Destiny 2
We gaan er geen doekjes om winden. Als je dit najaar één shooter gespeeld moet hebben, dan is dat wel Destiny 2. Dit is is de opvolger van kaskraker Destiny en brengt een aantal vernieuwingen met zich mee. Zo kun je nu deelnemen aan een verhaal met daarin de personages waar je inmiddels bekend mee bent. Ook kun je op verschillende manieren levelen en aan nieuwe wapens, uitrusting en modificaties komen dan in het eerste deel. Er bestaat simpelweg meer variatie in de gameplay en missies. Het online gedeelte is nog altijd even sterk als altijd.
Maar er zijn toch dingen waar we helaas niet omheen kunnen. Juist omdat Destiny 2 in de kern zo fijn speelt en lekker schiet, vallen er dingen op. Zo zijn de vijanden letterlijk hetzelfde. Hoewel er niets mis met deze vijanden is, is het wel jammer dat dit een gevoel van déjà vu geeft. Daarnaast is het ook nog steeds zo dat er geen manier is om latere content met online spelers te doen. Je kunt dit alleen met je vrienden spelen en die moeten maar net zin hebben om – net als jij – door de game heen te gaan en te blijven spelen voor een hoger level.
Ben je fan van het eerste deel of heb je altijd kunnen genieten van de Halo-reeks (ontwikkelaar Bungie was daar vroeger verantwoordelijk voor), dan kun je – ongeacht je vaardigheidsniveau – je zeker twintig tot misschien wel honderd uur vermaken met de game. De eerste Destiny had het probleem dat veel mensen afhaakten na enkele weken (of soms nog maanden), omdat nieuwe content op zich liet wachten. We hopen dat Bungie en uitgever Activision niet dezelfde fout maken, zodat iedereen lang blijft spelen.
Gelukkig is er ondertussen meer dan genoeg om van te houden. Zo draait het spel technisch ontzettend soepel en mag je rekenen op ontzettend veel actie en avontuur. Dit komt de gameplay zeker ten goede, vooral wanneer je in één van de spannende matches het opneemt tegen andere spelers. Destiny 2 is vooral heel uitdagend en blijft spelers voortdurend uitdagen met Milestones: wekelijkse doelen. Los daarvan zijn er ook moeilijke modes, waar je je pas laat in het spel aan moet wagen. Kortom: genoeg te doen voor de komende weken.
Mario + Rabbids: Kingdom Battle
Niemand had dit avontuur kunnen zien aankomen: een game waarin de bekende personages van Nintendo het opnemen tegen de grappige konijnen van de Frans-Canadese speluitgever Ubisoft. Het resultaat is een verrassend leuk en moeilijk spel binnen het turn-based strategy-genre, waarin de speler en de computer elkaar in beurten afwisselen. De bedoeling is om met een strategie op de proppen te komen waarmee je de vijand verslaat. Dat kan met wapens, maar ook door slim om te gaan met de omgeving of je teamgenoten.
Je krijgt de taak om vier werelden met elk negen levels te doorkruisen. Naast strategische gameplayelementen krijg je ook de ruimte om omgevingen te verkennen en op zoek te gaan naar handige schatten. Dit zorgt ervoor dat je niet constant op het puntje van je stoel zit om te achterhalen of je gemaakte zetten wel of niet het beoogde effect gaan hebben. Mario + Rabbids biedt spelers dus ruimte aan om even op adem te komen, zonder de game te hoeven wegleggen. Op de lange termijn krijg je daar een meer gebalanceerde game van.
Het gevechtssysteem kan aanvankelijk een beetje overweldigend zijn, maar gun jezelf de tijd om het even te leren kennen — want alleen dan haal je écht al het plezier uit deze vrolijk uitziende, maar ontzettend uitdagende game voor de Nintendo Switch. Mocht een gevecht te moeilijk zijn, dan is het nog steeds mogelijk de moeilijkheidsgraad aan te passen. Verder zal het spel je altijd eerlijk behandelen en belonen, waardoor je nooit met een naar gevoel aan het spelen bent. Heb je een Nintendo Switch, dan wil je deze game hebben.
