Review: System Audio Signature 5 – Klinkt niet als een kleintje

Sober Deens design

System Audio-speakers zijn altijd vrij sober opgevat. En dat is niet anders bij deze Signature 5’s. Hun minimalistische speakerbehuizing presenteert heel nuchter, zonder schreeuwerige elementen. Misschien wel het opvallendste is de heel beperkte voetafdruk. Hun slank voorkomen wordt extra geaccentueerd door de aanwezigheid van een 5,5-inch woofer die bijna de volledige breedte van de voorkant inneemt.

Hierboven herbergt de baffle of voorzijde een 1-inch dometweeter die diep in een grote DXT-waveguide zit. Volgens System Audio zijn de driver en tweeter speciaal voor hen gemaakt en is die DXT-lens ontworpen om geluid heel breed de kamer in te strooien. Dat is dan ook de ambitie die de ontwerpers uiten: een ruimte vullen met een volle en gedetailleerde weergave, zodat iedereen in het gezin van een goed geluid kan genieten. Ook tijdens het tv-kijken, want die alles-in-één-versterkers die goed bij zo’n speaker past komen tegenwoordig bijna altijd met een HDMI-ARC-ingang. De keerzijde aan ruime uitstraling is dan dat je meestal inbindt op vlak van beeldvorming en precisie, audiofiele aspecten die doorgaans samenhangen met een kleinere sweetspot.

De Signature 5’s die in de testruimte een tijdlang verbleven, waren witte exemplaren die geleverd worden met witte roosters. Met een satijnfinish, zoals op de verschillende WiSA-speakers van het Deense bedrijf die eerder getest werden. Een zwarte uitvoering bestaat er eveneens, opnieuw in een matte verf afgewerkt. Hier krijg je dan weer donkere grilles bij.

Wellicht op een meubel

De Signature 5’s hebben we op twee plaatsen getest. Eerst in de woonkamer op een paar ISO Stands van IsoAcoustics die eigenlijk voor een studio zijn bedoeld, daarna in de testruimte op een paar Focal Kanta-stands. Door het kleine formaat leek dat laatste wel wat belachelijk, want de voetafdruk van de System Audio-speakers was nauwelijks groter dan de bevestigingsplaat van de Focal-stands. Dit zijn toch wel eerder luidsprekers om op een meubel te plaatsen. Of op iets als die ISO Stands, die wel niet erg hoog zijn. Maar bij een lage sofa en door ze gekanteld in te stellen kan het misschien wel. Vanwege de basopening op de achterkant zet je ze best op enkele tientallen centimeters van de muur. Dat gezegd zijnde kun je deze kleintjes ook dichter bij de want zetten om wat meer basaanwezigheid te oogsten ten kosten van een streepje wolligheid. Bij een grotere speaker zouden we dat niet aanraden, maar bij deze speakers is het een acceptabel compromis als je met name beleving zoekt.

De specificaties op papier doen vermoeden dat de Signature 5-speakers niet moeilijk gaan doen qua versterking. Met een impedantie van 4 Ohm en een gevoeligheid van 88 dB ligt de lat niet heel erg hoog. En ja, zelfs een goedkope WiiM Amp leek het niet echt moeilijk te krijgen als we een film bekeken met heel dynamische geluidseffecten.

System Audio mikt op een oorvriendelijk geluid dat grotere bassen combineert met een zachtere roll-off. Een beetje verhullend in het hoog dus, maar toch konden we bij de WiiM-versterker een scherp kantje horen. De combinatie met een Bluesound Node en een Primare I15-versterker klonk een stuk beter – maar je spreekt dan wel over heel wat meer geld dan de 350 euro van de WiiM Amp. Hun vriendelijk karakter lijkt ons ook wel heel geschikt om met een oudere versterker te huwen.

Klinkt niet als een kleintje

Bij de eerste kennismaking op de eerder vermelde shows maakten de Signature 5’s indruk met hoe ze echt veel dieper klonken dan de meeste andere kleinere speakers. Maar de System Audio’s bezitten een fijnere kant, waardoor ze naast bonkende techno ook de spaarzame pianonoten bij het gezang van Regina Spector op ‘Songs’ met body maar ook voldoende nuance weergeven. Tijdens de dartele klavierwerk op ‘Lacrimosa’ was het hierdoor makkelijk inbeelden dat de Russisch-Amerikaanse zangeres te keer ging achter haar geliefde Steinway & Sons. Maar het is vooral haar gezang dat meeslepend uit deze speakers rolde, incluis merkbaar haar ademhaling en keelklanken. Als je dat merkt, dan heb je meteen een positieve indruk van een speaker, want dit zijn details die op een gecomprimeerde draadloze speakers vaak verloren gaan.

