In dit overzicht kijken we naar de beste games van de afgelopen twee, drie maanden. We kijken naar de games die voor verschillende consoles uitgebracht zijn: de Nintendo Switch, PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One en Xbox Series X|S. Games die voor PS4 en Xbox One uitgebracht zijn, kunnen tevens gespeeld worden op de PS5 of Series X|S, vaak in betere kwaliteit. Heel vaak draaien games gewoonweg soepeler, maar in sommige gevallen is er ook een boost in het aantal frames per seconde. Soms komen we ook games tegen die wat minder goed in de smaak vallen. In de inhoudsopgave zie je welke games we behandelen.
In dit overzicht bespreken we de beste games die je nu speelt op je Xbox One, Xbox Series X, PlayStation 4, PlayStation 5 en Nintendo Switch.
Like a Dragon: Infinite Wealth
In 2020 ging het roer om bij ontwikkelaar Ryu Ga Gotoku Studio. De bekende Yakuza-serie werd toen van actie-rpg, met beat’em-up-elementen, omgetoverd tot een traditionele, Japanse role playing game. Ook de hoofdrolspeler veranderde. Niet langer kregen we het verhaal van Kazuma Kiryu mee, maar toen kropen we ineens in de huid van Ichiban Kasuga. In veel opzichten is Kasuga qua persoonlijkheid het tegenovergestelde van Kazuma. Hij heeft een groot fantasievermogen en heel veel humor, waardoor de toon van de bekende reeks ook voor een groot deel omgeslagen is.
In 2020 leverde dat in elk geval één van de beste games van het jaar op. Yakuza: Like a Dragon vormde een nieuwe start voor de serie, en met Like a Dragon: Infinite Wealth zet de studio, samen met uitgever Sega, de nieuwe stijl voort. Ook in dit deel heeft Kasuga een groot fantasievermogen. Daardoor waant hij zich soms in een videogame, waardoor bepaalde verhaal- en gameplay-elementen behoorlijk meta kunnen zijn. Je speelt soms figuurlijk, maar soms ook letterlijk een videogame in een videogame (aangezien er in de nieuwe speelomgeving ook arcadehallen zijn waar je retrogames in kunt spelen).
Door dat fantasievermogen veranderen de vijanden van Kasuga ook in typische en moderne varianten van rpg-monsters, die je in een turn-based battle-systeem moet verslaan. Net zoals in andere rpg’s kun je buffs en debuffs gebruiken, waardoor jouw aanvallen sterker worden en je je vijanden verzwakt. En door verschillende klassen en stijlen te combineren, kun je een team samenstellen dat perfect bij jouw speelstijl of de situatie past. Like a Dragon: Infinite Wealth komt waarschijnlijk wederom terecht in allerlei toptienlijstjes, vanwege de pakkende humor, aandoenlijke personages en diepgaande gameplay.
Prince of Persia: The Lost Crown
De game Prince of Persia: The Lost Crown verscheen vroeg in januari en steeg meteen op onze lijst van beste games van 2024 tot nu toe. Je speelt in deze metroidvania-achtige titel niet met de prins uit Perzië, maar met zijn redder Sargon. Dat speelbare personage beschikt over typische aanvallen met zwaarden. Je kunt verschillende soorten slagen maken, maar een groot deel van het vechten heeft ook met ontwijken en verdedigen te maken. Je moet daarnaast op de juiste timing letten, om alles uit dit gevechtssysteem te halen.
Zo kun je keihard terugslaan op het juiste moment wanneer een vijand jou te grazen wil nemen. Door deze toegankelijke doch uitdagende manier van vechten, wordt de combat in deze Prince of Persia-titel niet snel saai. Sterker nog, van begin tot eind houdt het systeem je scherp terwijl je de relatief grote, open wereld verkent. Dit is echter geen 3d-wereld, aangezien je alles vanuit een 2d-perspectief bekijkt. Hoe meer skills je ontgrendelt, hoe meer de wereld zichzelf voor je opent (net zoals in Metroid, Castlevania en Hollow Knight).
Wat Prince of Persia: The Lost Crown ook zo goed maakt, is dat de game ontzettend toegankelijk is in de basis. Zo kun je bijvoorbeeld de kans om een parry te maken vergroten en moeilijke platformstukjes overslaan met portals. Niet iedereen hoeft constant uitgedaagd te worden, niet iedereen hoeft constant door het stof te gaan als bepaalde gameplaysecties niet lukken. Daarom is het fijn om te zien dat er opties zijn die het vermakelijke avontuur voor iedereen toegankelijk maken.
