Review: Huawei Mate 9

De Mate 9 van Huawei blijft trouw aan het oorspronkelijke phablet-recept en brengt een aantal interessante nieuwigheden. Zoals de mooie Leica-cameratechnologie die we kennen van de P9. In deze review kijken we naar de Huawei Mate 9.

Review Huawei Mate 9

2016 bracht ons veel goede tot uitstekende smartphones, dat klopt. Toch was de Mate 8 van Huawei één van onze overduidelijke favorieten. Toegegeven, je moest er voor zijn. Het grote formaat heeft zeker nadelen – het past niet zomaar in elke jaszak bijvoorbeeld – en de Huawei EMUI-software was toch eerde een acquired taste. Daar stond tegenover dat de Mate 8 gewoonweg een uitstekend werkpaard was, met een spectaculaire autonomie en door zijn groot scherm in het echte leven vaak heel praktisch.

We keken dus behoorlijk uit naar de Mate 9, vooral toen we hoorden dat dit het eerste Huawei-toestel zou worden met de nieuwe EMUI 5.0-software. Het phablet-concept blijft dus behouden, maar er is wel aan gewerkt om de Mate 9 echt beter te maken. Benieuwd of we nog altijd even enthousiast blijven als vorig jaar… Dat de prijs toch fors gestegen is naar 699 euro – dat is 150 euro meer dan de Mate 8 indertijd – maakt de opdracht er niet makkelijker op.

Specificaties

Blijft een phablet

Het basisrecept van de Mate blijft onveranderd. De Mate 9 is dus groot, zo niet gigantisch, wat vooral komt door zijn 5,9 inch IPS-scherm. De hele kleine schermranden aan de zijkanten doen het toestel echter niet zo massief overkomen als je zou denken als je dat cijfer ziet. De Mate 9 is zelfs een tikje kleiner dan de Mate 8, die beschikte over 6 inch schermdiagonaal.

Het blijft ook opvallend dat Huawei vasthoudt aan een Full HD-resolutie. Dat klinkt gek, want er zijn heel wat vlaggenschepen met kleinere schermen die voor een hoge resolutie van 1.440 x 2.560 opteren. Bij een 5,9 inch scherm zouden zoveel beeldpunten eigenlijk steek houden, want hoe groter het scherm hoe sneller je individuele pixels kunt zien. Maar die strijd voor het allerscherpste beeld (uitgedrukt in ppi of pixels per inch), daar doet Huawei niet aan mee. De Mate 9 heeft een ppi-waarde van 337, meer dan genoeg vindt de fabrikant. Eerlijk gezegd: ze hebben niet ongelijk, al valt het verschil met het haarscherpe scherm van een telefoon zoals de Samsung S7 heel sterk op. Specifiek bij dat Samsung-toestel ligt dat ook wel aan het verschil tussen IPS en AMOLED, dat veel levendigere kleuren uitstraalt.

We vinden die keuze voor Full HD eigenlijk geen probleem. Het heeft namelijk één enorm voordeel, dat veel mensen zal aanspreken: de autonomie wordt er beter van. De ‘lagere’ resolutie van de Mate 9 belast de batterij minder. Als je dan ook weet dat de grotere behuizing plaats heeft voor een stevige accu van 4.000 mAh, dat snap je wellicht ook wel dat dit toestel potentieel zeer goede scores qua autonomie zou kunnen neerleggen. Met ons redelijk stevig testgebruik kwamen we probleemloos de eerste dag door én raakten we nog ver in de volgende dag. Die gigantische batterij heeft ook wel een voorspelbaar nadeel: het toestel is best zwaar. 190 gram is een gewicht dat je in een jas- of hemdzak wel begint te merken.

Wie echt gaat voor een duurrecord kan de Ultrabatterij-modus inschakelen, waarbij het scherm heel minimalistisch toont en enkele toegelaten apps draaien. Dit idee kwamen we eerder al tegen, maar dan kon je meestal enkel door de fabrikant goedgekeurde apps blijven gebruiken. Bij EMUI 5.0 kun je nagenoeg elke app toelaten, zelfs een batterijzuiplap als de Facebook-app.

