Review: Hisense 65U8Q miniled-tv

Hisense 65U8Q - Beeldverwerking

De nieuwe Hi-View Engine Pro markeert weer wat vooruitgang voor de beeldverwerking. Wat is onveranderd? Deinterlacing (voor live tv) en upscaling zijn prima. Wie de upscaling graag wat extra pit geeft, activeert Superresolutie. Voor erg lage kwaliteit content zoals dvd hou je het best bij de laagste stand. Vergeet dan niet ruisonderdrukking te activeren, of je riskeert ruis mee aan te scherpen. Voor alle andere content is medium superresolutie prima. De MPEG-ruisonderdrukking blijft wat matig, blokvorming volledig wegwerken is moeilijk. De bewegingsscherpte is degelijk, maar lcd-panelen blijven het fijnste detail wel verbergen in snelle actiescènes. Met ‘Clear Motion’ breng je wat extra detail in zicht, maar het maakt soms een dubbele rand zichtbaar. Het paneel ondersteunt een 240Hz refresh rate die je kan activeren voor wat extra bewegingsscherpte, maar dat kost dan weer wat verticaal detail. Al bij al zijn geen van beide ideaal, maar als je wat extra wil, kies dan liever ‘Hoge Verversingssnelheid, bijvoorbeeld voor sport. De ‘Ultra Smooth motion’-instelling kan je gebruiken om snelle camerabewegingen vloeiend te maken, zonder al te veel artefacten.

Wat is er verbeterd tegenover vorig jaar? De ‘Kleurverloop’ instelling waarmee je kleurbanden in gradiënten verbergt werkt iets beter. De laagste stand is erg veilig, ze verbergt geen detail maar kan de zwaardere gevallen niet aan. In de Medium-stand lukt dat wel, ten koste van beperkt detail. In HDR zien we zelfs dat die instelling nauwelijks nog nodig is, 10 bit-gradiënten zijn nagenoeg perfect zonder stroken.

Hisense 65U8Q - Beeldkwaliteit

Deze Hisense is uitgerust met een VA-paneel met degelijk ANSI-contrast van 4090:1. Dat is prima, en Hisense verbetert dat nog met een miniled-achtergrondverlichting die onderverdeeld is in 64×32 (2048) segmenten, tegenover 1600 vorig jaar.

Hisense blijft wel dezelfde, erg voorzichtige dimmingstijl gebruiken. Dat betekent dat je in Filmmaker mode het ANSI-contrast naar 15.850:1 ziet gaan, wat maar een bescheiden verbetering is. Lokaal dimmen staat dan in de laagste stand, maar hogere standen brengen geen grote verbetering, terwijl het wel veel zwartdetail kost. ‘Adaptief contrast’ inschakelen gaf het beeld wel iets meer diepte. We vermoeden als oorzaak vooral dat Hisense veel zones aanstuurt om zichtbare zonegrenzen te vermijden, maar dat veroorzaakt dan weer halovorming. Op dat vlak is er maar weinig verbetering tegenover vorig jaar, ondanks de stevige stijging van het aantal zones. Het dimming algoritme is ook iets te traag, de leidende kant van bewegende voorwerpen is iets dimmer. De uniformiteit was wel prima, zowel op donkere als heldere beelden.

De Filmmaker Mode is goed gekalibreerd, maar er is nog steeds ruimte voor verbetering. De kleurtemperatuur is wat oranje/rood getint, en alhoewel de fout binnen de aanvaardbare marge ligt, is het toch wat zichtbaar. De kleurweergave is over het algemeen vrij goed. Intense kleuren zijn iets te donker, maar compenseren dat door meer saturatie, waardoor kleurrijke beelden wat feller ogen. Het schaduwdetail is prima, en kan eventueel nog verbeterd worden met een aparte instelling, ideaal voor kijken bij veel omgevingslicht.

Hisense 65U8Q - HDR

De 65U8Q kan echt uitpakken met zijn piekhelderheid. In Filmmaker Mode HDR meten we 3677nits op het 10% venster, en 740 nits op het volledig wit veld. De verbetering situeert zich vooral op de 10% en kleinere testvensters. Wie nog wat extra wil, kan AI Brightness Burst, activeren, dan tikt hij op het 10% venster zelfs net niet 5.000 nits aan. Het kleurbereik van de quantum dots is uitstekend, 96,8% P3. Hij heeft dus stevig wat potentieel, maar kan hij dat ook benutten?

