Gewoon ontspannen
Omdat het MiND 2-platform zo flexibel is, zouden we op verschillende manieren muziek kunnen streamen. We kiezen gewoon voor Roon, omdat dat nu eenmaal onze favoriete manier is om muziek af te spelen in de testruimte. De ACE is volledig Roon Ready, waardoor we hem ook meteen kunnen gebruiken. We verbinden de MOON-versterker echter ook via een optische kabel met de Sony KD-65AF9-tv. Ten slotte hangen we ook een Pro-ject X1-draaitafel aan de phono-ingang. Daarmee zijn we klaar om zowel muziek te beluisteren als beter geluid te krijgen bij het tv-kijken.
Drive-by Truckers begon als een groep Neil Young-adepten die na enkele albums en 25 jaar optreden toch een eigen richting zijn uitgegaan. Al blijft ‘Welcome 2 Club XIII’ nog heel schatplichtig aan heel wat klassieke rockers – denk Lynyrd Skynyrd of The Jayhawks. Uit de Voice 22’s horen we een drummer met veel autoriteit klassiek opgebouwde rocknummers voortstuwen, ondersteund door vette gitaren met een prachtige sustain. Ook als Roon ons brengt bij ‘Tender Boy’ van Dirty Heads, een wel heel ontspannen nummer met een catchy refrein slash oorwurm. We noteren opnieuw dat de beat strak en met een gevoel van snelheid wordt neergezet.
Ondanks zijn kleine formaat lijkt de ACE geen probleem te hebben om die kleine speakers serieus te laten zingen. De Voice 22 zijn dan ook behoorlijk gevoelige luidsprekers aan 89 dB. Je hebt niet een gigantische krachtcentrale nodig om ze aan te sturen, wat de MOON-luidsprekers ook interessant maken als je reeds een ander versterker in huis hebt.
We zijn enorme fans van Roon, maar de app van MOON zelf verdient ook een moment in de schijnwerpers. Het zit goed in elkaar, en is onder meer sterk in het presenteren van het aanbod van streamingdiensten. We gaan echter op de eigen NAS kijken en kiezen daar de opmerkelijke samenwerking tussen triphopster Beth Gibbons en het Polish National Radio Symphony Orchestra die resulteerde in een fraaie opvoering van Gorecki’s derde symfonie (WAV 96/24). Over het algemeen is het heel dramatisch werk, maar de derde beweging is net ingetogen en terughoudend. Het zachtere spel en de stem van Gibbons is heel subtiel en speelt zich af in een grote ruimte, een sensatie die de Voice 22 geslaagd overbrengt. We krijgen de indruk dat de speakers kiezen voor een zachte aanpak van de hoogste tonen en wat meer focus op het lager midden. Het is in elk geval aangenaam ontspannen luisteren, op een manier die je goed ‘in’ de muziek houdt. Als het publiek luidkeels begint te fluiten en te klappen op het einde van het album, dan wanen we ons echt in dat auditorium. Het gebrek aan agressieve kantjes maakt deze speakers meteen ook een goede keuze als er achtergrondmuziek nodig is. Een sfeervolle playlist die zachtjes speelt terwijl je bijpraat met je vrienden in de sofa, dat kan hier. Met audiofieler ingestelde luidsprekers lukt dat niet altijd.
Ook tijdens het tv-kijken blijken die bredere horizontale uitstraling en de zachte roll-off van de Voice 22’s heel positieve zaken. Regelmatig tijdens het bekijken van een aflevering van een serie duiken er geluidseffecten op die ver links of rechts van de speakers weerklinken. Soms is dat echt verrassend. Zeker voor iets muziekcentrisch, is dit een heel geschikte set. Zoals de Get Back-documentaire op Disney+ waarin drie cruciale weken in het leven van The Beatles van heel nabij centraal staat. Dat blijkt al tijdens de inleidende tien minuten, wanneer we via een snelle montage fragmenten van concerten, interviews en nieuwsberichten opgediend krijgen. Er worden wel wat dynamische en inhoudelijke sprongen gemaakt, maar die worden vlot verwerkt. Echt mooi wordt het echter vanaf het moment dat de Britse groep zich terugtrekt in Twickenham Studios om hun Get Back Sessions voor te bereiden. De ACE en Voice 22-speakers brengen de repetities in de opnamestudio heel sfeervol en gelaagd over, zowel de spontane gesprekken tussen de Beatles-leden als hun impromptu jamsessies. De kloof met tv-speakers of een soundbar zijn op zo’n momenten wel bijzonder groot, vooral qua diepte van de soundstage en volle klank. Het maakt dat kleine details niet in de achtergrond verdwijnen, waardoor we zelfs het gefluister en rapslang in ‘Wu-Tang: An American Saga’ (Disney+) kunnen volgen. Wordt het bombastischer, zoals ‘John Wick 3’ (Netflix) of ‘The Eternals’ (Disney+) dan vlakt de ACE en Voice 22-combinatie die felle pieken wat af. Dat verkleint misschien de cinema-ervaring, maar zorgt wel voor een evenwichtige, aangename kijk-ervaring waarbij je niet om de haverklap naar de volumeregeling moet grijpen.
Reacties (0)