Dossier: vijf in-ear hoofdtelefoons vergeleken – oortjes zonder draadjes

Veel mensen hebben een haat-liefde relatie met hun koptelefoon. Het is te fors en die kabels zitten altijd en overal in de weg. Voor hen is er recent een interessante productcategorie bijgekomen: totaal draadloze oortjes. Er is geen kabel te bespeuren en ze zijn extreem discreet, en zijn daarmee het omgekeerde van grote over-ear-hoofdtelefoons. Dat klinkt interessant! In dit dossier bekijken we vijf populaire modellen.

In-ear hoofdtelefoons – oortjes zonder draadjes

De beschrijving ‘totaal draadloze oortjes’ dekt bij deze toestellen perfect de lading. Het zijn inderdaad heel kleine in-ears die (meestal) in het oor passen en daar heel discreet zitten. Wat de oortjes nog onopvallender (én handiger) maakt is dat ze geen enkele kabel bezitten. Er loopt zelfs geen snoer van oor tot oor. Ze lijken daardoor misschien op Bluetooth-headsets van enkele jaren geleden, je weet wel: van die kleine topjes die je in één oor stak en die je op een Borg uit Star Trek deden lijken. Het verschil met de nieuwe generatie oortjes die we hier bekijken is dat ze de laatste technologie inzetten om stereogeluid naar beide oren te brengen. Het gaat dus om twee aparte toestellen, één voor elk oor. Sommige duurdere modellen komen zelfs met allerlei handige extra’s, zoals noise-cancelling of slimme microfoon-arrays. Kortom, het zijn piepkleine in-ears die echt veel kunnen en je op een hele makkelijke manier naar muziek laten luisteren.

Draagcomfort is een troef

Bij het gebruiken van draadloze oortjes zoals in dit dossier val je eigenlijk van de ene verbazing in het andere. Het zijn echt baanbrekende apparaten. Het is bijna niet te geloven wat ze kunnen – en dat terwijl de toestellen doorgaans heel weinig wegen. Over het gewicht moet je je geen zorgen maken. Zelfs de zwaarste draadloze oortjes wegen minder dan 10-15 gram per stuk (en meestal veel minder). Je merkt bijna niet dat er iets in je oren rust.

De meerderheid van de oortjes in dit dossier zijn in-ears. Je stopt ze met tips in het begin van je oorkanaal. Sommige mensen vinden dit wat onaangenaam, in welk geval de Freebuds 3 van Huawei of modellen met een gelijkaardige losse pasvorm een aanrader zijn. Ga je voor in-ears, dan is het belangrijk om de juiste dopjes te selecteren. Fabrikanten leveren altijd meerdere doppen ochf tips in verschillende maten mee. Neem de tijd om de dopjes te zoeken die in beide oren goed passen. Niet te klein, want dan vallen de oortjes uit. Niet te groot, want krijg je ze niet goed aangebracht. Een goede pasvorm is belangrijk voor het comfort én de geluidskwaliteit, want als oortjes slecht zitten verlies je in de eerste plaats de bassen. Tip: het kan dat je in elk oor een ander maat van dopje moet gebruiken.

Bluetooth en audiokwaliteit

Bij het draadloos streamen over Bluetooth wordt de audiostroom door je brontoestel (zoals je smartphone) gecomprimeerd. Dit gebeurt met een bepaalde codec, een algoritme die je muziek compacter maakt. Dat moet omdat Bluetooth niet enorm veel data kan versturen. Er is te weinig bandbreedte voor je muziek in de originele lossless-vorm, wat happeringen tot gevolg zou hebben.

Er is veel verwarring over de rol van codecs bij een Bluetooth-verbinding naar oortjes (en andere Bluetooth-koptelefoons). Dat komt deels omdat fabrikanten zaken als ‘Bluetooth versie 5’ uitspelen. Als het gaat om geluidskwaliteit is de versie van Bluetooth echter minder relevant. Het versienummer is vooral belangrijk als het gaat om zaken als verbruik.

