Wachten op de verlossing
Christopher Nolan staat niet bepaald bekend als een liefhebber van Dolby Atmos. Hoewel we ‘Dunkirk’ bekijken vanaf een Ultra HD Blu-ray en een Oppo UDP-203, moeten we het dus stellen met ‘slechts’ DTS MA-HD, via de Denon-receiver. Bij deze soundtrack is dat echter niet zo erg. Nolan en z’n sound designer Richard King creëerden een audiospoor dat heel weinig vertrouwd op de gewoonlijke Hollywood-trukjes. Heel subtiel is bijvoorbeeld het tikken van de klok dat altijd in de achtergrond te horen is, waarmee de regisseur de spanning wil overbrengen die de soldaten wachtend op hun evacuatie ervoeren. Het is bovendien een hulpmiddel om het continue schakelen tussen de drie verhaallijnen (Army, Navy, Air) die zich afspelen op drie tijdschalen (week, dag, uur) behapbaarder te maken. Muziek is er nauwelijks te horen in deze film, hoogstens wat violen die een repetitief melodietje spelen. Je mag het gerust een spaarzame soundtrack noemen, maar het is wel doeltreffend.
De Rubikore-opstelling met de Cinema’s vooraan doet bij ‘Dunkirk’ veel zaken heel geslaagd. Al vanaf de eerste minuten maakt ze indruk door een geluidsbeeld op grote schaal te creëren. Wanneer de Britse soldaten door de straten van Duinkerken sluipen, om dan plots onder vuur te worden genomen, is het verrassingseffect door z’n dynamiek enorm. We krijgen die Duitse soldaten dan ook nooit te zien, geluid speelt een belangrijke rol om het gevoel van opgejaagd wild te zijn over te brengen. De DALI’s handelen de plotse dynamische pieken die daarbij horen bijzonder goed af, terwijl ze meer dan genoeg resolutie bieden om de beweging van de kogels te volgen terwijl ze langs de oren vliegen. De hybridtweeters communiceren microdetail puik, waardoor we ook met de oren kunnen vaststellen dat de actie zich afspeelt in de smalle stadsstraten van Duinkerken. Het is iets dat wel vaker tijdens de film opvalt: subtiele geluidseffecten die aan de sfeer bijdragen, maar nooit zo prominent zijn dat ze afleiden. Bij dat streven passen de Rubikore-speakers dankzij hun resolutie maar ook zachter hoog bijzonder goed.
Hoe zit het nu met de Rubikore On-Wall? Vergeleken met de Rubikore Cinema krijg je onvermijdelijk een minder overweldigende weergave rond het scherm. Maar dat is out of the box. Als we Dirac inregelen met de Denon AVC-A1H en twee DALI Sub K-14’s, dan wordt de kloof weer kleiner. Dirac Live Bass Control levert immers een uitstekende subwooferintegratie, waardoor de relatief baszwakheid van de On-Wall minder opvalt. Roomperfect van Lyngdorf is op dat vlak trouwens ook sterk, maar dit deel van de test hebben we nu eenmaal met de Denon-receiver uitgevoerd. Het is wel een pluspunt dat er nog altijd een voller klinkende Rubikore Cinema is voor het middenkanaal.
De Rubikore On-Wall is natuurlijk geen kleine muurspeaker, wat verklaart waarom het betrekkelijk volwassen prestaties levert. Het is geen minispeakertje. Qua basweergave rolt het wel wat sneller af, maar qua midden en hoogdetail doet het niet onder voor de Rubikore 2. De On-Wall doet het zelfs nog iets beter qua het ruimtelijke weergeven, wat deze speaker ook wel interessant maakt voor gebruik achteraan in een surroundopstelling. Maar in een kleinere kamer links en rechts van een scherm? Zeker een te overwegen optie.
Reacties (0)