Thuistest LG G1-serie oled tv: familie van Wel (gezin 3)

LG-OLED65G1RLA-Lifestyle2

De afgelopen weken zijn diverse gezinnen met lezers van FWD aan de slag gegaan met de nieuwste oled tv van LG. Wat vinden zij van de G1-serie oled tv? Wat zijn de belangrijkste plus- en minpunten? En zouden zij als gezin deze premium producten aanraden? In dit artikel lees je de conclusies van gezin 3; familie van Wel.

Introductie

Wij zijn familie van Wel en met enige pijn in het hart schrijven we deze review. Het is nogal een sprong om na 3 weken terug te stappen van een 65” OLED naar een 40” LCD tv. Naar een TV met een matig OS, dat ook nog eens heel traag werkt. De meeste streaming gaat via Chromecast en het beeld ziet er ineens een stuk fletser uit. Hebben we spijt van het testen? Geen moment. Zijn we nu verwend? Oh jazeker!

Ruim 3 maanden geleden werden we gebeld. Of we een LG OLED tv willen testen. Dat we ons hadden opgegeven was al wat weggezakt in het geheugen, maar we werden er wel blij van! We zijn een gezin van 4, met één baby van 10 maanden en een heuse peuter van 3,5. De tv staat met enige regelmaat aan om in de ochtenden papa en mama de tijd te geven om zelf snel een bak ontbijt weg te werken en iedereen paraat te maken om aan de dag te beginnen. Aan het eind van de dag kijken we met de oudste vaak nog wat Barbapapa of Zappelin op tv.

Netflix, Disney+, Videoland en Amazon Prime maken ook deel uit van het menu. Speciaal voor deze testperiode hebben we ook NLZiet toegevoegd aan het palet. Gewoon, omdat het kan. Papa slingert de Xbox of de Nintendo ook nog wel eens aan, en is daarmee ook meteen de grootverbruiker des huizes.

Eerste indruk

Een 65” scherm weegt nogal wat. Volgens de chauffeur die het toestel vanuit Antwerpen kwam bezorgen moest het pakket ongeveer 70kg wegen. Dat zal het niet geweest zijn, maar er kwam wel twee man aan te pas om het in de huiskamer te tillen.

De unboxing had wat voeten in de aarde. Hoe haal je zo’n joekel van een scherm in vredesnaam fatsoenlijk uit de doos? Hoe krijg je vervolgens de voet eronder geschroefd? Met wat kunst- en vliegwerk en gebruik van de verpakkingsmaterialen is het gelukt om de TV op zijn kant te leggen en de voetjes eronder te schroeven. We misten hierbij toch wel wat instructie. Als het apparaat dan eindelijk op het TV-meubel staat, ziet het er wel enorm slick uit. Ik heb de muurbeugel niet getest, maar een heeft wel de voorkeur. Onze soundbar blokte bijvoorbeeld precies het signaal van de afstandsbediening, omdat de ontvanger midden onderaan het toestel is geplaatst.

Op het moment dat we het apparaat aanzetten viel de mond wel even open. Een prachtig helder beeld knalt je tegemoet. Wauw, dit is wel even wat anders dan ons eigen TV-tje. U leest het goed, ons 40” model is direct gedegradeerd tot TV-tje. Wonderlijk ook hoe dun de LG toch nog is. Het is natuurlijk ook maar net wat je gewend bent. Zeker wanneer je de TV strak tegen de muur monteert moet dat een prachtig gezicht zijn.

Het heldere geluid van de TV viel niet tegen. De basweergave is prima, en je zou ook prima af zijn zonder soundbar. Als je echter geld vrijmaakt voor een dergelijke TV, is de aanschaf van een soundbar geen overbodige luxe. Nogmaals, het geluid is prima, maar natuurlijk niet te vergelijken met het rijke geluid wat een soundbar te bieden heeft.

We hebben een 65”model mogen testen. Onze bank stond op 2,5 meter afstand tot de TV. Nadat de bank een meter naar achter werd geschoven werd het kijken wel wat prettiger. In onze setting zou het 55”model beter passen. Kort samengevat is de eerste indruk: Prachtig design, mooi scherp en kleurrijk beeld en prima geluidskwaliteit voor zo’n plat exemplaar.