Doorslaggevender qua geluidskwaliteit is de gebruikte codec. Let op, dit staat helemaal los van het formaat waarin je muziekbestanden verpakt zijn. Of je nu luistert naar MP3’s of hi-res FLAC-bestanden, als het over Bluetooth streamt wordt het sowieso omgezet naar een bepaalde codec. Daarom raden we toch aan om te kiezen voor bronbestanden in een lossless kwaliteit. Barslechte MP3’s die nogmaals gecomprimeerd worden verliezen immers nog meer audiodata. Dit is de reden waarom YouTube-video’s in een lage kwaliteit soms heel slecht klinken via Bluetooth-hoofdtelefoons: ze worden tweemaal zwaar gecomprimeerd, waardoor er heel weinig audiodata overblijft.

Er zijn verschillende codecs en de meeste oortjes ondersteunen er ook meerdere. Dat is nodig omdat de ondersteuning voor een bepaalde codec aan twee zijden aanwezig moet zijn: bij je oortjes en bij je mobiel apparaat. Omdat technologiebedrijven graag hun eigen ding doen, kiezen Android-fabrikanten voor andere codecs dan Apple. Er is dus niet echt één standaard die iedereen gebruikt. Wel is er een soort standaard waarop er kan worden teruggevallen: SBC. Maar het is stokoud en biedt de laagste kwaliteit, en daarom vermijd je best producten die enkel dit ondersteunen. Gelukkig zijn er niet veel koptelefoons met enkel SBC-ondersteuning. Dat gezegd zijnde: veel AV-toestellen, zoals tv’s en receivers, ondersteunen enkel deze codec. AAC wordt door alle oortjes ondersteund en is de codec die iPhones en iPads gebruiken. Android-telefoons kunnen er ook mee om, maar schakelen indien mogelijk over naar de nog betere aptX-codec. Draadloze oortjes met ondersteuning voor de hoogwaardige aptX HD of LDAC vind je momenteel niet, wellicht omdat deze codecs de piepkleine batterijen in de oortjes gewoon te zwaar belasten.

Spreken kan ook

De meeste draadloze oortjes kun je eveneens gebruiken als headset om te telefoneren. Ze hebben microfoons die verrassend goed werken. Verbazend, want uiteindelijk is de afstand van het oortje naar je mond behoorlijk groot. Sommige oortjes zijn daarom uitgerust met speciale functies, zoals microfoons die geluidsgolven opvangen die via je schedel reizen. Er wordt ook vaak gewerkt met arrays van microfoons, meerdere stuks die samenwerken om je stem op te vangen en windgeluid te elimineren.

Dankzij de microfoon is het eveneens eenvoudig om draadloze oortjes compatibel te maken met spraakassistenten zoals Siri of de Google Assistant. Om ze te activeren moet je wel op een knopje drukken. Deze functie kan handig zijn omdat je muziek kunt selecteren zonder je telefoon uit je jaszak te halen. Als je dat verkiest, kun je de ondersteuning voor spraakassistenten wel uitschakelen.

Noise-cancelling

Sommige draadloze oortjes bezitten noise-cancelling. Sterk, want het blijven heel compacte dingen. Je zal voor ruisonderdrukking wel meer betalen, want het is een functie voorbehouden voor duurdere toestellen. Al bij al presteert de noise-cancelling op deze oortjes verre van slecht. Bij over-earsmodellen is noise-cancelling weliswaar aanzienlijk effectiever, wat onder meer komt omdat koptelefoons helemaal over je oor passen en omdat de afstand tussen de microfoons en je oor groter is. Dat geeft de ingebouwde NC-chips iets meer tijd om antigeluid te generen, waardoor ook hogere frequenties worden weggewerkt.

Echte noise-cancelling is uitdagend, waardoor sommige fabrikanten opteren om enkel te vertrouwen op de passieve isolatie van de dopjes die nauw in je oorkanalen passen. Misschien is er dan wel een optie om stemmen door te laten, wat handig is in kantoorruimtes of om aankondigingen in de luchthaven te volgen. Het beste blijft echter adaptieve noise-cancelling dat zich aanpast aan de situatie. Dat vind je echter enkel op de allerduurste toestellen.

