Dossier: vijf betaalbare draadloze oortjes vergeleken 

Vijf betaalbare draadloze oortjes vergeleken 

De toestellen die we hier bekijken zijn totaal draadloze oortjes, soms ook aangeduid met het label ‘TWS’. Dat staat voor ‘totally wireless’, waarbij die ‘totally’ moet aangeven dat het andere producten zijn dan reguliere Bluetooth-oortjes . Het zijn dus oortjes zonder enige kabel, ook niet één van oor naar oor loopt. Beide toestellen verbinden via Bluetooth met elkaar en met je smartphone, tablet, laptop of – waarom niet? – met je televisie. Al moet je in dat laatste gebruiksscenario of als je films bekijkt op je tablet wel kiezen voor apparaten die elk onafhankelijk met het brontoestel verbinden. De eerste generatie draadloze oortjes hadden een oortje dat verbond met het andere, die op zijn beurt met het bronapparaat communiceerde. Dat had als nadeel dat het audiosignaal langer onderweg was, wat je merkte aan de slechte lipsync. Bij deze nieuwere oortjes is dat zelden een probleem.

Alle draadloze oortjes worden geleverd met een case. Die dient niet enkel om de toestellen te beschermen als je ze niet gebruikt. Het doosje dubbelt tevens als lader. Ook onderweg, want in de case zit een aparte accu die de oortjes van stroom voorziet. Dat is handig, want terwijl je muziek beluistert kun je de case via een USB-kabel aan een lader hangen. Bovendien kan de batterij in de case meestal de oortjes 2 tot 4 keer opladen zonder zelf stroom nodig te hebben. In de praktijk ga je de case dus zelfs bij intensief gebruik maar enkele keren per maand moeten opladen.

Wat opvalt bij middenklassers zoals deze is dat ze qua codec-ondersteuning bij Bluetooth-overdracht meestal niet verder gaan dan AAC. Audiofielere keuzes zoals LDAC en aptX vind je meestal niet aan een lager prijspunt. Is dit erg? Als je audiostream goed is (bijvoorbeeld Spotify op de hoogste kwaliteit of lossless via Qobuz), dan ga je er wellicht weinig van merken.

Voor onze test verbonden we de oortjes met een Huawei P30 Pro en met een iPad. We doen ook ons best om een optimale pasvorm te krijgen. Dat is belangrijk bij oortjes, want bij een slecht contact of als ze te los zitten ga je dat meteen merken aan de klankkwaliteit. Lage tonen en diepe bassen verdwijnen heel snel als oortjes niet goed aanpassen. De meeste fabrikanten leveren daarom meerdere dopjes of tips mee, in verschillende maten. De tijd nemen om even de juiste doppen uit te zoeken is de moeite waard, want het gaat je luisterplezier danig verhogen. De oortjes blijven dan ook beter op hun plaats als je beweegt. Goed om weten: het kan zijn dat je voor elk oor een andere maat van dopje moet nemen.

Happy Plugs Air 1 ANC

Happy Plugs is een naam dat misschien niet meteen een belletje doet rinkelen. En toch is dit Zweeds merk al heel lang actief en verkoopt het heel veel oortjes. Hun recept bestond bij de eerste Happy Plugs uit het aanbieden van betaalbare oortjes ter vervanging van de exemplaren die bij smartphones geleverd werden. Niet zomaar met nieuwe zwarte of witte oortjes, Happy Plugs zijn er altijd geweest in heel veel kleurtjes en zelfs met tijdelijke hippe edities. Op deze manier pikte Happy Plugs in op de trend om oortjes te zien als modeaccessoires.

