Review: Apple AirPods Max – verbluffend (duur) hebbeding

Apple AirPods Max

Er worden jaarlijks tientallen nieuwe hoofdtelefoons uitgebracht. Wat zeggen we: misschien zijn het er wel honderden, zeker als je ook budgetproducten meetelt. Maar als Apple eentje lanceert, dan staat de wereld toch een klein beetje stil. Nochtans is de AirPods Max niet de eerste uitstap van Cupertino richting deze markt. Los van de Beats-producten, heeft Apple de voorbije jaren enorm gescoord met de AirPods en AirPods Pro. Dit zijn wel in-earsmodellen die in het oor passen, terwijl de AirPods Max een ‘echte’ hoofdtelefoon is met kussens die helemaal over je oren liggen. Dat is een stukje minder discreet dan de Apple-oortjes, maar de keerzijde is wel dat je kunt rekenen op een effectievere noise-cancelling omdat je oren helemaal bedekt worden. Sommige mensen vinden in-ears bovendien weinig comfortabel (of kunnen niet tegen de grapjes over elektrische tandenborstels die uit je oren bengelen).

De AirPods Max is zonder twijfel een premiumproduct. Dankzij zijn prijskaartje van 629 euro is het een van de duurste draadloze koptelefoons met ruisonderdrukking dat je momenteel kunt kopen. Los van exotische uitspattingen hebben we enkel weet van de Bang & Olufsen H95 die meer kost (800 euro). Wie Apple kent zal hier uiteraard niet door verrast worden. Het merk ziet een hoger prijskaartje net als een troef, niet een nadeel. En eerlijk is eerlijk: je krijgt ook wel wat voor de Apple-meerprijs. Op z’n minst een mooi design, zoals altijd. En in het geval van de AirPods Max belooft Apple je ook enkele technologische extra’s.

Slimme BH

Apple en verpakkingen, het is toch altijd wel een bijzondere relatie. Het merk realiseerde lang geleden al dat de uitpakervaring heel bepalend is voor hoe een consument zijn aankoop aanvoelt. Het is zoals op een date gaan en je deodorant vergeten. Die eerste slechte indruk ga je achteraf moeilijk wegwerken. Inmiddels is Apple een meester geworden in je meteen een pride of ownership-gevoel te geven. Al vinden we toch dat de beschermhoes/case waarin de hoofdtelefoon zit een dubbel signaal uitstuurt. Het is geen volledige case maar een soepele hoes die slechts een deel van de AirPods Max bedekt. En echt beschermen tegen een tik of een zwaardere impact zal het niet doen. Het oogt ook een beetje… bijzonder. Online wordt het al gekscherend de Apple-BH genoemd.

Officieel heet de hoes echter de ‘Smart Case’. Wat is er nu slim aan? Als je de AirPods Max er in steekt, zal de koptelefoon meteen naar een stroombesparende modus overschakelen (ipv na vijf minuten). Na 18 uur in de hoes activeert een Ultra Low-Power-modus (ipv na 72 uur), een soort extreme standby voor als je de hoofdtelefoon voor een langere tijd opbergt. Mooi, maar nu ook niet zo spectaculair. Ook derden gaan cases voor de AirPods Max uitbrengen die op dezelfde manier ‘smart’ zijn. De hoofdtelefoon kan niet samengevouwen worden.

Wij vinden het vooral spijtig dat Apple zelf niet in de doos een volwaardige case stopt zodat je dat kostbaar toestel tijdens het reizen beter kunt beschermen. Met de smart case blijft de hoofdband – in het bijzonder het strak gespannen textiel tussen de twee beugels – toch kwetsbaar. Ok, je kunt dat oplossen met een bijkomende aankoop, maar bij iets van 600 euro plus mag een deftige case gewoon deel van het pakket zijn.

