dan vinden we dat we als spelers vaak van actie stuk naar actie stuk geduwd worden, waardoor het spel best bombastisch kan zijn. En dat kan nog wel eens ten koste gaan van dat verder pakkende verhaal. Ook is er niet zo heel veel nieuw ten opzichte van het eerste deel.
Dead Space Remake
Singleplayergames hebben lang het onderspit moeten delven, maar dankzij het succes van games als Star Wars: Jedi – Fallen Order en recente remakes van verschillende Resident Evil-games, hebben we nu wederom een toffe titel te pakken. Het is wederom een remake, maar dat mag de pret niet drukken. Toen de eerste Dead Space vijftien jaar geleden verscheen voor Xbox 360 en PlayStation 3, gooide die hoge ogen. Het is dus niet vreemd om te zien dat uitgever Electronic Arts dat succes wil herhalen en wil achterhalen of mensen dit soort spellen zien zitten.
Nou, wij kunnen hen alvast verklappen: kom maar door. Dead Space – Remake is namelijk nog net zo spannend als de eerste keer dat we de game speelden. Zelfs spelers die in 2008 de game uitspeelden kunnen nieuwe dingen verwachten. Het verhaal heeft de remake-behandeling in grote delen overleefd, maar ontwikkelaar Motive Studios heeft wel kleine, subtiele veranderingen aangebracht. Qua gameplay is er veel op de schop gegaan. Niet alleen zijn er dit keer nieuwe puzzels, ook zit je nog vaker op het puntje van je stoel tijdens het spelen.
Motive Studios heeft namelijk een soort laag van onvoorspelbaarheid toegevoegd aan Dead Space – Remake, waardoor je constant alert moet blijven. Dat zorgt voor wat nervositeit, maar dat is precies dé reden waarom je deze game in huis wil halen. Bovendien oogt en klinkt het spel ontzettend prachtig en heeft het ruimtestation USG Ishimura er niet eerder zo prachtig uitgezien. Kortom: zowel nieuwe als oude spelers met interesse in horrorgames doen er goed aan deze titel op te pikken. Maar wel spelen met de gordijnen dicht en de lampen uit, oké?
Armored Core VI: Fires of Rubicon
Soms kan het leven zo simpel zijn. Als we vechtende robots op onze televisies zien, dan zijn we geïnteresseerd. En als het dan een game betreft van de makers van Dark Souls en het tien jaar geduurd heeft voordat deel vijf op een opvolger kon rekenen, dan zijn we helemaal van de partij. Technisch gezien hebben we te maken met mechas in Armored Core VI: Fires of Rubicon, maar dat mag de pret niet drukken. De gevechten zien er daarvoor veel te spectaculair uit en de gameplay is behoorlijk moeilijk, maar o zo bevredigend als je prevaleert.
Armored Core bestaat dus al redelijk lang; het eerste deel verscheen in 1997. Maar aan de kern is al die tijd niet heel veel gesleuteld. Je bent een naamloos personage dat verschillende gevechtsrobots bestuurt. Dat doe je op opdrachtenbasis. Soms vanuit een bedrijf en anders krijg je van een bepaald persoon een missie. Wanneer je klaar bent, ontvang je credits en met die credits kun je je huidige robot upgraden. Ook krijg je mettertijd toegang tot nog meer opties, missies en middelen, waardoor je dus lekker aan de gang kunt blijven.
Hoe je je mecha precies vormgeeft, dat is geheel aan jou — dat is niet veranderd aan Armored Core VI: Fires of Rubicon. Je kunt beide armen van wapens voorzien en achterop heb je ook nog ruimte voor wat geweld. Je krijgt bovendien alle tijd en ruimte om je builds uit te proberen. Want in tegenstelling tot voorgaande delen, hoef je je nu geen zorgen te maken over eventueel openstaande schulden. Juist, in vorige delen van deze serie leverde je geld in wanneer een missie fout afliep, maar daar is nu geen sprake van.
Armored Core VI: Fires of Rubicon mag dan wel een pittig, en daarmee typische From Software-, spel zijn, het straft spelers niet voor het falen. Merk je dat iets niet lekker loopt, dan ga je terug naar de tekentafel en probeer je wat anders uit. Dat maakt de game iets toegankelijker, maar niet heel veel. Als je alles uit dit spel wil halen, moet je goed tegen je verlies kunnen. Ook moet je het leuk vinden om optimale builds voor de mechas te vinden — maar gelukkig staat het internet vol met ideeën voor je gevechtsrobots.
Final Fantasy XVI
Als je denkt aan Final Fantasy, dan denk je misschien aan onderhoudende rpg’s die je al sinds de NES en SNES kunt beleven. Voor het nieuwste deel in de franchise, Final Fantasy XVI, kun je het beste een groot deel van die kennis overhoop gooien. Nu houdt uitgever Square Enix ervan om elk deel in deze serie een aparte draai te geven, maar met het zestiende deel zet die de ervaring op z’n kop. Weg zijn de gevechten waarin je moet wachten op je beurt of een apart systeem. Dit is namelijk een actie-rpg.