De Air 1 ANC’s passen helemaal bij de oorspronkelijke missie van Happy Plugs. De presentatie in een grote, harde transparante doos doet ze al in de winkel opvallen. Ook de matafgewerkte oortjes zien er prima uit. Ondanks een relatief lage prijs komen de Air 1 ANC’s daardoor luxueus over. Zowel de matte afwerking die contrasteeert met de blinkende metalen accenten op de oortjes als de case doet je denken: “Tres chique”. Trouw aan de Happy Plugs-aanpak zijn de Air 1 ANC’s verkrijgbaar in meerdere kleuren, waaronder goud, een donkergroen en een blauw. Zwart en wit zijn de klassiekere opties. Fashionista’s vinden dus wel hun gading bij deze draadloze oortjes met noise-cancelling.

Oortjes met elegante case

De afgeronde hoeken van de case zorgen voor een streepje elegantie en subtiliteit. Het kan zo in de handtas of jaszak, zonder dat het overkomt als een stuk technologie. Onderaan is er een reeks led’s die na een knopindruk aangeven in hoeverre de accu nog opgeladen is. Bij vele draadloze oortjes ontbreekt zo’n indicator en dat is sneu. De Air 1 ANC’s hebben geen geweldige maar ook niet slechte batterijduur (5,5 uur met ANC, 7 uur zonder), de case kan ze wel bovengemiddeld veel keren opladen (4-5x).

De oortjes zelf zijn een model dat uit je oor bengelt, maar wel telkens met een dopje in je oorkanaal vastzit. Ze zijn licht en blijven goed op hun plaats zitten, ook als je rondloopt.

Deze oortjes zijn uitgerust met verrassend veel functies, incluis ondersteuning voor de Google Assistant en Siri. Ondanks de redelijke prijs zijn ze uitgerust met ruisonderdrukking en een transparancy-modus die stemmen versterkt doorlaat. Het idee bij deze laatste functie is dat je de oortjes niet hoeft uit te doen als iemand iets aan je komt vertellen. Er zijn wel meer oortjes met gelijkaardige functionaliteit, in de praktijk vragen we ons wel af of het echt nuttig is. Het hangt er volgens ons vanaf hoe makkelijk je zo’n transparante modus activeert. Bij de Air 1 ANC moet je twee seconden op je rechteroor drukken. Dat is behoorlijk lang als iemand je onverwacht aanspreekt. In die situatie neem je toch even snel een oortje uit, lijkt ons. Een pluspunt bij de Happy Plugs is dat ze dan automatisch stoppen met muziek spelen.

Er is geen app voor de Air 1 ANC-oortjes. Alle functies activeer je dus door op de oortjes te tikken. Vegen wordt niet ondersteund, dus je moet wel wat tik-patronen gewoon worden. Twee keer snel tikken op je rechteroor is verspringen naar de volgende track bijvoorbeeld, driemaal is terugkeren naar het vorige liedje. Op zich werkt dat ok, al vonden we het niet echt handig om het volume aan te passen met 1x tikken om te verhogen en 2x tikken om te verlagen. Je activeert heel snel de verkeerde functie.

Goed voor vocals

De geluidskwaliteit van de Air 1 ANC ga je wellicht wel aangenaam vinden, in het bijzonder als je graag iets meer wolligere bassen hebt. Dat maakt pop en elektronische muziek leuk om naar te luisteren. Bij meer gitaargedreven tracks zoals ‘Karma Police’ van Radiohead of ‘Uprising’ van Muse kun je een beetje mopperen over hogere tonen die af en toe een beetje agressief klinken, maar vocals zitten wel goed. Deze Happy Plugs ondersteunen enkel de SBC- en AAC-codecs, in tegenstelling tot aptX op de goedkopere Air 1 Plus zonder noise-cancelling. Maar echt last heb je daar niet van. De noise-cancelling is niet zo goed als bij de Huawei’s, maar is ook niet slecht. Terwijl er op de achtergrond een video luid afspeelt van een treinrit door een winters landschap, konden we nog altijd de dialogen in een aflevering van ‘Last Kingdom’ volgen. De Transparancy-modus produceert bij stiltes in muziek wel wat ruis vanwege de actieve microfoons.