Autonomie

Ook op vlak van autonomie gebeuren er in deze categorie spectaculaire dingen. Typische oortjes mogen misschien slechts 10-15 gram wegen, fabrikanten slagen er wel in om accu’s in te bouwen die vele uren blijven doorspelen. Natuurlijk doen over-ear-hoofdtelefoons het beter. Je hebt draadloze over-ears koptelefoons die moeiteloos meer dan 24 uur doorspelen. De toestellen in dit dossier kunnen dat niet evenaren en halen meestal ‘slechts’ 5-6 uur. Dat is voldoende voor pendelaars, maar niet voor iedereen. Er is gelukkig wel een handig compromis gevonden: alle oortjes komen met een eigen case die over een ingebouwde batterij beschikt. Steek de toestellen in hun doosje en ze worden opnieuw opgeladen. Dat kan doorgaans twee tot vier keer, zodat je toch ergens rond 24 uur uitkomt – maar je moet wel wachten terwijl ze laden. Een bijkomend voordeel van zo’n doosje is dat je de draadloze oortjes niet snel verliest en ze makkelijk transporteert.

Hoe getest?

Om de vijf oortjes in dit dossier goed te vergelijken hebben we ze gestandaardiseerd getest. Elk toestel werd verbonden via een Huawei P30 Pro en de bijhorende app geïnstalleerd. Waar nodig werd de nieuwste firmware aangebracht, wat wel belangrijk is. Het valt ons op dat draadloze oortjes behoorlijk vaak updates ontvangen. Naast wat casual luisteren via Spotify en Qobuz, gebruikten we voor het kritische luisterdeel in ons testruimte Roon. Voornamelijk omdat we in deze audiofiele software onze testplaylists hebben steken. We gaan voor lossless muziekbestanden, zodat we zeker niet iets aan een toestel aanrekenen dat eigenlijk ligt aan gebrekkig bronmateriaal. Daarnaast trokken we ook naar een nabijgelegen park en drukke weg, om te checken hoe het zit met zaken als geluidsisolatie en hoe goed de oortjes blijven zitten als je wandelt.

In dit dossier ontbreken twee grote namen: Apple en Bose. Dat is geen vergeetachtigheid van onze kant. Beide merken verkiezen om niet langer producten ter test aan te bieden. Vooral in het geval van Apple is dat spijtig, want de AirPods zijn populair bij iPhone-gebruikers. Ze zijn echter minder interessant voor Android-bezitters. Recent lanceerde Apple de AirPods Pro, met Active Noise Cancellation. Bij Bose ligt de nadruk op draadloze oortjes voor sporters. Die vind je ook bij andere merken, zoals JBL en Sony.

Audio-Technica ATH-CKS5TW

Het doosje dat bij de gloednieuwe ATH-CKS5TW (159 euro) hoort is een beetje forser dan de rest, met uitzondering van de Sony-case. Vinden we dat erg? Niet bepaald, want het grote formaat komt door de aanwezigheid van een grotere accu. Die geeft deze oortjes van het Japanse Audio-Technica een gigantische boost. En de toestellen zelf doen het op dat vlak al heel sterk. De accu’s van de oortjes gaan 15 uur mee, via de case laad je ze nog tweemaal op – goed voor 45 uur autonomie in totaal. Daarmee is de kroon voor beste autonomie meteen voor Audio-Technica. Niemand anders komt in de buurt.

Licht in de oren

Qua design zijn de ATH-CKS5TW-oortjes niets bijzonder, maar ze ogen wel degelijk. Ze zijn vooral heel licht, wat wel verrassend is gegeven de forse autonomie waarmee wordt uitgepakt. Uit de doos zijn er siliconen vleugeltjes gemonteerd die de Audio-Technica’s stabiel in je oorschelp houden. We vonden de vleugeltjes wel handig, maar wie ze lastig vindt kan de opzetstukjes verwijderen. Op elk oortje is een knopje: naargelang welke zijde en hoe vaak je er op drukt, kun je het volume regelen of tracks pauzeren en verspringen.

