Review: KEF Q Concerto Meta – Forse upgrade voor de instapper

In het midden van de Q-familie

De Q Concerto Meta is aan 1.198 euro per paar iets hoger gepositioneerd dan je van de Q-reeks zou verwachten. Het gaat hier wel om een groter en vooral dieper toestel dat je eerder op een stand dan op een boekenplank zal parkeren. In tegenstelling tot de goedkopere 2-wegs Q-boekenplankmodellen is dit een heuse 3-wegsspeaker, met een 165-mm hybride aluminium woofer en een Uni-Q bestaande uit een 100-mm aluminium midranger met centraal geplaatst een ontkoppelde 19-mm aluminium dometweeter. Zoals we inmiddels gewoon zijn, werd voor de tweeter een Tangerine Waveguide geplaatst. Het doet wat denken aan de partjes van een sinaasappel of mandarijn, zoals je zou zien als je zo’n vrucht dwars doorsnijdt.

Rond de hele Uni-Q-driver zit bovendien een brede ring die naar buiten bolt. Deze vorm noemt KEF een Shadow Flare, iets dat het merk introduceerde bij de Reference Meta en dat diffractie vermindert. Ongewenste weerspiegeling van geluidsgolven tegen de voorkant en randen van de luidsprekerkast verminderen is sowieso een goed idee. Bij de Reference Meta liet het ook toe om de breedte van de kast te verkleinen, wat een slankere look opleverde. Hier is dat minder het geval, al blijft het wel een elegante speaker.

Boven de Q Concerto Meta vind je nog de slankere Q7 Meta-zuilspeaker en de forse Q11 Meta, een vrij grote vloerstaander die aftikt op 22,5 kg. De Q-lijn is naar goede gewoonte ook voorzien van alles wat je nodig hebt om een surroundopstelling te bouwen. Het enige centermodel, de Q6 Meta, wordt aangevuld met de Q8 Meta Dolby-speaker. Deze speakers kan een dubbele rol vervullen: of je plaatst het op de Q Concentro Meta of een Q-zuilspeaker om hoogtekanalen via reflectie op het plafond in de kamer te verspreiden, of je hangt het omhoog. Nieuw voor de Q-lijn (en als we ons niet vergissen: voor KEF’s complete hifi-aanbod) is de Q4 Meta. Dit is een muurspeaker die je ophangt, bijvoorbeeld links of rechts van de tv. Het valt wel op dat steeds meer fabrikanten zo’n ophangmodel bieden, een teken dat steeds meer consumenten de esthetische maar ook akoestische voordelen van dit type inzien.

Drie kleurenkeuzes

Over het algemeen hebben de ontwerpers bij KEF een goed oog voor de nieuwste designtrends. Extravagante kleuropties, zoals bij de LSX II, LS50 Meta en Wireless II of de LS60 Wireless, zijn er bij de Q-lijn echter niet. Voor z’n instaplijn koos het bedrijf voor drie klassiekere kleuren die wel heel hedendaags in een matte satijnfinish zijn afgewerkt. Naast een satijnwit of -zwart, is er ook een walnootoptie die volgens ons heel mooi bij een interieur met hippe vintagemeubels zou passen. De keuze voor een eerder onopvallend logo dat bijna verdwijnt in het geheel past daar goed bij.

Over het afwerkingsniveau zeker geen klachten, zelfs voor een duurdere middenklasser zou de bouwkwaliteit en de naadloos aangebrachte fineer echt goed zijn. En dus helemaal prima voor deze prijsklasse. Ja, de achterzijde is iets functioneler, maar niets om echt kritisch over te zijn. De Q Concentro Meta komt met degelijke luidsprekeraansluitingen. Enkele, dus bi-ampen/-wiring is niet mogelijk. Sowieso een optie die eerder interessant is op producten die mikken op lui die meer met hifi experimenteren. Terwijl je de Q Concentro Meta langs achteren bekijkt, zal je oog vallen op de basreflexpoort die zorgt voor goede basprestaties. Bij zo’n design plaats je een speaker best op een zekere afstand van de muur

De speaker zelf komt massief over. Inert genoeg om stil te blijven terwijl je die deadmau5-tracks aan hoge volume er doorheen jaagt, lijkt ons. Een minder bekende KEF-uitvinding, de Flexible Decoupling Chassis, helpt daarbij. Dit veersysteem zorgt dat de tegenreactie op het bewegen van de wooferconus niet wordt overgebracht op de speakerkast. Hoewel die vibraties eerder klein zijn in verhouding met de grote wooferbewegingen, merkt het team van Oclee-Brown op dat de grote totaaloppervlakte van de kast wel een versterkende functie kan hebben.

Het rockt

Als motor voor de Q Concerto Meta wordt een Hegel Röst bovengehaald. Een relevante keuze, want Hegel wordt in de Benelux verdeeld door KEF-holding GP Acoustics. Je komt de combinatie van de Britse speakers en de Noorse versterkers vaak tegen, wat zeker niet erg is. Ze passen goed bij elkaar.