Conclusie

De Air 1 ANC’s bieden veel voor een redelijke prijs. Ze zitten comfortabel en stabiel, en de geluidskwaliteit is goed. De ruisonderdrukking is minder effectief dan bij topmodellen – maar is voor de prijs absoluut mooi meegenomen.

De ervaring is vooral consistent, net omdat deze oortjes goed op hun plaats blijven zitten. De autonomie is niet baanbrekend, maar doenbaar en wordt gecompenseerd door de grotere batterij in de case. Bovenal zijn de Air 1 ANC’s modieuzere oortjes dan de meeste, waardoor ze een hoog cadeaugehalte hebben.

Huawei FreeBuds Pro

Huawei is zeker niet de enige smartphonebouwer die oortjes uitbrengt. Apple en Samsung gingen de Chinese gigant al voor – en met veel succes. Verbazend genoeg zijn de audioproducten van die merken helemaal niet slecht. Je zou denken dat ze met minderwaardige producten snel-snel een graantje willen meepikken van een hype, maar dat klopt totaal niet. Ook bij Huawei is er hard gewerkt aan de oortjes. Een tijdje terug bekeken we de FreeBuds 3, draadloze oortjes die toch wel sterk aan de AirPods van Apple deden denken. De FreeBuds Pro die we nu onder de loep nemen zijn nieuwer en origineler. Als je ze uit de verpakking haalt, krijg je meteen ook premiumgevoel. De zilveren editie die we testen is heel elegant, met een matzilveren compacte case en meer glanzende metaalkleurige oortjes. Ze zijn ook wat hoekiger dan de meeste rivalen, waardoor ze een beetje lijken op sieraden. Extravert, dat woord past er wel bij.

Knijpen mag

De FreeBuds Pro zijn van het type dat in de oren hangt, maar ook tips heeft die in het begin van het oorkanaal passen. Je dus niet een gevoel van doppen die in je oor geperst zijn, iets dat sommigen niet graag hebben. Langs de andere kant hadden we wel continue de indruk dat de Huawei-oortjes uit zouden vallen. In de praktijk was dat echter niet het geval, ze blijven verrassend goed op hun plaats zitten.

Uit de driverbehuizing loopt er een klein staafje naar beneden, naar je oorlel toe. Hier heeft Huawei allerlei slimme controls in gestopt. Door te vegen en te knijpen kun je allerlei zaken doen, zoals het volume regelen of de muziek pauzeren. Vooral aan het knijpen moet je wel aan moet wennen, iets dat Huawei lijkt te beseffen gegeven dat ze in hun app een tutorial hebben voorzien. Misschien is het bij jou anders, maar we vonden het zelfs na enkele weken geen natuurlijke beweging om te maken. Via het knijpen kun je wel iets handig doen: wisselen tussen twee apparaten, zoals een smartphone en een tablet.

Geen app voor iOS

Je stelt de FreeBuds Pro in via de AI Life-app. Gek genoeg vonden we de oortjes niet in deze app terug. We realiseerden opeens dat we AI Life een tijdje terug hadden geïnstalleerd uit de Play Store. Zou dat het probleem zijn? Als we dan via Huawei’s eigen App Gallery dezelfde app installeren, blijkt het probleem opgelost. De oortjes worden deze keer wel geïdentificeerd en kunnen volledig worden ingesteld. Navraag bij Huawei leerde ons dat dit een probleem was met testproducten. De oortjes die je in de winkel vindt, zouden wel gewoon met de Play Store-app werken. Helaas is er nog geen app beschikbaar voor iOS, toch wel een nadeel. Volgens Huawei komt die er wel aan.

De app biedt niet zoveel opties, maar toch zijn wat handige zaken om te onderzoeken. Zo is er een test om te zien of je de oortjes wel op de juiste manier draagt. Je kunt ook de touchcontrols instellen en zoals gezegd een tutorial volgen.