Vorig jaar liet de U8NQ immers punten liggen door ondermaatse tonemapping. Wat wel is gebleven, is de uitgebreide HDR-ondersteuning, de U8Q kent HDR10, HLG en Dolby Vision IQ.

De HDR10-kalibratie oogt in elk geval goed. De grijsschaal is neutraal en de EOTF volgt netjes de standaard curve. In de kleurmeting zien we dat de meeste kleuren wat te helder zijn. De testclips moeten uitsluitsel brengen. Daar zien we in elk geval dat de U8Q betere prestaties levert dan zijn voorganger. Er zit mooi contrast in de beelden, en de kleuren zijn rijk en natuurlijk. In donkere scènes toont hij veel schaduwnuance en heeft hij minder last van het wat wazig effect van de dimming, al blijft daar duidelijk ruimte voor verdere verbetering. In zeer heldere beelden kunnen de prestaties wat variëren. Zo zagen we prima witdetail met content die gemastered was op 1000 of 4000 nits, maar met content gemastered op 2000 nits besloot hij plots wel een deel witdetail te knippen. Ook dynamische tonemapping blijkt hier geen oplossing. Dat maakt beelden (soms veel) te helder, vooral als ze relatief laag gemastered zijn, maar wel veel wit tonen. Laat het daarom uitstaan. Er is dus verbetering, maar verder aandacht blijft nodig. Dolby Vision IQ blijft overigens de beste garantie om de maximale prestaties uit het toestel te halen. Die beelden waren indrukwekkend.

Review-apparatuur

Voor de lag-meting gebruiken we een PiLagTesterPro en Leo Bodnar Display lag meter. Voor alle andere metingen vertrouwen we op een Jeti Spectraval 1501 Hi-Res spectroradiometer, een Portrait Displays C6 HDR2000 colorimeter, een VideoForge Pro patroongenerator, en de Portrait Displays Calman for Business software. Om eventuele HDR-problemen te analyseren gebruiken we een HDFury VRROOM. Ons projectiescherm is een Projecta Tensioned Elpro Concept met HD Progressive 1.1 doek. Hier vind je meer info over onze meetapparatuur.

Hisense 65U8Q – Geluidskwaliteit

Een 80W audioconfiguratie met 4.1.2 kanalen en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, dat is sterk. In het opvallende profiel zitten zijwaarts en opwaarts gerichte luidsprekers, de hoofdkanalen zijn naar beneden gericht, de woofer zit in de rug. Dat hij veel volume kan leveren is onmiddellijk duidelijk, de bas is krachtig en muziek klinkt bijzonder goed.

Dat is, als je het volume niet te hoog (in onze test boven 70/100) draait. Dan grijpt de processor immers erg hard in, en dat is duidelijk hoorbaar. In de praktijk denken we dat dat wel zal meevallen, een volume rond 50 leek meer dan voldoende. De surroundervaring is duidelijk, en er is beperkt hoogte-effect. Opgelet wel met luide LFE-effecten (het subwooferkanaal), die kunnen het chassis laten trillen. Net als bij de beeldprestaties levert Hisense sterk potentieel, maar missen we wat verfijning.

Hisense 65U8Q – Conclusie

Met een USB-C-poort met DisplayPort kiest Hisense voor een opmerkelijk vernieuwing die in elk geval voor laptopgebruikers bijzonder handig is. Aangevuld met drie HDMI 2.1-poorten met ruime gamefuncties is hij voor gamers zeker een interessante keuze. Aan puur rauw vermogen ontbreekt het de Hisense 65U8Q niet, maar het blijkt moeilijker om het volledig te benutten. Hij levert prima contrast en goed zwartdetail, maar met 2000+ zones hoopten we toch op nog betere contrastprestaties. Zo kunnen halo’s bijvoorbeeld nog steeds zichtbaar zijn. In HDR is het resultaat in de regel uitstekend, zeker met Dolby Vision, in HDR10 kan er uitzonderlijk wat witnuance verloren gaan. Dynamische tonemapping verbetert dat niet. VIDAA blijft een bijzonder vlotte smart tv-omgeving, maar het nieuwe Home-scherm is ons te druk en sommige lokale apps zijn nog steeds niet beschikbaar. Uiteindelijk mag je behoorlijk wat kijkplezier verwachten van deze Hisense. Hij levert veel helderheid, ruim voldoende om zelfs in felverlichte woonkamers mooie beelden te tonen. De beeldverwerking is erg goed, en de krachtige audio kan ons overtuigen.