Yamaha A-S1200 – stereoversterker met hoog retrogehalte

Yamaha A-S1200

De A-S1200 is het instapmodel van de drie betere stereoversterkers die Yamaha net voor het jaareinde introduceerde. Kenners zullen meteen doorhebben dat dit de opvolger is van de A-S1100. De nieuwe versterker lijkt dan ook als twee druppels water op die populaire voorganger. Ja, de VU-meters die eigen zijn aan de A-S-lijn zijn weer van de partij.

De Yamaha A-S1200 van 2.099 euro is een geïntegreerde versterker van 2 x 90 Watt. Zonder eigen DAC-gedeelte of streaming, wel met de nodige analoge ingangen. Dit maakt de A-S1200 net weer iets anders dan de supercomplete geïntegreerde versterkers zoals de Arcam SA30 of de NAD M10 die we eerder bekeken. De Yamaha heeft minder opties dan die alleskunners, maar die digitale functies zijn ook net het meest onderhevig aan een verouderingsproces. Hier dus geen AirPlay of Chromecast, of wat dan ook. De Yamaha A-S1200 dus echt een volledig analoge stereoversterker die bedoeld is als kloppend hart – of krachtige motor – van een muzieksysteem dat uit meerdere toestellen bestaat. Net als vroeger.

Verlichte VU-meters

Het design dat lonkt naar de hoogdagen van de hifi in de jaren zeventig is een groot deel van de aantrekking van deze versterker. Het is een soort toestel dat waar heel veel mensen een liefde op eerste zicht-ervaring bij zullen hebben. Of je moet een liefhebber zijn van meer futuristische designs, genre Devialet Expert of die NAD’s M10. Bij Yamaha weten ze heel goed hoe ze retroliefhebbers moeten verleiden. Alles wordt ingezet: fraaie verlichte VU-meters, een solide volumeknop, afgeschuinde draaiknoppen voor de toonregeling en een powerknop die met een stevig klikgeluid van positie verandert. De voorkant van de A-S1200 is voor de rest sober gehouden, wat heel goed werkt bij de zilverkleurige uitvoering. Maar ook de zwarte versie is knap, al is de jaren zeventig vibe toch nog net groter bij de metaalkleurige editie. Dat komt onder meer omdat de zijkanten bedekt zijn met een zwarte glanslak, wat mooi contrasteert bij de zilverkleur.

Als we het toch over die VU-meters mogen hebben: hier zie je ook meteen het verschil tussen de drie nieuwe A-S-modellen (A-S1200, 2200 en 3200). Bij de A-S1200 krijg je een compacte, verlichte strook met twee meters. Bij het topmodel zijn die meters een heel stuk groter en imposanter. Je kunt overigens met een draaiknop de functie van de meters aanpassen of ze zelfs uitschakelen. Het blijft ook gewoon een visuele feature, aan je luisterervaring zullen springende meters niets veranderen. Leuk, dat wel.

De A-S1200 mag een instapmodel zijn, het blijft wel een duurdere versterker. Dat merk je ook aan de bouwkwaliteit. Deze Yamaha steekt gewoon heel solide en stevig in elkaar, wat een duurzame indruk nalaat. Ook dat is de jaren zeventig eren, want de betere versterkers uit die tijd waren inderdaad gebouwd als een tank en bleken goed bestand tegen de tand des tijds. Uiteraard kunnen we enkel een eigen inschatting maken van duurzaamheid, maar de afwerking van dit apparaat geeft toch wat vertrouwen dat je er lang mee verder kunt.

Klaar voor alle draaitafels

Degelijkheid primeert bij dit toestel, ook aan de achterzijde. Ook hier is niet beknibbeld op de afwerking. Vaak is dit net de plaats waar fabrikanten wat bochten afsnijden – onder het motto ‘out of sight, out of mind’ wellicht – maar Yamaha laat hier geen steken vallen. De luidsprekerterminals bijvoorbeeld, zijn groot geschapen en uit metaal. Geen geprust met kabels die je moet proberen vast te klemmen vereist, banaanstekkers en dikke kabels passen er probleemloos in. Het lijkt een detail, maar dat is het niet. Zoals het hoort bij een hifi-toestel met zijn roots in weleer is alles voorzien om twee paar luidsprekers aan te sluiten. De knop om te schakelen tussen speakers A en B (of ze samen te laten spelen) vind je vooraan.

Terwijl je aan de achterkant bezig bent, zal je merken dat deze versterker enkel beschikt over analoge cinch-ingangen. Vijf paren, plus nog een koppel cinch-inputs om een platenspeler rechtstreeks aan te sluiten. De A-S1200 is klaar voor zowel MC- als MM-cartridges, een mooi extraatje voor vinylista’s.

Tegenwoordig kom je dit niet bij elke versterker tegen, maar er is ook een pre-out en een line-out voorzien. Zo kun je ook een subwoofer aansluiten.

Om het nog even over het ontbreken van streaming of kamercorrectie te hebben: dit moet wel echt een bewuste keuze voor een old-schoolconcept zijn. Yamaha heeft die technologieën immers in huis, in de vorm van het prima MusicCast-platform en met YPAO, en biedt wel versterkers aan waar die zaken ingebouwd zijn. We denken dan onder meer aan de R-N803D van circa 900 euro. Ook een versterker die voor zijn klasse prima presteert, maar niet op het niveau van de op zuiverheid gerichte A-S-familie.

