Na de afronding van zijn zogenaamde Cornetto-trilogie (Shaun of the Dead, Hot Fuzz, The World’s End) verliet Edgar Wright de productie van de Marvel-film Ant-Man, waarna de Britse regisseur van de radar verdween. Zijn met muziek en actie gevulde comeback wordt nu door Filmpjekijken.com beloond met 3 van de 5 sterren.
Filmreview: Baby Driver
Baby Driver draait om Baby (Ansel Elgort), een jonge maar uiterst vaardige getaway driver die zijn leven probeert te beteren. Alles in het leven van Baby draait om muziek. Als kind liep hij een gehoorbeschadiging op en als volwassene gebruikt hij muziek om de tinitus te overstemmen. Of hij nu in een lunchroom het menu bestudeert of aan de politie probeert te ontsnappen, hij moet precies het juiste liedje op hebben staan. Zijn collega’s tolereren zijn dwangmatige gedrag echter omdat hij zo ontzettend goed is in wat hij doet, ook al moet zijn baas Doc (Spacey) hier en daar een nieuwkomer overtuigen van Baby’s toegevoegde waarde. Wanneer hij net voor zijn laatste klus het meisje (Lily James) van zijn dromen ontmoet, is het de vraag of Doc bereid is om zijn grote sterspeler uit het criminele leven te laten stappen.
Volgens redacteur Daan Snouck Hurgronje is de visuele stijl van Wright weer terug in optima forma. “Het zegt veel over Wrights status dat hij èn een relatief onbekende acteur de titelrol kan laten spelen, èn de bijrollen kan vullen met prijswinnende zwaargewichten als Spacey, Jamie Foxx en Jon Hamm. Hoewel het duidelijk een product is van de post-Tarantino generatie van zelfbewuste filmmakers, heeft de Britse auteur beslist een eigen toon en visuele stijl. Ook hier toont hij zich weer een meester in het schrijven van heerlijk gevatte dialogen en het verbuigen van genreconventies. Daarbij speelt de muziek bijna de hoofdrol. Baby luistert dus niet alleen continu muziek, hij leeft ook in het ritme van zijn favoriete deuntjes. Met als hoogtepunt de scène waarin Baby al swingend op Bob & Earl’s Harlem Shuffle in een ingenieuze long-take door de stad dans-wandelt om koffie te halen voor zijn collega’s.”
Toch is het verhaal van Baby Drivers volgens Hurgronje wel wat oppervlakkig en staan de personages dan ook slechts in dienst van het ingenieuze concept. “Na een sterke eerste helft wordt de toon steeds grotesker en bombastischer, waardoor de film zijn inventiviteit en momentum verliest. Dat zou vergeeflijk geweest zijn als dit de eerste film was van een ontluikend cult-talent, maar Wright zou beter moeten weten hoe maat te houden. Hierdoor blijft Baby Driver een stijloefening pur sang. Maar na al het studiogesteggel rondom Ant-Man en zijn scheiding van Marvel kan je het Wright ook niet kwalijk nemen dat hij zijn liefde voor het vak weer probeert aan te wakkeren door zich te storten op een licht niemendalletje. Leuk voor even, maar wel inwisselbaar.”
De volledige recensie van Baby Driver kun je hier teruglezen.
Reacties (0)