Beste games van dit moment – deel 8 (najaar 2018)

Shadow of the Tomb Raider

Shadow of the Tomb Raider is het derde en afsluitende deel in de trilogie die is afgetrapt door Tomb Raider uit 2013. In dit deel zien we Lara afreizen naar Zuid-Amerika, waar ze de ondergang van de aarde moet zien te stoppen. Dat doet ze met help van haar vriend Jonah, die in dit verhaal een heuse karakterontwikkeling doormaakt, Lara bekritiseert en er misschien nog wel een vriendin aan overhoudt. Dat bekritiseren van Lara is een belangrijk punt, want ook in dit deel trekt de avonturier zich alles persoonlijk aan.

En dat heeft tot gevolg dat je als speler je niet altijd kunt identificeren met wat Lara Croft zegt of denkt. Vooral in het begin gaat ze maar door en door over de dingen die ze had kunnen doen om alles te voorkomen, aangezien ze in dit verhaal waarschijnlijk zelf verantwoordelijk is voor het in gang zetten van het einde van de planeet. Maar naarmate het avontuur vordert, trekt ze wel wat bij — maar daar moet je als speler dus even doorheen bijten. Het helpt ook niet dat de formule inmiddels bekend aanvoelt en een beetje voorspelbaar wordt.

Wat doet deze game dan in een overzicht met de beste games van dit moment? Shadow of the Tomb Raider blinkt misschien niet uit in verhaal of met alle personages, maar wel in gameplay, omgevingen en puzzels. Wanneer het verhaal naar de achtergrond verdwijnt en je wordt losgelaten om hoeken en gaten te verkennen, dan komt het spel goed op gang en snap je waarom deze moderne vertelling van gamefranchise in korte tijd zo populair is geworden. Puzzelen in deze omgeving is bepaald geen straf.

En dan voelt die eerdergenoemde voorspelbaarheid stiekem toch aan als een warm bad. Want als je aan een game binnen de nieuwe Tomb Raider begint, dan weet je inmiddels wat je mag verwachten. Hier en daar kun je zelfs nog verrast worden met een aantal toffe omgevingen. Onderaan de streep is dit echter niet het sterkste deel in de serie; die eer is nog steeds weggelegd voor Rise of the Tomb Raider. Maar dat neemt niet weg dat je met de dertig tot vijfendertig uur die je kwijt bent aan deze titel, je je meer dan prima kunt vermaken.

Assassin’s Creed Odyssey

Vorig jaar scoorde de Frans-Canadese game-uitgever Ubisoft zeer goed met Assassin’s Creed Origins: een game die de Assassin’s Creed-franchise combineert met rpg-elementen en een gigantische open wereld in de vorm van het oude Egypte. Tijdens het ontwikkelen van die game werkte Ubisoft ook aan Assassin’s Creed Odyssey, een spel dat zich nog voor Origins afspeelt in het oude Griekenland (431 voor de gangbare jaartelling). Origins wordt hier als basis gebruikt, terwijl er heel veel elementen zijn toegevoegd aan de ervaring.

De speler staat centraal in Assassin’s Creed Odyssey. Dat klinkt heel gek om dat expliciet te vermelden over een videogame (waarbij de speler eigenlijk altijd centraal zou moeten staan), maar in dit geval is het belangrijk. Zo heb je heel veel invloed om de manier waarop je de game speelt. Je kunt ervoor kiezen om bijvoorbeeld je missiedoelen in beeld te brengen, maar kunt die ook weghalen. Zo ben je meer overgeleverd aan je eigen inzicht en vindingrijkheid en heb je veel minder het idee dat je aan de hand wordt genomen tijdens het spelen.

