Vergelijking: drie av-receivers getest – welke is de beste?

Een AV-receiver is het Zwitsers zakmes van de audiowereld. De meesten hebben 1.000-en-1-functies, waardoor ze heel complex ogen (en ook zijn). Komt daarbij dat er bijzonder veel receivers op de markt zijn. Kortom, hoe kies je het juiste apparaat? In onze koopgids en testdossier spitten we het uit – en presenteren we drie zeer waardige receivers.

Een av-receiver kiezen

Een AV-receiver kiezen is geen eenvoudige zaak. Niet enkel zijn het apparaten met onwaarschijnlijk veel mogelijkheden, zelfs binnen één merk heb je vaak de keuze uit tien of meer modellen. Dat is het geval bij de vier grote namen (Denon, Yamaha, Onkyo en Pioneer), die bovendien bijna elk jaar hun aanbod vernieuwen. En dan heb je nog een aantal andere merken die iets spaarzamer zijn qua modeldiversiteit en mikken op bepaalde segmenten, zoals Arcam, Anthem, NAD, Rotel en Sony. Wie gaat jagen op een receiver, heeft dus de keuze uit tientallen opties. Voordat je er aan begint, moet je eigenlijk al weten wat je wilt.

Surround

Als je op zoek gaat naar een AV-receiver moet je vooraf een aantal knopen doorhakken. De eerste is hoeveel surroundkanalen je wenst. Als je enkel 5.1 nastreeft, dan moet je niet gaan voor een duur model met meer kanalen. Tenzij je natuurlijk echt veel vermogen nodig hebt, want doorgaans is 5.1 of 7.1 voorbehouden voor budgetreceivers met weinig watts onder de motorkap.

Het ultieme op vlak van surround is Dolby Atmos en DTS:X. Auro 3D lijkt, helaas, niet echt een groot succes te zijn. Het valt niet te ontkennen dat Atmos en co uitdagend zijn. Je moet meer speakers kopen, een duurdere receiver, en dan nog al die luidsprekers plaatsen en aansluiten. Dolby Atmos kan met plafondspeakers of reflecterende luidsprekers die je bovenop de speakers op oorhoogte plaatst. Ga je voor 5.1.4, dan zit je met negen luidsprekers en vele meters kabel… Het is veel moeite – maar je moet het echt overwegen als je een toegewijde thuisbioscoop bouwt. Voor een 5.1.4-opstelling heb je minstens een 9.1-receiver nodig, voor 7.1.4 een 11.1-toestel. Dat zijn al meteen dure high-end receivers.

Bij Atmos-compatibele receivers is het belangrijk om te controleren dat alle kanalen actief worden aangestuurd, dus dat je luidsprekers rechtstreeks kunt aansluiten. Soms is er voor bepaalde kanalen enkel een pre-out voorzien, die je moet sturen naar een bijkomende versterker.

Bijna alle av-receivers zijn geïntegreerde toestellen. Maar het kan ook anders. In het high-end segment heb je de optie om te werken met een AV-processor of –voorversterker en een power-amp. De Yamaha CX-A5100/MX-A5000, Onkyo PR-RZ5100/PA-MC5501 of Arcam AVR860/P349/P49 zijn de bekendste op dit vlak. Denk bij deze toestellen aan een prijskaartje van 5.000 euro en meer.

Vermogen

We zullen je alvast waarschuwen: bijna altijd is een receiver minder krachtig dan de specificaties laten uitschijnen. Fabrikanten geven immers meestal aan wat het maximale vermogen is bij een belasting op één kanaal. Gebruik je meerdere kanalen, dan zal je veel minder watt per kanaal noteren. Veel zal ook afhangen van de voeding.

Of je nu veel vermogen nodig hebt, is echter een andere vraag. Het hangt van jouw gebruik af en de speakers die je aan de receiver gaat hangen. Minder gevoelige luidsprekers (uitgedrukt in dB) vereisen meer vermogen om even luid te klinken als een efficiëntere speaker. Goed om te weten: gevoeligheid heeft niets te maken met de omvang van luidsprekers. Vaak zijn grote vloerstaanders efficiënter dan kleine boekenplankspeakers.