De bijhorende app is even sober als de oortjes. Verwacht niet te veel gekke features, maar enkel basisinstellingen en informatie. De klank naar eigen smaak afregelen kan niet, wat spijtig is. Misschien wel een leuke toevoeging voor later, Audio-Technica?

Vette bassen

Bij Max Richters ‘War Anthem’ leveren de Audio-Technica’s de volle donderslag van de diepe percussie in de achtergrond, terwijl de cello’s en violen relatief mooi gedefinieerd zijn. De baslijn bij ‘Into My Arms’ van Nick Cave & The Bad Seeds is dan weer net iets té vet, waardoor de aandacht weg van de stem van Zijn Mistroostigheid wordt verlegd. Dat basvolle fundament is dan weer net wat je nodig hebt om ‘Amerika’ van Rammstein te laten knallen. De ATH-CKS5TW lijkt ons daarom ook een goede keuze voor rock en sommige urban muziekstijlen, en voor iedereen die zelf-identificeert als basshead. Het is zeker een plus dat de ATH-CKS5TW’s de aptX-codec ondersteunen.

De nadruk op meer aanwezige bassen lijkt een nadeel, maar het is belangrijk te realiseren dat Audio-Technica hier bewust voor koos. De ATH-CKS5TW worden in sommige landen ook verkocht als ‘Solid Bass’-oortjes, mikkend op een publiek dat houdt van een stevig laagfundament. Missie geslaagd, denken we dan. Heel wat mensen gaan dit net aangenaam vinden, anderen minder.

Conclusie

Het bescheiden prijskaartje van de ATH-CKS5TW is zeker niet het enige dat we leuk vinden. De accuduur is verbazingwekkend – en dat is een groot pluspunt voor pendelaars. Qua klank zullen de oortjes helemaal in de smaak vallen bij de fans van Audio-Technica’s bekende ATH-M50x DJ-koptelefoon. Ze leggen een diepe, weelderig basfundament onder je muziek, wat bij sommige genres net wel en bij andere net niet een goed idee is.

Huawei Freebuds 3

De Freebuds 3 (179 euro) hebben een bionisch dolfijnontwerp. Neen, wij weten ook niet helemaal wat Huawei hiermee bedoeld – het was een feestje op de marketingafdeling, vermoeden we – maar de oortjes zijn in elk geval heel licht (4,5 gram!) en rusten vederzacht in de oorschelpen. In tegenstelling tot de andere oortjes in deze test moet je geen tips in je oorkanaal duwen, maar hangen de FreeBuds vrij los in je oorschelpen. Origineel in dit dossier, maar onder meer gelijkaardig aan de draadloze oortjes van Apple en nog een aantal anderen. De pasvorm is niet zo handig als je actief bent. Dat is een minpunt voor sommigen, maar we kunnen ons inbeelden dat er ook een grote groep muziekliefhebbers bestaat die niet houdt van dopjes die je in een oorkanaal moet stoppen. Een klein pluspunt van dit design is dat de Freebuds 3 lang relatief proper blijven; oortjes moet je toch regelmatig even schoonmaken.

Licht in de oren

Voor dit dossier ontvingen we een winkelmodel van de FreeBuds 3, maar de software en app waren initieel niet helemaal klaar. Dat was tegen het einde van de testperiode wel het geval. Misschien was het daarom dat de oortjes enkel verbonden met de AAC-codec. In de toekomst komt daar nog een nieuwe codec bij, BT-UHD, dat lossless streaming via Bluetooth zou mogelijk maken. Maar het is nog te vroeg om te weten of die experimentele codec veel navolging gaat krijgen. Misschien enkel op Huawei-telefoons.

Huawei is in de eerste plaats een bouwer van mobiele toestellen, en dat merk je ook bij de FreeBuds 3. De nadruk ligt op de aanwezigheid van hun Kirin A1-chip die zorgt voor een intelligente noise-cancelling en op snufjes die bij smartphone-eigenaars goed liggen, zoals een case die je draadloos kunt laden. Over dat doosje is wel goed nagedacht. Het is helemaal rond, net een pillendoosje dat je vlot in de jaszak of handtas stopt. Hoewel de accuduur van de oortjes zelf eerder middelmatig is (vier uur), kun je de case wel vier keer gebruiken vooraleer je het aan de lader moet leggen. De meeste concurrenten kunnen dat maar twee of drie keer.