Ook heb je zelf in de hand welke hud-elementen je te zien krijgt, is er meer loot dan ooit, kun je (nachtelijke) relaties aangaan met personages, heb je zelf in de hand wat je tegen sommige personages zegt en kun je natuurlijk je personage uitbouwen op de manier waarop je dat zelf wil (sommige eigenschappen die in Origins nog moesten worden ontgrendeld zijn al meteen beschikbaar). Kortom: dit is een role playing game pur sang, maar dan gemengd met wat spelelementen waar de Assassin’s Creed-franchise om bekend staat.

Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de game nog wel wat structurele problemen heeft, zowel letterlijk als figuurlijk. De stemacteurs zijn niet overtuigend, er zijn terugkerende bugs en de opbouw van de game heeft soms te lijden onder de beschikbare microtransacties, waarmee je bijvoorbeeld sneller in level kunt stijgen. Dat soort dingen kunnen de ervaring soms in de weg zitten. Maar dat hoeft niet, wanneer je besluit de wereld te verkennen en te omarmen wat het aan te bieden heeft — geen microtransactie die daar tegenop kan.

Forza Horizon 4

Sinds de release van Forza Horizon heeft de developer Playground Games de Horizon-franchise steeds meer uitgebouwd en verbeterd, waardoor de serie nu een van de favorieten is bij fans van de Xbox-community. We zijn nu alweer bij het vierde deel, dus de druk voor Forza Horizon 4 om het tempo te handhaven waarmee de serie zo gerespecteerd in het racegenre is geworden, is groot. Indrukwekkend genoeg heeft Playground Games opnieuw een andere versnelling gevonden omdat het moeiteloos zijn concurrenten achterlaat in zijn stof.

Als je achter het stuur kruipt van de openingsrace, is het onmogelijk voor terugkerende spelers geen geruststellend gevoel van vertrouwen te krijgen terwijl je met gedurfde snelheden op weg bent naar het startpunt van het festival. Het besturen van de auto voelt precies goed, de omgevingen en uitzichten zijn adembenemend en de muziek voelt alsof het voor dit moment is geschreven. Binnen een paar minuten rijden ben je echter getuige van de grootste en meest besproken verandering in het vervolg van dit jaar: de veranderende seizoenen.

In de vijf tot zes uur durende proloog kun je elk van deze seizoen veranderingen ondervinden. Hier zul je geleidelijk aan kennis maken met enkele van de nieuwe functies van het spel. Zodra de proloog voltooid is, wordt Horizon 4 echt geopend terwijl je overgaat naar het tweede jaar van je tijd op het festival en je voegt je bij de gedeelde servers van de game, waar de seizoenen wekelijks veranderen en worden gesynchroniseerd over elke speler in het spel. Zo is er elke week wel wat nieuws te doen.

Horizon 4 is nu ook een gedeelde online wereld. Dit betekent dat je nu gemakkelijk vrienden kunt uitnodigen om deel te nemen aan je konvooi, andere spelers op de server uitnodigen voor je evenementen en uitnodigingen accepteren met weinig tot geen gedoe. Je kunt nu trouwens ook kiezen om elke race tot met maximaal zes teamgenoten in co-op, tegen maximaal twaalf andere spelers, of tegen de klok als rivalen te rijden, allemaal vanuit één menu zonder rekening te hoeven houden met irrelevante zaken.

SoulCalibur VI

De SoulCalibur-serie staat bekend om zijn vechtgameplay met allerlei soorten wapens. Zwaarden, stokken, dolken — het komt allemaal voor in deze fighting game. Alle vechters in deze serie nemen het tegen elkaar op in hun zoektocht naar een speciaal wapen. Hoe zwak zo’n rode draad ook lijkt, het leent zich meer dan prima voor (uitgebreide) verhaallijnen. Dat heeft Bandai Namco inmiddels wel bewezen met de vorige vijf delen. Ook in deel zes zitten een uitgebreide verhaalmodus, inclusief rpg-elementen en uiteraard een hoop gevechten.