Daarom is het een goed idee om bij de aankoop van je receiver rekening te houden met de speakers, en omgekeerd. Deze samen aanschaffen heeft als voordeel dat je eventueel ook beter advies kunt krijgen in de winkel.

Beeld blijft complex

Een AV-receiver is een audiotoestel, maar wel met een zeer belangrijk videoluik. Het is een aspect dat zeker op dit moment je volste aandacht verdient, toch als je een duurzame keuze wil maken. Er evolueert veel op beeldvlak en het is belangrijk dat je een receiver kiest die meekan. Ondersteuning voor 4K is gelukkig stilaan standaard. Bijna alle toestellen bieden 4K-doorgave via HDMI 2.0 met HDCP 2.2. Upscaling is bijna nooit interessant, omdat de upscaling in tv’s zelfs doorgaans superieur is. Een echte filmfanaat kijkt bovendien naar bronnen die native 4K bieden, toch?

Die andere grote beeldtrend – HDR – ligt wat lastiger. Het stof is nog niet gaan liggen en het is niet duidelijk welke HDR-standaarden de belangrijkste gaan worden. HDR10, HLG en Dolby Vision moet je toch veiligheidshalve hebben. Voorlopig hebben we geen weet van receivers met ondersteuning voor HDR10+ – maar het is ook niet duidelijk of deze standaard iets extra vereist aan de kant van receivers.

Enkel basismodellen av-receivers hebben tegenwoordig één HDMI-uitgang. Meerdere HDMI-uitgangen zijn interessant als je meerdere schermen in huis hebt of een projector wil aanvullen met een tv voor dagelijks kijken.

Streaming

Naast HDMI-poorten en luidsprekerterminals hebben av-receivers veel andere ingangen. Dit is ook de reden waarom deze toestellen zo complex overkomen voor beginners. De waarheid? De meeste andere ingangen worden niet gebruikt, zoals de oudere video-ingangen. Het is wel leuk dat je een muziekbron zoals een cd-speler of draaitafel kunt aansluiten. Vooral omdat steeds meer receivers bronnen kunnen streamen naar andere toestellen in huis (multiroom, zie verder).

Bijna elk merk zet zeer sterk in op streaming. Soms wordt het bijna absurd, omdat je zoveel opties hebt. Als je Chromecast, Bluetooth, Airplay, DLNA,  Spotify Connect, Play-Fi en Tidal ingebouwd hebt, dan heb je meerdere manieren om exact hetzelfde te doen. Probeer te gaan voor de beste optie. Niet Bluetooth dus, en Play-Fi en DLNA is in gebruik minder stabiel. Chromecast is een zeer goed platform dat door veel diensten ondersteund wordt, ook met hi-res streaming en rudimentaire multiroomfuncties.

Heel nauw verwant met streaming is multiroom, de functie om muziek te delen tussen verschillende toestellen in huis. Yamaha is zonder twijfel de meest geavanceerde op dit vlak, met veel compatibele toestellen en zelfs de mogelijkheid om te streamen naar doorsnee Bluetooth-speakers. Ook Denon staat stevig, omdat het HEOS-platform op alle nieuwe receivers is ingebouwd. Bij NAD heb je dan weer de mogelijkheid om via een uitbreiding Bluesound-compatibiliteit toe te voegen. Onkyo/Pioneer heeft in theorie veel multiroom-troeven, maar de eigenlijke software – die net van naam veranderde naar FlareConnect – heeft nog niet alle features ontvangen. Onkyo lijkt echter wel goed bezig met het uitrollen van nieuwe firmware naar oude toestellen.

Review: Arcam FMJ-AVR550

Als je bij je zoektocht naar een betere av-receiver nog niet dacht aan Arcam, dan heeft het Britse merk nu een argument dat heel overtuigend is: kamer- én speakercorrectie van Dirac.

