Verslag: Fabrieksbezoek en test Siltech Royal Single Crown kabelserie – deel 2

04 september 2024 + 10 minuten 0 Reacties
Siltech Royal Single Crown_TML20220608_00289-90
FWD award

Audiokabels, ze zijn er te kust en te keur en in alle soorten, maten en prijsklassen. Maar wat maakt nu een kabel exceptioneel en hoe slagen de beste fabrikanten erin om deze transporteurs van ons precaire muzieksignaal, alsmaar beter te krijgen. Twee van de marktleiders in het high-end kabelsegment zijn ongetwijfeld Siltech en zustermerk Crystal Cable. Beide worden vervaardigd door IAH, wat staat voor International Audio Holding en is gesitueerd in Elst. In deel 1 heb ik een uitgebreid fabrieksbezoek afgelegd en daarbij de nodige ontwerpinzichten verkregen. In dit tweede deel mag ik mij ongegeneerd gaan laven aan ÈÈn van de beste en ook nog eens visueel bijzonder aantrekkelijke high-end kabelseries van dit moment, de Siltech Royal Single Crown. Als spannende kers op de taart sluit ik de luisterindrukken tenslotte af met een regelrecht treffen tussen Siltech en Crystal Cable.

Terwijl het bij het ontwikkelen van audiokabels bijna volledig pure wetenschap en natuurkunde is wat de klok slaat, vind ik het des te interessanter dat het onderaan de streep vooral emoties zijn die zich manifesteren. Met andere woorden bestaat er een duidelijk verband dat hoe beter of eigenlijk gezegd minder fouten er in een ontwerp kunnen worden gerealiseerd, des te sterker je als luisteraar in de muziek zal worden getrokken. Maar Siltech zou Siltech niet zijn als niet ook de rest van het plaatje perfect, of althans zo volmaakt mogelijk zou zijn. Want het eerste wat u als consument of eindgebruiker van deze kabels merkt, is de verpakking. “Nou en”, zult u nu misschien schouderophalend zeggen? “Je koopt toch vooral een kabel voor de verbinding tussen twee audioproducten en die doos ‘gooi’ je toch maar ergens in een kast.”

Lees ook het eerste deel van ons fabrieksbezoek.

Holistisch denken

Ik begrijp dat sommige of misschien zelfs wel veel mensen zo denken, maar zelf sta ik toch anders in deze materie. Nee, voor mij is high-end audio geen ‘geloof’ of het verheerlijken van kabels, apparatuur of luidsprekers. Integendeel zelfs, maar ik vind het wel belangrijk hoe een product wordt gepresenteerd en hoe iets overkomt. Hoewel ze het zelf anders verwoordt ligt het hart van Gabi van der Kley-Rynveld (Global Sales Marketing Director) al sinds de start van zustermerk Crystal Cable bij dat eveneens prachtige merk. Niet zo vreemd als u weet dat zij er aan de wieg van heeft gestaan en het merk van die ‘opmerkelijk dunne kabels’, geheel door haar eigen visie en enorm goed ontwikkeld commercieel gevoel, internationaal groot heeft gemaakt. Wat dit dan met Siltech te maken heeft? Nou, bijna alles. Want door ook dit merk liefdevol onder haar fijnzinnige marketingvleugels te nemen, zijn de eerst nogal statige, chique en luxe verpakkingen inmiddels omgetoverd tot een sierlijke ‘blauwe’ zwaan. Wauw, wat een schitterende presentatie! Het toch ietwat elitaire bordeauxrood van de vroegere Siltech-verpakkingen, heeft inmiddels plaatsgemaakt voor – hoe kan het ook anders – Siltech-blauw. En dan mooi embossed (reliëfdruk) in combinatie met zilver en twee bijna levensgrote helften van een gestileerde kroon. Maar zelfs dit blijkt nog maar het topje van de ijsberg te zijn, want het klapstuk verschijnt pas langzaam na met het nodige geduld de heerlijk vastzuigende – de pasvorm is zo goed – deksel te hebben verwijderd. Daaronder zijn in full color foto’s van een drietal kabelontwerpen van deze Royal Single Crown-serie zichtbaar, met precies in het midden een dit keer goudkleurige octagon-vorm met daarin een blauwe kroon. Een diepblauwe satijnen lus prikkelt vervolgens de nieuwsgierigheid en nodigt uit om eraan te trekken. Zodra ik dit doe splijt de foto als door een magische hand in tweeën, waarna het paneel zich in twee gelijke delen opent en de magneetsluiting zijn weerstand opgeeft. Daaronder ontwaar ik dan in uiteraard fraai gevormd grijs schuim, de kabel zelf, vergezeld van een klein informatief boekwerkje. Wat ik hier allemaal mee wil zeggen, is dat je als koper niet alleen blij bent met de aangeschafte kabel of kabels, maar dat het bijzondere en ‘juiste’ van deze aankoop, ook door deze verpakking nog eens vet wordt onderstreept.