Beeldkwaliteit

Toen de bank eenmaal op afstand stond konden we echt gaan genieten. Allereerst van wat showreels op Youtube. Zoek op 4K HDR demo en al het moois komt je tegemoet. De prachtigste landschappen en dieren worden haarscherp in beeld gebracht. De fly-overs door Noorwegen en natuurbeelden uit Costa Rica waren favoriet. HDR voegt echt iets toe, dat hadden we vooraf niet verwacht. Het is zó natuurlijk dat ik verwacht dat het pas opvalt als het er níet meer is. De zwartwaarden van OLED worden overal geprezen en we kunnen dat wel beamen. Echter ook hierbij geldt: Het valt niet direct op zonder directe vergelijking en zal pas in het oog springen wanneer het er niet meer is. Dat is natuurlijk een dik compliment richting LG.

Er zijn verschillende beeldmodi te kiezen, waaronder Eco, Standaard en Bioscoop. Onze voorkeur ging uit naar Bioscoop of Filmmaker modus. Deze modi zorgen voor een rustigere kijkervaring, en het scherm wordt minder helder. De Filmmaker modus zorgt er dan nog weer voor dat allerlei postprocessing wordt gedeactiveerd. Wij kijken vooral ’s avonds en dan is het wel prettig als de hoeveelheid blauw licht tot een minimum wordt beperkt. Dat gezegd hebbende kun je in het beeldmenu ook een filter aanzetten dat dit nog een handje helpt.

Wat ons opviel was dat bij snelle actie de hoeveelheid bewegingsonscherpte toeneemt, maar wellicht heeft dit met de modus of de kijkafstand te maken gehad. Het is ook niet zo dat we iedere keer de modus hebben gewisseld bij het wisselen van film naar tv. Het kan waarschijnlijk wel lonen om dit te doen.

We hebben vooral gebruik gemaakt van de streamingdiensten. Prime Video, Netflix, Disney+, NLZiet, Youtube en Videoland zijn aan bod gekomen. Wat daarin opviel is dat de kwaliteit redelijk constant was, alhoewel de nieuwere films en series er wel echt uitspringen door gebruik van HDR-technieken. De TV schakelt dan zelf over op de HDR-stand. In deze stand knalt het scherm je weer tegemoet en kun je de bovengenoemde beeldmodi niet gebruiken. Ons is het in ieder geval niet gelukt.

De KPN Settopbox gaf een prima beeld, maar bij de niet-HD zenders zoals NPO Zappelin werd het allemaal wat pixelig. Voor was dit overigens geen probleem, Sesamstraat was prima te volgen.

Smart tv

Zoals eerder gezegd zijn we vanuit ons eigen toestel een mager OS gewend. De meeste apps zijn traag of worden niet (meer) ondersteund en de instelmogelijkheden zijn beperkt. Zo niet in WebOS 6.0.

Als je de TV voor het eerst inschakelt doorloop je een heel installatieproces waarbij je ook een LG-account dient aan te maken. Wij vinden dit een beetje bijzonder en niet echt nodig. Echter willen we de TV wel gebruiken, dus we zullen er aan moeten geloven. Het instellen loopt redelijk soepel middels een app op de telefoon, alhoewel het verbinden pas lukt na een paar keer proberen.

Het mooie aan dit OS is dat het echt soepel is. Als je een app zoals Netflix wil starten, kan dit bijna spreken binnen 1 sec na het inschakelen. Ook het wisselen van app werkt, mede geholpen door de afstandbediening enorm vlot. Middenin een Youtube filmpje wissel je met 1 druk op de knop en in luttele seconden naar Amazon Prime Video.

Er is sowieso een heel scala aan apps te vinden, waar van we de meesten niet gebruikt hebben. We gebruikten vooral de streaming apps.
De basisinstellingen zoals beeld en audio zijn eenvoudig te vinden, maar voor verdere aanpassingsmogelijkheden is het even zoeken. Het loont dan ook de moeite om op zoek te gaan naar de handleiding. Die vind je in het OS, maar wij hebben deze even online opgezocht, zodat we tegelijkertijd konden lezen en instellen.

Het homescreen verschijnt meteen bij het inschakelen. Dit vonden wij niet per sé handig. We willen bij het inschakelen direct de settopbox kunnen bedienen en niet eerst een menu weg hoeven klikken. Voor het bedienen van deze STB hadden we geen losse afstandsbediening nodig. Dit werkte, na instellen, met de zogeheten Magic Remote. Het inschakelen werkt dan via een menuutje, en niet met een knop op de remote. Dat had wat ons betreft prettiger geweest.