We gaan eerlijk zijn: heel spannend oogt de AVR550 niet. De zakelijke uitstraling schrikt misschien af, maar als je het optilt ervaar je wel het gewicht van het ding. Toch moeten we benadrukken dat een functioneel design geen synoniem is voor een slechte bouwkwaliteit. De AVR550 komt heel solide over. Het groene display is old-school, maar tegelijkertijd geven de gebruikte materialen en de zeer degelijke afwerking wel iets vertrouwenwekkend. De bediening van de AVR550 verloopt via een even functioneel-ontworpen remote of via twee apps. Op de voorkant zie je een relatief beperkt aantal knopjes en een grote volumeknop. In tegenstelling tot veel andere AV-receivers is er geen klepje waarachter nog meer toetsen zich verschuilen. What you see is what you get.

Interface en apps

De kans is groot dat je daarom de apps erbij haalt. Arcam Control is de vervanger van de fysieke afstandsbediening. Qua uiterlijk is het even strak en sober als de toestellen zelf, maar het is praktisch. De tweede app heet Arcam MusicLife en dient om muziek te selecteren die je over DLNA afspeelt. Ook hier geen overbodige versieringen, gewoon een app die zijn werk doet. Helaas werkt de Qobuz-streaming in deze app niet op de AVR550, en ook Airplay of Bluetooth hoef je niet te verwachten. De enige ingebouwde streamingoptie naast DLNA is Spotify Connect. Nu moeten we wel opmerken dat je via de Android-app uBubbleUPnP voor enkele euro’s in hoge kwaliteit Tidal en Qobuz over DLNA naar de Arcam-receiver kunt streamen.

Het zal je niet verbazen dat de tv-interface geen visueel festijn is. Neen, het presenteert zich zo zakelijk als maar mogelijk. De interface betekent in dit geval gewoon ‘de instellingen’, want je hebt geen echt hoofdmenu waar bijvoorbeeld de verschillende ingangen grafisch zijn voorgesteld. Aangezien dit een toestel is voor serieuze thuiscinema’s en wellicht wel door een installateur wordt geplaatst, moet je ook geen uitgebreide setup-stappenplan verwachten zoals bij Denon. Wel zijn de instellingen extreem uitgebreid en ontbreek er echt niets. Hetzelfde is waar qua aansluitingen.

Dit is waar het om draait

Als je bovenstaande leest, haal je misschien al je gom boven om de AVR550 van je lijst van te onderzoeken receivers te schrappen. Maar wacht, wat dit toestel mist qua sexiness compenseert het met veel vermogen en een heel sterk kamercorrectie-gedeelte. De voornaamste troef is inderdaad de Dirac Live-implementatie, die zoveel verder gaat dan een klassiek kalibratiesysteem. Je bent er wel even mee bezig, vooral als je effectief gaat voor een 7.1- of 5.1.2-opstelling. Hoe meer kanalen, hoe langer de meting duurt. In tegenstelling tot de meeste kalibratiesystemen moet je op een zevental posities een meting maken – én die meting doe je via een laptop. Het knappe is dat je na de meting een voorgestelde gecorrigeerde frequentiecurve krijgt aangeboden die je nog naar hartenlust kunt aanpassen. Dat is wel een aanrader. Dirac streeft namelijk naar een neutrale weergave en neigt daarbij om net de interessante sprankel in de detailweergave weg te drukken. Daarom grijp je best in: een klein beetje de curve aanpassen, naar de receiver sturen en dan beluisteren. Niet helemaal goed? Keer dan terug naar het meetresultaat en pas opnieuw aan.