SoulCalibur is tevens een serie die bekendstaat om zijn uitgebreide singleplayervaring. Natuurlijk kun je het tegen vrienden en onbekende mensen opnemen (lokaal en online) in verschillende modi, maar dat neemt niet weg dat er veel aandacht uitgaat naar de verhaalmodus. Dit keer krijg je niet één verhaalmodus, maar krijg je er zelfs twee — plus nog alle kleine verhalen die de losse personages te vertellen hebben. Ben je dus geen online vechter, maar vind je fighting games wel tof, dan heb je hier dus meer dan genoeg te doen.

In die tweede story mode kun je zelfs je eigen personage maken en vormgeven en zelfs uitbreiden dankzij die eerdergenoemde rpg-elementen. Het verhaal zelf heeft misschien niet zo veel om het lijf, maar de gevechten zijn zo vloeiend, snel en hard dat het eigenlijk weinig uitmaakt. Je bent hier om een potje te knokken en dat is precies waarom je blijft terugkomen. Of je dit nou online of offline doet, een doorgewinterde fan of een beginner bent, SoulCalibur VI is een vechtspel dat je snel oppakt en niet snel weglegt.

Voor trouwe fans van de serie is het goed om te weten dat er oude, vertrouwde personages terug zijn en dat de basis van de game praktisch hetzelfde is gebleven. Dat gezegd hebbende voelt twintig personages in de basisgame misschien wat weinig aan, maar met de season pass worden er nog extra vechters toegevoegd. Daarnaast zijn er ook nieuwe gameplayelementen die de boel kunnen opschudden: Reversal Edge en Soul Charge. Deze elementen voegen strategische lagen toe waar je even aan moet wennen, maar uiteindelijk voelt dit ook heel fijn aan.

Disgaea 1 Complete

De Disgaea-serie is een franchise die niet voor iedereen is bedoeld. Liefhebbers van strategische rollenspellen weten de serie goed op waarde te schatten en dat blijkt ook wel uit het grote aantal games dat in de afgelopen jaren is verschenen. Zo verscheen in 2015 Disgaea 5 nog, die later ook naar de Nintendo Switch kwam. Een game zo uitgebreid dat veel spelers mogelijk nooit alles eruit kunnen halen wat er in zit, aangezien je de personages in de game kunt trainen tot level 9999 bijvoorbeeld (in tegenstelling tot level 100, wat gangbaarder is).

Mocht je een speler zijn die wat later is ingestapt in deze serie, dan is het tof om te zien waar het ooit allemaal begonnen is. Disgaea 1 Complete is nu beschikbaar voor PlayStation 4 en Nintendo Switch en het is precies de remaster die je inmiddels mag verwachten (de uitgever van deze spellen brengt heel vaak een nieuwe versie van een bestaande iteratie uit). Ben je inmiddels gewend aan Disgaea 5 Complete, dan kan het goed zijn dat je dingen mist; maar houd er dan rekening mee dat deze titel uit 2003 stamt.

Ben je nog niet bekend met deze franchise, dan is dit het perfecte moment om in te stappen. Zeker wanneer je hem op je Nintendo Switch speelt, aangezien de potjes zich prima lenen voor onderweg. Disgaea 1 mengt complexe rpg-systemen met een hoop humor, die nog wel eens afwezig is in andere rpg’s, en doet dat zeer triomfantelijk. Bovendien ziet deze versie van de game er prachtig uit (ongeacht de versie die je in huis haalt). Gaat je hart dus sneller kloppen van strategie, role playing en een dosis humor? Haal dan Disgaea 1 Complete.

Valkyria Chronicles 4

We blijven even bij de strategische games, aangezien Valkyria Chronicles 4 ook in de afgelopen paar weken is uitgebracht (onder meer voor Nintendo Switch). Dit vierde deel speelt zich tijdens dezelfde periode als het eerste deel af, dat tien jaar geleden voor spelcomputers verscheen. Maar een herhaling van zetten is het niet, aangezien deel vier nieuwe hoofdpersonages introduceert en zich concentreert op gebeurtenissen die elders plaatsvinden. Voor fans van de serie brengt dit een uniek perspectief met zich mee.

