Review: Audiovector R6 – Goed, beter, best

Meer keuze dan je denkt

Dat het volledige aanbod van Audiovector uit slechts twee luidsprekerlijnen bestaat lijkt misschien wat beperkt. Heel wat concurrenten pronken immers met vier of vijf lijnen, om zo muziekliefhebbers met verschillende budgetten te bedienen. Maar dat bescheiden aanbod is bedriegend, omdat Audiovector binnen zijn R-lijn meerdere uitvoeringen van dezelfde luidspreker aanbiedt. De R6-vloerstaander die we in dit artikel bekijken bijvoorbeeld, bestaat in drie edities: Signature, Avantgarde en Arreté. Als je nu spontaan denkt aan hoe autofabrikanten verschillende uitvoeringen van dezelfde wagen op de markt brengen, dan zit je er niet helemaal naast. Het idee is gelijkaardig. Het chassis – de luidsprekerkast – is inderdaad bij de drie R6-edities hetzelfde. Toch gaat het bij die drie edities niet puur om verschillen qua afwerking. Ook technisch – zeg maar qua motoruitvoeringen – zijn er toch wel grote verschillen tussen R6 Signature, Avantgarde en Arreté. Bijvoorbeeld op vlak van de tweeter.

Er zijn daarnaast meerdere kleuredities: een witte of zwarte pianolak, Italiaanse walnoot of een kersenhout overlegd met een pianovernis. Wie Audiovector een beetje kent, weet dat de R-luidsprekers op shows en in marketingmateriaal vaak worden gehuld in heel andere kleuren. De Denen zijn immers bereid om hun toestellen in een kleur naar keuze uit te voeren – lakkleuren van een bepaalde autobouwer uit Stuttgart lijken in het bijzonder een populaire optie. We hebben zo op shows en online al Audiovectors in een Miami Blue, Speed Yellow, British Racing green en zelfs een goud met glitters zien langskomen. Naar het verluidt kun je zelfs kiezen voor een naakte uitvoering die je zelf bij een atelier naar keuze kunt laten spuiten. Die speciale kleuruitvoeringen kosten allemaal 1.650 euro per set. Maar wie geld uitgeeft aan een luidspreker, vindt het vast wel fijn dat zijn droomspeaker er echt uitziet zoals hij of zij verlangt.

De korte samenvatting van dit alles is dat je niet één R6-model hebt, maar veel varianten, zowel qua opbouw als qua kleur. Dat verklaart ook de grotere prijsvork bij dit ene model. Overigens heb je die driedeling Signature-Avantgarde-Arreté niet bij elk R-model. Wel bij de R1, R3 en deze R6, bij de R8 en R11 is er uitsluitend een Arreté-editie. Het zijn nu eenmaal de vlaggenschepen.

Isobarisch ontwerp

De basis van alle R6-modellen is een kast van iets meer dan 123 cm hoog. Het gaat al om een iets grotere luidspreker, denk je dan. Maar door de bolle zijkanten die naar een smallere achterkant buigen heeft het toch een smaller profiel. Niettemin blijft het wel een forse toestel, onder meer vanwege de ongewone basis in metaal. Vooral als je zijdelings op de R6 kijkt, valt op dat de voet achteraan een grotere spievorm heeft. Dit is niet zomaar. Achteraan is er een opening die de naar onder gerichte woofers ademruimte geeft. Het is dankzij deze constructie dat je de R6-luidsprekers vrij dicht bij een muur kunt plaatsen. Op de heel smalle achterzijde vind je geen baspoorten die wel eens voor basproblemen kunnen zorgen, al zijn er wel openingen aangebracht. Die achterzijde is zelfs zo bol en smal dat er een nis is gemaakt voor de luidsprekerterminals. Een pluspuntje daarbij is dat de kabels zo dieper zitten en de connectors net iets meer uit het zicht blijven

Overigens zijn er twee kleine luchtgaten aan de voorkant. Die ontsieren de baffle echter niet omdat ze heel subtiel zijn aangebracht, met roosters over de openingen. Een baspoort in de voet, twee openingen vooraan, dat is best ongewoon. De reden hierachter is dat de R6 een isobarisch ontwerp bezit. Dat design kennen we nog van Neat Acoustics, maar ook deze Denen geloven in de meerwaarde van deze techniek om de bassprestaties te verbeteren. Er zitten dus twee woofers (een van 6,5 en een van 8 inch) in de kast verstopt. Ze zijn op zo’n manier geplaatst dat ze elkaar versterken, waardoor ze een krachtig en diep laag kunnen produceren.