De dromerige grootstadsfeer van ‘Lost in Kyoto’ van technopopduo Air overbrengen deden de SA’s ook probleemloos, net vanwege de overtuigende onderlaag die ze opbouwen. Dit levert een zwoele laag op waar de zweverige klanken en akoestische gitaar mooi mee contrasteren. Dit nummer is heel bekend geworden door Sofia Coppola’s ‘Lost in Translation’, met een bijhorende soundtrack die bol staat van geweldige nummers die perfect de bevreemdende sfeer van rondlopen in Tokio oproepen. Wat hier vooral opviel was het vermogen van de Signature 5’s om dit nummer heel overheersend in de kamer te plaatsen, wat eveneens lukte bij ‘La Femme D’Argent’ op het iconische ‘Moon Safari’-album van de band. De basgitaar bij dit nummer die de leiding neemt en de nostalgische analoge synthesizer die de melodie domineert, verschenen via de SA’s in de ruimte alsof er een kleine vloerstaander stond te spelen. Indrukwekkend, de bescheiden grootte van de speaker indachtig.

De tuningkeuzes die System Audio maakt en de beperkingen van een kleine weergever zorgen wel voor een compacter geluidsbeeld. Langs een kant nog wel bijzonder ruimtelijk voor een kleine boekenplankspeaker, maar de kekke synthesizergeluiden bij het Air-nummer schieten niet door de kamer zoals we dat een tijdje terug beleefden met pakweg de Monitor Audio Gold 300 6G of de Bowers & Wilkins 702 S3 Signature. Dat zijn natuurlijk vloerstaanders met complexer designs en veel grotere voetafdrukken. Om maar te zwijgen over het prijsverschil.

Helemaal ontsnappen aan de beperkingen van een kleine speaker doen de Signature 5’s dus niet. Toch blijft het indrukwekkend wat deze mini’s kunnen, zowel als het gaat om hun basextensie als om de kwaliteit van het midden. Beide zaken zorgen ervoor dat de diepe tonen die de cello en viool een fundering bieden bij ‘On the Nature of Daylight’ van Max Richter veel aanweziger zijn dan we verwacht hadden.

Er zat bovendien karakter in hoe ze de lichte korrel weergeven in Peter Perrett’s gezang op z’n fascinerend ‘The Cleansing’-album. Geweldig, want de focus ligt hierdoor voldoende op de spitse teksten van de doorleefde ex-zanger van The Only Ones. Er was echt wat diepte present, waardoor bijvoorbeeld de gitaarsolo op ‘Secret Taliban Wife’ mooi vanaf de zijkant de vocals complimenteert. Hetzelfde viel ook te merken bij het draaien van de grungeklassieker ‘Dirt’ van Alice in Chains op vinyl via een Technics SL-1200GR2 met een AT VM750SH-element. De fijnere phaserpedaalklanken bij de aanvang van ‘Rooster’ kwamen diep en stroperig over, en zetten meteen de toon. De Signature 5’s brachten de lange intro fluweelzacht, maar – sterk – schakelen naadloos over als de powerchords en enthousiast gespeelde drumkit opduiken. Wat ruigere gitaarmuziek lusten deze kleintjes wel, wat ze zeker voor fans van het zwaardere werk heel interessant maken. Diezelfde kwaliteiten maken deze speakers ook heel geschikt bij een versterker die aan je tv hangt. Zelfs de spectaculaire momenten in een actiegedreven film als ‘The Fall Guy’ brengen de Denen best heftig, al zijn het vooral het weergaven van de dialogen en soundtrack die indruk maken.

Conclusie

De System Audio Signature 5’s zijn kleine speakers die veel indruk maken. In een heel grote kamer gaan hun talenten wat uitdoven, maar in een compacte leefruimte leveren ze een klank die heel vol en levensecht overkomt. Het laag is wat wollig, maar dat doet deze speakers net gespierder klinken. Hun prijs is zeker niet overdreven, vooral omdat ze niet de duurste versterking vereisen om goed te klinken. Een aanrader voor wie klein woont maar toch met een groots gevoel wil luisteren.