Tegelijkertijd is het zo dat nieuwkomers kunnen genieten van een steengoede game, aangezien het niet nodig is om het verhaal tot nu toe te kennen. Je krijgt hier en daar wat dingen mee en zult misschien niet alle verwijzingen begrijpen, maar dat betekent niet dat je niet kunt genieten van het verder nieuwe verhaal. Beide type spelers kunnen hun borst echter natmaken voor het gevechtssysteem, dat rpg-elementen combineert met real-time strategie-elementen, waardoor je altijd op je hoede moet zijn tijdens het spelen.

Gelukkig zijn er ook nieuwe dingen te vinden voor trouwe spelers, zoals een nieuwe, explosieve klasse, verscheidene ondersteuningsopties in de vorm van defensieve en aanvallende gevechtsschepen en de nieuwe Last Stand-actie, waarbij je nog één ding kunt doen voordat je mogelijk ten onder gaat. Bovendien oogt dit spel wonderbaarlijk mooi, zelfs op de minder krachtige hardware van de Nintendo Switch, waardoor je als liefhebber van role playing games en strategiespellen eigenlijk niet om Valkyria Chronicles 4 heen kunt.

FIFA 19

Een van de dingen waar we elk jaar zeker van kunnen zijn, is dat EA een nieuwe FIFA uitbrengt. Zo kwam dit jaar al FIFA 19 uit. Waar nummer 18 als een kleine stap vooruit voelde, brengt nummer 19 veel meer verandering met zich mee. Zo is, voor de gamers die meer verhaal willen in hun FIFA, de The Journey-modus nu groter dan ooit. Niet alleen qua inhoud, ook in naam. De mode heet nu namelijk The Journey Champions. Je kunt met Alexa Hunter, maar ook met zijn zusje Kim of vriend Danny Williams spelen.

Op bepaalde moment geeft de game aan waar je het beste van personage kunt wisselen en dat komt allemaal mooi samen in een goed verhaal over de valkuilen van beroemdheid. Daarnaast heeft de aftrapmodus, waar je voorheen alleen een potje tegen de computer of je vriend(en) kon spelen, nu ook meerdere game modes. Nieuw zijn Lange Afstand, waar doelpunten van buiten de zestien voor twee tellen, Survival, waar een speler van het veld wordt gestuurd als je een doelpunt maakt en Headers and Volleys, waar alleen kopballen en volleys tellen.

Ook is er nog Alles Mag, waar je de ergste overtredingen kunt maken of buitenspel kunt staan zonder ervoor gestraft te worden. Dit zijn leuke toevoegingen in een mode een beetje saai aan het worden was elk jaar. Een sportgame zoals FIFA heeft natuurlijk goede gameplay nodig die bij elke iteratie beter wordt. In FIFA 19 heeft EA ook de gameplay proberen te verbeteren. Zo is er nu een nieuw systeem om het perfecte schot op doel af te kunnen vuren. Het kost even moeite om dat onder de knie te krijgen, maar als het werkt, dan voelt dat goed.

Dragon Ball FighterZ

Dragon Ball is helemaal terug van weggeweest. We genieten alweer jaren van de nieuwe Dragon Ball Super-serie (en kunnen niet wachten op de aankomende film) en hebben in de afgelopen maanden ook veel met recent uitgebrachte Dragon Ball-spellen gespeeld. XenoVerse 2 is een goed spel te noemen, maar was vooral een herhaling van zetten. Dragon Ball FighterZ (uit te spreken als fighters) gooit het daarom over een andere boeg en introduceert een 2d-gevechtsveld met handgetekende personages en werkelijk waar wonderschone animaties.