Terug naar het Homescreen. Dat toonde in eerste instantie ook advertenties en aanbevelingen voor Rakuten. Na het verwijderen van die app bleven de advertenties over. Deze konden we uitschakelen door diep het menu in te duiken. We zouden het netjes vinden als LG dit opt-in maakt, in plaats van opt-out. Vanuit commercieel oogpunt van LG is het te begrijpen, maar voor de consument niet per sé ideaal. Het homescreen doet dus aanbevelingen van allerlei films en series die te vinden zijn in de geïnstalleerde apps. Het leek zich aan te passen aan de bekeken programma’s. Zo gaf ons menu vooral kinderprogramma’s. Op zichzelf een leuke gimmick, maar met een peuter in huis die zonder rem gewoon wil zien wat er wordt voorgeschoteld was het soms hard werken om hem richting een wat geschikter programma te krijgen.

Gaming

Gaming is een lust voor het oog. Waar bij films de bewegingsonscherpte vervelend kan zijn, ontbrak dit bij de meeste games volledig. Met name bij het gebruik van de Xbox Series S (op 1440p) spatten de graphics van het scherm. Bij het spelen van bijvoorbeeld Forza Horizon 4 kwam HDR en de framerate ontzettend goed tot zijn recht. Als je op volle snelheid door een bos racet en alles nog prima kunt volg, weet je dat het wel snor zit.
De Nintendo Switch geeft een output van 1080p, en dat was merkbaar, maar niet storend. Je weet bij zo’n console dat de grafische power minder is. De vrolijke Mario-kleuren kwamen in ieder geval wel goed tot zijn recht.

Als er al input-lag was, was dat niet merkbaar. Dit ondanks dat de Xbox via de soundbar (Denon Home) en eArc was doorgelust naar de tv.
De speciale gaming beeldmodus hebben we eigenlijk amper gebruikt. We zijn geen hardcore gamers, spelen geen shooters, en met freesync of dat soort fratsen hebben we niet zoveel. Als het er mooi uitziet, vlot en soepel speelt en niet crasht zijn we tevreden.

Tijdens het gamen waren er geen zaken die er bijzonder uitsprongen, anders dan de grafische pracht. Bij Maneater (XSX) zag de onderwaterwereld er prachtig uit, en voor de kinderen werden de pups van Paw Patrol (XSX) bijna op ware grootte weergegeven. Een feest voor onze peuter!
Vergeten we nog MS Flightsimulator (XSX). Wauw! Ongelofelijk wat er op het scherm getoverd wordt. Het vliegen zelf vonden we niet zo interessant, maar de omgevingen zagen er schitterend uit. Pokémon Sword en Mario & Rabbids (Nintendo Switch) waren ook leuk om op groot formaat te spelen, maar grafisch blijft dat helaas toch wat achter. Dat ligt uiteraard niet aan de tv.

Conclusie

Het was te gek om deze tv aan de tand te voelen. Bijzonder om te zien hoe de kwaliteit van de schermen in tien jaar tijd een flinke boost heeft gekregen. Er zijn een paar kleine minpuntjes, maar vooral veel grote pluspunten. Zeker vanuit ons referentiekader. Qua instelmogelijkheden hebben we niet alles getest. Zo hebben we AI Picture Pro niet geprobeerd. Wellicht zijn wij ook niet de doelgroep.

Als pluspunt zien wij het schitterend HDR paneel. De kleuren spatten er af, bij de juiste content haarscherp en zwart is écht pikzwart. Ook zijn er veel instelmogelijkheden en beeldmodi, en is er prima geluid voor zo’n plat scherm. De afstandsbediening (Magic Remote) werkt prettig; de aanwijzer en het rolknopje werken intuïtief. Ook webOS 6 werkt vlot en soepel.

Natuurlijk zijn er ook minpunten. Zo is een LG account benodigd, krijg je reclame en in het Home-menu, en verschijnt het hoofdmenu altijd bij het inschakelen. De ontvanger afstandsbediening wordt geblokt bij gebruik van een soundbar, tenzij je de tv aan de muur hangt. En helaas is het een minpunt dat we weer terug te moeten naar ons eigen ‘kleine’ HD-tvtje 😊.