Review: Sonos Five – grootste Sonos-speaker krijgt een update

Consistente ervaring

Een voordeel van Sonos is toch dat al zijn apparaten, incluis de Five, qua streaming allemaal dezelfde mogelijkheden bezitten. Je moet dus niet ellenlange specificaties vergelijken om te voorkomen dat je het verkeerde apparaat aanschaft. Heb je in de keuken een Sonos One en in de woonkamer een Five? Je bedient ze via dezelfde app en je kunt met beide precies hetzelfde doen. Het enige waar je echt naar moet kijken als je twijfelt tussen verschillende Sonos-speakers zijn de prestaties qua muziekweergave. Al de rest loopt grotendeels gelijk. We verwijzen dan naar een hele reeks functies die eigen zijn aan het Sonos-platform – en dat zijn er heel wat. Even diep ademhalen om ze op te sommen… Je bedient de Sonos-speakers via de Sonos-app met zijn vele streamingdiensten en internetradio. Of als je een iPhone of iPad bezit, heb je de alternatieve optie om via Airplay 2 en de eigen apps van streamingdiensten te werken. Gebruik je Spotify, dan kun je de Five rechtstreeks in de Spotify-app bedienen. Zowel de Sonos-app als Airplay 2 laten bovendien multiroomgebruik toe. Je kunt de Five dus af hoc koppelen met andere Sonos-speakers of (via Airplay) zelfs met Airplay 2-toestellen van andere merken, zoals Bang & Olufsen of Denon. Ten slotte is de Five met een aparte microfoon te bedienen met je stem, bijvoorbeeld met een Nest mini en via Google Assistant. Er is geen ingebouwde microfoon, wat ergens verbaast omdat Sonos voorheen wel sterk op stembediening inzette. Je merkt het, deze draadloze speaker van 579 euro heeft veel te bieden.

Wat is de Sonos Five?

Vraag iemand wat een Sonos Five is en het antwoord is wellicht: “Een speaker.” Dat is natuurlijk niet fout, maar het is ook een te bondig antwoord. Een apparaat zoals deze is eigenlijk een volledig hard- en softwareplatform, een complete computer dat geluid produceert. Dat is zo centraal aan het concept dat Sonos zelf als de voornaamste verbetering bij de Five meer geheugen en een snellere processor aanhaalt. Bij een speaker… Mocht je er nog aan twijfelen: dit is iets heel anders dan een traditionele passieve speaker die je met kabels aan een versterker hangt.

Waarom is dit belangrijk? Het maakt dat je bij het beoordelen van een speaker zoals deze niet uitsluitend naar geluidskwaliteit mag kijken. Gebruiksgemak is even belangrijk, net als ondersteuning. Onze allereerste Sonos-test dateert alweer van meer dan 13 jaar geleden. In die tijd hebben we zowel het installatieproces als de bediening danig zien evolueren. Het bedrijf was al een van de eerste die inzag dat gebruiksgemak en app-bediening echt wel belangrijk zijn; bovendien heeft het bedrijf altijd verder blijven sleutelen en verbeteren. Dat is heel positief.

Die ondersteuning is meteen eerste sterkte van Sonos en dus ook bij de Five: de fabrikant heeft aangetoond dat ze hun software en daardoor de gebruikservaring blijven ondersteunen. Of al die veranderingen doorheen de jaren positief altijd onthaald zijn is een andere vraag, maar we moeten toch objectief vaststellen dat Sonos een betere track record heeft qua ondersteuning dan heel veel concurrenten. De waardigste uitdagers voor Sonos – we denken dan bijvoorbeeld aan Bluesound – zijn de merken die de juiste lessen leerden uit het pionierstraject van Sonos.

Instellen is eenvoudig

Het instellen van een Five gaat wel heel vlot via de Sonos S2-app (iOS en Android), vooral als je al Sonos-toestellen in huis hebt. Bij ons werd de speaker onmiddellijk automatisch gedetecteerd, met dank aan de betere Bluetooth 5.0-module in de nieuwe speaker. Bluetooth wordt hier enkel gebruikt om de installatie eenvoudiger te maken, bij Sonos kun je niet streamen via deze technologie. De enige uitzondering hierop: de Sonos Move.