Er is ook wel een keerzijde aan het verhaal. Dirac levert prachtige resultaten en dat op een relatief gebruiksvriendelijke manier. Maar het blijft toch een uitgebreid proces om uit te voeren. Bovendien levert het de beste resultaten op als je de meting wat tweakt, iets dat kennis en tijd vereist. Zo ben je al gauw uren kwijt. Na elke tweak wil je immers het resultaat beluisteren en dat bekent weer de Dirac-filters uploaden naar de AVR550. Moeilijk is dat niet, maar het neemt bij een 5.1 of hogere opstelling wel wat minuten in beslag. Je hebt natuurlijk de optie om het voor je te laten doen door een hifi-specialist.

Laten we het eens over vermogen hebben. Arcam specificeert 90 watt vermogen – met elk van de zeven kanalen aangedreven. Een significant verschil met vele andere fabrikanten, die meestal enkel uitpakken met een cijfer als ‘200 watt op één kanaal’.

Film en muziek

We konden niet wachten om ‘Blade Runner – The Final Cut’, net verschenen op Ultra HD Blu-ray in 4K en met Dolby Atmos-soundtrack, los te laten op de AVR550. De receiver werd gekoppeld aan een set Monitor Audio Silver-speakers (2 x Silver 200, 2  x Silver 50 en een Silver C150-center) met de Bowers & Wilkins DB2D-subwoofer (eigen kamercorrectie reeds ingeschakeld). De klassieker van Ridley Scott heeft iedereen ondertussen een dozijn keer gezien, maar toch is deze definitieve (nu ja, we zien wel) versie even spectaculair als altijd. De soundtrack van Vangelis speelt daar een immense rol in, even sterk als de baanbrekende visuals die een grimmige toekomstvisie neerleggen. Het is een film met veel dynamiek. Introspectieve stiltes wisselen af met de machtige Vangelis-geluidseffecten. Ridley Scott wou de indruk geven dat het futuristische LA verlaten was maar dat sommige plaatsen net heel druk zijn. Dat komt tot uiting in de geluidsproductie. De scènes met mensenmassa die door de regen stappen – mét lichtgevende paraplu’s – zijn bekend, let maar op hoeveel detail je op dat moment hoort. Regendruppels, Aziatische kreten in de achtergrond, voertuigen die voorbij rijden, fietsbellen,… er gebeurt heel veel. De combinatie van kracht en Dirac laat de AVR550 dit alles heel accuraat weergeven. De Silvers die we testen zijn relatief goedkope speakers, maar met deze receiver scheren ze hoge toppen. De muzikale focus van Arcam legt de AVR550 geen windeieren.

Conclusie

De Arcam AVR550 is één van de meest competente en krachtige receivers die we ooit getest hebben. Tegelijkertijd is het één van de soberste AV-receivers, vooral als je kijkt naar de rest van het speelveld. Streaming is minimalistisch, een interface is niet meer dan een lijst instellingen, en je gaat niet verliefd worden op zijn uiterlijk. En toch: bakken power en een kalibratiesysteem dat zelfs goedkope speakers laat uitblinken. Wie heeft meer nodig?

Lees verder in onze volledige Arcam AVR550 review.

Review: Denon AVR-X2400H

Toen we vorig jaar de Denon AVR-X2300 testten, misten we eigenlijk maar één ding: HEOS. Maar hoera, want Denon voegt de multiroomfunctie toe aan de opvolger, de X2400H. Wordt ‘zeer goed’ zo ‘geweldig’?

In vele opzichten zit deze Denon op de sweet spot, de plaats waar je voor een redelijk bedrag heel wat functionaliteit krijgt en een redelijke versterking. Zeg maar, de compacte gezinswagen waar de meesten wel gelukkig mee zijn. De AVR-X2400H is een 7.2-receiver met Dolby Atmos- en DTS:X-ondersteuning. Je kiest zelf of je dus zeven speakers op oorhoogte plaatst of een 5.1-opstelling met twee hoogteluidsprekers. Dat kunnen plafondspeakers zijn of reflecterende Atmos-speakers die je boven op je vloerstaanders plaatst. De Denon-interface is voorzien op die verschillende types. Het is daarnaast een optie om de laatste twee speakers in een tweede zone te plaatsen. De HEOS-app is daar op voorzien, al kun je niet een aparte muziekstream in de tweede zone afspelen.