Het is een blikvanger

Zoals je van Apple kunt verwachten maakt de bouwkwaliteit van de AirPods Max indruk en is het design stijlvol en onderscheidend. De metalen behuizingen zorgen voor een scheut klasse, heel wat eleganter dan de kunststoffen die meestal bij hoofdtelefoons worden toegepast. De metalen scharnieren die overgaan in de beugel doen ons wat denken aan de door Philippe Starck ontworpen Parrot Zik, maar voor de rest lijkt het ontwerp behoorlijk origineel. Misschien wel té origineel soms. De hoofdband is inderdaad heel comfortabel omdat de twee dragende beugels je kruin niet raken, enkel het stofje dat tussen de twee is gespannen. Maar is het dit onderdeel duurzaam? Op de top van je hoofd zweet je ook snel, we kunnen niet inschatten hoe lang het textiel vlekvrij kan blijven. Vooral bij de witte uitvoering is dat een vraag. Toen we de hoofdtelefoon afnamen en neerlegden op onze werktafel (met de oorkussens naar het tafelblad gericht), viel ook op dat de metalen driverbehuizingen makkelijk hard tegen elkaar knallen.

Het is trouwens bijzonder dat je de AirPods Max in verschillende kleuren kunt krijgen. Niet enkel het zwart of wit van de meeste concurrenten, maar ook tinten zoals groen, rood en blauw. Niet toevallig zijn het ook de grotendeels de kleuren die Apple introduceerde met de nieuwe generatie iPad Air en iPhone 12.

Het gewicht van 385 gram maakt de AirPods Max verre van een pluimgewicht in zijn categorie. Zowel de Bose NCH700 als de Sony WH-1000XM4 zijn heel wat lichter (circa 255 gram). Tegelijkertijd is dat hoger gewicht minder een probleem dan we vreesden. Om te beginnen omdat 385 gram nog altijd wel meevalt, maar vooral omdat de gewichtsverdeling goed zit. Dat is vaak even belangrijk als het aantal grammen. Wij zouden de AirPods Max omschrijven als comfortabel om te dragen. De oordruk is wel aan de iets hogere kant, wat samenhangt met de passieve isolatie en die gewichtsverdeling. Ze zitten wel überstabiel op ons hoofd.

Instellen is easy

De AirPods Max laten zich vlot instellen op een toestel met iOS 14. In sommige gevallen ga je eerst je iPad- of iPhone-software moeten updaten naar versie 14.3.

Bij compatibele toestellen verschijnt er onmiddellijk over het Thuis-scherm heen een kleine venster om aan te geven dat de koptelefoon gedetecteerd werd. Het is precies dezelfde aanpak als bij het instellen van de Apple TV 4K die we een tijdje terug getest hebben. Bij andere toestellen, zoals onze Huawei P30 Pro met Android, volg je dezelfde stappen als bij de meeste Bluetooth-koptelefoons. Even wat langer op een knopje op de AirPods Max drukken, waarna ze zichtbaar worden in de Bluetooth-instellingen van je telefoon. Tikken, goedkeuren en de koppeling is gelegd. Moeilijk is het niet allemaal. Voor dat je het weet ben je naar muziek aan het luisteren.

Sommige noise-cancellinghooftelefoons komen met een app waarin je bijvoorbeeld het niveau van de ruisonderdrukking kunt instellen of een equalizer vindt om de klank aan te passen. Niets van dit bij de AirPods Max. Bij een Android-toestel kun je zelfs niets instellen, maar aangezien Apple je graag in zijn ecosysteem houdt is dat geen verrassing. Bij een iPad met iOS14 kun je wisselen tussen ruisonderdrukking, geen noise-cancelling en transparantie-modus. Dat doe je door naar beneden te swipen zodat het Control Center (Bedieningspaneel) zichtbaar wordt. Als de AirPods Max verbonden is met je Apple-toestel kun je door langer te tikken op de volumeregeling die extra opties vinden. Ga je naar het Bluetooth-menu in de instellingen en tik je op de koptelefoon, dan vind je nog wat extra mogelijkheden. Hier kun je instellen wat de twee knoppen op de AirPods Max (zie verder) doen en de automatische hoofddetectie in/uitschakelen. Deze pauzeert de muziek als je de AirPods Max afneemt en verbindt automatisch als je hem opzet.