USB C

Bij het laden ontdek je dat de Huawei Mate 9 het voorbeeld van de Nova volgt en uitgerust werd met een USB type C-poort. Het grote voordeel is dat deze USB-stekker altijd past, het nadeel is dat je wellicht geen reservekabels thuis hebt liggen. Dat heb je natuurlijk altijd bij een transitie naar een nieuwe standaard.

Het kan natuurlijk niet anders of de hardware binnenin de nieuwe Mate werd ook vernieuwd. Meestal blijft Huawei bij een Kirin-chipset (de Nova was hierop een uitzondering), aangezien ze die kan betrekken bij de eigen chipbakker. Voor de Mate 9 haalden de Chinezen de Kirin 960 boven, met een octacore-combinatie van een quadcore Cortex A73 en quadcore A18. Dat laatste luik is hetzelfde als bij de Mate 8, de A73 is echter hoger geklokt en toch vooral zuiniger dan de A72 die in het model van vorig jaar stak. In prestatietermen spreek je echter niet van een gigantische sprong. In real-life-omstandigheden is de Mate 9 echter een snelle smartphone, ook wel omdat de GPU een mooie upgrade kreeg.

Huawei beweert dat de Mate 9 ‘machine learning’ meekreeg om de prestaties op langere termijn op peil te houden. Dat zou toestel onder meer doen door je gebruikspatronen te observeren en je favoriete apps in de achtergrond prioriteit te geven en zaken als geheugenverbruik te optimaliseren. Hierdoor zou je geliefde Twitter-app bijvoorbeeld sneller moeten opstarten.

Hier is Leica

De Huawei P9 was vorig jaar (en is nog altijd) een enorm succes voor de fabrikant. Dat had vooral te maken met de samenwerking met Leica, die wat cameraknowhow en branding aan de Chinezen bezorgde. Het goede nieuws? De Mate 9 profiteert daar eveneens van en maakt daardoor op vlak van fotografie een sterke stap vooruit. Vroeger waren we niet altijd even onder de indruk van de camera’s op Huawei’s (zoals op de Mate S), maar sinds de P9 is dat toch anders. In 2016 moest de P9 qua fotokwaliteit naar ons gevoel enkel de Samsung S7 en iPhone voorlaten.

De Mate 9 is dus ook uitgerust met de opvallende dubbele lens op de achterkant. Achter elke lens zit een eigen sensor, eentje van 20 megapixel en eentje van 12 MP. In tegenstelling tot de P9 steken de lenzen een beetje uit de metalen achterkant. Echt een probleem is dat niet, maar het zal minder in de smaak vallen bij mensen die van gladde achterkanten houden. Dat de lenzen een millimeter of twee uitsteken, komt overigens omdat Huawei optische stabilisatie inbouwde.

Dual-camera’s heb je ook bij de LG G5 en iPhone 7, maar Huawei doet er iets anders mee. Waar LG en Apple twee lenzen toepassen om het totale lensbereik te vergroten (één lens is een breedhoek, de andere een zoom), werken de sensors bij de Mate 9 altijd in tandem. Eén ervan fotografeert zelfs in zwart-wit.

Deze techniek laat verschillende zaken toe. Om te beginnen laat de combinatie van twee verschillende sensors toe om in slechtere lichtomstandigheden toch wat scherpere foto’s te nemen. Maar vooral: na het nemen van een foto kun je door het tikken op het scherm het scherpstel-punt verplaatsen. Zo kun een object achteraan die onscherp is in de originele foto toch scherp tonen. Softwarematig wordt dan ook wat blur toegevoegd om de illusie te wekken van een kleine diafragma. Het is een leuke functie.

Niettemin zijn de cameraprestaties in minder licht eerder gewoon goed dan echter baanbrekend. De optische stabilisatie en software kunnen niet compenseren voor het f/2,2 diafragma, die minder licht doorlaat dan de grotere diafragma-openingen bij Samsung, LG, HTC en Apple. Aan het oude prijspunt van de Mate 8 zouden we de camera uitstekend noemen, aan het nieuwe prijspunt moeten we het toch eerder op goed tot zeer goed.

Nieuwe EMUI

Bij het fotograferen maak je ook kennis met een nieuwe eigenschap geïntroduceerd met EMUI 5.0, de skin die Huawei bovenop Android plaatst. Door vanaf bepaald schermranden naar binnen te vegen, worden menu’s zichtbaar. Doe je dat bijvoorbeeld van de rechterrand, dan kom je in een PRO-modus terecht waar je aardig wat cameravariabelen snel kunt aanpassen. Het is een leuk idee, maar onvoldoende in de kijker gezet. Er zijn niet zoveel visuele signalen die aangeven dat vegen menu’s kan oproepen.

