Joker
De stripverfilmingen van DC Comics werden de afgelopen jaren regelmatig geridiculiseerd, maar wie het laatst lacht, lacht het best: Joker was een gigantisch succes in de bioscoop. De makers haalden voor deze incarnatie inspiratie uit karakterstudies als Taxi Driver en The King of Comedy, en werden geholpen door een erg gewaagde performance van Joaquin Phoenix.
The Irishman
Voor het eerst sinds Casino (1995) herenigde regisseur Martin Scorsese met Robert De Niro en Joe Pesci (met Al Pacino nog als toegevoegde bonus) voor een nieuw gangsterepos, maar gaandeweg verandert The Irishman in zoveel meer dan dat. Een melancholische meditatie op ouderdom en verlies, waarvan alle 209 minuten de komende jaren gekoesterd zullen worden.
Once Upon a Time in Hollywood
Quentin Tarantino blikt terug op de Hollywood-jaren waarin de macho’s van de oude stempel plaatsmaakten voor de progressieve hippies. Tot aan de nok toe gevuld met bekende figuren (Bruce Lee! Steve McQueen!) en filmtrivia, met de vriendschap tussen een acteur (Leonardo DiCaprio) die door de tijd is ingehaald en zijn trouwe stuntman (Brad Pitt) als kloppend hart.
Star Wars: The Rise of Skywalker
Na negen films kwam de saga over de familie Skywalker dit jaar ten einde met Star Wars: The Rise of Skywalker. Niet iedereen was gecharmeerd van de visie (‘let the past die’) van Rian Johnson voor The Last Jedi en dus mocht J.J. Abrams voor de afsluiter alle nostalgie weer uit de kast trekken, met onder meer de terugkeer van Lando Calrissian en Palpatine.
Midsommar
Na het huiveringwekkende Hereditary besloot regisseur Ari Aster het met de opvolger over een andere boeg te gooien. Midsommar liet dit jaar zien dat een horrorfilm die zich afspeelt op klaarlichte dag in de buitenlucht net zo angstaanjagend kan zijn. Het enige wat mogelijk nog verontrustender is dan de daar getoonde rituelen is de grote hoeveelheid folkmuziek.
The Favourite
Na The Lobster en The Killing of a Sacred Deer kwam de Griekse auteur Yorgos Lanthimos dit jaar met een zowaar (net iets meer) toegankelijke film. Het zwartkomische The Favourite, over de concurrentie tussen twee hulpjes van een 18e-eeuwse koningin, bleek ondanks de vele rariteiten ook een emotioneel hart te hebben en leverde Olivia Colman meteen een Oscar op.
Eighth Grade
Verrassend regiedebuut van komiek Bo Burnham, over de introverte Kayla en haar allerlaatste week op de basisschool. De coming-of-age-film toont hoe ze worstelt met haar onzekerheden en haar toevlucht zoekt in social media. Burnham behandelt serieuze thema’s op een geestige en openhartige manier en actrice Elsie Fisher is in haar eerst hoofdrol een ware openbaring.
If Beale Street Could Talk
Romantisch drama over ware liefde in een oneerlijke wereld, afkomstig van Moonlight-maker Barry Jenkins. If Beale Street Could Talk werd bij de Oscars ondergesneeuwd door het wat ‘veiligere’ Green Book, hoewel televisieveteraan Regina King het beeldje won voor haar bijrol als een moeder die haar onterecht opgesloten zoon weer op vrije voeten probeert te krijgen.
Booksmart
Aan het publiek gepresenteerd als de ‘vrouwelijke Superbad’, maar daarmee werd Booksmart eigenlijk tekortgedaan. Superslimme vriendinnen Molly en Amy realiseren zich vlak voor het einde van hun middelbareschooltijd dat ze best wel wat meer hadden mogen feesten en willen nog één wilde nacht meemaken. De stress die daarbij komt kijken was nog nooit zo euforisch.
Avengers: Endgame
De apotheose van tien jaar Marvel op het witte doek maakte een zo goed als perfecte landing: alle superhelden kwam samen voor een (voorlopig) laatste ereronde. En door de tijdreisplot kregen ook de ‘mindere’ Marvel-films plots een geheel nieuwe lading. In de toekomst zullen ook Blade en de X-Men hun opwachting maken, maar hoe gaan de makers dit ooit toppen?
Reacties (1)