De autonomie van de FreeBuds Pro is wat teleurstellend. 3,5 uur als je ruisonderdrukking gebruikt, 4,5 uur zonder NC. Het laden gaat wel vlug. Na 40 minuten in de case zijn de oortjes er weer helemaal klaar voor. Het doosje kunt trouwens ook draadloos opladen, dat vinden we een leuk extraatje.

Oortjes met effectieve ruisonderdrukking

Deze Huawei-oortjes komen met een nieuwe ruisonderdrukking die de fabrikant Hybrid Active Noise Cancelling noemt, in staat om maximaal 40 dB van omgevingsgeluid te onderdrukken. Dat lijkt je misschien niet veel, maar als je lawaai van 85 dB naar 45 dB kunt terugbrengen doe je iets heel straf.

De noise-cancelling kan ingesteld worden op vier standen. Of liever: drie standen (gezellig-algemeen-ultra), plus een dynamische stand die zelf schakelt tussen ruisonderdrukkingniveaus. Op de Ultra-stand vonden we de noise-cancelling zeer effectief voor deze klasse.

Qua geluidskwaliteit scoren de FreeBuds Pro zeer goed. Ze zijn behoorlijk in balans, zonder overvette bassen die details wegdrukken. De FreeBuds zetten bovendien een ruimtelijke weergave neer, toch naar de normen van draadloze oortjes die meestal gewoon muziek sterk gecomprimeerd laten overkomen. Dat maakt ze extra interessant voor muziek waarin een live-gevoel overheerst.

Conclusie

Als er oortjes in dit dossier zijn die het etiket ‘stijlicoon’ verdienen, dan zijn dat wel de FreeBuds Pro, vooral de Silver Frost-uitvoering. Op vele vlakken krijgen deze Huawei-oortjes een hoge score. De geluidskwaliteit is goed, de noise-cancelling is redelijk effectief en ze zitten ook prima. Met ruisonderdrukking ingeschakeld is de batterij wel relatief snel leeg.

JBL Tune 225 TWS

JBL heeft meerdere draadloze oortjes in zijn assortiment, de Tune 225 TWS is een van de goedkopere modellen. En met goedkoop menen we het echt wel. Je vindt deze JBL’s al vanaf 90 euro, een onwaarschijnlijke lage prijs. Middenklassers zoals de andere oortjes in dit dossier kosten snel het dubbele, de high-end draadloze oortjes zijn drie tot vier keer duurder.

Dat prijsverschil merk je niet meteen als je de JBL’s uitpakt. Ja, de retailverpakking is nogal karig, maar dat is helemaal niet erg. De oortjes en de case waarin je ze vervoert zijn degelijk en solide. We zijn meermaals op sjok geweest met de case in een jaszak samen met kleingeld en sleutels; en toch ziet het er nog altijd gaaf uit. Het lijkt wel een duurzaam product.

Oortjes met elegante case

De Tune 225 TWS zijn oortjes die in je oorschelpen rusten, met een speakertje die tegen de uitgang van je oorkanaal rust en een lange staafje die uit je oor hangt. Het zijn eerder ‘buds’ dan in-ears. Er is dus geen geklooi met dopjes die je in je oorkanaal moet persen, iets dat sommigen vast op prijs stellen. Niet iedereen vindt doppen of tips nu eenmaal aangenaam. We snappen dat wel, maar zelf zijn we niet zot op deze aanpak. Soms werkt zo’n design echt wel – bij Huawei’s oudere FreeBuds 3 bijvoorbeeld – maar vaak krijg je met buds een slechte afdichting aan je oor. Hierdoor verdwijnen bassen en krijg je nog veel omgevingsgeluid binnen. Pluspuntje: de kans op gehoorbeschadiging is dan weer kleiner, dat wel.