Het pairen gaat bij de allernieuwste Huawei-telefoons bijzonder vlot. Heeft je toestel reeds EMUI 10 draaien, dan volstaat het om de case dicht bij je smartphone te openen. In andere gevallen moet je de oortjes in het opengeklapte doosje laten en kort op een knopje te drukken.

Mooie stemmen

Bij het testen was het vaak wat zoeken naar de juiste pasvorm. Comfortabel zitten de FreeBuds 3 altijd wel, maar door ze een beetje te verplaatsen verandert de klank snel. Dat is nu eenmaal een logisch gevolg van het ultralichte open-fit-design. Net zoals bij de Sony’s druk je bij het zoeken naar de pasvorm makkelijk op de touchknoppen. In de app kun je wel de functie van de knoppen (te vinden bovenaan de ‘stokjes’ die uit je oren hangen) aanpassen of ze uitschakelen.

We hadden het anders verwacht vanwege de losse pasvorm, maar de Huawei FreeBuds leveren een zeer goede geluidskwaliteit. Het is bijna een open, ruimtelijke weergave zoals je krijgt bij een open over-ears hoofdtelefoon, met dezelfde voor- en nadelen. Richters ‘War Anthem’ klinkt groots zoals in een concertzaal, maar de hele diepe artilleriepercussie komt amper over. Natalie Claviers stem in ‘Water Under the Bridge’ van Thievery Corporation of Aimee Mann in ‘One’ worden dan weer hemels neergezet, prachtig.

De noise-cancelling van de FreeBuds 3 is ook zeer goed, ondanks de losse pasvorm. Tot de lancering van de Apple AirPods Pro was dit een unicum, want ruisonderdrukking met een open design zoals dit is geen sinecure. Maar Huawei is er wel in geslaagd – en zonder een spoortje ruis. De ruisonderdrukking is vooral goed voor omgevingsgeluid, zoals het geraas van het verkeer. Stemmen blijven nog zeer hoorbaar. Via de app kun je de intensiteit van de noise-cancelling aanpassen, maar echt een groot effect had dat niet bij ons testtoestel.

Conclusie

Muziek klinkt goed (maar wat basarm, naargelang de pasvorm) en de noise-cancelling werkt prima. Dat zijn meteen twee belangrijke eigenschappen die goed zitten. Voeg daarbij een redelijk prijskaartje en een uitstekend draagcomfort, en je spreekt over een geslaagd totaalpakket. Het enige minpunt is dat de FreeBuds 3 bij het sporten niet op hun plaats blijven.

Jabra Elite 65t

Jabra is een merk dat we vooral kennen voor hun headsets en Bluetooth-accessoires. De futuristisch ogende Elite 65t (170 euro) is binnenkort niet langer het topmodel, want er komt een luxueuzere Elite 75t aan. De Jabra-oortjes zijn betaalbare modellen die niettemin veel bieden, zoals een waterbestendige IP55-behuizing die ondersteund wordt door een garantie van twee jaar tegen stof- en waterschade. De oortjes zijn uitgerust met microfoons, maar bezitten geen noise-cancelling. Wel is er een HearThrough-functie die de microfoons inschakelt zodat je toch conversaties kunt volgen zonder de oortjes uit te nemen. Dat is wel handig op kantoor. Het ontbreken van noise-cancelling ervaren we niet als een groot gemis, want passief houdt de Elite 65t al veel geluid tegen. Het weren van omgevingsgeluid gaat het best als je de tijd neemt om uit de vier paar meegeleverde EarGel-tips de juiste maat voor je oren te kiezen.