De AVR-X2400H verandert maar weinig aan het design dat nu al een paar jaar Denon-receivers kenmerkt. Het ziet er relatief modern uit, met een redelijk goede display. Een echt premiumgevoel ervaar je nu ook weer niet – de volumeknop draait bijvoorbeeld heel licht in de hand – maar het zit wel allemaal goed in elkaar.

Geweldige setup

Het eerste sterke punt van de X2400H ontmoet je een paar seconden na het insteken van de stekker en het aansluiten op de tv. Na het kiezen van de menutaal (Nederlands is mogelijk), word je met de zachte hand geleid door een heel stappenplan voor het instellen van de receiver. Heldere afbeeldingen tonen je waar wat ingestoken moet worden, hoe je een verbinding maakt met het netwerk, wat er nodig is om de kamermeting uit te voeren, en nog meer.

Een belangrijke stap in de setup is de speakerkalibratie. Denon werkt met het systeem van Audessey. De microfoon en een doe-het-zelf kartonnen statief zit mee in de doos. Het lijkt een speeltje, maar het is iets heel handig.

Bij controle na de meting van acht stappen blijkt Audessey MultEQ XT de afstanden van de speakers goed te hebben ingeschat en klinkt het resultaat behoorlijk goed. Wil je echt in de allerlei speakerinstellingen duiken, dan is de MultEQ-app van 21 euro een echte aanrader. Met deze app kun je op een iOS- of Android-toestel veel dieper in expertinstellingen duiken die anders niet toegankelijk zijn.

Streaming via HEOS

Bij de AVR-X2400H heeft Denon niet echt heel veel aan de interface veranderd. Goed, want de Denon-menu’s zijn helder en best uitgebreid. Ok, dat lijkt een contradictie, maar we verkiezen menu’s die niet complex zijn en je meteen naar de belangrijkste functies brengen – maar tegelijkertijd wel finetuning toelaten als dat nodig is.

Toch één detailkritiek: nu dat een receiver 4K-klaar moet zijn en wellicht ook bij een high-endgebruiker eindigt met een Ultra HD-scherm, waarom zijn de menu’s nog in zo’n lage resolutie? Je gaat er uiteraard niet dood van, maar het zou net iets mooier zijn als Denon hier wat hoger mikte.  Nu is de waarde van de tv-interface relatief omdat Denon goede apps voorziet om de receiver te bedienen: Denon AVR-remote en de HEOS-app. Die tweedeling tussen een app voor instellingen en eentje voor streaming zie je wel vaker, zoals bij Onkyo en (vroeger) bij Yamaha.

De HEOS-app is slim georganiseerd. In drie schermen die je bereikt door onderaan het scherm te tikken. Onder ‘Ruimtes’ verschijnt de AVR-X2400H met zijn beide zones die je apart kunt inschakelen maar niet apart kunt bedienen. Onder ‘Muziek’ verschijnen alle mogelijke bronnen: streamingdiensten, DLNA-servers, USB-media en ook de fysieke (muziek)ingangen op de receiver. Je kunt dus vanuit de HEOS-app het meeste doen, al missen we bij deze ingangen wel bijvoorbeeld de tv-audio die via ARC wordt aangeleverd. De derde tab toont wat nu speelt.

De HEOS-ervaring is eenvoudig en soepel in gebruik. Qua streaming ondersteunt het Spotify, Deezer, Napster, Soundcloud en Tidal, maar missen we Qobuz. Je kunt ook via TuneIn naar de radio luisteren. Qua formaten is de ondersteuning voldoende maar niet volmaakt.

Dynamisch sterk

Voor deze test gebruikten we onze opstelling bestaande uit twee Dali Opticon LCR’s, een Opticon Vokal en twee Opticon 1’s voor de achterste kanalen. De subwoofer van dienst was de Bowers & Wilkins DB2D.