Final Fantasy VII Rebirth
We keren nog een keertje terug naar 2020, toen Square Enix Final Fantasy VII Remake uitbracht. Destijds verraste de Japanse studio iedereen met de manier waarop de game uiteindelijk vormgegeven werd. Niet alleen ging het complete gevechtssysteem op de schop en werden er allerlei minigames toegevoegd, ook ontplooide het verhaal zich ineens heel anders. Het vechten gebeurt niet meer traditioneel om beurten, maar nu met veel meer actie. En alles ziet eruit zoals je van een moderne game mag verwachten.
Nu, vier jaar later, verschijnt het vervolg op Remake, in de vorm van Final Fantasy VII Rebirth. Omdat het verhaal zich nu anders ontwikkelt dan voorheen, verken je nieuwe regio’s en maak je kennis met andere personages. Verder komen er heel wat side quests aan bod die het verhaal achter de regio en zijn personages uitdiepen, en kan het zijn dat je characters uit andere Final Fantasy VII-projecten herkent. Het zevende deel, dat oorspronkelijk voor de PlayStation verscheen, heeft immers heel wat teweeggebracht.
Zo verschenen er later nog allerlei spin-offs van Final Fantasy VII, die Square Enix nu mooi kan gebruiken om zowel de gameplay als het verhaal uit te breiden. Verder is het zo dat hoofdrolspeler Cloud nu meer opties heeft met betrekking tot exploratie, waardoor je ook kunt klimmen en vliegen, bijvoorbeeld. Daardoor kun je nog meer meekrijgen van de wereld om je heen en ontdek je plekken die in het originele spel niet beschikbaar waren. Ook dit spel zal ongetwijfeld in menig top tien gaan belanden.
Tekken 8
Als je al wat langer meeloopt als gamer, dan ben je ongetwijfeld bekend met de Tekken-serie. Dit is een vechtspelfranchise die zijn oorsprong vindt in de arcadehal en de eerste PlayStation. De games verschijnen al sinds 1994, en volgen allemaal eenzelfde verhaallijn over het conflict binnen de Mishima-familie. Dat conflict is nu al jaren de reden dat alle vechters samenkomen. Binnen de Mishima-familie proberen ze elkaar in elk geval constant van kant te maken, in de hoop het duivelgen tevens uit te schakelen.
Tekken staat al jaren garant voor strakke vechtgameplay en in Tekken 8 is dat niet anders. Wederom komen veel verschillende vechtstijlen samen. In de basis is er niet heel veel veranderd aan de gameplay. Als je bekend bent met de eerdere delen, dan kun je zo in Tekken 8 stappen. Spelers van het eerste uur zullen echter merken dat een agressieve speelstijl vaak beloond wordt dan afwachten wat de tegenstander doet. Daar hoort een nieuwe soort staat van zijn bij, die de ontwikkelaars Heat genoemd hebben.
De Heat-staat zorgt voor extra schade, meer moves en veranderende aanvallen. Ook kun je hiermee wat gezondheid terughalen, door de vijand constant aan te vallen. Kortom: hoe eerder je deze staat bereikt, hoe meer druk je uitoefent op de vijand en hoe spannender de pot wordt. Verder voert Tekken 8 een aantal belangrijke updates door achter de schermen, waardoor de gameplay heel vloeiend aanvoelt, en kun je rekenen op een aantal nieuwe personages die heel de game fris doen aanvoelen.
Rise of the Ronin
Zin in een nieuwe Ninja Gaiden- of Nioh-game? Dan moet je de komende tijd toch je voldoening halen uit deze nieuwste game van ontwikkelaar Team Ninja. In Rise of the Ronin komen vele aspecten van voorgaande games van de studio samen. Dit is helaas niet een altijd geslaagde mix, al zijn er een aantal sterke elementen die de game overeind houden. In het Japan van 1853 is tijdens de Boshin-oorlog de Tokugawa shogun aan de macht: een militaire overheid gelieerd aan het Westen. Verschillende groeperingen verzetten zich tegen de shogun en de Westelijke invloeden en bijbehorende veranderingen die in die tijd in Japan plaatsvonden. Als speciaal getrainde krijger behoor je tot de verzetskant en probeer je wraak te nemen voor de moord op jouw familie.
Het eerste grote verschil met de voorgaande Nioh-games en ook het recente Wo Long: Fallen Dynasty, is de structuur van de wereld. Voor het eerst is er een open wereld die je volledig kunt verkennen en waarin de missies zich afspelen. Sommige missies zijn nog steeds in een afgebakend gebied, maar vaak kun je de gebieden ook te paard verkennen of zelfs vanuit de lucht met een heuse glider. Onderweg vult de kaart zich met locaties en icoontjes, wat erg geïnspireerd lijkt door de open werelden van recente Ubisoft-games zoals Assassin’s Creed of Far Cry. Zelfs de bijbehorende roep van een adelaar wordt gebruikt als een nieuw gebied zich aandoet.