Lekker relaxen

De app die hoort bij de Elite 65t is behoorlijk uitgebreid en zit vol met handige functies. Je vindt bij ‘Moments’ drie snelkoppelingen (My Moment, Commute en Focus) die je voor die drie activiteiten gepaste opties geven. We vonden bij Focus bijvoorbeeld de mogelijkheid om te luisteren naar rustgevende, niet-storende soundscapes heel fijn. Als je diep in een document duikt of moet studeren, helpen geluiden als zachte regenval, een onweder in de verte of de golfslag van de zee je concentreren. Bij My Moment kun je snel een geluidsmodus kiezen of via een equalizer de klank naar eigen smaak aanpassen. Commute geeft je dan weer een snelle manier om in te stellen hoe effectief de HearThrough-functie functioneert. Zo kun je zorgen dat je in bepaalde situaties de omgeving beter hoort.

Neutrale weergever

Telkens we de Elite 65t uit de case haalden, vond er een kleine worstelpartij met een klemmende klep plaats. Het doosje is nochtans compact en goed afgewerkt, met veel afgeronde hoeken zodat het niet in een jaszak blijft haken. Misschien lag het gewoon aan ons exemplaar.

De oortjes voelen duurzaam aan en laten zich makkelijk aanbrengen – eens we door hadden hoe de oortjes oriënteert ten opzichte van de oorschelpen. De EarGels passen goed, beter dan klassieke tips, waardoor de Elite 65t goed op zijn plaats bleef tijdens het lopen. Strikt genomen zijn deze oortjes niet bedoeld voor het sporten, daar dienen de iets duurdere Elite Active 65t-toestellen. De specificaties zijn gelijkaardig, maar kunnen nog net iets beter tegen zweet.

Onze testtelefoon koos bij het verbinden met de Elite 65t het AAC-codec, audiofielere codecs worden niet ondersteund. Klankmatig is de Jabra behoorlijk neutraal, waardoor klassieke werken zoals Griegs Piano Concerto in A minor gebracht door Alice Sara Ott natuurlijk en authentiek overkomen. Dat is bij mobiele oortjes zeker niet altijd het geval. Vaak klinkt het net heel onnatuurlijk, met opgeblazen bassen en felle details. Bij de Jabra’s is dit gelukkig niet het geval.

Qua low-extensie doen de Jabra-oortjes het niet slecht, getuige de gedetailleerde bassen bij ‘Unfinished Sympathy’ van Massive Attack, al mocht het voor ons nu nog net iets vetter klinken. Via de sound+ app kun je de klank aanpassen naar je eigen smaak. Het mooie aan die neutralere aanpak van Jabra is dat de oortjes geluidsaanpassingen goed verwerken. Als je vertrekt van overvette bassen, krijg je het nooit goed.

Vocals, daar is de Elite 65t zeer goed in. Wel merken we bij stillere liedjes wat lichte ruis op, dat met HearThrough ingeschakeld nog wat luider wordt. Dat ruis vloeit voort uit de microfoons die ingeschakeld worden om omgevingsgeluid door te geven. Uiteraard valt dit meer op bij het testen in een stille testruimte; op de trein is de geluidsvloer heel wat hoger en zal je dit nauwelijks merken.

Conclusie

De Jabra Elite 65t biedt een degelijke autonomie en bouwkwaliteit voor een aantrekkelijke prijs. Het heeft niet alle features van een topmodel, maar de geluidskwaliteit is prima voor elk genre, de app staat bol van leuke functies en het rekent goed met windgeluid af. De prijs is ook prima.

Sennheiser Momentum True Wireless

Sennheiser is een grote naam in de hoofdtelefoonwereld. We verwachten dus wel wat van de Momentum True Wireless (259 euro), ook wel omdat ze (net zoals de Sony’s) een stukje duurder zijn dan de rest. Gelukkig krijg je meteen een luxegevoel als je de Sennheiser-oortjes uit de doos haalt. De meegeleverde case is de hipste van de hoop, stijlvol afgewerkt in een trendy stofje. Heel belangrijk is dit nu ook weer niet, maar je neemt de case van draadloze oortjes wel overal met plezier mee. Het stofje is trouwens afwasbaar, handig in het echte leven.