Toen wij de JBL’s droegen, misten we vanwege de pasvorm vaak de lage tonen die muziek zo spannend maken. We droegen ze nochtans zoals JBL het voorschrijft, met de staafjes die schuin uit je oren wijzen. Vocals kwamen wel goed binnen, net als hogere details. Dat maakte deze oortjes wel verrassend competent als we naar een tv-serie keken via Netflix op de telefoon. Dialogen konden we goed verstaan, al krijg je wel sneller last van omgevingsgeluid dan bij de echte in-ears in deze test. We zouden de Tune 225 TWS daarom eerder aanraden voor thuisgebruik of in stillere omgevingen. Deze JBL’s werken ook samen met Google Assistant.

Eén oor volstaat

Een unieke feature bij deze oortjes is Dual Connect. Meestal stopt de muziek als je één oortje uitneemt, maar deze JBL’s blijven gaan. Je kunt zelfs één oortje in de case stoppen terwijl je met de andere verder luistert. Hier zit misschien niet iedereen op te wachten, maar het kan wel handig zijn als je pakweg op de bus of de speelplaats een gesprek met vrienden wil volgen en tegelijkertijd een playlist beluisteren. Als je opteert voor één oor-luisteren, kun je wel heel lang ononderbroken luisteren. Gewoon van tijd tot tijd van oortje wisselen en de niet-gebruikte in de case stoppen. In tegenstelling tot bij JBL’s duurdere oortjes is er geen app voor deze Tune 225 TWS.

Conclusie

De grote troef van de Tune 225 TWS is de lagere prijs. Maar de losse pasvorm maakt deze toestellen geen favorieten van ons. Toegegeven, dat is deels een persoonlijke preferentie. Op zich is de klank niet slecht. Als we ze aandrukken, klinkt het echt wel prima voor die 90 euro. Maar door de losse pasvorm eindigden we gauw met een veel dunnere sound dan ons lief is. Misschien dat het bij jouw oren anders is. Dual Connect is een unieke functie die sommigen op prijs zullen stellen. De autonomie is eerder gemiddeld, de case kan de oortjes wel vier tot vijf keer  opladen.

LG Tone Free HBS-FN7

Met de HBS-FN7 zet LG verder in op de samenwerking met hifi-merk Meridian. Het zijn niet de eerste oortjes van de Koreanen maar wel de meest geavanceerde. Dit Tone Free-model komen met ruisonderdrukking en een aantal zaken die we elders niet vaak zien. Er is bijvoorbeeld Google Fast Pairing, waardoor je de oortjes vlot kunt delen tussen meerdere Android-toestellen, en een focus op gezondheid die helemaal hoort bij een jaar zoals 2020. Wat dacht je van een UV-licht in de case die 99,9 procent van bacteriën (aldus de fabrikant) doodt terwijl de oortjes laden? Heeft het nut? Geen idee, kwaad kan het zeker niet. Overigens, ook de goedkopere Tone Free HBS-FN6 zonder ruisonderdrukking bezit dezelfde UV-functionaliteit.

Laten we het even hebben over UV-licht

De handige case van de HBS-FN7 is helemaal rond. Dat is minder gebruikelijk, even ongewoon is dat je het doosje langs één zijde volledig opent. De meeste draadloze oortjes zitten in een case waarvan enkel een klepje bovenaan opent. Belangrijk is dat allemaal niet zo, maar het geeft wel aan dat LG met de Tone Free het op zijn eigen manier wil doen. Vandaar ook de inclusie van twee ledjes onder de rustplaats van de oortjes. Als je de toestellen in deze UVnano-case plaatst, schijnen zij een blauwachtig licht dat volgens LG het UV-lichtspectrum omvat. Dit licht heeft een bacteriedodende werking, vandaar dat UV-licht in de zorg soms wordt gebruikt om aanvullend te ontsmetten. Zonder af te dalen in een hele uitweiding over UV-licht, is het wel belangrijk om te benadrukken dat het verhaal iets complexer is dan ‘UV doodt microben’. En virussen? Het antwoord daarop is ‘soms’, maar een klein beetje research leert snel dat enkele bepaalde UV-frequenties bepaalde virusdelen kan inactiveren. Die frequenties worden schijnbaar toch eerder door meer industriële lichtbronnen verspreidt. Voor alle duidelijkheid: LG maakt ook geen claims over covid19 of andere virussen. Het viseert met UVnano hoofdzakelijk E. coli en S Staphylococcus aureus, twee veel voorkomende microben; de eerste heb je misschien leren kennen die ene keer toen je op vakantie voedselvergiftiging opliep. Vormt de UVnano-case nu een meerwaarde of is het eerder een goed getimed marketingzet op een moment dat mensen bewuster omgaan met gezondheid? Het is iets waar wij moeilijk een uitspraak over kunnen. De effectiviteit van deze functie testen overstijgt in elk geval onze mogelijkheden om ze te beoordelen. En gelukkig is de UVnano-case niet het enige waarmee deze HBS-FN7-oortjes proberen uit te blinken. Het is een extraatje dat je al dan niet interessant vindt.