In de app wordt na het detecteren van een nieuw Sonos-toestel meteen een stappenplan gestart om de speaker in te stellen. Het wijst zichzelf snel uit, want je krijgt onderweg heldere uitleg met geen woord te veel. Het lijkt ons dat er weinig potentieel is voor problemen. Kortom, dit is hoe het hoort. Als je meerdere apparaten instelt voor dezelfde ruimte, krijg je zelfs meteen de vraag of je een stereopaar wil vormen. Ook dat is op een minuut of twee gefikst. De enige kleine kritiek die we hier hebben is dat elke speaker na elkaar geüpdatet moet worden, ook als het dezelfde type toestellen betreft. Waarom dat updaten niet collectief laten verlopen, zodat je dan minder lang moet wachten? Er zijn enkele extra stappen als je een Five als allereerste Sonos-apparaat instelt, maar ook dan krijg je voldoende uitleg om het tot een goed einde te brengen.

De Five werkt trouwens uitsluitend met de nieuwe Sonos S2-app, niet met de oudere S1-app voor oudere Sonos-apparaten. En aangezien die oudere toestellen niet werken met de S2-app, wil dat zeggen dat je de Five niet kunt combineren met bepaalde (zeer) oude Sonos-apparaten. Zoals de allereerste Play:5 of de heel oude ZonePlayer-producten bijvoorbeeld. Er zijn daarnaast een reeks Sonos-producten die je zowel met de S1- als de S2-app kunt gebruiken. Die splitsing tussen ‘oud’ en ‘nieuw’ is niet zo relevant als je pas in de voorbije jaren in het Sonos-verhaal stapte, maar als je twijfelt over je oudere Sonos-toestellen kun je overzicht van compatibele producten vinden op de website.

Liggend of staand te gebruiken

De Five is een forsere speaker die wel wat ruimte nodig heeft. Je ziet er niets van omdat de voorkant een rooster is met heel veel kleine gaatjes, maar het bevat veel aparte drivers of speakers. Achter de gatenkaas van het rooster zitten een zogenaamde phased array van twee tweeters voor hogere tonen met daartussen een derde tweeter, en net iets lager drie woofers voor de lagere en middentonen. Sonos monteerde trouwens de twee buitenste tweeters liggende in waveguides die het hoogdetail naar links en rechts uitsturen – als je de speaker met zijn lange zijde op een meubel plaatst tenminste. Het lichtje en de drie touch-knoppen bevinden zich dan bovenaan. Door die complexere tweeteropstelling wordt een stereobeeld gecreëerd vanuit één speaker. Perfect wordt het nooit als je vertrekpunt één punt is, maar de Five brengt wel tot op een zekere hoogte een stereo-ervaring over. En zeker als het muziek betreft waar die stereoscheiding ook echt uitgespeeld wordt, bijvoorbeeld met instrumenten die heel sterk aan één kant van het podium spelen.

Bij het plaatsen van de Five beschik je over meer flexibiliteit dan je eerst zou vermoeden. Een Five bevat immers een sensor die kan detecteren of de speaker op een lange of korte zijde rust (liggend vs rechtopstaand). In het eerste geval speelt een enkele Five in stereo af – de drivers smeren dus zoals gezegd de linkse en rechtse kanalen breed uit. In het tweede geval staat de luidspreker recht en speelt hij in mono. Dat is minder interessant als je maar één Five wil gebruiken.

Creëer je echter een stereopaar, dan kun je de twee Fives plaatsen hoe je wenst maar speelt elke speaker uiteraard enkel één van de twee stereokanalen af. Op de vier zijden van de behuizing zijn trouwens kleine voetjes voorzien zodat de behuizing in elke stand stabiel staat (en niet bekrast wordt).