Overal is op zich iets te doen, al valt na een tijd het repeterende karakter hiervan op. Vaak zijn het toch de vrij inspiratieloze zijmissies die verveling oproepen, zoals het bevrijden van kleine dorpjes, verloren spullen terugvinden, of tempels ontdekken. Gelukkig word je wel regelmatig beloond met ervaringspunten waarmee je nieuwe vechtstijlen en vaardigheden kunt vrijspelen. Hiermee komt er langzaam een ingenieus en vlot aanvoelend vechtsysteem op gang, met ook veel diepgang. De counter waar Wo Long eigenlijk helemaal omheen gebouwd was is in een nieuwe vorm terug, en voelt heerlijk aan als je deze goed toepast in de gevechten. Wat helaas ook terug is, is de eindeloze stroom aan wapens en voorwerpen die je van verslagen vijanden krijgt. Een grote hoeveelheid hiervan is nutteloos omdat je al een sterkere uitrusting draagt. Hierdoor spendeer je regelmatig onnodig veel tijd in menu’s om deze voorwerpen te verkopen.
Een ander groot verschil is dat de speler nu een keuze in moeilijkheidsgraad geboden wordt. Kon je de steile leercurves en zeer pittige bazen van voorgaande games niet aan, dan restte je niks anders dan opgeven. In Rise of the Ronin kun je kiezen uit drie verschillende standen waarbij je dus ook gewoon van het verhaal kan genieten en niet te zwaar gestraft wordt als je de pittige gevechtstechnieken niet helemaal beheerst. Hierdoor wordt de game alleen maar toegankelijker voor een breder publiek. Helaas lijkt Team Ninja ook te hebben gedacht dat dezelfde soort herhalende taken in hun eerste open wereld thuishoren. Als het een compactere game was geweest, was het verhaal over de strijd tegen de shogun beter tot zijn recht gekomen. Laat je de zijmissies deels links liggen dan vind je gelukkig nog wel een game met een goed aanvoelend vechtsysteem waar nog voldoende voldoening en speelplezier uit te halen valt.
Another Code: Recollection
Had je vroeger een Nintendo DS? Dan ben je misschien wel bekend met puzzelgames als Hotel Dusk Room 215 en Another Code. Dit zijn typische puzzelgames die op unieke wijze veel eigenschappen van de DS gebruikten. Nu is de serie terug op de Nintendo Switch, in de vorm van een remaster, waarin we wederom in de huid kruipen van Ashley. Ze krijgt een brief van haar overleden vader, waardoor ze aangemoedigd wordt op onderzoek uit te gaan. Daardoor belandt ze op een eiland, waar haar mysterieuze avontuur begint.
Qua gameplay voelt Another Code: Recollection zowel vertrouwd als volledig nieuw aan. In de basis is dit – net als z’n voorgangers – een ouderwets point-and-click-spel. Echter, dit keer kun je de wereld verkennen vanuit het derde perspectief (waarbij de camera achter het hoofdpersonage hangt). Ondertussen moet je nog steeds allerlei puzzels voltooien die je voorheen met je stylus kon oplossen. Op de Nintendo Switch regel je alles echter gewoon met de analoge knuppels op de controller en dat werkt prima.
Omdat Another Code: Recollection nogal een traag spel is, en je met iedereen moet praten en veel met verkennen en puzzelen bezig bent, is dit misschien niet een game voor iedereen. Maar als je van rustige puzzelgames houdt, is dit één van de beste games op het platform. In tegenstelling tot het origineel zijn er geanimeerde cut scenes toegevoegd en zijn de stemmen van personages ingesproken door stemacteurs. Ook zijn er extra hints en hulpmiddelen beschikbaar, voor als je er niet uitkomt.
Dragon's Dogma 2
Het heeft ruim twaalf jaar geduurd, maar nu is er eindelijk een vervolg op Dragon’s Dogma beschikbaar. De actie-rpg uit 2012 is inmiddels op allerlei consoles verschenen, en is zelfs speelbaar op een Nintendo Switch. De game is niet voor iedere rpg-liefhebber weggelegd, om meerdere redenen. Een aantal systemen zijn archaïsch of onduidelijk, terwijl missies ook niet altijd even toegankelijk zijn. Tel daar een soms frustrerende gameplayloop bij op en je houdt een spel over voor echte diehardfans.
En daar is an sich niets mis mee. Dragon’s Dogma is altijd al een uitdagende game geweest, maar wat ons betreft niet altijd om de juiste redenen. Dragon’s Dogma 2 is grotendeels een herhaling van stappen, maar dat hoeft geen groot probleem te zijn. Achter veel ideeën van de game zit namelijk een sterk fundament, die veel gamers kan aanspreken. Net als in het eerste deel speel je een zelf vorm te geven Arisen, die op pad gaat met zogenaamde Pawns (npc’s van andere spelers die je op je queeste helpen).