Samen met Meridian

LG werkt al geruime tijd samen met Meridian, een Brits hifi-bedrijf dat ook verantwoordelijk is voor heel wat audioresearch op vlak van DSP’s. We zagen zo al verschillende soundbars passeren waar het merk mee een hand in had, zoals de EISA-winnende DSN8YG en de recente DSN11RG. Bij deze oortjes levert Meridian onder meer speciale equalizersettings. Je bereikt ze via een mooi app (Tone) die je onverwacht veel opties biedt. Als je de app opent, zie je meteen de vier EQ-opties die Meridian heeft gecreëerd (Immersive, Bass Boost, Natural en Treble Boost). Vooral Immersive illustreert dat Meridian meer heeft gedaan dan enkel wat frequenties te versterken of verzwakken. Het introduceert een beetje delay, waardoor alles ruimtelijker klinkt. Zelf vonden we de modus nogal onnatuurlijk klinken, en al helemaal bij films. Natural is toch voor de purist de juiste keuze om te maken. Je kunt daarnaast ook twee eigen EQ-filters creëren, wat heel makkelijk gaat.

In de app kun je schakelen tussen noise-cancelling, een ambient sound-modus en ruisonderdrukking uitgeschakeld. Handig, maar de bedoeling is eigenlijk dat je dit doet via aanrakingen op de oortjes zelf. Bij andere oortjes, zoals de Samsungs, zijn dergelijke touchcontrols vaak overgevoelig. Maar LG is erin geslaagd om ze evenwichtig af te stellen. Dit is een zeldzaam geval waarbij touchcontrols niet irriteren. In de app kun je trouwens de controls uitschakelen of (deels) anders instellen.

Mooi voor vocals

Deze Tone Free-oortjes hebben een dopje dat in je oorkanaal past en een klein staafje dat uit je oren bengelt. We kregen de zwarte uitvoering om te testen. Dit is wat opvallend door de blinkende laklaag, maar het blijven wel heel kleine en discrete oortjes. Qua draagcomfort zit het helemaal goed. De meegeleverde siliconen dopjes en de kleinere driveruitgang maken dat ze goed zitten, ook als je oorkanaal wat kleiner is. De HBS-FN7 bleef tijdens het testen heel stabiel zitten.

Zoals gezegd vonden we de Natural-modus veel evenwichtiger en – ahum – natuurlijker klinken dan de andere EQ-instellingen van Meridian. In die modus kun je naar de meeste genres luisteren en heel tevreden zijn over de geluidsbalans. Je krijgt ook alle nuances van de xylofoonachtige percussie bij het begin van ‘Dvergmal’ op het nieuwe Sigur Ros-album te horen, en ook de strijkers die later van zich laten horen klinken mooi. Wel misten we wat de impact van de drums in een aantal tracks, wat ons deed vrezen dat elektronische muziek wel heel mager zou overkomen. Gek genoeg viel dat heel goed mee als we overschakelden naar ‘Gains’ van Faithless. Toch tikten we even op Bass Boost. Bij de meeste oortjes eindig je dan met vette bassen en een doffe klank, maar bij deze Meridian-EQ-instellingen doet Bass Boost grotendeels enkel dat – wat positief is en volgens ons ook net die expertise van Meridian tentoonstelt.