Met die configuratie zetten we ons neer met de gebruikelijke DTS en Dolby-testdiscs. De eerste indruk is dat de AVR-X2400H na de meting en met de Reference-instelling een geslaagde surroundweergave weergeeft, waarbij we enkel echt wat aanpassen aan de niveaus van de rear-kanalen. Die staan dan ook dichter bij de luisterzetel dan wat aangewezen is – maar zo is het vaak in de praktijk.

Als we overschakelen naar de nieuwe release van ‘Fast & Furious 8’, dan zet de Denon AVR-X2400H ons op de eerste rij. Dit is een actiefilm zoals je nu vaak tegenkomt: rijk aan audio-effecten in alle kanalen en met veel muziek in de soundtrack, en dit allemaal door elkaar en snel op elkaar volgend. In de eerste minuten is het al zover, met een heftige stratenrace in Havana tussen Dominic Toretto en een lokale Cubaanse hustler. Het eindigt allemaal in vlammen, zoals elke keer als Toretto achter het stuur kruipt. De uitdaging is dat allemaal apart en discreet te presenteren, iets waar de Denon-receiver vrij competent in is. De algemene presentatie is gewichtig en detailrijk, waarbij we niet gauw op beperkingen stuiten. Vergeleken met onze referentiereceiver, de X6300H, is de X2400 minder krachtig als het extreem dynamisch wordt en open. Ook op vlak van muziek waren we aangenaam verrast. HEOS opent de deur naar heel wat muziek en presenteert het zeer muzikaal en met zin voor detail.

Conclusie

De AVR-X2400H is een bijzonder goed uitgeruste receiver die op heel veel vlakken goed scoort. Niet verbazingwekkend, want hij bouwt verder op de uitstekende X2300. Dit is dus verre van een totaal nieuwe receiver, maar een iets betere versie. De toevoeging van HEOS is gewoonweg heel slim. HEOS als platform is misschien niet overcompleet, maar het werkt wel heel goed. De Denon-interface is nog altijd de beste in zijn klasse, al moeten we zeggen dat zeker Onkyo niet langer ver achter ligt. Toch blijft Denon als totaalpakket bij de top. Eén ding hadden we heel graag gezien: de ondersteuning voor draadloze rear-speakers, zoals bij de HEOS AVR. Misschien iets voor de X2500 volgend jaar?

Lees verder in onze volledige Denon AVR-X6400H review.

Review: Onkyo TX-RZ1100

De TX-RZ1100 een vlaggenschip noemen mag niet, want Onkyo heeft nog een paar hogere modellen. Maar het is wel een bijzonder goed uitgeruste receiver met pure kracht op overschot.

De TX-RZ1100 is een receiver uit de hogere RZ-klasse bij Onkyo, wat je onder meer merkt aan het THX Select2 Plus-certificaat en het strak design. Onkyo heeft zonder twijfel één van de mooiste receivers in de markt. De RZ1100 biedt 9.2-surround dat je kunt omvormen tot een 5.2.4-opstelling. Er zijn pre-outs om je surroundsysteem naar 7.2.4 te brengen, maar dan moet je nog een extra stereoversterker voorzien. We merken snel dat de TX-RZ1100 een zware voeding bevat en krachtiger en dynamischer speelt dan lagere modellen. De receiver bezit 4K 4:4:4 pass-through, met ondersteuning voor HDR10, HLG en Dolby Atmos, en is daarmee helemaal future-proof.