Design valt niet op (en dat is de bedoeling)

Qua design streeft Sonos naar een minimalisme dat in elk interieur moet passen. Dat is meteen een perfecte omschrijving voor de degelijk gebouwde Five, want er is heel weinig aan deze speaker dat echt je aandacht trekt. Het is gewoon heel strak en sober, met afgeronde hoeken die hem minder ‘technisch’ doen ogen. Je hebt de keuze tussen een Five in het wit en het zwart, twee neutrale matkleuren die goed verdwijnen in de meeste kamerinrichtingen.

Als je de Five vergelijkt met de iets oudere Play:5 (2de generatie) ga je niet zoveel verschillen detecteren. Ja, de witte uitvoering is nu helemaal wit, terwijl de Play:5 in het wit een donkere speakerrooster had. Maar dat is het zowat. Sonos zegt wel dat de behuizing iets beter in elkaar steekt, wat in theorie de weergave iets strakker zou moeten maken. Maar in een real-life vergelijking met een Play:5 (2de generatie) merkten we daar niet zoveel van.

Over de afwerking van de Five kun je amper kritisch zijn. Het zit gewoon heel goed in elkaar en aan elk detail is er gedacht. Zelfs de stroomdraad past dankzij een aangepaste connector bijna naadloos in de behuizing. De donkergrijze merknaam is op de zwarte uitvoering ook heel subtiel, wat logohaters zonder twijfel een plezier doet. Hoewel je wellicht deze speaker via een app zal bedienen, zijn er bovenaan de Five drie subtiel aangebrachte aanraaktoetsen. Ze vallen nauwelijks op, maar ze zijn wel handig om snel het volume te regelen of een track te verspringen. Een lichte aanraking volstaat om ze te activeren.

Platenspeler aansluiten kan

Achterop de Five ga je niet veel vinden. De achterzijde is zowaar nog soberder dan de voorkant. Er is enkel een knopje dat je normaliter één keer gaat indrukken (tijdens het instellen), een netwerkpoort die de meeste mensen nooit gaan gebruiken (want WiFi is veel handiger) en een aux-ingang. Dat laatste is wel interessant voor wie een platenspeler of een cd-speler wil aansluiten. Niet alleen kun je dan een schijf laten horen via de Five, via de app kun je die audiostroom ook naar andere Sonos-toestellen elders in huis sturen. Een feestje houden waarbij je met vinyl draait in de woonkamer en de muziek te horen is op speakers in de tuin wordt zo wel eenvoudig. Let wel: als je een draaitafel wil aansluiten, moet je gaan voor een model met een versterkte uitgang of een kleine phonovoorversterker tussen platenspeler en Five plaatsen. Een conventionele draaitafel klinkt immers te stil om zomaar op een Sonos-speaker af te spelen.

Tunen voor de kamer: een goed idee

Steeds meer fabrikanten van draadloze speakers en soundbars ontdekken het nut van kamercorrectie. Sonos was op dat vlak zelfs een pionier, toch bij draadloze speakers. Maar wat doet zo’n functie eigenlijk? Samengevat kun je stellen dat kamercorrectie muziek terug herstelt naar een correctere weergave. De vorm en de aankleding van een ruimte kan immers de geluidskwaliteit aantasten, bijvoorbeeld door bassen overdreven te versterken. Of denk bijvoorbeeld aan het scherpe geluid in een kleine badkamer met tegels of de holle klank van een grote ruimte. Er zijn dus zaken in de kamer die de geluidskwaliteit kunnen beïnvloeden, maar ook waar je de speakers plaatst heeft een impact. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het doffere geluid dat je krijgt als je speaker achter een dik gordijn zou plaatsen. Kamercorrectie kan die akoestische onvolkomenheden (deels) wegwerken.