Dishonored: Death of the Outsider
Na twee delen met een nummer, is het tijd voor een standalone downloadable game binnen de Dishonored-serie. Heb je beide delen van deze franchise al gespeeld en ben je op zoek naar meer? Dan kunnen we al heel snel melden dat je Death of the Outsider gewoon moet spelen. Het is meer van hetzelfde, maar dat is in dit geval juist goed. De basis van de Dishonored-spellen zijn altijd sterk geweest en bieden spelers manieren aan om zelf oplossingen te bedenken voor de problemen. Het is echt een digitale speeltuin (voor sluipmoordenaars).
Ondanks het feit dat deze titel geen cijfer draagt en al een jaar na het fantastische tweede deel wordt uitgebracht, voelt Dishonored: Death of the Outsider toch aan als een mooie afsluiting van het verhaal. Maar de game voelt wel een stuk korter aan dan we gewend zijn, maar dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat dit niet het officiële derde deel is. Het level design is nog even strak als voorheen. Tel daarbij de nieuwe vaardigheden bij op en je houdt al snel een titel over die liefhebbers van sluipgames eigenlijk niet mogen missen.
Er zijn we wat kleinere dingen die tegenvallen. Zo is het laatste level niet zo heel tof in vergelijking met de rest van deze downloadable titel. Ook kan de AI (kunstmatige intelligentie) de game nog wel eens in de weg zitten als het om de vijanden in het spel gaat. Maar het is niets om je echt druk om te maken. De lijst met achievements zijn nog even leuk als de twee voorgaande games en laten je meer uit de game halen dan je van tevoren zou denken. Het sterkste punt van Dishonored: Death of the Outsider is zonder meer het fantastische leveldesign.
Pokkén Tournament DX
De kans is groot dat je nog nooit van deze game gehoord hebt. Maar toch is dit al de DX-versie, oftewel een Deluxe-editie. Pokkén Tournament verscheen namelijk al eerder op de Nintendo Wii U en is vanaf nu ook verkrijgbaar op de Nintendo Switch. In het spel nemen spelers het tegen elkaar op met verschillende Pokémon, maar niet zoals je zou verwachten. Dit keer neem je direct de controle over het zakmonster. Liefhebbers van de vechtserie Tekken zullen zich waarschijnlijk direct thuisvoelen met dit gevechtssysteem.
De makers van die vechtreeks, Bandai Namco, is namelijk verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het spel. Pokkén Tournament DX biedt spelers genoeg modi aan waarin snel even een potje gespeeld kan worden en waar getraind kan worden voor de gevechten die je later online tegen andere spelers gaat spelen. Het spel draait ontzettend soepel op de Nintendo Switch (docked of in de hand), heeft genoeg (dagelijkse) uitdagingen waarin je jezelf kunt verliezen en laat je zelfs met en tegen je vrienden spelen. Het voelt aan als een compleet pakket.
Mocht je het origineel op de Wii U niet tof hebben gevonden, dan hoef je je ook nu niet te wagen aan het spel. In de kern is het nog altijd dezelfde game als toen, met een aantal wijzigingen. Zo zijn nu alle twintig personages direct ontgrendeld en werkt de game op een technisch niveau gewoon beter dan op de Wii U. Ook zijn er enkele nieuwe modes toegevoegd. Maar over het algemeen is het nog steeds dezelfde game als toen. Heb je hem toen niet gespeeld en zoek je een fighter voor op de Switch, dan kun je met Pokkén Tournament je hart ophalen.