De noise-cancelling op deze oortjes is redelijk effectief. Bij onze vaste testvideo met treinritgeluiden werd het merendeel van het lage gerommel elimineert. Als je naar je muziek luisteren volstaat dat wel. Bij het bekijken van een film kan er nog wel wat storend lawaai doorfilteren, echter zonder dat het onmogelijk wordt. NC bij oortjes blijft altijd minder effectief dan bij over-ears. De Ambient-modus werkt ook goed en kun je snel activeren (wat het nuttiger maakt), als je het aan laat staan krijg je wel veel ruis binnen.

Conclusie

We weten eerlijk gezegd niet of bacteriën een probleem zijn in de context van oren en in-ears. Dus over de meerwaarde van de AVnano-case doen we even geen uitspraak en we maken er geen pluspunt van. Jij mag beslissen of je deze functie relevant vindt. Los daarvan zijn de LG Tone Free HBS-FN7 comfortabele draadloze oortjes met veel troeven. Ze zijn gebalanceerd qua weergave en bieden veel detail, en je kunt de klank tunen zonder dat het dan opeens vreselijk gaat klinken. De noise-cancelling is redelijk effectief. Totale stilte krijg je niet, maar het meeste lawaai is wel weg. De autonomie is eerder redelijk.

Samsung Galaxy Buds+

Samsung bezit een grote troef op audiovlak: door de overname van de Harman-groep heeft het heel veel knowhow op vlak van hoofdtelefoons en kleine speakers in huis gehaald. En dat weten ze maar al te goed, want je ziet steeds meer Samsung-apparaten opduiken waarop een etiket van AKG (een van de Harman-merken) prijkt. Zo ook op de handige pilvormige doos waarin de Galaxy Buds+ huizen. Het is echt een klein ding, makkelijk om mee te nemen. Ook de oortjes zelf zijn heel kleine toestellen. Ze passen in je oor en vallen nauwelijks op. Hier geen stokjes die uit je oor bengelen, de Galaxy Buds+ zijn eerder discrete cirkels die in je oor passen. Ze zouden helemaal onopvallend zijn, ware het niet dat de witte uitvoeringen die we op test hebben wel een soort parelmoer-afwerking hebben aan de bovenkant. Het trekt niet enorm de aandacht, maar je merkt het wel. Er zijn ook andere kleuredities – waaronder een paarse BTS-uitvoering voor diehard K-pop-fans. De Samsungs zitten heel stabiel en licht, lekker comfortabel.

Draadloos laden

Niet alle oortjes in deze test hebben een eigen app, maar deze Samsungs wel. En het is zelfs een app die even nuttig als helder is. Wel vreemd is dat je eerst Samsung Wearable en dan nog een extra app moet installeren. Waarom die tweetrapsraket? Geen idee.

De equalizer-draaiknop op het hoofdscherm van de Buds+-app is best praktisch. Gewoon tikken op een duidelijke label om een bepaalde sound te krijgen, zonder dat je blootgesteld wordt aan frequentiebanden en een handenvol schuifregelaars. Tik en je hoort meteen het effect.

In de app kun je ook het niveau van de spraakversterking regelen, zodat je conversaties kunt volgen zonder de oortjes uit te doen. Nog beter is dat je de touchcontrols kunt instellen. We kozen vrij snel hier voor ‘uitschakelen’, want bij het inbrengen en positioneren van de Galaxy Buds+ ontlokt je door een verkeerde aanraking makkelijk een ongewenst effect. Dat ondervonden we echt heel vaak, misschien wel omdat de toestellen zo compact zijn en onze vingers niet zo heel klein zijn. Het valt ons ook op dat de Galaxy Buds+ – die al even op de markt zijn – nog regelmatig updates ontvangen.

