Review: Philips Fidelio L3 – Je eigen warme bubbel onderweg

Strak en comfortabel

Wat krijg je nu als je gaat voor de Fidelio L3? Een elegante, wat understated hoofdtelefoon met interessante eigenschappen , zoals ruisonderdrukking die zich aanpast aan wat je doet (zitten of wandelen) en ondersteuning voor een betere audio-overdracht met de aptX-codec. De autonomie is bovendien zeer goed: 32 uur mét NC ingeschakeld. Dat maakt de Fidelio L3 meteen een van de beste in zijn klasse. Instellen met een Android-telefoon gaat ook heel snel, merken we. Als we de L3 in de buurt van een Samsung Galaxy S21 brachten, kregen we meteen een popup en waren we met een paar tikken klaar. En nog straffer: toen we een Galaxy Z Fold2 vastnamen, werd de koppeling automatisch overgezet. Dat heeft te maken met de Fast Pair-functie in Android.

Minder bekend is dat de ‘nieuwe’ Philips Audio de traditie van de oude Philips verderzet en zelf producten ontwikkelt. Dat klinkt misschien merkwaardig om te vermelden, tot je weet dat vele consumentenmerken eerder opteren om snel-snel een hoofdtelefoon te ontwikkelen (of gewoon een product aankopen bij een OEM). Dit is ook waarom je bij bepaalde (goedkopere) merken enorme prijs- en kwaliteitsverschillen tussen verschillende producten kunt tegenkomen. Philips gedraagt zich met name met Fidelio-producten bijna als een audiofabrikant uit een hoger segment, al blijft het wel een consumentenmerk waarbij prijs-kwaliteit altijd in een zekere verhouding moet blijven. Waarom we dat allemaal expliciet vermelden? Omdat Philips wel een heel duidelijke visie heeft over hoe een Fidelio-product moet klinken.

Stevige constructie

Een tijdje terug hebben we de Fidelio X3 getest. Een heel ander apparaat; vanwege de open behuizing en forsere afmetingen is die X3 eerder geschikt om thuis in de zetel rustig te luisteren. De L3 is een heel ander beestje, en dat merk je ook aan de afwerking en het design. Waar de X3 afkomt met Muirheid-leder en bekleed is met een stofje van Kvadrat, is de L3 functioneler en opgetrokken uit duurzamere materialen die opgewassen zijn tegen mobiel gebruik. Koptelefoons met noise-cancelling worden nu eenmaal vaak tijdens het pendelen gebruikt, naast in open kantoren en bij het thuiswerken als de buren aan het klussen zijn. Ruisonderdrukking is in die situaties een functie die heel erg welkom is.

Functioneel wil echter niet per se lelijk of saai zeggen. De Fidelio L3 is heel strak vormgegeven, waarbij de zwarte, metalen beugel en matte kunststof afwerking van de driverbehuizing zorgen voor een strakke, zakelijkere uitstraling. Je ziet zelfs niet dat er ook touchcontrols zijn. Comfort werd niet vergeten, met dikkere oorkussens (ook belangrijk om passief lawaai te weren) en hoofdband die aan de binnenkant een zachte voering meekreeg. Aan de buitenkant signaleren we dan toch Muirhead-leder, al valt dat nauwelijks op. Minpuntje in sommige situaties: je kunt de Fidelio L3 niet samenplooien tot iets compact.

Strak en comfortabel

Het verstellen van de band vraagt misschien wat meer kracht dan gewoonlijk én maakt nogal wat lawaai, de keerzijde is wel dat de gekozen grootte ook altijd wordt behouden. Als je een sprintje moet trekken om de trein te halen, blijven ze netjes op je hoofd zitten. Nog over de oorkussens: ze zitten heel knus, weliswaar met een hogere oordruk. Dat is ergens onvermijdelijk. Zonder de nodige druk blijft een koptelefoon tijdens het wandelen niet op z’n plaats zitten. Het is ook belangrijk voor het blokkeren van lawaai rondom je.

De kussens zijn wel uit een materiaal dat vuil snel toont; ook op de matzwarte behuizingen zie je gauw vingerafdrukken opduiken. Je rechteroor aanraken doe je immers regelmatig, want hierin zit touchcontrols onzichtbaar verwerkt. Echt gek zijn we niet op deze type controls, al heeft Philips ze goed geïmplementeerd. Het lukt ons zelfs te swipen (horizontaal is verspringen naar vorige/volgende track, verticaal is het volume aan te passen) met handschoenen aan. Handig in de winter of op de fiets – al is dat laatste met een NC-koptelefoon niet veilig te noemen.