Aan de voorzijde vind je ook altijd twee 6,5-inch midrange-woofers uit koolstofvezel en met spreekspoelenhouders van titanium. Het zijn drivers die voor Audiovector zijn ontworpen en in Denemarken worden gebouwd door Scanspeak.

Waar zitten dan de verschillen?

Net las je wat alle R6-modellen gemeen hebben. Blijft de vraag: waar zitten de verschillen tussen het drietal? Er zijn er best wat, blijkt snel. Wat meteen opvalt als we de R6 Signature naast de R6 Avantgarde geparkeerd zien is dat ze heel andere tweeters bezitten. De instap-R6 pakt uit met een ronde dometweeter, de Avantgarde en Arreté zijn uitgerust met een rechthoekige AMT-tweeter. Dat is een significant verschil, en het zal niet verbazen dat met name deze veranderingen al garant staan voor een impact op de weergave. Een AMT-tweeter met zijn heel lange ribbon is immers iets heel anders dan een dometweeter, zowel qua uitstraling als snelheid. Bovendien is de AMT-tweeter in de Avantgarde en de Arreté niet helemaal identiek.

Even bijzonder is dat de Signature en Avantgarde 3,5-wegs-speakers zijn, maar de Arreté de stap maakt naar 4,5-weg. En dat zonder iets te doen met de zichtbare driveropstelling. Het verschil zit aan de binnenzijde. Achteraan in de luidsprekerkast wordt er bij de hoogste R6 een bijkomende, naar achter gerichte midrangedriver gemonteerd die naar ons gevoel de midlaagprestaties leek te verbeteren.

De R6 Arreté komt daarnaast met een aantal innovaties die Audiovector graag bij zijn topmodellen uitspeelt. Zoals het Freedom Grounding Concept, waarbij je de luidspreker aardt met een bijkomende kabel. Over FGC waren we altijd licht-sceptisch, maar een snelle vergelijking met en zonder aardingskabel tijdens het testwerk voor deze review leverde wel degelijk een merkbaar verschil op. Beter of slechter? Anders, daar zouden we het op basis van een korte impressie willen houden. Interessant, wel.

De Denen brachten bij het Arreté-topmodel ten slotte een aantal dingen aan om de demping te verbeteren, zoals interne schokabsorptie en spikes. Dat lijken heel waardevolle toevoegingen. En of het echt veel doet, weten we niet, maar bij dit model is de plaat met de luidsprekerterminals ook gemaakt uit een flexibel koolstofvezel.

Een vaste opstelling

Voor de eigenlijke test trokken we naar Eglantier, een bedrijf uit Mechelen met een pro-audio-afdeling en een aparte mooi uitgeruste hifi-winkel. Het is nu al behoorlijk ruim, met plaats voor een heel groot assortiment dat mooi gepresenteerd wordt. Maar van zaakvoerder Herman en medewerker Shane horen we dat Eglantier later dit jaar nog vergroot zal worden, onder meer met een aparte high-end luisterruimte achter de huidige winkel. Nu konden we voor deze review gebruikmaken van hun open luisterhoek, op een sluitingsdag zodat de luistersessie ongestoord kon verlopen. We konden dus in alle rust aan de slag; enkel als er luidsprekers verwisseld werden moesten we er even hulp bij roepen. Altijd handig bij iets met dit gewicht en waarde.

Het grote voordeel van deze locatie: Eglantier is een Audiovector-dealer die de drie R6-modellen demoklaar heeft staan, waardoor er echt kon vergeleken worden. Van de R6 Signature is zelfs een unieke versie aanwezig, uitgevoerd in een crayongrijs vergelijkbaar met wat we ooit bij een Porsche 911 die voorbij flitste zagen. Dit is een customkleur, heel net en fraai aangebracht.