Het is een probleempje dat wel vaker opduikt. Als je bijvoorbeeld van de bovenrand naar beneden veegt, krijg je zoals vroeger een reeks snelkoppelingen naar functies (zoals WiFi, Bluetooth, enzovoort). Dat je echter met een tweede veeg een veel langere lijst te zien krijgt, gaan de meeste mensen toch eerder per ongeluk ontdekken.

In het verleden was er wel wat kritiek op EMUI, maar met versie 5.0 heeft Huawei toch heel wat minpunten weggewerkt. Het is een cliché, maar het bedrijf spreekt zelf van een revolutionaire update, waar EMUI 4.0 eerder een evolutie was. De Mate 9 draait bovendien ook bovenop Android 7.0, die op zijn beurt ook wat kleinere interface-verbeteringen brengt.

Bij EMUI kon je altijd visueel veel aanpassen, in versie 5.0 gaat Huawei nog verder. Een fijne nieuwigheid is dat je kun kiezen uit twee startschermstijlen, zeg maar Android- of iPhone-stijl. Zo is iedereen gelukkig. We vinden ook de app-tweeling-functie zeer praktisch. Je kunt dan van bepaalde apps twee instanties draaien zodat je tegelijkertijd met twee accounts aan de slag kunt. Momenteel kan dat enkel met Whatsapp en Facebook – meteen de twee apps waar je dit mogelijkerwijs mee zou kunnen. Er volgen nog meer, zegt Huawei. In dezelfde lijn ligt de nieuwe mogelijkheid om een privéruimte te creëren met apps die enkel bruikbaar zijn na het herkennen van je vingerafdruk. Ook contacten en foto’s kunnen afgeschermd worden. Zo kunnen die kinderhanden niet aan je mail of je Facebook-account.

Globaal genomen is EMUI 5.0 heel wat cleaner en visueel ook wat mooier dan voorheen. Dat komt ook wel omdat Huawei zijn eigen frivoliteiten wat links laat liggen en grijpt naar de standaardlook van Android. Maar niet getreurd: Huawei blijft een heel hoop thema’s meeleveren en biedt er veel downloadbare aan. Het mooie hier is dat die thema’s je Mate 9 echt een volledige make-over geven en niet zomaar een nieuw achtergrondplaatje en kleurtje.

Dunne unibody

Heel wat reviews beginnen met de buitenkant. Dat hebben we in dit geval bijna onbewust niet gedaan. Misschien komt dat wel omdat de Mate 9 zo naadloos past in het grotere, uniforme Huawei-designverhaal dat het voor een geoefend oog niet een smartphone is die echt opvalt. Het is nochtans een mooi gebouwd ding, met een unibody uit aluminium. De zijranden zijn ook met kleine chamfers helemaal randloos gemaakt, wat prettig in de hand ligt. Alles is dus netjes in orde, mooi gedaan… alleen missen we wat passie. Het is wat té strak en zakelijk. Smaak is natuurlijk heel subjectief, dat wisten de Romeinen ook al.

Conclusie

Als je een phablet wil, dan mag je je zoektocht staken. De Huawei Mate 9 is een uitstekende telefoon met veel kwaliteiten, zoals een mooie uitstraling, een zeer degelijke autonomie, een goede camera die veel trucjes kan vertonen en vooral veel schermoppervlakte. Voldoende om er ook lange tijd een boek op te lezen, bijvoorbeeld, of machtig op te gamen. Echt iets voor mensen die lang onderweg zijn. Op softwarevlak is de nieuwe Mate beter dan ooit: clean, snel en propvol slimme ideeën. Het enige dat we spijtig vinden is de prijs. Waar Huawei vroeger toch altijd een tikje goedkoper was zonder in te binden op kwaliteit, zetten ze nu een vlaggenschip aan een vlaggenschipprijs neer. Je betaalt dus niet teveel voor wat je krijgt, maar door de prijsverhoging zal het toch voor meer mensen een toestel worden om te vergelijken met andere toppers in plaats van een toestel dat eigenlijk een no-brainer zou moeten zijn.