Computational Audio

Een van de nieuwe marketinghypewoorden bij Apple is ‘computational’, gevolgd door een sleutelwoord. Bij de AirPods Max wordt dat computational audio, een verwijzing dat deze koptelefoon krachtige chips bevatten die allerlei zaken kunnen. De marketingafdeling maakt er uiteraard een heel verhaal van, maar in elke noise-cancellinghoofdtelefoon zit er een DSP-chip die voor zaken als noise-cancelling zorgt. Apple gaat nog een stapje verder door die twee H1-chips in combinatie met bepaalde sensors (zoals een gyroscoop) te zetten voor andere zaken, zoals Adaptive EQ. Dit is een functie dat de twee microfoons aan de binnenkant van AirPods Max-oorkussens inzet om te meten hoe de hoofdtelefoon juist op je hoofd en oren rust. De positie op je hoofd is immers nogal bepalend qua geluidsweergave. Je kan dit makkelijk zelf ervaren door een willekeurige hoofdtelefoon op te zetten en hem wat te verplaatsen op je oor. De basrespons kan aardig variëren naarlang de positie, net als de detailweergave. Adaptive EQ compenseert voor die positie-gerelateerde effecten, zodat je in principe altijd de juiste frequentieweergave hoort. In tegenstelling tot andere, oudere koptelefoons die iets gelijkaardig doen (zoals Sony’s WH-1000XM3 of de AKG N90Q) doet de AirPods Max dit zonder een testtoon te laten horen. Het gebeurt gewoon automatisch. Het lijkt goed te werken: als we de hoofdtelefoon zelf wat bewegen op ons hoofd, blijft de weergave consistent. Of toch consistenter dan bij andere hoofdtelefoons. Wat Adaptive EQ je vooral biedt is een stukje comfort. Je kunt zonder nadenken de koptelefoon op je hoofd plaats zonder na te denken of het echt perfect gepositioneerd is.

Surroundervaring

Een andere computational audio-toepassing die de AirPods Max biedt is surroundweergave bij het bekijken van films. De extra stap die Apple daarbij zet is dat de weergave rekening houdt met de positie van je hoofd en met hoofdbewegingen. Zo’n HRTF-functie zagen we zo al eens eerder bij de Audeze Mobius en zorgt voor een groter realisme omdat stemmen altijd het scherm komen. Ook als je even naar een zijkant kijkt. Voor-links-achter-rechts is dus absoluut en verankerd aan het scherm, niet relatief zoals bij een gewone hoofdtelefoon. Bij muziek maakt dit niet zoveel uit – misschien wel bij live-opnames – maar bij films en games is het wel iets fijn.

Klinkt goed? Een eerste moeilijkheid is dat deze functie enkel werkt bij de nieuwste iPhones en iPads. Heb je een ouder iOS-toestel, een Apple TV of – stel je voor – een mobiel toestel van een ander merk? Dan lijkt deze functie een no-go te worden. Op zich is dat typisch Apple, maar eigenlijk vinden we toch dat een dure koptelefoon gewoon moet werken met de andere spullen die jij verkiest. Daarnaast is deze surroundfunctie enkel beschikbaar bij bepaalde apps (zie verder).

Hoewel ons huis vol ligt met relatief nieuwe iPads (incluis een 2nd Gen iPad Pro), moesten we om deze functie te testen toch nog een nieuwere model op de kop tikken. Voor alle duidelijkheid: je kunt de AirPods Max wel gebruiken met oudere iOS-toestellen én met Android-apparaten. Ruimtelijke audio is er echter enkel bij die nieuwe modellen, te beginnen met apparaten uit 2019. En neen, de Apple TV 4K biedt ook geen computational audio. Spijtig, want bij de mediaspeler zou het goed passen.

Bij een nieuwe iPad Air (4de Gen) bijvoorbeeld, zie je in de instellingen inderdaad een nieuwe optie verschijnen die verwijst naar ruimtelijke audio. Om het verschil te duiden met de gewone stereomodus kun je in schakelen tussen tweekanaals en die ruimtelijke surroundmodus. Deze ingebakken demo maakt het effect meteen duidelijk. Ons oog valt ook op de kleine letters die Apple mee op dit scherm tovert: ruimtelijke audio werkt enkels met video’s die het ondersteunen. Dat blijkt al snel niet alle usual suspects onder de streamingdiensten te zijn. Bij Netflix of Amazon Video krijg je geen ruimtelijke audio opgediend bijvoorbeeld, hoewel die diensten wél surround aanbieden op andere platforms. Ook eigen media dat je afspeelt via VLC of Infuse bleef je in stereo horen. Aangezien Apple nergens een lijst met ondersteunde diensten publiceert, is het echt een kwestie van het zelf uitzoeken. Ruimtelijke audio bleek zo wel te kunnen via Disney+ en Apple TV+. De ruimtelijke audio-modus werkt trouwens ook met films die je aankocht via Apple. We grijpen naar ‘Spectre’, want die James Bond-film hebben we de laatste tijd wel vaker gebruikt om surroundapparatuur te testen. De lange intro, die plaatsvindt tijdens Dias la Muerte in Mexico-Stad, heeft verschillende interessante audio-elementen. Er is om te beginnen de lange wandeling die 007 maakt in een straat gevuld met feestvierders, met een diepe bastoon die fungeert om het ritme aan te geven. Daarna volgt er een grote explosie waarbij een gebouw instort die wel heel spectaculair is, leidend tot een spannende achtervolging met veel kreten en feestgeluiden in de achtergrond.