Eglantier is trouwens de enige winkel in België waar de grootse R8 permanent opgesteld staat. Toch wel sterk, want deze machtige Audiovector kost toch meer dan 62.000 euro. Na afloop van de R6-testing hebben we heel even de kans gehad om dit exclusief model te beluisteren. Die kans krijg je nu eenmaal niet zo vaak.

In een ideale wereld heb je om luidsprekers te vergelijken een systeem dat automatisch én uit het zicht de toestellen verplaatst. Helaas, zo ver we weten bezit enkel het onderzoekscentrum van Harman dat. Om toch zo goed mogelijk te vergelijken werd alles buiten de speakers zelf gelijk gehouden. De versterker was een Accuphase E650, de bron een fraaie Naim NDX 2. Hoewel de Accuphase-versterker ‘slechts’ 2 x 45 Watt in klasse A levert, had het geen enkel probleem om de Audiovectors fijnzinnig aan te sturen.

Hoewel we gerust vinyl of cd’s mochten draaien, kozen we ervoor om (vertrouwde) nummers vanaf een SSD af te spelen. Het testwerk begonnen we door een tiental diverse tracks op de Signature af te spelen. Een selectie van deze liedjes lieten we later op de Avantgarde en Arreté opnieuw aan bod komen, plus nog enkele andere nummers – gewoon, omdat we er zin in hadden. Net voor en na een wissel herhaalden we hetzelfde nummer. ‘War Anthem’ van Max Richter beluisterden we bijvoorbeeld tweemaal meteen achter elkaar, een keer op de Avantgarde, eenmaal op de Arreté. De bedoeling was dan ook om een algemene indruk te krijgen van wat de R6 levert én van de subtielere verschillen onderling – best wel een uitdagend klusje. We zorgen er ook voor dat we het volumeniveau bij een track die we herbeluisteren hetzelfde is als voorheen. Omdat de drie R6-modellen nagenoeg een gelijke gevoeligheid bezitten, zou dat qua waargenomen volume geen grote verschillen mogelijk opleveren. ‘Luider’ wordt immers door ons brein vaak als ‘beter’ ervaren.

Van universeel naar audiofiel

We beginnen met ‘Hurt’ van Arlo Parks, een popnummer die de Signature een tikje donker maar groots neerzet, met de betoverende stem van de Britse zangeres en dichter als knappe blikvanger. Dit is al een mooi begin, hoewel we het niet echt luid spelen. De Signature toont zich al een mooie weergever die een mooi totaalplaatje schetst. Wanneer we overschakelen naar de Avantgarde en nog later naar de Arreté, merken we wel met deze track goed het verschil. De R6 Avantgarde zet een diepere, driedimensionelere soundstage neer en de stem van Parks krijgt wat meer textuur. Bij de Arreté komen opeens kleinere details naar voren, zoals een zucht na een regel zang. Wat panningeffecten – met geluiden die van een kant naar het andere gang – vallen opeens veel sterker op, wat ook weer die soundstage groter doet lijken.

Gelijkaardige bevindingen ook bij ‘Hedwig’s Theme’ van John Williams, hier in de knappe versie samen met de Berliner Philharmoniker die je vindt op ‘The Berlin Concert’. De R6 Signature presteert hier heel mooi. De dartele celesta in het begin van dit Harry Potter-werk is fris en zweeft vrij rond in de lucht. Ook de diepte en de breedte die je verwacht bij een orkestraal werk is er, en de Signature schakelt moeiteloos een tandje hoger als heel het orkest halverwege bijtreedt. Die geluidsmuur wordt niet per se grootser als we naar de Avantgarde overstappen. Wel is de snelheid bij zaken als het klokkenspel een stukje hoger, en hebben de hoorns nu een levensecht scherper kantje. Dat is nog meer uitgesproken bij de Arreté, die wederom indruk maakt door het grotere geluidsbeeld. De hoorns worden zo wel heel overweldigend en de paukslagen klinken kolossaal.