Klein en stijlvol

De oortjes zelf zijn heel compact en passen in je oorschelp. Dat maakt ze discreet, al wordt hun bescheiden karakter meteen ondergraven door de metaalkleurige buitenkant waarop het Sennheiser-logo prijkt. Deze oppervlakte dubbelt trouwens als touchknop. Hierlangs kun je de Google Assistant of Siri activeren of het volume regelen; dat laatste gaat heel intuïtief door te blijven drukken. Het is wel makkelijk om per ongeluk de Google Assistant op te roepen terwijl je eigenlijk de Transparant Hearing-functie wou in/uitschakelen. Deze functie werkt trouwens wel, maar we vragen ons af of veel mensen hem echt zouden gebruiken. Het is sneller om even een oortje uit te nemen.

De app die bij de Momentum-oortjes hoort is Smart Control. Veel opties vind je er niet in, wel wat handige instellingen. Er is een equalizer zodat je de klank nog kunt finetunen, maar het is heel apart. In plaats van de gewoonlijke equalizer waarbij je bijvoorbeeld bassen en treble regelt of per frequentie een slider beweegt, krijg je iets dat grafisch cool toont maar moeilijk te bedienen is. Door te slepen beweeg je één punt op je scherm, waarna een gestileerde curve speels een vorm aanneemt die misschien overeenkomt met wat je wenst. Het is geen groot struikelblok, want volgens ons moet je de uitstekende klank van de Sennheiser gewoon met rust laten. Het is uitstekend zo.

Muzikaal geslaagd

Bij het verbinden van de Momentum True Wireless bevestigt onze Huawei-telefoon dat er een aptX-verbinding is gelegd. Mooi. ‘War Anthem’ rolt uit in de Sennheisers op indrukwekkende wijze: de percussie dreunt in de achtergrond en valt niet weg als de strijkers erbij komen, en de cellolijn is vol en intens. Ook de trompet van Ibrahim Malouf op ‘True Sorry’ klinkt natuurlijk en afgezonderd van de gitaren en drums die later in het nummer de stertrompettist vervoegen. Het is niet dat de Momentum True Wireless-oortjes helemaal een grote over-ears hoofdtelefoon evenaren, maar van alle oortjes in dit dossier komen de Sennheisers er het dichtst bij. Ze zijn dus het meest hifi, als je dat belangrijk vindt. Ook fijn: er is geen spoortje ruis te bespeuren in de stiltes tussen tracks. Zo moet het zijn.

Conclusie

Zoals je zou verwachten van een hifi-waarde zoals Sennheiser zijn de Momentum TW zeer sterk in audiokwaliteit. Er is amper een spoortje van ruis tijdens stille delen en de klank is zeer muzikaal. Ondersteuning voor hogekwaliteitscodecs ontbreken uiteraard niet.

Sony WF-1000XM3

De nieuwe Sony’s zijn een vervolg op de prestigieuze WF-1000X uit 2017. Nog meer luxe is de boodschap. Zo is de laadcase van de WF-1000XM3 (249 euro) fijn afgewerkt met een koperkleurig deksel, wat het een kostbare verschijning maakt. De ovale oortjes zelf zijn ook heel knap. Groot zijn ze niet, al steken de hightech-vormen wel een beetje uit de oren. De Sony’s zijn daardoor minder discreet dan de Audio-Technica’s en Sennheisers.

Fraaie looks zijn niet het enige pluspunt, er is veel spitstechnologie aan boord. Ze komen met slimme noise-cancelling en allerlei snufjes, zoals ondersteuning voor een nieuw 360°-geluidsformaat.

Uitgebreide app

Dat de WF-1000XM3 meer is dan een doorsnee toestel merk je als je de Headphones-app opent. Daarin krijg je een lange lijst van opties gepresenteerd. Gelukkig is het een heldere, knappe app die snelle aanpassingen mogelijk maakt.

Het eerste wat je tegenkomt is Adaptieve Geluidsregeling, een vorm van noise-cancelling dat zich aanpast aan je activiteit. Ga je zitten, dan werkt het efficiënter, ben je aan het lopen dan wordt omgevingsgeluid nog deels doorgelaten. In het verkeer is dat wel veiliger. Persoonlijk vonden we het handiger om de ruisonderdrukking handmatig in te stellen. Praktisch voor kantoorwerkers is dat je stemmen toch hoorbaar kunt maken. De noise-cancelling in de WF-1000XM3 is niet zo effectief als bij de geweldige WH-1000XM3 over-ears, maar houdt toch het meeste rumoer buiten. De oortjes passen goed in je oor, dat helpt natuurlijk ook.