Bij Sonos heet die functie Trueplay. Het configureren is niet echt moeilijk, al kan het de eerste keer dat je het instelt wat merkwaardig overkomen. De procedure vereist dat je een minuutlang door de kamer wandelt terwijl je traag je iPhone of iPad heen en weer zwaait. En neen, we vermelden niet zomaar die twee Apple-toestellen. Trueplay kun je enkel instellen met een apparaat van Apple. Niet omdat er een deal is tussen Sonos en de iPhone-bouwer, maar wel omdat de microfooneigenschappen van deze Apple-toestellen beter bekend zijn. Dat Trueplay iOS-only is, is een minpunt. Het is wel zo dat je dat iOS-toestel echt enkel nodig hebt voor het instellen. Een Trueplay-correctie kun je achteraf altijd in/uitschakelen, en dat kan ook via een Android-apparaat. Een iPad van de buren lenen is dus een optie.

Trueplay kun je toepassen op de Five en ook op een stereopaar. Voeg je bovendien een Sonos Sub toe aan een enkele Five of een stereopaar, dan is Trueplay nog altijd mogelijk. De impact van Trueplay is sterk afhankelijk van de situatie. In onze testruimte was het verschil subtiel maar zeker merkbaar. Hoewel de bassen eerst ingetogener leken, was er wel meer definitie in het laag. Dat merk je meer bij muziek bij akoestische percussie dan bij technohits waar een enkele toon doordreunt, maar ook daar is er een verschil te merken. Doordat de bassen net iets minder dominanter worden, wordt het detail ook iets frissen. Vocals zetten een stap dichter bij je zitplek, net omdat het microdetail dat je oren en brein vertelt over de plaatsing van instrumenten en artiesten beter hoorbaar is. Trueplay biedt dus wat ons betreft in een aantal situaties een echte meerwaarde. Je kunt overigens na de TruePlay-meting altijd nog de functie in- en uitschakelen, wat je toelaat om de situatie met en zonder te vergelijken.

AirPlay 2 is een interessant alternatief

Met de Sonos-app kun je de Five op alle mogelijke manieren bedienen. Maar er is ook een andere optie: AirPlay 2. Het biedt je een alternatieve manier om net hetzelfde te doen als via de Sonos-app, maar dan gewoon door je muziek te selecteren in de app van je favoriete muziekdienst. Dit kan echter alleen als je werkt met een Apple-apparaat (zoals een iPhone of iPad). Het is geen of-of verhaal. Je kunt met de Sonos-app werken en op een ander moment audio streamen via AirPlay 2.

AirPlay 2 brengt daarnaast ook een paar extra’s naar de tafel. Zo kun je multiroom muziek afspelen met speakers van verschillende merken. Een soundbar van LG in de woonkamer, een Sonos Five in de eetkamer en een Harman Kardon Citation-speakertje in de keuken, via Airplay 2 kun je ze zomaar combineren. Weliswaar met minder flexibiliteit dan bij een Sonos-only systeem. Maar het kan wel. Via de Sonos-app kun je enkel Sonos-toestellen en Ikea Symfonisk-speakers bedienen.

Een tweede, onverwachte mogelijkheid van AirPlay 2 ontdekten we in de testruimte. In principe kan je de Five niet als speaker voor je tv gebruiken. Er zijn geen geschikte ingangen. Maar in één situatie kan het wél. Met een Apple TV als speler, kun je de Five (of een stereopaar, zoals in ons geval) aanwijzen als speakers die het geluid afspelen van apps op de Apple-mediaspeler. Dat kan bijvoorbeeld Netflix, Disney+ of een andere streamingdienst zijn of de apps van bepaalde tv-aanbieders. De synchronisatie tussen beeld en geluid bleek bij onze tests prima in orde. De clou is wel dat je eerst de speakers koppelt via Airplay en dan pas de video start. Omgekeerd durven er wel lipsync-problemen op te duiken.