Nu hebben bijvoorbeeld Final Fantasy XV en Final Fantasy VII Remake al meer dan genoeg actie-elementen in het gevechtssysteem zitten. Maar Final Fantasy XVI is wat dat betreft meer actie dan rpg. Denk meer aan Devil May Cry dan aan Final Fantasy en je zit goed. Ondertussen krijg je nog steeds te maken met items die je kunt dragen en aandoen, evenals teamleden die je kunt aansturen. Square Enix is de rpg in Final Fantasy XVI dus niet helemaal vergeten, maar vergis je niet: verwacht geen rustig avontuur met turn-based battles.
De zijmissies zijn soms niet altijd even denderend. Ook kun je je afvragen waarom er een levelsysteem is wanneer je constant één richting oploopt en vijanden tegenkomt die even sterk of soms iets sterker zijn; maar laat het de pret niet drukken. Het verhaal is over het algemeen boeiend genoeg om van begin tot eind mee te willen krijgen en qua graphics heeft de serie er nog nooit zo goed uitgezien. Bovendien is de game supertoegankelijk, dankzij uitgebreide tutorials en het actieve loresysteem, dat je op elk moment kunt raadplegen voor context.
Pikmin 4
De Pikmin-serie van Nintendo is een geliefde franchise met een schare groep fans die bij de games zweren. Sinds het eerste deel is de serie echter al aan verandering onderhevig en Pikmin 4 voor Nintendo Switch vormt daar geen uitzondering in. Net zoals in voorgaande delen staat de basis nog steeds als een huis. Je speelt met een personage (dat je dit keer overigens zelf kunt vormgeven) en moet een groepje wezens genaamd Pikmin begeleiden, terwijl ze allerlei verschillende soorten taken voor je uitvoeren.
Pikmin 4 is, net als z’n voorgangers, een puzzelgame met realtime strategy-elementen. In de games moet je meestal spulletjes verzamelen om bepaalde dingen (zoals een ruimteschip) te maken. Ondertussen neem je het op tegen kwaadaardige flora en fauna en maak je obstakels kapot om weer verder te komen. Elke Pikmin heeft zo zijn eigen kwaliteiten, eigenschappen en zwaktes waar je rekening mee moet houden. Daardoor moet je altijd scherp zijn op wie je meeneemt op je volgende expeditie.
Het nieuwe deel gooit een aantal vertrouwde elementen over de boeg. Zo kun je dit keer ook in de avond op pad gaan. Je wordt daarbij geholpen door één van de twee nieuwe soorten Pikmin, namelijk de Glow Pikmin. Zo kun je ook ’s avonds zien wat je aan het doen bent. Daarnaast is er nog een Ice Pikmin toegevoegd, die tegen ijs kunnen en vijanden kunnen bevriezen. Bovendien kun je de hulp inschakelen van Oatchi, een hondje. Dat hondje kan eveneens spullen dragen en objecten voor je slopen.
Uiteindelijk is het de bedoeling dat je Captain Olimar redt, een personage uit eerdere delen. Dat doe je in het hoofdverhaal; alleen of in je eentje. Tijdens het spelen ontgrendel je ook nog een zijverhaal waarin je wederom in de huid kruipt van Olimar. Je krijgt dan een soort voorverhaal te zien, waardoor je weet wat er met de kapitein gebeurd is voordat Pikmin 4 van start gaat. Dit nieuwe deel bevat genoeg verrassende elementen die spelers van het eerste uur kunnen verrassen, maar nieuwe spelers niet hoeven te overrompelen.
Meer lezen?
Disclaimer: omdat we niet voor elke game een recensiecode of -exemplaar ontvangen hebben, kan het zijn dat je spellen mist op deze lijst. Games die we onder meer aangevraagd, maar niet binnengekregen hebben zijn The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom, Alan Wake 2, Super Mario Bros. Wonder, Persona 5 Tactica en Lies of P.
Voor meer informatie, tips en adviezen voor de zoektocht naar een nieuwe tv waar je de beste games op kunt spelen, kun je terecht in de sectie tips en adviezen . Hier lees je ook alles over een perfect audiosysteem en koopgidsen voor alle apparatuur.
Lees ook onze recensies van gameconsoles
- PlayStation Portal
- Microsoft Xbox Series X
- Sony PlayStation 5
- Sony PlayStation 4 Pro
- Nvidia Shield met Android TV
- Nintendo Switch OLED
- Microsoft Xbox One X
Bekijk ook de vorige overzichten
- Beste games van dit moment – deel 30 (winter 2023-2024)
- Beste games van dit moment – deel 29 (herfst 2023)
- Beste games van dit moment – deel 28 (zomer 2023)
- Beste games van dit moment – deel 27 (lente 2023)
Reacties (0)