Fraaie opbouw

Gooi de motorkap open bij de A-S1200 en je komt een relatief eenvoudige maar wel symmetrische opbouw tegen. Yamaha moest dan ook niet ingewikkelde constructies bedenken om een digitaal luik te isoleren van een analoge eindtrap. Je aandacht gaat meteen getrokken worden door de vier gigantische condensatoren in het midden, met daaronder een zeer forse ringkerntransformator. Dat geeft vertrouwen dat de voeding opgewassen is tegen het afspelen meer uitdagende muziekstukken met grote dynamische sprongen. Even onmogelijk om te missen zijn de twee gigantische koelvinnen aan de weerszijden van de voeding en waarop telkens een printplaat is gemonteerd. Ze dragen vast veel bij aan het totaalgewicht van 22 kg.  De opbouw oogt in elk geval heel net en verzorgd.

Een van de nieuwigheden bij de A-S1200 (en de twee andere nieuwe modellen) zit hem vooral bij het verstijfde chassis, meer bepaald bij hoe de zware onderdelen bevestigd zijn en hoe de versterker via nieuwe pootjes ontkoppeld op een meubel staat. Dit noemt Yamaha een mechanische aarding, bedoeld om kleine trillingen van de onderdelen te voorkomen. Het is moeilijk voor een tester om de impact hiervan te beoordelen, maar we hebben wel vaker van ontwerpers gehoord dat microtrillingen een impact op de klank kunnen hebben. Overigens is het ook op dit vlak dat er een verschil is met de duurdere A-S2200. Die ziet er heel gelijkaardig uit en biedt een gelijkaardig vermogen, maar is intern nog wat meer doorgedreven ‘geaard’ opgebouwd.

Kan alle kanten uit

Geen WiFi of netwerkaansluiting betekent ook geen app-bediening of slimme functies. Logisch. De A-S1200 komt wel met een klassieke – maar opnieuw: degelijke – Yamaha-remote die het luxegevoel niet afbreekt. We kunnen ons inbeelden dat je voor een versterker als deze wel eens uit de sofa kruipt om die seventies-knoppen op het toestel te bedienen. Dat schept ook voldoening, want elke knop die je beroert geeft tactiele feedback op premiumniveau. Als je daar niets bij kunt voorstellen: kruip in een kleine Renault en duw een knop in. Doe nu hetzelfde in een Mercedes. Of dat een meerprijs waard is, is uiteraard een persoonlijke voorkeur.

Rond vorige generatie Yamaha-versterkers zweefde een imago dat ze een ‘Japanse’ klank bezaten, of die indruk kregen we toch. Helemaal klopte dat verhaal sowieso niet, want het Japanse merk liet zijn toestellen voor de Europese markt altijd tunen in Duitsland zodat ze beter aan de lokale muzieksmaak aansloten. Niettemin waren vorige Yamaha’s soms toch wat analytischer van aard – bijvoorbeeld vergeleken met een Marantz – en werd er sterk op detailweergave ingezet. Dat horen we bij de A-S1200 toch wat minder. Voor het testen koppelen we ze eerst aan een paar Dali Rubicon 2’s, daarna met een set KEF R3’s, waarbij vooral die Deense Dali’s een geslaagd huwelijk opleveren. Dartel en snel genoeg om ‘Ring Road’ van jazz-oud-speler Mohammed Abozekry levensecht neer te zetten, voldoende strak om ‘Burn the Witch’ van Radiohead coherent te houden en met een warme gloed die ‘Mon Raymond’ van Carla Bruni verleidelijk in onze testruimte neerzet. We gebruiken als bron overigens een Primare SC15-streamer, die zeker ook wat warmte toevoegt aan de klank. Dat is uiteraard ook belangrijk: de A-S1200 is duidelijk bedoeld als (belangrijk) bouwsteen in een groter muzieksysteem. Los van akoestiek en plaatsing zal het resultaat afhangen van de combinatie luidsprekers-versterker – maar ook je bronnen spelen een hier belangrijke rol. Daar moet je rekening mee houden. De A-S1200 zal niet gauw de zwakke schakel zijn, lijkt ons. Er is voldoende vermogen om die Rubicon’s en R3’s aan te sturen, ook als we gaan voor een luid afgespeelde playlist met technotracks. We kunnen ons wel inbeelden dat je bij veeleisendere luidsprekers wel richting de A-S3200 moet kijken.

Veel muziekliefhebbers zullen wel genoeg hebben aan de A-S1200. Het is een alleskunner die niet gauw teleurstelt, wat ook je muzikale voorkeuren.

Conclusie

De Yamaha A-S1200 is een uitstekende stereoversterker voor wie een goede geluidskwaliteit even belangrijk vindt als een retrouitstraling. Dat klinkt wat frivool, maar wie intens naar muziek luistert mag zijn ogen ook iets cadeau doen.

De opmerkingen over het uiterlijk van deze versterker mogen je echter niet afleiden van zijn andere kwaliteiten. Want die zijn er zeker. Het gebrek aan streaming of een digitaal luik kan inderdaad voor sommigen een min zijn. Dit is niet een versterker die je zomaar insteekt om dan te beginnen streamen. Voor anderen is dit net een pluspunt omdat net die streamingfuncties de levensduur/bruikbaarheid van een apparaat kunnen ondermijnen. Je bent niet afhankelijk van software-updates die al dan niet opduiken.

De A-S1200 is zeker een stereoversterker die wat aankan. Typische luidsprekers kun je probleemloos aansturen. Het lijkt ons ook dat dit oorvriendelijk toestel beter past bij meer luidsprekers dan sommige oudere, wat analytischere Yamaha’s. Heb je geen ingebouwde DAC of streaming nodig, dan is in zijn prijsklasse een uitstekende keuze.