Wat we hier horen is best indrukwekkend en neemt onze scepsis over de hype rond computational audio deels weg. Het is inderdaad een veel grotere soundscape die we gepresenteerd krijgen, alsof alles in een veel grotere ruimte plaatsvindt. Kijk je weg van het scherm, dan verplaatst de audio zich inderdaad op gepaste wijze. Dit is wel heel wat fijner dan in stereo. De bastonen zijn onwaarschijnlijk machtig, het geeft de indruk heel wat dieper te zijn dan de meeste anders NC-hoofdtelefoons aankunnen.

Maar er zijn wel wat kanttekeningen te maken. Die optocht in Mexico-Stat gaat door op een straat, een heel open ruimte. Maar het klinkt toch alsof je in een grote kamer staat – het klopt niet helemaal. Het is heel subtiel, maar je merkt het wel. Ook komen sommige klanken, zoals kreten, nogal artificieel over. Daarnaast verandert de tonaliteit van bepaalde klanken als je jouw hoofd echt ver draait. We keken bijvoorbeeld weg tijdens dialogen in Spectre, waardoor de stemmen van de acteurs volledig naar ons linkeroor bewogen. Uiteraard klinkt dat anders dan als je alles via twee oren opvangt, maar de overgang had een te bruusk karakter. Kortom, het algoritme moet nog wat getweakt worden. Het mooie aan een toestel als de AirPods Max is dat een software-update dergelijke problemen kan oplossen.

Draagt een kroon

Het schakelen tussen ruisonderdrukking en transparantie-modus is wat omslachtig via de iPad. Maar dat is niet erg, want via de ene drukkop op de AirPods Max doe je dit op natuurlijke wijze sowieso sneller. Het coolste bedieningselement op deze koptelefoon is echter de kroon, een fijn afgewerkte gekartelde draaiknop die Apple-fans kennen van de Apple-watch en de rest van de wereld van luxehorloges. Met een vederlichte aanraking pas je het volume aan, en als je er op drukt pauzeer je de muziek.

Dit is Apple op z’n sterkst: iets nemen en het echt makkelijk maken om te gebruiken. Heel wat rivalen kiezen voor touchpads op de zijkanten van hun koptelefoons. Soms werkt dat wel goed, maar vaak vinden we ze toch onhandig om te gebruiken. Je moet bijvoorbeeld 1x tikken om één ding te doen, 2x om iets anders te activeren… Het gaat snel fout. Een aantal toestellen werken ook gewoon niet als je handschoenen draagt, ook lastig. De doeltreffende bediening van de AirPods Max is in die zin wel een verademing.

Heerlijke stilte

Er is veel vraag naar hoofdtelefoons met ruisonderdrukking, zeker nu een massa mensen moeten thuiswerken terwijl tieners doen alsof ze online lessen volgen of de buren manisch doehetzelven. De ene noise-cancellinghoofdtelefoon is echter niet de andere. Sommige NC is effectiever dan andere; vaak is er toch een relatie tussen effectiviteit en prijs. Aangezien de AirPods Max 629 euro kosten, ongeveer het dubbele van de meeste topklasserivalen, moet de ruisonderdrukking hier toch wel geweldig zijn? We gaan nu niet flauw doen en ‘neen’ zeggen. De ruisonderdrukking op de AirPods Max is inderdaad excellent. Het filtert niet enkel echt alle geluid weg bij het afspelen van de video van een treinrit die op maximale volume werd afgespeeld, het viel ons ook niet op dat in de kamer ernaast iemand saxofoon aan het oefenen was. Ook spraak is amper hoorbaar, handig in een open kantoor bevolkt door praatzieke collega’s.