De vechtgame is ontwikkeld door Arc System Works, de developer die al jaren furore maakt met de Guilty Gear- en BlazBlue-series, en laat zien wat die kan doen met de Dragon Ball-franchise. Niet alleen krijgen we razendsnelle actie en gevechten die tot het laatste moment spannend zijn voorgeschoteld, ook krijgen we een aantal modi waarin we ons kunnen uitleven. Er is een verhaalmodus, bestaande uit meerdere verhalen, een arcademodus en natuurlijk een online mode. Wil je toch liever eerst oefenen? Geen probleem.

Voor het eerst in de serie krijg je in gevechten toegang tot drie vechters tegelijkertijd. Je kunt ook wisselen tussen de personages wanneer je maar wil, waardoor je in feite een diep gevechtssysteem overhoudt. Desondanks bevat Dragon Ball FighterZ geen belachelijke knoppencombinaties voor het uitvoeren van gave aanvallen en kunnen ook de minder snelle vechtgameliefhebbers uit de voeten met deze titel. Het oogt hartstikke mooi en soepel en de gameplay is diep en toegankelijk: dit is de beste Dragon Ball-vechtgame tot nu toe.

Call of Duty: Black Ops 4

Aan battleroyalespellen hebben we tegenwoordig geen gebrek. De meeste mensen spelen tegenwoordig Fortnite, of in mindere mate PUBG, voor hun fix, en uitgever Activision wil nu meeprofiteren van het succesvolle genre. Ontwikkelaar Treyarch heeft daarom gewerkt aan Call of Duty: Black Ops 4. De Black Ops-serie is geliefd en de ontwikkelaar staat hoog in het vaandel bij fans van de franchise, dus in theorie zou er niets mis kunnen gaan. Echter, er komt al snel een grote domper naar voren voor die spelers: er is geen singleplayermodus.

In je eentje spelen zit er dus niet in, maar in grote groepen en vooral met je vrienden spelen dus wel. Hoewel niet elke fan van de serie of een first person shooter dit kan waarderen, kunnen we niet anders dan concluderen dat Treyarch de spijker op de kop heeft geslagen. Toegegeven, nergens wordt er echt geïnnoveerd en over het algemeen worden er vooral bestaande gameplayelementen geïntroduceerd, maar dat betekent niet dat je geen plezier kunt hebben met dit schietspel. Integendeel zelf, Call of Duty is niet eerder zó leuk geweest.

Dat geldt voor alle modi van de game. De modus voor battle royale wordt Blackout genoemd en combineert vertrouwde spelelementen met het schietgevoel van Call of Duty. Dan is er ook nog de bekende en goed uitgewerkte zombiemodus, waarin je als speler veel dingen kunt aanpassen en communitydoelen kunt behalen. Ook hier is goed duidelijk dat de actie snel en gecontroleerd is. Ben je toch op zoek naar traditionele gameplay, dan kun je in de ouderwetse multitplaymodus, waarin samenspel met teamleden centraal staat.

Hoewel de ervaring met de game dus over het algemeen positief is, is het toch jammer om te zien dat er bijvoorbeeld nog steeds schatkisten in de multiplayer aanwezig zijn. Ook dien je nog steeds een seizoenspas te kopen voor alle content (ook al wordt er dit keer meer gratis content verspreid). Daarnaast zou je kunnen beargumenteren waarom Blackout een gratis modus had moeten zijn (net zoals Epic Games doet met Fortnite) en waarom je nu evenveel betaalt voor een halve videogame — het plezier staat hier echter centraal.

Life is Strange 2

Wanneer je veel verhalende games speelt, zoals bijvoorbeeld die van Telltale Games, dan ben je de gametitel Life is Strange wel eens tegenkomen. Het eerste seizoen van deze episodische game is goed in de smaak gevallen bij gamers en critici, dus is het niet vreemd dat we sinds eind september aan de slag kunnen met een nieuw seizoen. Dit keer spelen we niet met een jongedame die een avontuur beleeft met haar goede vriendin, maar met twee jonge broertjes die leven in een voorstad van het Amerikaanse Seattle.