Naarmate we verder luisteren, krijgen we de indruk dat de stap van Signature naar Avantgarde vaak de grootste is. Het verschil lijkt hem in de eerste plaats in het hogere midden te zitten, waardoor een rocknummer als ‘Gentlemen’ van The Afghan Whigs veel snediger en een tikje rauwer – zo moet het – op de tweede R6 klinkt. Tegelijkertijd zet de Signature de drums in dit nummer kurkdroog en strak neer, wat de impact echt vergroot. Het zijn zeker geen wollige speakers die Audiovector aflevert, dat horen we bij alle de drie R6-versies bij uiteenlopende nummers als ‘Papaoutai’ van Stromae of ‘Free Dom’ van Dominique Aimé-Fils. De fun-factor is bij die instap-R6 ook al hoog.

Zeker bij verfijnde producties haal je extra profijt uit de AMT-tweeter op de Avantgarde en Arreté. Bij ‘War Anthem’ van Max Richter bijvoorbeeld, krijg je bij de Avantgarde een stukje meer inzicht en zijn instrumenten meer getextureerd dan bij de R6 Signature. Horen we dit pakkend werk dan weer op Arreté dan is er weer een stap gezet, meer uitgesproken dan bij het Whigs-nummer. De cello duikt dieper en heeft meer karakter in het lage midden, en het geluidsbeeld is expansiever. We missen een beetje de allerdiepste dreun die de artillerie moet voorstellen, maar we zitten dan ook wel in een heel grote ruimte.

Het wordt snel duidelijk waar het verschil zit tussen de R6 Signature en R6 Avantgarde. Zoomen we in op de volgende upgradestap, dan moet je al wat meer tijd nemen om het verschil te ontdekken en duiden. Het is er wél, als je meer luistert als een fijnproever. ‘We the People Who Are Darker Than Blue’ van Curtis Mayfield pakt ons echt op de Avantgarde: de blazers klinken rijk en pakkend, de stem van Mayfield staat er echt en de percussie is snel en live-klinkend. Op de Arreté is dit alles er ook – en meer. Het drumwerk openbaart meer complexiteit en finesse, de harp is echt een instrument geworden en ritmisch zit het perfect. Er is dus wel een stap gezet, maar je gaat het pas echt ervaren als je er voor gaat zitten. Dat is natuurlijk niet zo onrealistisch, want dit blijven luidsprekers van een hoger prijspunt. Je koopt ze dus eerder omdat je muziek echt belangrijk vindt.

Conclusie

De makkelijke conclusie is dat de R6 Signature goed is, maar dat de Avantgarde en Arreté sowieso beter zijn. Goed, beter, best, zoals deze review titelt. Het verhaal is wel genuanceerder. Strikt genomen levert die stap van een dometweeter op de Signature naar het hoger model wel veel op, vooral op vlak van snelheid en frisheid in het hoog. Hoewel we dit niet te scherp of analytisch vonden, kunnen we ons wel inbeelden dat sommige mensen de meer geïntegreerde, oorvriendelijke aanpak van de Signature gaan verkiezen. De Audiovector R6 Signature is nu eenmaal een luidspreker die ondanks een audiofieler karakter ook heel universeel blijft.

De Arreté is een keuze die je vooral moet maken als je echt bewust en kritisch naar muziek wil luisteren. Deze R6 met alles er op en eraan is een heel vaardige luidspreker die zonder analytisch te worden heel veel van een opname blootgeeft. De R6 Avantgarde zit er niet netjes tussenin, maar nestelt zich dichter bij de Arreté dan bij Signature. Dat heeft uiteraard te maken met de stap van dometweeter naar AMT. Zelf luisteren en bepalen of je het verschil groot genoeg vindt tussen de Avantgarde en Arreté is de boodschap.

Wat Audiovector hier doet door drie versies te bieden van dezelfde speakers vinden we een positieve zaak. Ook omdat je op een later tijdstip nog altijd kunt upgraden, zonder meer te betalen dan als je meteen voor dat hoger model was gegaan. De R6 is uiteraard een speaker voor de serieuze liefhebber. Die ontdekt bij elke R6-variant veel om gelukkig over te zijn.

Eglantier

Met dank aan Herman en Shane van Eglantier in Mechelen, voor de gastvrijheid en de vriendelijke ontvangst waardoor het testen van deze Audiovector-luidsprekers mogelijk werd. Meerdere speakers vergelijken is altijd heel uitdagend, maar dankzij hun medewerking werd het heel wat makkelijker. Eglantier is gevestigd op de Battelsesteenweg 255, 2800 Mechelen.

www.eglantierhifi.be