Als je tegelijkertijd naar muziek luistert, hoor je in de ruisonderdrukking-stand nagenoeg niets van je omgeving. Wanneer we de muziek dan pauzeren, kwamen die treingeluiden van de testvideo nog altijd maar minimaal en zeer stil binnen. Echt goed. De Apple-koptelefoon kan zich op dit vlak perfect meten met het beste van Sony en Bose, het tweetal die wat ons betreft de beste ruisonderdrukking levert.

Er zijn ook heel weinig artefacten van de ruisonderdrukking, zoals ruis of wat sommige mensen ervaren als een lichte zoemtoon. Ook als er geen liedje speelt, krijg je bijna-stilte geserveerd. We vermoeden dat dit deels het gevolg is van de grote rekenkracht van de twee H1-chips. Het maakt de AirPods Max in elk geval interessant voor lui die een NC-koptelefoon gebruiken om tijdens een vlucht een tukje te doen.

Ook opvallend is hoe natuurlijk de Transparantie-modus klinkt. Bij veel andere NC-koptelefoons met een gelijkaardige functie om stemmen door te laten (handig als iemand op kantoor je even iets komt vragen) klinken stemmen blikkerig en is er wel wat ruis. Zelden willen we deze modus lang aan laten staan, je krijgt er hoofdpijn van. De AirPods Max daarentegen, irriteren op dit vlak helemaal niet.

En hoe presteert de AirPods Max als het over audiokwaliteit gaat? Globaal genomen presteert de Apple-hoofdtelefoon zeer goed, zeker vergeleken met bepaalde rivalen. De tuning is iets commerciëler en baszwaarder (wat eigenlijk een goede zaak is bij mobiel gebruik), maar het is niet onevenwichtig. Details en middentonen blijven fris en natuurlijk. Er is altijd wel een zeker audioprocessing te merken – akoestische gitaren klinken net niet juist, maar dat valt niet iedereen op – maar op dit vlak hebben we wel het gevoel dat je wel waar voor je geld krijgt. We durven ook stellen dat de AirPods Max heel wat universeler zijn dan de meeste noisecancellinghoofdtelefoons. Ook een playlist van neoklassieke muziek beluisterden we met plezier op de Apple-koptelefoon (de lage bastoon in Richters ‘On the Nature of Daylight’ was zelfs heel laag en vervormingsvrij te noemen).

Conclusie

Er zijn twee zaken die we toch aardige minpunten vinden bij de AirPods Max. Om te beginnen krijg je enkel met de nieuwste iOS-apparaten de volle ervaring. Vanuit een duurzaamheidsperspectief vinden we dat echt wel minder. Het prijskaartje voor de AirPods Max is bovendien fors – en we durven zelfs stellen té fors. Ja, het is een luxueuze koptelefoon die een topervaring biedt. Maar dat doen een aantal rivalen ook, waaronder de Sony WH-1000XM3/XM4 die op noise-cancellinggebied absoluut niet achterblijft. Het klopt dat Apple sterk inzet op ‘computational audio’, maar de effectieve meerwaarde in de praktijk lijkt vooralsnog redelijk beperkt. Ook die Sony (en andere rivalen) komt met een aantal geavanceerde functies. Een gelijkaardige opmerking is al vaak gemaakt in de discussie iPhone vs Android-telefoons. Het verschil hier is dat qua gebruiksvriendelijkheid of functionaliteit Apple niets enorm onderscheidend op tafel kan gooien. En ja, er is Ruimtelijke Audio. Dit is wel een meerwaarde. Als je op een nieuw Apple-apparaat en via de juiste app films kijkt, tenminste.

Negeren we het bestaan van goedkopere rivalen en focussen we puur op de kwaliteiten van de AirPods Max, dan kunnen we niet enorm kritisch zijn. De noise-cancelling is uitstekend en Adaptive EQ lijkt goed te werken. We zouden graag iets meer controle krijgen via een app, maar Apple blijft wel trouw aan zijn maak-het-makkelijk-filosofie door te opteren voor weinig controls en een automatische werking. Zowel esthetisch als qua functioneel design is de AirPods Max zeer geslaagd – al zijn we bezorgd dat het moeilijk gaat blijken om de koptelefoon rein te houden. Bovenal klinken ze zeer goed, wat natuurlijk wel essentieel is bij een koptelefoon. Je gaat dus niet ontevreden zijn als je de AirPods Max aanschaft. Maar ons enthousiasme zou wel groter zijn als ze ‘maar’ 400 euro zouden kosten.