TCL Ray-Danz soundbar
Meestal dragen soundbars maar saaie namen, bestaande uit cijfer- en lettercombinaties. Dat TCL bij dit apparaat kiest voor iets sexyer vinden we meteen al ongewoon, al kunnen we met de beste wil van de wereld niet ontdekken wat ‘Ray-Danz’ juist wil zeggen. Wat kunnen we je wél vertellen? Dat deze Ray-Danz ook de TS9030 heet en niet de eerste soundbar van TCL is. Het is wel de eerste keer is dat het Chinese merk een echte ambitie tentoonstelt als het over soundbars gaat. De Ray-Danz is een 3.1 Atmos-compatibele soundbar die gebundeld wordt met een draadloze subwoofer, goed voor samen iets van een 540 watt aan (theoretisch) vermogen. Mooie specs, maar iets gelijkaardig kunnen veel andere soundbars ook voorleggen. TCL beweert echter iets te presenteren dat uit de band springt. De Ray-Danz utiliseert een apart (maar beproefd) audiodesign om geluid heel breed de kamer in te sturen, zodat je een zeer omhullend soundscape ervaart. In tegenstelling tot vele rivalen vertrouwt deze TCL niet op geluidsgolven die reflecteren van de muren. En dat is voor sommige open woonkamers net heel interessant.
Aparte verschijning
Je hoeft maar een snelle blik te werpen op de Ray-Danz om te zien dat het allesbehalve een conventioneel apparaat betreft. In grote lijnen blijft het natuurlijk een typische soundbar: een lange staaf, die met zijn breedte van 105 cm past bij 55-inch televisies. Je mag hem uiteraard ook bij grotere en kleinere tv-toestellen parkeren. De Ray-Danz is 5,8 cm hoog; dat is niet hoog en bij veel tv’s kun je de TCL-soundbar plaatsen zonder dat het scherm bedekt wordt. En ja, dit is een Atmos-compatibele toestel, maar er zijn geen speakers bovenaan zoals bij vele high-end soundbars. Je mag hem dus gerust deels onder de tv schuiven, mocht dat lukken.
Het ongewone qua design aan de Ray-Danz is dat de voorkant niet over de volledige breedte loopt. In het midden zijn er een verschillende luidsprekers of drivers, maar links en rechts hiervan is de soundbar helemaal open. Je ziet het meteen, omdat het speakergedeelte in een fraai donkergrijs stofje bedekt werd en het open gedeelte bestaat uit een glazend zwarte kunststof. Deze gedeeltes zijn gebogen en lopen in een gewelfde boog naar buiten. Zo ontstaat er links en rechts een akoestische lens die geluidsgolven op een bepaalde manier uitstraalt. Wat je ervaart is dat de speakers in het midden recht naar je wijzen en surroundgeluiden heel breed in de kamer worden gestuurd. Op die manier wordt een bubble gecreëerd waarin jij zit. Het lijkt het best te werken als je op ongeveer 2,5-3,5 meter van de soundbar zit, iets dat ook de fabrikant bevestigd. Die afstand lijkt ons wel conform de situatie in veel woonkamers.
Extra HDMI-ingang
De achterkant van de Ray-Danz TS9030 bestaat uit een rooster dat doet denken aan grote koelvinnen. Maar dan niet uit massief metaal, maar wel een lichte kunststof. Je merkt dat goedkoper karakter vooral bij het verwijderen van een deel van achterzijde omdat je kabels wil insteken. Het is niet helemaal handig georganiseerd, maar TCL heeft wel zijn best gedaan om te zorgen dat je kabels netjes kunt wegwerken. Dat is niet helemaal gelukt omdat je HDMI-snoeren en de stroomkabel via verschillende openingen die ver uit elkaar staan naar binnenleidt, waardoor je moeilijk alles op een elegante manier alles naar één kabelsok of -goot kunt brengen.
De Ray-Danz is goed voorzien qua ingangen. Op dit prijspunt krijg je niet altijd een extra HDMI-ingang voor een console of Ultra HD Blu-ray-speler, naast de HDMI-ARC-aansluiting voor de verbinding met je televisie. Maar hier is hij er wel. Er is daarnaast een optische ingang, een aux-aansluiting en een USB-poort. Die kun je gebruiken om een USB-staaf in te steken voor muziek. Echt praktisch is dat niet: de USB-poort is moeilijk bereikbaar en je muziekbestanden moet je dan via de display op de soundbar zoeken. Maar goed, de soundbar komt met Chromecast, AirPlay 2 én Bluetooth. Dat zijn veel gebruiksvriendelijkere manieren om muziek af te spelen. TCL zorgt trouwens wel voor een goede ondersteuning van muziekformaten.