De kabels

Gelukkig wordt het bijzondere karakter ook door de kabels zelf in optima forma uitgedragen. Want hoewel de forse, hoekige aluminium kabeldelen van Siltechs top-of-the-line Triple Crown-serie mij in eerste instantie nog niet zo aanstonden – gewend als ik was aan de ronde vormen van voorganger Royal Signature –, is de nieuwe realisatie in diepzwart, met goudkleurig typeplaat-

je in combinatie met de donkerblauwe kous en het lichte blauw van de kabeluiteinden, ronduit schitterend! Sterker nog, ik vind het zelfs zo geslaagd dat Siltech met deze nieuwe reeks, uitgebracht ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum, misschien wel de mooiste Siltech-kabels ooit zijn. Nu moet ik wel bekennen dat ik dit uiterlijk ook koppel aan de bizar goede weergavekwaliteiten, waarover later meer. Qua kabels heb ik gedurende lange tijd via D&D Audio (o.a. de Siltech- en Crystal Cable-distributeur voor de Benelux) de beschikking gekregen over een groot deel van het uitgebreide programma. Hieronder interconnects die op mijn verzoek in de RCA-uitvoering zijn geleverd (XLR is uiteraard ook verkrijgbaar), een AES/EBU digitale kabel, een set luidsprekerkabels van 2 x 3 meter en een drietal powercords. Niet aanwezig waren de phonokabel, netwerkkabel en USB-kabel. Maar gezien de grote variëteit die wél aanwezig was, is absoluut een sluitende mening over deze kabelserie te vellen.

Techniek

Hoewel ik al in het eerste deel van dit tweeluik het nodige over de techniek achter deze kabels heb verteld, is het denk ik noodzakelijk om daar specifiek nog wat dieper op in te gaan. Bij de Royal Crown-serie wordt gebruik gemaakt van de nieuwste versie van de zilveren S10-geleider. Voorheen werd deze nog exclusief voor de ex top-of-the-line toegepast, maar nu is deze ook voor de Single en Double Crown-series beschikbaar. Daarnaast hebben de ontwerpers een nieuw diëlektrisch systeem bedacht, waarin zowel luchtisolatie en de materialen (twee lagen) kapton en ultradunne laag teflon, binnen één concept worden gecombineerd en de geleiders volgens een nieuwe, zesaderige Hexagon-topologie zijn aangebracht. Siltech gaat al vanaf dag één prat op zijn wetenschappelijke achtergrond en al vele jaren wordt dan ook gesteund op de kracht en kennis van deze eigen ontwikkelingen. Innovaties die hebben geleid tot de zo befaamde monokristallijne, zilveren geleiders. Elke opeenvolgende generatie is vervolgens gemarkeerd met een nummer, waarbij we voor de Royal Crown-serie inmiddels alweer zijn aangekomen bij de 10e(!) generatie. Siltech heeft er zelf het volgende over te zeggen: “Onze nieuwste S10 Monocrystal zilvergeleider is ons huidige hoogtepunt op het gebied van kabelontwerp en productie. Door het metaal in de vorm van enkelvoudige continue kristallen te gieten, worden overgangspunten geëlimineerd. Hierdoor lukte het om de laagst mogelijke vervorming te realiseren. De verhoogde geleiding tot wel 112% ten opzichte van gewoon zilverdraad leidt tot een geleider met uitzonderlijk lage verliezen. Hierdoor zijn minder ruis en lagere stoorinvloeden ontstaan bij een hogere vermogensoverdracht.”