Stabiele app

De Sonos-app vormt een even groot deel van de Sonos-ervaring als de speakers zelf. Gelukkig dat het dan ook een zeer goede app is die helder in het gebruik is. Stabiliteit is ook geen probleem. Op de verschillende mobiele apparaten die we in huis hebben – meerdere iPads en Android-tablets, verschillende Android-telefoons van de gezinsleden – functioneert de S2-app bijna altijd perfect. Je kunt ook perfect meerdere apparaten in huis hebben waarop de Sonos-app draait. Jouw smartphone is dus niet de enige controller, ook je partner en kinderen kunnen op elk moment op hun mobiel toestel in de app duiken.

Heel af en toe kan er een momentje zijn waarbij er even wat vertraging zit op een reactie op iets wat je doet, maar dat gebeurde bij ons zelden. En dan is het ook moeilijk te zeggen of het aan het Sonos-systeem ligt of een storend element op het netwerk. Goed om weten alvast: in deze review werden de twee Fives getest in een bestaand Sonos-systeem met een zestal andere producten, waaronder een Amp en een Symfonisk van Ikea. We gebruikten gewoon het bestaande WiFi-netwerk (op basis van Ubiquiti), niet een apart WiFi-netwerk. Met een Sonos Boost of door één Sonos-toestel met een ethernetkabel te verbinden kun je ook een apart Sonosnet-netwerk in de lucht brengen die los staat van je WiFi-netwerk.

De meeste streamingdiensten

In de app ontdek je snel dat nagenoeg elke muziekdienst aanwezig tekent. Apple Music, Deezer, Tidal, Qobuz, Soundcloud, YouTube Music en nog vele andere staan in de lijst van ondersteunde diensten. Qua aantallen is Sonos zonder twijfel de leider (al pakken ze ook wel uit met een aantal diensten die heel niche zijn). Je gaat alleszins geen ander vinden met Apple Music geïntegreerd, buiten natuurlijk Apples eigen HomePod. Ook Spotify zit in de app ingebakken, maar je kunt eveneens via Spotify Connect werken. Als je echt enkel en alleen muziek via Spotify beluistert, ga je wellicht inderdaad dat blijven doen. Zolang je geen andere dienst of eigen bestanden wil afspelen én niet echt speakers wil koppelen, ga je zelden de Sonos-app nodig hebben.

Sinds kort is Sonos begonnen met de uitrol van Sonos Radio, een alternatief voor de TuneIn-dienst die vroeger internetradio leverde. TuneIn zit nog in de app, maar je vindt nu Belgische en Nederlandse radiostations via Sonos Radio. Maar niet enkel dat, want bij Sonos Radio vind je ook eigen radiostations rond bepaalde genres en gecureerd door bekende namen, zoals Thom Yorke van Radiohead, Ludwig Göransson (componist van de muziek van The Mandelorian) en Brittany Howard (soulzangers en ook bekend van Alabama Shakes). Het is allemaal wat vergelijkbaar met de radiostations die Apple aanbiedt via Apple Music. De keren dat we luisterden naar de artiestenstations, waren de playlists heel beluisterbaar en goed samengesteld.

Twee functies in de Sonos-app blijven we in het bijzonder echt waarderen: de zoekfunctie over alle muziekbronnen heen en het favorietenscherm. Het eerste is vooral nuttig als je meerdere diensten gebruikt of eigen bestanden mixt met een muziekdienst. En als je het favorietenscherm goed inricht, kun je zo heel snel je vaste muziekkeuzes terugvinden. Bij de favorieten kun je radiostations, albums, playlists en zelfs een bepaalde ingang op een Sonos-toestel vastpinnen, zodat je ze meteen kunt activeren.

Een nadeel aan de recente Sonos-app: het bedrijf gebruikt de app steeds meer om boodschappen (lees: reclame) te maken voor nieuwe features maar ook nieuwe producten. Gelukkig niet met reclame van derden, maar toch zijn die pop-ups soms echt storend.