De fabrikant etaleert ook trots zijn roots als tv-fabrikant die steeds meer de rol van technologische voortrekker wil spelen. De HDMI-ingang kan alle gangbare HDR-formaten verwerken: Dolby Vision, HDR10 én HDR10+, en HLG. Als het gaat om surroundcodecs is alles van Dolby welkom, incluis Dolby TrueHD en Dolby Atmos. DTS-codecs worden niet ondersteund, de Ray-Danz speelt dan PCM-audio af.
Makkelijk instellen
Dankzij de ondersteuning voor Chromecast en Airplay 2 is het leggen van een verbinding met het netwerk geen grote uitdaging. De Google Home-app vindt de Ray-Danz meteen, waarna je in een paar stappen de soundbar met je WiFi-netwerk verbindt. Daarna heb je weinig reden om de Home-app nog te raadplegen voor de Ray-Danz, want op treble- en bass-instellingen na is er niets te vinden. Er is geen microfoon aan boord, maar via een andere apparaat met microfoon kun je de soundbar met spraak bedienen. Je kunt de Ray-Danz ook met je netwerk verbinden via de WiFi-instellingen op je iPad of iPhone.
Bij de Ray-Danz ontvang je een kleine remote die functioneel overkomt, maar toch van degelijke kwaliteit lijkt te zijn. Het grote voordeel is dat je via deze afstandsbediening snel verschillende zaken kunt instellen, zoals de surroundmodus, de geluidmodi en de AV-Sync. Als je op een deze knoppen drukt, zie je opeens het bijzonder grote display oplichten die achter het luidsprekerdoek in het midden verstopt zit. Nu ja, die zag je wellicht al eerder, want als je de Ray-Danz inschakelt pinkt hier in het groot ‘HELLO’. En dat betrekkelijk lang, want voor een koude start heeft de soundbar toch wel wat seconden nodig.
Het werkt!
Voor onze test sluiten we de Ray-Danz TS9030 aan op een Sony KD-A9F die tijdelijk in de testruimte staat. De eerste dagen werkte dat vlot, maar daarna besloot de Sony regelmatig terug te schakelen naar de tv-speakers. Dit probleem duikt wel vaker op met deze Sony, dus we vermoeden dat er ergens iets fout gaat met de CEC-communicatie. Met een LG OLED55C9 werkte de TCL-soundbar probleemloos samen. We verbonden aan de extra HDMI-poort een Nvidia Shield, hoofdzakelijk om de eigen testbestanden gegarandeerd in de correcte kwaliteit aan de soundbar te kunnen aanleveren.
We staan altijd wel wat sceptisch tegenover claims van fabrikanten over surround geleverd door een soundbar. Al kan het wel, door middel van allerlei technieken. De Sennheiser Ambeo bijvoorbeeld, gebruikt een fase-array van speakers om geluid te laten weerkaatsen van muren en plafond. Het probleem bij deze type producten is dat het resultaat afhangt van je kamer. Wat als, zoals bij onze woonkamer, er aan één kant een grote opening is naar een tweede ruimte? Vaak werken die designs dan net iets minder goed. Het intrigerende aan de Ray-Danz is dat die akoestische lenzen het geluid breed uitsturen en zo de indruk geven dat er geluidseffecten links en rechts van je komen. Ook verticaal is er meer uitstraling dan je zou verwachten. Bij het bekijken van ‘The Meg’ (deels via Netflix met DD 5.1, deels een 4K-bestand via VLC op de Shield), waarin Jason Statham het opneemt tegen een megalodon – maar u mag ‘reuzehaai’ zeggen, hoor – zijn we meteen onder de indruk. De TCL-soundbar levert het beloofde, en wel op een heel eigen manier. De dialogen uit het centerkanaal komen direct op ons af en zijn heel vol. Omdat spraak een beetje los van het omhullende surroundgeluid wordt gepresenteerd heb je soms een beetje een ontkoppeld gevoel, maar de verstaanbaarheid is wel uitstekend. Veel scènes van deze film vinden onderwater plaats – dit is The Meg, niet Sharknado – en die waterige sfeer brengt de Ray-Danz excellent over. Alle incidentele geluidseffecten, zoals waterbubbels en vissen die wegschieten, zweven sfeervol rond in de kamer. Het is niet helemaal accuraat, maar dat merk je enkel als je vergelijkt met discrete speakers. Het is ook niet zo inaccuraat dat de bewegende effecten niet langer kloppen met wat je op het scherm ziet. Als er een vis voorbijschiet, dan ervaar je dat ook zo. De subwoofer is relatief compact, maar in zijn positie dicht bij het scherm integreert het goed. Verder weg geplaatst, minder. Als de megalodon voor de zoveelste keer een onderzeeër ramt, dan dreunen die impacts echt wel hard. Jaja, actiefilmliefhebbers gaan niet klagen.