Knack 2
Knack 2 is het vervolg op het platformspel Knack, dat een paar jaar geleden werd uitgebracht voor PlayStation 4 en de dagen van weleer wilde terughalen. De dagen van weleer zijn in dit geval de jaren waarin platformers ongekend populair waren en elke spelcomputer haar eigen mascotte had. Nintendo had (en heeft) Super Mario, Sega had Sonic the Hedgehog en Sony had Crash Bandicoot. Tijden veranderen en consoles kunnen zonder (nieuwe) mascottes uit platformers. Als het eerste Knack-deel iets bewezen heeft, dan is dat het wel.
Knack was dus niet zo’n denderende ervaring. Daarom zag bijna niemand de release van Knack 2 aankomen, die ook exclusief te spelen is op PS4 (en er zijn zelfs PS4 Pro-verbeteringen). Knack 2 doet vrijwel alles beter dan het eerste deel en presenteert de speler grotere, gevarieerdere en kleurrijkere levels dan voorheen. Ook beschikt Knack, het hoofdpersonage dat uit kleine onderdelen bestaat, over nieuwe eigenschappen, waar de ontwikkelaar leuke dingen mee weet te doen. Zo kan Knack groeien en krimpen, maar ook hard slaan.
Uiteindelijk weet ook Knack 2 ons niet te overtuigen dat spelcomputers van vandaag de dag een mascotte uit een platformgame nodig hebben, maar we hebben ons wel ontzettend vermaakt met deze titel. De toegevoegde coöperatieve modus is vooral leuk met een jonger lid van de familie, omdat jullie dan samen de omgevingspuzzels kunnen oplossen en de vijanden kunnen verslaan. Heel moeilijk is Knack 2 niet (ook niet op de hoogste moeilijkheidsgraad), maar dat is misschien maar goed ook. Zo blijft dit spel leuk voor jong en oud.
Yakuza Kiwami
In 2005 verscheen er een titel dat later zou uitgroeien tot een populaire serie waarin de Japanse mafia centraal staat: Yakuza. Het eerste deel is nooit in het westen uitgebracht, maar is nu, geheel geremasterd, verkrijgbaar op de PlayStation 4. In de kern is dit een openwereldtitel waarin je ontzettend veel activiteiten kunt doen. Wanneer je ‘open wereld’ hoort, hoor je ook vaak de game GTA (Grand Theft Auto) genoemd worden. Maar wanneer je deze titel met GTA vergelijkt, dan vinden we eigenlijk dat je Yakuza Kiwami te kort doet.
Is dit spel dan béter dan GTA? Nee, dat willen we ook niet stellen. Het is een openwereldgame in zijn eigen klasse en biedt spelers ontzettend veel activiteiten aan. Fans van de serie zeggen dat dit eerste deel de beste verhaallijnen heeft. In deze vernieuwde versie komen daar nieuwe scenario’s bij, naast alle dingen die je gewoon kunt doen wanneer je niet gangsters in elkaar aan het slaan bent (maar als je dat doet, let dan wel op je omgeving — want er zijn toffe interacties). Bovendien oogt de game bijzonder gedetailleerd en erg vloeiend.
Het maakt niet uit wat je aan het doen bent in deze titel: je zult het naar je zin hebben (ook al moet je wel rekenen op een hoop geweld natuurlijk). Het is echter wel zo dat je te maken krijgt met een besturing die wellicht wat houterig aanvoelt, maar na verloop van tijd went dit wel. De game sleept je daar doorheen met allerlei zijmissies, upgrades (in verschillende categorieën), mooi geanimeerde cutscenes, gevechten en natuurlijk heel veel actie. Zoek je een game waar je gemakkelijk honderd uur in kunt stoppen, check dan Yakuza Kiwami.
Life is Strange: Before the Storm
De episodische titel Life is Strange heeft met haar realistische setting, menselijke personages en het spannende verhaal met tijdreiselementen heel wat gamers weten te verrassen. In dit spel kruip je in de huid van Max, die haar stad of haar vriendin Chloe moet zien te redden van de ondergang. In Life is Strange: Before the Storm gaan de makers dieper in op Chloe en haar relatie met haar omgeving, en leren we het personage kennen zoals we dat nog niet eerder hebben gedaan, in een nieuw, aangrijpend verhaal.