Overal in huis muziek

Via de app kun je via de System-knop onderaan snel speakers met elkaar koppelen. Dat gaat echt heel vlot. Sinds kort kun je ook semi-vaste groepen definiëren die bestaan uit meerdere speakers (zoals alle Sonos-toestellen op de benedenverdieping), zodat je met één tik meteen meerdere toestellen van muziek kunt voorzien. Zo’n groep verschijnt echter niet in het overzicht van de zones. Je moet nog een paar keer extra tikken om een groep te activeren, wat het in de praktijk niet makkelijker maakt dan gewoon de gewenste speakers aan te duiden. Wat er mist is een mogelijkheid om een vaste groep te creëren waarbij je de volumeverschillen tussen de speakers kunt vastzetten. Dit zou bijvoorbeeld handig zijn voor de horeca of bij een grote open keuken met vele plafondspeakers.

In elk geval scoort Sonos op vlak van het multiroom-aspect. Het werkt zo vlot en snel dat je snel gewoon wordt aan een muzieksysteem overal in je huis. Je kunt ook altijd speakers toevoegen en loskoppelen, zonder dat de muziek stopt. Dat is bijvoorbeeld bij Chromecast of HEOS niet het geval.

Een enkele Five

De vele speakers die de Five inzet om muziek te produceren geven de grote Sonos meteen streepje voor op de kleinere toestellen. Hoewel de One voor zijn prijs en formaat zeker imponeert, krijg je een veel luchtigere, grootser weergave met een Five. Dit valt misschien wat minder op bij zwaar gecomprimeerde popmuziek, maar bij alle genres is het zeker merkbaar. Tricky’s nieuwste ‘Fall to Pieces’-album klinkt op de One en de Five goed, bij de grotere Sonos-speaker heb je wel een iets beter basfundament en een betere spreiding door de kamer. Bij hogere volumes behoudt de Five ook langer een natuurlijker geluid. De Sonos-software zal uiteraard altijd ingrijpen als je echt overdrijft met de volumeknop, om zo de speaker tegen beschadiging te beschermen. Bij de Five gebeurt dat minder gauw dan bij de One. Sonos gaat qua klankkarakter voor een commerciëler, meer gecomprimeerde klank, wat veel hedendaagse muziek krachtig doet klinken. Maar bij gitaarmuziek bijvoorbeeld, missen we toch dat rauwer kantje om het spannend te maken.

En hoe is de Five vergeleken met de Sonos Play:5 (2de Gen)? Los van designaspecten en die snellere hardware (waarvan de voordelen nog moeten blijken), is het met ogen gesloten echt heel moeilijk om te horen welke van de twee speelt. We hebben ze naast elkaar geplaatst en vergeleken, maar echt significante klankverschillen konden we niet noteren. Voor Play:5 (2de Gen)-eigenaars lijkt de Five ons geen essentiële upgrade.

De stap naar echte stereo

Er zijn heel veel uitlopende manieren om naar muziek te luisteren. Veel van die opties leveren op hun manier het gewenste af: je laten genieten van je muziek. Daarom dat een soundbar soms de juiste oplossing is, terwijl anderen misschien beter gediend zijn met een hoofdtelefoon of een uitgebreid muzieksysteem. Toch is er één constante, lijkt ons: luisteren in stereo is beter dan in mono, gewoonweg omdat bijna alle muziek voor dat doel wordt geproducet. Ook bij Sonos kun je een grote stap qua beleving krijgen door een stereopaar te maken van twee (gelijke) Sonos-toestellen. Uit ervaring weten we dat bij de One die stap zeer de moeite waard is. En ook bij de Five? Het voordeel van de Sonos Five is dat een enkele Five-speaker een zeker stereobeeld neerzet, dankzij die tweeters die naar de zijkanten wijzen. Er is dus wél een realistischere soundstage dan bij een kleine One. Maar het is wel afhankelijk van de situatie in hoeverre je dat beleeft. Als de Five bijvoorbeeld op een schap in een boekenkast staat, gaat het geluid toch eerder van één punt lijken te komen.