Er heeft een tragisch incident plaatsgevonden, waardoor de jonge broers zijn gedwongen om te vluchten voor de politie. Onderweg komen ze natuurlijk allerlei problemen en obstakels tegen — hun relatie wordt daardoor op de proef gesteld. Omdat het verhaal in deze game centraal staat, willen we er niet teveel over kwijt; heb je interesse in deze titel, dan wil je eigenlijk zo min mogelijk weten. Ben je nog niet overtuigd? Weet dan dat er superkrachten in het spel zijn die de jongens nog niet begrijpen, wat voor heel andere situaties kan zorgen.

Hoewel de Life is Strange-spellen in de basis realistisch en gegrond zijn, is het niet vreemd dat we ook in dit nieuwe seizoenen superkrachten tegenkomen. In het eerste seizoen waren het tijdreiskrachten en wat het voor dit seizoen wordt, mag je zelf achterhalen. De broers hebben als doel in Mexico te geraken, maar daar hebben ze niet heel veel middelen voor. Welke keuzes maak jij onderweg die invloed heeft op het verhaal en de personages om je heen? Vond je het eerste deel al tof, dan zal dit tweede seizoen je ook gaan bekoren.

LEGO DC Super Villians

Als de superheldengekte van vandaag de dag ons iets duidelijk maakt, dan is het wel dat er steeds meer ruimte is voor antihelden en slechteriken. De vijanden van DC Comics zijn vaak gelagerd en complex, waardoor het niet vreemd is dat menig comicliefhebber zo’n fan is van bijvoorbeeld de Joker. Reden genoeg voor TT Games en Warner Bros. Interactive om een LEGO-game uit te brengen waarin de superschurken centraal staan. Goed nieuws voor fans van de strips: het verhaal is samen met DC Comics geschreven.

De basis van deze LEGO-game is nog altijd hetzelfde: eerst loop je de levels door, daarna doe je alles opnieuw om alle resterende verzamelobjecten te zoeken. De opzet is dit keer echter iets anders gedaan en dat is een welkome verandering. Je speelt dit keer namelijk met je eigen personage die je helemaal zelf kunt vormgeven. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua superkrachten en vaardigheden. Je hebt de taak andere schurken te rekruteren voor het doel van de game: de aarde beschermen tegen andere slechteriken.

De Justice League, bestaande uit onder meer Batman, Superman en Wonder Woman, is namelijk spoorloos verdwenen, dus moet er iemand het werk doen wat nu blijft liggen. Onderweg ontgrendelen spelers nieuwe vermogens en aanpassingen voor hun personage, gaan ze van het gebaande pad af voor aanvullende verhaalmissies, puzzels en minigames om beloningen te ontgrendelen en andere DC-superschurken te rekruteren en richten ze onheil aan op welbekende DC-locaties zoals Gotham, Metropolis, Smallville en meer.

Fist of the North Star: Lost Paradise

Fist of the North Star: Lost Paradise is een opmerkelijke game. Ben je bekend met Yakuza 6? Dan zul je je al snel thuis voelen in de post-apocalyptische wereld van deze game. De basis is grotendeels hetzelfde. Je bent een personage in een grote wereld waarin ontzettend veel te doen is (misschien nog wel meer dan in Yakuza) en waarin je allerlei schurken en slechteriken een pak slaag geeft. Het voelt heel erg als Yakuza aan, maar de gameplay en de uitstraling is anders genoeg om toch van een compleet andere game te kunnen spreken.

De game is gebaseerd op een manga (een Japans stripverhaal), maar vertelt een alternatief verhaal. Kenners van het bronmateriaal zouden dus op een andere manier kunnen genieten van het verhaal, terwijl nieuwe spelers zich kunnen onderdompelen in de absurditeit van de gameplay. Niet alleen sla je soms letterlijk iemands hoofd eraf, ook ontploffen die dingen vaak. De slechteriken schreeuwen het uit van de pijn; de woorden die ze daarvoor gebruiken vallen op de grond, zodat jij die vervolgens kan oppakken — om nog meer klappen uit te delen.