Uitgebreide meting

Als je de RZ1100 opstelt, dan merk je meteen wat verschillen met de betaalbare Denon AVR-X2400H. De RZ1100 komt met een uitgebreide vorm van de AccuEQ-kalibratie, wat betekent dat de meting heel wat langer duurt. Hoe meer speakers, hoe meer tijd nodig is, uiteraard. Tijdens de acht stappen gebeuren er specifieke metingen om staande golven te detecteren en heel accuraat de plaatsing van de speakers te plaatsen. Het duurt even voordat het allemaal gedaan is, maar we merken het meteen als we surroundcontent afspelen. Onze Dali Opticon-gebaseerde surroundopstelling (weliswaar met Monitor Audio Silver W12-sub) klonk nog nooit zo gecontroleerd en accuraat. Een heel mooi resultaat! Enkel de recent geteste Arcam AVR-550 met Monitor Audio Silver 5G-surroundspeakers was sterker, maar deze receiver is veel duurder en bezit het Dirac-meetsysteem.

Streamingwaanzin

Elke AV-receiver zit tegenwoordig vol streaming, maar de Onkyo heeft echt alles. Chromecast, Bluetooth, Airplay, DTS Play-Fi en Spotify Connect dekken al een groot deel van de streamingopties af. Via Chromecast kun je nagenoeg elke muziekdienst streamen vanaf een mobiel toestel en anders gebruik je Bluetooth of Airplay. Bij al het voorgaande gebruik je de apps van de muziekdiensten. Via de ruime remote of Onkyo Controller-app regel je ook Tidal, Deezer, streaming vanaf DLNA-servers of muziek vanaf USB.

Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, past deze Onkyo in een multiroom-opstelling bestaande uit Onkyo- en/of Pioneer-toestellen. Tijdens het testen had je hiermee niet veel mogelijkheden, maar na onze test bracht Onkyo een firmware-update uit die Fireconnect omtoverde naar Flareconnect en meer flexibiliteit toevoegde.

Prachtige interface

Na de extreem sobere interface van Arcam en de knappe (maar helaas: lage resolutie) menu’s van Denon vormt de interface van Onkyo de kers op de taart. Het is in het Nederlands te plaatsen en zowel de setup-menu’s als de instellingen ogen zeer verzorgd. Het gekke is dat de resolutie niet zo hoog is (1.280 x 720), maar het is ontworpen om goed op te waarderen op een groot 4K-scherm. De instellingen zitten helder in elkaar. Je krijgt overal wel een zinnetje of twee uitleg, maar het moet gezegd worden dat Denon qua hulpvaardigheid nog voorligt.

Onkyo scoort ook met zijn app. Het combineert directe controle van de receiver met de multiroommogelijkheden. Je kunt het dus gebruiken om veel van de instellingen van de RZ1100 aan te passen (de geluidsmodus bijvoorbeeld), maar ook om meerdere apparaten te bedienen. Beide receivers kunnen naast de hoofdzone ook twee bijkomende zones aansturen, die verschijnen apart in de app.

Als je in de Controller-app dingen doet, dan wordt dat meteen gespiegeld op het tv-scherm. Dat vinden we wel leuk, vooral als we op een NAS rondneuzen op zoek naar muziek. Als je dan uiteindelijk een track selecteert om af te spelen, dan wordt de coverart op de tv fraai gepresenteerd. Ok, het is een detail, maar kleine dingen zoals dit verhogen wel het gebruiksplezier.

Big bang

We zeiden al dat na de kalibratie van de TX-RZ1100 we meteen onder de indruk waren van de afstelling. En dat was enkel aan de hand van een aflevering van ‘The Tick’, de nieuwe live-action serie op Amazon Prime gebaseerd op de bekende comic/animatiereeks. Het mag ‘slechts’ een tv-reeks zijn, aangezien we nu in het gouden tijdperk van tv-producties leven heeft het een 5.1-soundtrack (bijna) op Hollywood-niveau. Qua fine-tuning geeft de RZ1100 je nog een aantal opties, zoals een staande golven-compensatie, die je de mogelijkheid geven om je thuiscinema echt op topniveau te tunen.