Sowieso is de ervaring veel beter met twee Fives die ingesteld zijn als stereopaar, in het bijzonder als je echt kritischer wil luisteren. Vooral live-opnames van rockconcerten, klassieke muziek en jazz zijn veel meeslepender om te beluisteren, maar ook elektronische tracks waarin er gespeeld wordt met de links/rechts-scheiding. Bij overgeproducete popmuziek en urban genres is het wow-effect minder groot, gewoonweg omdat die liedjes minder uitdrukkelijk gemixt zijn om op een stereo-installatie goed te klinken. Het doel is daar vaak eerder oortjes of de auto.

We zouden de stap naar een stereopaar wel enkel aanraden als de situatie er zich toe leent, zeker omdat het geen goedkope optie is. Stereo is fijn als je kunt luisteren in (min of meer) een driehoek, waarbij de twee speakers op enkele meters uit elkaar staan en op gelijke afstand van je zitplaats. Dat klinkt heel dwingend, maar het hoeft nu ook niet allemaal heel exact te zijn. De brede uitstraling van de Five betekent immers dat je niet uitsluitend op een klein plekje in de sofa goede klank krijgt. Een stereopaar is echter minder interessant in kamers waar je bijvoorbeeld veel rondloopt of die immens groot zijn. In een grote loft of open keuken/eetruimte waar je overal achtergrondmuziek wil, stopt je die twee Fives beter in één zone dan een stereopaar te vormen. Zo krijg je eerder een dikke laag muziek doorheen de ruimte, in plaats van instrumenten die opeens uit één verre hoek komen.

We hebben zonder twijfel meer plezier gehad aan het luisteren via een stereopaar dan via een enkele Five. Twee van de Sonos-speakers komen qua beleving veel sterker uit de hoek, vooropgesteld dat je ze juist plaatst en Trueplay toepast (en misschien dan nog naar eigen smaak een streepje of twee bas toevoegt). Vocals, bijvoorbeeld bij de Schotse folk van Admiral Fallows ‘Dead against smoking’, worden prima neergezet, net als de strijkers die later in het nummer de melodie helpen ondersteunen. Ook de indierock van Oceanator knalt op zo’n manier uit de Fives dat je meteen met je hoofd mee gaat schudden. De Five zorgt ook voor een heftige baslaag bij het filmachtige technotrack ‘coelacanth’ van Deadmau5, maar het is wel eerder een stevige aanwezigheid dan een rijke, gedetailleerde weergave. Je gaat dit niet bij elke genre merken en zeker niet als je zelden aandachtig muziek beluistert, maar met een set passieve speakers kan je toch meer krijgen op bepaalde vlakken. Langs één kant leveren een setje Fives iets verrassend goed af, langs de andere kant vinden we de Sonos Amp in combinatie met de Bowers & Wilkins 606-speakers in de woonkamer toch aangenamer om naar te luisteren als het gaat om genres die wat verder liggen van popmuziek. Die set met aparte speaker is weliswaar iets duurder dan een paar Fives, maar ook met goedkopere speakers (zoals de Monitor Audio Bronze 100 of KEF Q350) haal je mooie resultaten. Welke kiezen als je gaat voor stereo? Uiteindelijk komt het neer op gebruiksgemak en hoe zichtbaar je audioapparatuur in je interieur wil zien verschijnen.

Conclusie

De Five is de grootste speaker van Sonos en bijgevolg ook de duurste. Voor het bedrag van 579 euro krijg je een goed afgewerkte en krachtige draadloze luidspreker die meelift op de gebruiksvriendelijke Sonos-ervaring. De eenvoudige installatie en vele streamingopties worden gecomplementeerd door de waardevolle Trueplay-functie, waardoor de Five beter klinkt dan kleinere speakers en vele rivalen.

De voornaamste reden om voor Sonos te kiezen is dat je heel makkelijk muziek naar overal in de woning kunt brengen en ook heel eenvoudig muziek kiest en afspeelt. En dat zijn belangrijke pluspunten. Ervaring leert ons dat je zeker in een gezinscontext beter een muzieksysteem hebt dat iedereen kan en wil gebruiken dan eentje met een complexere bediening.