In de app kalibreer je ook de 360° audio-ondersteuning. Best gek dit, want je moet daarbij op een vrij nauwkeurige manier foto’s nemen van je oren. Je kunt dan achteraf naar een Sony-versie van MPEG-H-audio luisteren, maar het aanbod is beperkt. Tidal is momenteel het meest mainstream van alle aanbieders. Het is wel een leuke feature, maar voorlopig eerder spielerei.

Geen vertraging meer

Een van de grote verbeteringen ten opzichte van de eerste WF-1000X is het wegwerken van lag bij het afspelen van audio. De beide oortjes maken nu rechtstreeks verbinding met je mobiel toestel; voorheen ging de stream eerst naar één oor en dan naar het ander. Het introduceerde een kleine vertraging, en dat was niet leuk bij het filmkijken. Met de XM3-versie is de lag zo goed als weg, merken we bij het bekijken van ‘The King’ op Netflix. De Sony’s zijn zeer prettig voor films: dialogen komen helder binnen, terwijl dramatische soundtracks onderscheiden en vol spelen.

Je kunt de klank van de WH-1000XM3 via de app helemaal finetunen, maar standaard klinken ze zeker niet slecht. Het is spijtig dat ze de ondersteuning voor aptX van hun over-ears-broers missen. AAC is de beste kwaliteit mogelijk. Reken op een vol geluid, waarbij tracks als ‘Rolling’ van Michael Kiwanuka gepresenteerd worden met een stevige baslaag en mooi gedefineerde vocals. Lage frequenties zijn niet zo dominant als bij de Audio-Technica’s, maar het bereik loopt ver door. Hierdoor komen het lage gedreun van ‘War Anthem’ indrukwekkend binnen, al zwakt het wat af als de cello’s beginnen te spelen. Superkleine drivers hebben nu eenmaal hun beperkingen.

Conclusie

Met de WF-1000XM3 mikt Sony op de top – een doel dat grotendeels bereikt wordt. De oortjes en de case ogen kostbaar, de noise-cancelling is behoorlijk effectief en de geluidskwaliteit is prima. Ook het draagcomfort zit helemaal goed. Eigenlijk is er maar weinig op de Sony-oortjes aan te merken, behalve dat ze wel duurder zijn dan vele rivalen.

Conclusie

De vijf oortjes die we in dit dossier bekijken hebben elk hun troeven. Een foute keuze ga je hier niet maken, want het zijn stuk voor stuk goed gebouwde toestellen die prima presteren. We zeggen het opnieuw: het is verbazend wat deze kleine dingen kunnen. Wie op zoek gaat naar het beste van het beste én per se de beste noise-cancelling wil, komt snel bij de Sony WF-1000XM3 uit, onze Best Getest-winnaar. Is ruisonderdrukking niet belangrijk voor je en vind je regelmatiger laden niet erg, dan zouden we de Sennheisers kiezen. Hun klank is de superieur aan de rest.

Autonomie is dan weer de absolute sterkte van de Audio-Technica ATH-CKS5TW. Deze oortjes blijven maar gaan. Er zijn oortjes in dit dossier die zelfs met alle herlaadbeurten via hun case minder lang spelen dan de Audio-Technica’s op één acculading. De klank is wel gericht op een bepaald publiek.

De Jabra Elite 65t presteert ook goed. We vinden het vooral fijn dat deze oortjes net weer anders zijn en ook het best tegen water en stof kunnen. Voor buitenliefhebbers een aanrader, al zijn het niet oortjes die uitdrukkelijk voor sporten ontworpen werden. Maar het lukt wel. Onze Beste Koop is de Huawei FreeBuds 3, die voor een redelijke prijs heel veel bieden. We zouden ze enkel afraden als je veel moet bewegen, want daarvoor zitten ze niet vast genoeg in je oren. Op kantoor en bij het pendelen zitten ze echter vederlicht.