Gericht op langer luisteren

Niet elke hoofdtelefoon met ruisonderdrukking komt met een app. De Fidelio L3 wél, en dat is handig. In de app kun je snel wisselen tussen ruisonderdrukking, de adaptieve modus en een modus waarbij je net omgevingsgeluid hoort (Bewustzijn) – een trio van keuzes die we wel vaker bij betere NC-koptelefoons zien. Schakelen tussen de drie modi kan trouwens ook met een knop aan de zijkant van de L3. In de app kun je echter de intensiteit van Bewustzijn instellen en stemweergave verbeteren.

In de app vind je daarnaast een equalizer met een aantal genrestanden en de optie om zelf via een vijfbandsequalizer de sound te tunen. Ga je dat willen doen? Op zich heeft de Fidelio L3 van huis uit een aangename warme tuning meegekregen, typisch Fidelio: relatief diepe maar niet overheersende of aangedikte bassen, veel aandacht voor de stemfrequenties, een mooi midden en een roll-off in de hogere tonen die luistervermoeidheid tegengaat. Dat je een klein stukje helderheid mist is zelden een probleem. Ideaal voor muziekliefhebbers die houden van lange luistersessies en graag aan genre-hopping doen. We springen van de mooie Bach-opnames die Akademie für Alte Musik Berlin onlangs uitbracht naar het akoestische getokkel van Sufjan Stevens, om af te ronden bij ‘How Do You Live’ van Amon Tobin, en dat gaat gewoon. Het blijft allemaal zeer oorvriendelijk en beleefd, wat soms wel leidt tot een gebrek aan opwinding als je eens iets met rockende gitaren uit je playlist kiest. Los van die keuze qua tuning of geluidssignatuur, zet de Philips Fidelio L3 wel een heel goede kwaliteit neer. Ook bij diepe bassen blijft het helder en resonantievrij. Technisch in orde, met andere woorden.

Passieve isolatie helpt ANC

De noise-cancelling presteert ook prima bij onze standaardtest: een video van een treinreis door een sneeuwstorm, loeihard afgespeeld. Er valt zeker nog wat lawaai te bespeuren, maar echt minimaal. Vergeleken met de Sony WH-1000XM3 (de XM4 presteert quasi-identiek) lekt er iets meer turbulentiegeluid van de video binnen. In real-life omstandigheden is het prestatieverschil echter klein. Volgens ons heeft dat te maken met de zeer goede passieve isolatie van Fidelio L3, lees: de kwaliteit van de oorkussens en de hogere oordruk. Dat laatste maakt wel dat de Philips iets meer op je oren drukt dan de Sony. Hou je daar niet van, dan gaat je de Sony (en ook de Bose, trouwens) aangenamer dragen vinden. De Sony zit ook heel wat lichter op ons hoofd. Dat de WH-1000XM3 100 gram minder weegt (bijna een derde!) speelt daar uiteraard een grote rol in. De knussere pasvorm van de Philips is, zoals gezegd, wel beter geschikt voor mobiel gebruik.

Dankzij de goede passieve isolatie horen we bij de Fidelio L3 stemmen amper. Actieve noise-cancelling heeft hier minder een rol te spelen; die technologie grijpt vooral in op lagere frequenties. In een open kantoor ga je dus die Bewustzijn-modus wellicht wel nodig hebben – tenzij je jouw collega’s écht niet wil horen. Een irritatie als je dan de touchcontrols gebruikt: de microfoon-openingen zitten aan de zijkant dicht bij de touchcontrols. Als je er over swipet met een vinger, klinkt er een luid gekraak in je oren.

Conclusie

De Fidelio L3 in een notedop? Een doordachte, goed ontworpen hoofdtelefoon die heel aangenaam en rustgevend klinkt. De ruisonderdrukking mag niet op het niveau van Sony of Bose staan, echt ver blijft het niet achter. De Philips compenseert die relatieve zwakheid trouwens overtuigend met zuivere subbassen en goede vocals. De pasvorm en passieve isolatie maken de Philips bovendien een goede keuze voor onderweg. Als we dan nog kijken naar het prijskaartje van 240-250 euro, dan kunnen we niet anders constateren dat de Philips Fidelio L3 topklasseprestaties biedt aan een prijs die 100 euro plus lager ligt dan voorname rivalen. Theoretisch dan, want in de winkel zal die prijskloof vaak heel wat kleiner zijn.