Met een autonomie van 11 uur steken de Galaxy Buds+ ver boven het maaiveld uit. Je kunt ze maar één keer extra opladen via de case, wat weer weinig is. Maar in totaal zit je wel aan 22 uur autonomie. Komt daarbij dat je de case draadloos kunt opladen (ook via reverse charging op een Samsung-telefoon) én dat je via een snellader in drie minuten tijd een uur speeltijd kunt bijtanken, en het lijkt ons dat je niet gauw zonder muziek gaat vallen. Het viel ons ook op dat de Samsung-case in standby lang zijn batterijlading behield.

Clean maar toch spannend

De sound van de Galaxy Buds+ is voor draadloze oortjes – die meestal commercieel getuned zijn – ‘clean’ te noemen. Dat is eigenlijk trouw aan de AKG-naam, want dat merk uit Oostenrijk stond altijd voor een helder studiogeluid. De meeste mensen gaan dat niet weten uiteraard, met het gevaar dat ze dit niet ervaren als helderheid maar als een gebrek aan bassen. Je kunt dit wel aanpakken met de equalizerstand ‘Bassboost’, maar dan wordt je muziek ook echt doffer. Dan toch maar de standaardinstelling, toch bij alles wat niet pop is. Zoals wel vaker bij het vergelijken tussen verschillende audioproducten moeten we de Galaxy Buds+ even wat tijd geven, zodat onze oren gewend raken aan het geluidskarakter. Al gauw appreciëren we die cleane aanpak, die universeler is dan baszware tunings die de norm zijn. Je kunt met de Buds+ ook gerust video bekijken. Qua synchronisatie ervaarden we geen problemen toen we een stukje ‘Last Kingdom’ bekeken via onze Huawei P30 Pro-smartphone. Ook voor filmkijken ze heel geschikt.

Standaard ondersteunen de Galaxy Buds+ SBC en AAC, maar met compatibele Samsung-telefoons is er een derde mogelijkheid: Scalable Codec. Het is iets heel eigen aan Samsung, vooral gericht op bieden van een stabiele verbinding in een omgeving met veel WiFi-storing en met een bovengrens die hi-res zou mogelijk maken. Op een Galaxy Fold2 die we toevallig bij de hand hadden, werd er inderdaad op de Samsung-codec overgeschakeld. Maar het verschil horen, dat deden we niet echt. Misschien in een drukke WiFi-omgeving het wel een meerwaarde heeft.

Net zoals de LG’s beschikt de Galaxy Buds+ over een zoekfunctie. Als je de oortjes even niet vindt, kun je via de app de oortjes een luid geluid laten afspelen. Het werkt enkel op korte afstand, maar je hoort ze echt wel van ver. Ideaal voor sloddervossen met bureau’s vol paperassen, denken we dan.

Conclusie

De Galaxy Buds+ zijn uitstekende oortjes die een heldere, zuivere weergave koppelen aan echt handige extra features. Zoals het draadloze opladen en de snellaadfunctie die heel snel werkt. Van de touchcontrols zijn we minder een fan, maar dat is geen dealbreaker. Ten slotte zijn de goede afwerking en minimalistische design ook fraaie pluspunten.

Betaalbare draadloze oortjes: Conclusie

Zowel de LG HBS-FN7 als de Samsung Galaxy Buds+ bieden een goede geluidskwaliteit gekoppeld aan veel handige features. Daarbij scoort de discrete Samsung nog eens extra dankzij de uitstekende batterijduur. Ook de Huawei FreeBuds Pro is een goede keuze, vooral als je op zoek bent naar een onderscheidend design en een goed geluid. Happy Plugs biedt je dan weer een modieus, elegant alternatief met mooie features en een iets lagere prijs. Met een prijskaartje dat slechts de helft bedraagt van sommige andere in-ears in deze test is JBL de prijskampioen, maar de minder goede autonomie en pasvorm maken deze oortjes vooral geschikt voor thuiswerkers die een oplossing zoeken om occasioneel te luisteren.