Een pluspunt van de Uni-Q-driver is dat je een coherent beeld krijgt, waarbij het midden heel naadloos overgaat in de hogere frequenties. Het heeft iets heel rechtstreeks en vaak ook natuurlijk. Je zit eerder ‘in’ de muziek in plaats naar een breed uitgesmeerd beeld op afstand te luisteren. Dat is ook bij de Q Concentro Meta het geval. De iets directere manier van spelen zorgde bijvoorbeeld voor een opwindende versie van ‘Angel Dream’ van Tom Petty and the Heartbreakers, dat we hier vanaf vinyl afspeelden op een Pro-Ject X2 B met MC9-element en via een Phono Box S3 B. ‘Grew Up Fast’ is een favoriete track dat we meesterlijk uit de KEF’s hoorden komen, met een geweldige attack en opbouw naar de band die uitbarst. Geweldig dynamisch, maar ook met plaats voor de zachtere trommels en analoge synth op de achtergrond. We vielen hier vooral voor de volheid van Petty’s stem. Het rockt gewoonweg enorm, zoals het hoort.

De sterke relatie tussen Japanse componist en pianist Joe Hisaishi en filmstudio Ghibli is niets nieuw. Maar het afgelopen jaar zijn er wel opvallend veel albums verschenen waarin z’n werk voor meesterwerken als ‘Princess Mononoke’, ‘My Neighbour Totoro’ en ‘Spirited Away’ gevierd werd. Een heel expansieve klinkende opvoering is te vinden op ‘A Symphonic Celebration’ door de Royal Philharmonic Orchestra en uitgebracht door Deutsche Grammophon. Streamend vanaf de NAS naar de Hegel-versterker in 96-kHz/24-bit, horen we de Q Concerto Meta’s moeiteloos schakelen van exuberante orkestrale stukken (zoals Merry-Go-Round of Life) naar meer introspectieve werken, zoals One Summer’s Day of Mother’s Broom. Bij die meer delicatere werken weet de KEF’s heel geslaagd het solerende instrument uit het geheel te lichten. Snaren en violen in het bijzonder hebben een geweldig karakter, en ook als Hisaishi een koor inzet weten deze speakers die dynamische sprong zo te nemen dat het geluidsbeeld enkel toeneemt, niet samengedrukt wordt. Het helpt natuurlijk dat die Röst een versterker is dat geen krimp geeft als het wat moeilijker wordt.

Een vleugje warmte mag

Uit nieuwsgierigheid naar wat de overstap naar een iets warmer klinkende versterker zou opleveren, werden de KEF’s aangesloten op een Musical Fidelity A1. De remake uit 2023 welteverstaan, niet de iconische grilplaat uit 1983. Het blijft een merkbare warmtebron waar je niet lang je hand op wil plaatsen, deze analoge klasse A-versterker die onder de auspiciën van Pro-Ject-baas Heinz Lichtenegger opnieuw werd uitgebracht. Met een gloednieuwe Node (2024) als streamingbron, was het snel op play drukken in Roon voor ‘Troubled Waters’ van de jonge Belg Isaac Roux. De dromerige sfeer en luchtigere soundstage brachten de Q Concerto Meta’s geslaagd over, met een heel delicate maar ook natuurgetrouwe weergave van de akoestische gitaar op tracks als ‘Lost in Some Dream’ en ‘Colours’. Toevallig ook twee nummers die iets meer uptempo zijn dan de rest, wat toeliet aandacht te besteden aan hoe deze speakers omgaan met percussie en beats. De absolute controle van de Hegel bezit de Musical Fidelity niet. Dat houdt de Q Concerto Meta’s zetten echter niet tegen om de bassen en synthesizerlijn bij ‘Colours’ met een duidelijke definitie neer te zetten. Het mag dan vooral een radiovriendelijk indiepopnummer zijn, door de combinatie van de Uni-Q-driver en een laag met voldoende controle ontdekken we in dit liedje verrassende kleine details. Met de duurdere R3 Meta van KEF zou een clubnummer zoals ‘Esperanto’ van Charlotte Adigéry en Bolis Pupul net iets strakker, net iets dieper in de kamer staan. Maar de Q Concerto Meta blijft niet zo ver achter. Er zat echte basbeleving in, met als voordeel dat de Uni-Q de speelse zinnetjes van Adigéry los de kamer inspelen. Die combinatie van een betere baskwaliteit dan meestal aanwezig in dit segment plus de fijnzinnigheid van KEF’s coaxiale driver is een winnend recept.

Conclusie

Voor wat officieel een speaker uit een instaplijn moet zijn, is de Q Concentro Meta een indrukwekkend product. Dit is weliswaar een iets duurder model in de nieuwe Q-lijn, het biedt voor z’n prijs zowel een piekfijne afwerking en puike akoestische prestaties. Dat de fabrikant in deze – opnieuw – betaalbaar model veel van de innovaties stopte die je bij de duurdere KEF’s vindt, heeft daar vast mee te maken. Verwacht je dus aan een speaker die in combinatie met de geschikte versterker inzet op een natuurlijke, coherente klank waarbij het laag absoluut niet ontbreekt. Het driewegontwerp helpt daar zeker bij, net als de Uni-Q-driver. Dat alles maakt de Q Concentro Meta een toegankelijke weergever die een betere hifi-ervaring in het bereik van een groter publiek brengt.