Als je de game echt zou moeten gaan ontleden, dan kun je tot de conclusie komen dat het spel nergens op slaat. Maar ook die games mogen de ruimte krijgen, wat ons betreft. Wanneer je deze game niet zo serieus neemt (hoe kan dat ook anders met die overdreven stijl, rechtstreeks uit de jaren tachtig) en de ietwat repetitieve gameplay voor lief neemt, dan kun je echt genieten van alle missies, mini-games en verhalen uit de game. Bovendien zijn er ook hier retrospellen, zoals Space Harrier en OutRun, te spelen — net als in de Yakuza-serie.

The World Ends With You – Final Mix

The World Ends With You is een opmerkelijke role playing game voor Nintendo Switch. Het is een verbeterde variant van de iOS-versie, die op zijn beurt al een betere versie van het spel was dat oorspronkelijk werd uitgebracht op de Nintendo DS. Had je destijds zo’n Nintendo DS en kon je Japanse rpg’s wel waarderen, dan ben je waarschijnlijk al bekend met deze titel. Nu de Switch-versie eindelijk is uitgebracht kunnen we genieten van veel scherpere beelden en ook veel meer kleuren dan in de twee voorgaande versies.

Omdat het spel destijds is gemaakt met een aanraakgevoelig scherm in het achterhoofd (het onderste scherm van de Nintendo DS is een touchscreen), is de besturing daar ook op ingesteld. Daarom kun je The World Ends With You – Final Mix het beste spelen in handheldmodus, waardoor je toegang hebt tot het grote touchscreen. Speel je de game met de Nintendo Switch in de dock, dan kun je tegen problemen aanlopen: de simpele bediening met de Joy-Con is niet toereikend genoeg en kan voor irritaties zorgen.

Dat gezegd hebbende is dit nog steeds één van de meest opmerkelijke role playing games van de afgelopen vijftien jaar. In het spel krijg je de taak, als het personage Neku, om een serie missies te voltooien. Doe je dit niet of lukt je dit niet, dan word je simpelweg gewist. Het is soms allemaal wel een beetje Japans, waar je als gamer echt van moet houden. Dat blijkt ook wel uit het duistere verhaal dat thema’s uit de Japanse jeugdcultuur, waaronder voedsel en mode, naadloos weet te combineren met de gameplay en verhaallijn.

Speel je toch met de Nintendo Switch in de dock, dan is het zelfs mogelijk met een tweede speler op pad te gaan. Dat maakt het gemis van een goede besturing mogelijk iets beter — gedeelde smart, is halve smart. Nee, zo erg is het niet, maar de touchscreenbediening werkt wel gewoon beter. Heb je de game al een keer uitgespeeld en twijfel je nog of je wederom aan dit avontuur wil beginnen? Dan is het goed om te weten dat er een geheel nieuw scenario wordt vrijgespeeld na het uitspelen van de game, inclusief nieuwe remixes van de pakkende muziek.

Meer informatie

Voor meer informatie, tips en adviezen voor de zoektocht naar een nieuwe tv kun je terecht in de homecinema informatiegids of je kunt direct verder lezen via onderstaande links.

De beste tv’s van 2017 voor het spelen van games: hier moet je op letten
Input lag op televisies: Wat is het en waarom is het belangrijk?
Wat heb je nodig voor Dolby Vision HDR? Een compatibele tv en speler
Gamen op en games streamen naar je tv: dit zijn de mogelijkheden

Lees ook onze recensies van gameconsoles

Sony PlayStation 4 Pro
Nvidia Shield met Android TV
Nintendo Switch
Microsoft Xbox One X