Bij het doorlopen van de Atmos-demo’s van Dolby presteert de soundbar op sommige vlakken uitstekend, op andere vlakken eerder gewoon goed. Bij ‘Audiospere’ zit de positionering van het balletje heel goed, met een goede scheiding tussen effecten op oorhoogte en in de hoogte. Vooral die hoge tonen weerklinken heel knap door de kamer. Bij ‘Amaze’ zitten de krekels bijna helemaal links en rechts van ons, echt heel straf, en rolt de donder behoorlijk diep door de kamer. De regenval is minder indrukwekkend: net iets te synthetisch en het speelt zich vooral vooraan bij het scherm af, niet rondom. ‘Horizon’ is de demo met de meest diverse effecten (en helaas ook een voice-over), waarbij we altijd goed opletten bij de ruimteschepen. Op een discrete surroundopstelling hoor je dat het eerste schip immens groot is, het klinkt zwaar en log, met veel subbas, en zwoeven de twee gevechtsschepen spectaculair langs je heen. Al die bewegingen en de ervaring brengt de TCL wel over, maar het geluidsbeeld is platter en iets minder indrukwekkend dan we lief hebben. Het klinkt als een gemengd rapport dus, maar het feit dat de Ray-Danz soms echt geluidseffecten naast ons laat horen in een ruimte zonder muren dichtbij is straf. Kortom, in een bepaalde ruimtes waar andere soundbars qua surround gaan teleurstellen zal deze TCL net wel iets mooi presenteren.
Het goed we de ervaring bij het filmkijken vinden, hoe teleurgesteld we zijn als we muziek casten vanuit de Apple Music-app op onze Huawei-smartphone. Het klinkt heel dunnetjes en nasaal, alsof we luisteren naar een tafelradio. De bass-instellingen verhogen helpt niet echt; er is dan meer diepe bassen maar er ontbreekt een stukje van het frequentiebereik. Even de geluidsmodus checken – neen, die is automatisch overgeschakeld naar Music – en dan maar streamen via Airplay vanaf een iPad. Het resultaat blijft echter ondermaats, alleen de centrale speakers lijken te spelen. Het lukt ons pas om muziek beter te doen klinken door de surroundmodus uit te schakelen. De Ray-Danz wordt dan niet opeens een muzikale hoogvlieger, maar dan klinken liedjes toch heel wat voller en evenwichtiger. Het gekke bij dit alles is dat muzikale soundtracks bij videocontent wel ok klinken. Misschien gaat er hier iets fout met de verwerking van PCM 2.0 via streaming. TCL van zijn kant beloofd dat de Ray-Danz nog de nodige tuning en software-updates zal krijgen.
Conclusie
De Ray-Danz TS9030 maakt qua design misschien niet meteen de beste eerste indruk. Sommige elementen ogen zeer kunststofferig en komen goedkoop over. We vrezen ook dat die akoestische lenzen op langere termijn veel stof gaan accumuleren, dus niet vergeten af te stoffen. De prestaties van de TCL Ray-Danz zijn echter niet slecht. Films worden krachtig gepresenteerd en de surroundmodus zet je op knappe wijze in een geluidsbubble. Een grote troef is dat die bubble er is ook als je in een grote ruimte zit, zonder muren in de buurt. De Ray-Danz werkt goed, onafhankelijk van plaatsing. Voor grote open woonkamers waarbij je op circa drie meter van het scherm zit is dit een uitstekende keuze.
Reacties (5)