We steken de Ultra HD Blu-ray-schijf van Fast & Furious 8 weer in de speler en springen meteen naar het massale vuistgevecht in de gevangenis, met als climax het treffen tussen Dwayne Johnson en Jason Statham. De RZ1100 zet deze hectische scène prima neer, met gevangenen die rondom je zitpositie slaags raken met gewapende bewakers – en met een opruiende hiphoptrack in de achtergrond. Een interessante test is ook de hinderlaag in de straten van Jedha in ‘Star Wars: Rogue One’. De chaos als stormtroopers in de val lopen en er een gigantische veldslag ontstaat komt pas goed over met een echte surroundopstelling, een soundbar kan niet neerzetten wat de Onkyo hier doet. Het extra vermogen dat de RZ1100 onder de motorkap heeft steken geeft de receiver merkbaar veel ademruimte om heel dynamisch en zuiver te zijn, ook als we bij de vernietiging van Jeda door de Death Star het volume echt opendraaien. Niet iedereen kijkt zo naar films, maar het is op die momenten dat je merkt hoeveel kracht een AV-receiver echt in huis heeft. De RZ1100 heeft er bakken, genoeg voor zelfs een grotere thuiscinema. De receiver presteert op muzikaal vlak ook behoorlijk goed. Onkyo geeft qua weergave de voorkeur aan detailweergave, maar de vele tuningmogelijkheden laten toe om dit – indien gewenst – aan te passen.

Conclusie

De TX-RZ1100 is een premium-receiver en daarom ook niet voor iedereen weggelegd. Maar als je van plan bent een 5.1.4-opstelling te bouwen, dan zit je met deze Onkyo helemaal goed. Zijn ruime reserves zorgen dat hij elke dynamische sprong goed verwerkt. Sterke punten zijn ongetwijfeld de uitgebreide streamingopties, de heldere app en interface, en de doeltreffende kalibratie.

Lees ook onze volledige Onkyo TX-RZ1100 review.

Conclusie: welke is de beste receiver?

In dit dossier bekijken we drie heel uiteenlopende av-receivers. Maar zoals we al aangaven in de inleiding dek je daarmee zeker niet het volledige landschap af. In onze conclusie betrekken we ook de Sony STR-DN1080 en de Yamaha RX-V683. Die laatste bereikte de redactie te laat voor een volledige bespreking op papier. Binnenkort kun je van deze receiver een uitgebreide recensie verwachten. Hieronder plaatsen we in een kader ook even de belangrijkste conclusies over de Sony en Yamaha. In de nabije toekomst staan er nog AV-receivertests op de planning, onder meer van hogere Denon-modellen, de nieuwe Marantz SR7012 en SR8012, en de nieuwe inzending van NAD. Check de website dus regelmatig voor nieuwe inzichten.

In de context van ons dossier is de Beste Keuze overduidelijk de Arcam AVR-550. Voor deze award houden we geen rekening met het prijskaartje, wat wel stukken hoger ligt dan de Onkyo TX-RZ1100. De Onkyo is zonder twijfel ook een zeer goede receiver die tot de high-end gerekend mag worden, met waanzinnig veel streamingopties en een uitstekende bediening. De Arcam is net zwakker op die twee belangrijke punten, maar heeft dankzij Dirac een enorme troef op vlak van kamercorrectie en klank. We waarschuwen je wel: de Arcam vraagt meer inzet om goed ingesteld te krijgen.

De Beste Koop van deze av-receivers is de Denon AVR-X2400H. Wat dit toestel biedt voor een bescheiden prijs is niets minder dan verbluffend. Voor beginners zijn de setupwizard en menu’s een enorm plus. De integratie met HEOS maakt het plaatje compleet. Qua vermogen mag je de Denon echter niet te zwaar onder druk zetten, al verdient de klankkwaliteit zeker een vermelding. De Yamaha RX-V683 zit de Denon op de hielen, met iets meer vermogen, een redelijk goede interface, en het krachtige MusicCast-platform dat bijzonder flexibel is. De STR-DN1080 van Sony blijft het Kooptip-etiket dragen, en is net zoals de Arcam muzikaal bijzonder sterk. Ook op vlak van bediening is Sony een leider.