Alles wat het eerste deel zo tof maakte, keert terug in Dragon’s Dogma 2. Denk dan aan het dag-en-nachtsysteem, waar de vijanden ’s nachts sterker zijn dan overdag. Ook zijn er verschillende (nieuwe) classes voor de characters in je team, kun je heel uitgebreid je eigen personage vormgeven en is er een grote, open wereld (verdeeld in twee strijdende koninkrijken) die je kunt verkennen. Tijdens het spelen kunnen er zich situaties voordoen waardoor je je snel moet kunnen aanpassen, waardoor Dragon’s Dogma 2 je van begin tot eind geboeid kan houden.
Princess Peach: Showtime
Het is alweer even geleden dat Princess Peach, de damsel in distress uit de Super Mario-reeks, haar eigen game kreeg. Op de Nintendo DS kregen we namelijk het spel Super Princess Peach, waar de prinses de wereld om haar heen kon beïnvloeden met haar emoties. Daar zit – wellicht onbedoeld – een behoorlijke seksistische rand aan, waardoor we blij zijn dat ze in 2024 opnieuw de kans krijgt te laten zien wat ze in huis heeft. Daar kunnen we kort over zijn: heel wat, in een heel tof avontuur.
In Princess Peach: Showtime krijgen we een avontuur voorgeschoteld dat zich afspeelt op het toneel. Ze belandt daar door ondeugende vijand, Madame Grape, waardoor ze de taak op zich neemt het theater en haar koninkrijk te redden. Dat doet ze door ondertussen allerlei rollen aan te nemen. Denk dan aan een cowgirl, een schaatser, zwaardvechter, detective en meer. Elke outfit ontgrendelt nieuwe vaardigheden. Daardoor doet het spel een beetje denken aan Wario: Master of Disguise, bijvoorbeeld.
Omdat je dus constant nieuwe gameplayideeën voorgeschoteld krijgt, voelt Princess Peach: Showtime van begin tot eind fris en leuk aan. Tel daar de typische grafische stijl van Nintendo bij op, en het feit dat alle levels moeten kunnen werken op een podium, en je houdt een unieke game over die leuk is voor jong en oud. We moeten eraan toevoegen dat het spel wel wat gemakkelijker is dan een gemiddelde Mario-game, maar laat dat een eventuele aankoop niet in de weg zitten.
Mario vs. Donkey Kong
Als je vroeger een Game Boy Advance hebt gehad, dan heb je deze puzzelgame misschien al eens eerder gespeeld: Mario vs. Donkey Kong. Dit is een zogenaamde puzzelplatformgame waarin Mario veel minder behendig, maar niet minder acrobatisch is. Mario’s bewegingen zijn wat stroever, maar daardoor kun je hem wel heel strak bedienen binnen één van de meer dan honderd levels in de game. De visuele effecten zijn voorzien van moderne graphics, maar aan de puzzelbasis is gelukkig niet getoornd.
In Mario vs. Donkey Kong keert de oude strijd tussen loodgieter en aap terug. Dit keer ontvoert die behaarde Kong geen prinses, maar steelt die allerlei speelgoedrobotjes die uitverkocht waren. Aan Mario de taak die terug te halen, zodat z’n kersverse onderneming niet failliet gaat. Je krijgt in deze game zo’n 130 levels voorgeschoteld. Alle levels uit de zes werelden van de GBA-game keren terug en als bonus treffen we er nu ook twee complete nieuwe werelden in aan. Die zijn goed voor zestien nieuwe levels.
Nieuw in dit deel is de mogelijkheid heel Mario vs. Donkey Kong in coöp uit te spelen. Dat betekent dat je samen met iemand anders heel de game kunt doorlopen. De tweede speler krijgt dan de beschikking over Toad, die nét even anders beweegt dan Mario. Je moet een extra sleutel verzamelen, maar voor de rest zijn de levels hetzelfde. Dit spel is leuk voor de wat jongere gamers, omdat de puzzels niet heel moeilijk zijn. Speel je in je eentje, dan heb je alles wel gezien binnen tien uur. Desondanks raden we het spel toch aan, zeker wanneer de prijs daalt.
Meer informatie
Disclaimer: voor alle games die we testen voor het overzicht, hebben we een recensiecode of -exemplaar ontvangen. Mocht je een game missen op de lijst, dan hebben we daar geen code of exemplaar voor gekregen. We hebben dit keer alleen geen code gekregen voor Persona 3 Reload, maar die hadden we wel aangevraagd.
Voor meer informatie, tips en adviezen voor de zoektocht naar een nieuwe tv waar je de beste games op kunt spelen, kun je terecht in de sectie tips en adviezen . Hier lees je ook alles over een perfect audiosysteem en koopgidsen voor alle apparatuur.
Reacties (0)