Before the Storm speelt zich drie jaar voor de perikelen uit het eerste spel af. Chloe sluit een vriendschap met Rachel Amber, die voor genoeg gebeurtenissen en drama zorgt die dit avontuur het spelen waard maakt. De game heeft zo haar gebreken (net zoals het eerste deel), maar daar kijken we snel overheen. Life is Strange: Before the Storm draait namelijk om het verhaal en de interactie die je ermee hebt als speler, terwijl je je een weg baant door alles dat gebeurt. Het maakt de naam waar die de franchise in korte tijd heeft opgebouwd.
Er zijn in totaal drie afleveringen te downloaden. De eerste episode zet het verhaal fantastisch op en laat je een emotionele achtbaan beleven, zoals je hem zelden tegenkomt in een interactief verhaal. Het succes van Life is Strange is dat de dialogen en het verhaal ontzettend sterk, maar voornamelijk plausibel geschreven zijn, waardoor je misschien wel iets van jezelf (en je eigen rebelse periode) herkent in Chloe. Mocht je games die weinig actie en reactie vereisen niets vinden, dan kun je ook Before the Storm het beste links laten liggen.
Agents of Mayhem
Agents of Mayhem is de nieuwe game van de makers van de Saints Row-serie en is een lekkere, chaotische openwereldgame. Dat zou een game vol absurd vermaak en entertainment moeten betekenen. De game speelt zich af in een futuristische versie van Seoul, Zuid Korea. Je speelt met de agenten van M.A.Y.H.E.M. (Multinational Agency Hunting Evil Masterminds) en je doel is om L.E.G.I.O.N. (League of Evil Gentleman Intent on Obliterating Nations) te stoppen. Draag je Saints Row een warm hart toe? Dan is er goed nieuws.
Je kunt dan met een gerust hart beginnen aan Agents of Mayhem. Het is allemaal nog even raar, maar toch voelt het op de een of andere manier iets anders. Nog steeds zijn er de missies met rare vijanden en grappige filmpjes, maar het haalt het niveau van de Saints Row-humor niet. Daarnaast waren sommige missies wel erg repetitief (maar daar kon Saints Row ook last van hebben). In tegenstelling tot Saints Row speel je nu niet met één, maar met twaalf personages en dat zorgt gelukkig voor veel gevarieerde gameplay.
Om het overzichtelijker te maken heeft ontwikkelaar Volition de agenten in vier teams van elk drie agenten opgedeeld. Dat is maar goed ook, want om tijdens de missies tussen twaalf verschillende agenten te moeten kiezen zou erg onoverzichtelijk geweest zijn. De agenten hebben elk hun eigen speelstijl en vaardigheden en vullen elkaar goed aan. De gameplay van het spel is top en voelt vertrouwd en het switchen met agenten werkt gewoon. Dat gezegd hebbende hadden we toch wel iets meer van een Saints Row-achtige titel verwacht.
Meer informatie
Voor meer informatie, tips en adviezen voor de zoektocht naar een nieuwe tv kun je terecht in de homecinema informatiegids of je kunt direct verder lezen via onderstaande links.
De beste tv’s van 2017 voor het spelen van games: hier moet je op letten
Input lag op televisies: Wat is het en waarom is het belangrijk?
Wat heb je nodig voor Dolby Vision HDR? Een compatibele tv en speler
Gamen op en games streamen naar je tv: dit zijn de mogelijkheden
Lees ook onze recensies van gameconsoles
Sony PlayStation 4 Pro
Nvidia Shield met Android TV
Nintendo Switch
En wanneer de Xbox One X in november beschikbaar is, onderwerpen we die console ook aan een uitgebreide test.
Reacties (0)