Cryogeen maar dan anders

Maar zelfs daar blijft het nog steeds niet bij, want net als de gebruikte connectoren, worden ook de geleiders onderworpen aan een thermische behandeling. Hierdoor krijgt het metaal uiteindelijk de gewenste mechanische en elektrische eigenschappen die Siltech wenst. Het werkt op dezelfde manier als de cryogene behandeling die door andere bedrijven wordt gebruikt, maar Siltech heeft dit proces verder geperfectioneerd, waarbij het materiaal niet bevriest maar juist wordt verhit en daardoor uitgloeit. De fabrikant beweert dat door dit proces de kabelgeleiding aanmerkelijk verbetert. Een volgend aspect wat voor de andere, verder geëvalueerde weergave zorgt, is de al eerdergenoemde kabelgeometrie. Want ook al zijn de kabels fysiek behoorlijk dik, ze zijn opmerkelijk licht en soepel. Eén van die redenen is de Hexagon-topologie. Het idee erachter is dat zes vrij dikke zilverdraden rond een holle kern worden geleid, elk in een dubbel diëlektricum. Deze kabels zijn op een door het bedrijf ontwikkelde specifieke wijze gepositioneerd en verder uit elkaar geplaatst dan bij de voorgaande Signature-versie het geval was. CEO Edwin van der Kley-Rynveld zegt dat het idee erachter was om de capaciteit van de kabel die toch al laag was, nog verder terug te brengen. Aan de buitenkant wordt door de mantel een diëlektricum aangebracht, waarbij de gevlochten, eveneens van zilver vervaardigde afscherming het geheel tenslotte completeert.

Gebruikte componenten

Doordat de kabels gedurende een lange termijn (> 6 maanden) in allerlei settings gebruikt konden worden, is bijzonder veel ervaring met de verschillende Royal Single Crown-exemplaren opgedaan. De lijst van gebruikte componenten is vanwege de lange periode bijna ‘oneindig’ en gaat van verschillende buizenversterkers zoals de Zanden 6000, Audio Research I/50, Thrax Enyo en Trafomatic Rhapsody, tot een waar arsenaal aan transistorversterkers. Hieronder de CH Precision I1, Novum Audio Integrated, Serblin & Sons Frankie, MSB Premier DAC met Digital Director en S202, Lyngdorf TDAI-3400, Accuphase E-5000 en de bijzondere Naiu Laboratory ELLA mk3 eindversterker. Qua bronnen kon ik putten uit de Grimm MU1 met Mola Mola Tambaqui DAC, de Synergistic Research Voodoo, AudioPhool 2.1, 432 EVO Master en de Cary Audio DMS-650, -700 en -800 streamers en als kers op de bronnentaart, de fantastische Master Fidelity NADAC DAC met de losse bijbehorende klok. Als luidsprekers waren in die tijdspanne de volgende modellen aanwezig: Master Contemporary C, YG Carmel 3, Boenicke W8 SE+, Sigma Acoustics Overture en de Lyngdorf Cue-100.

Extra uitbreiding

Nu zult u denken dat ik hiermee genoeg ‘munitie’ zou hebben om een enorm mooie en verhelderende tekst te gaan schrijven en op zich is dat ook wel zo. Ware het niet dat ik in staat werd gesteld om de basis nog fors te verbreden. Want de Nuenense high-end dealer AudioXperience, die het grootste assortiment aan Crystal Cable-kabels van Nederland volledig ingespeeld op de plank heeft, wilde ze met liefde en plezier voor deze test aan mij ter beschikking stellen. Waarvoor dank Martijn Lavrijssen. Dus naast de Siltech Royal Single Crown-modellen, had ik ineens ook de complete range aan Monet- en zelfs de nog duurdere Van Gogh-modellen voorhanden!

Luisteren

Dan is het moment gekomen dat ik van start ga en dat is altijd met mijn eigen referentieset. Dus Master Contemporary C-luidsprekers, Zanden 6000 geïntegreerde buizenversterker, Grimm MU1-streamer en Mola Mola Tambaqui DAC. En mijn vertrouwde Italiaanse North Star Design CD combo (192 Mk II-transport en Extremo DAC) die jarenlang als mijn vaste referentie diende? Die is er ook nog steeds en loopt zijdelings mee. Als interlink tussen de Zanden en Mola Mola DAC dient normaliter een AudioQuest Fire en deze ruimt als eerste het veld voor de nieuwe Siltech Royal Crown. Het eerste wat ik daarbij vooraf weet, is dat het resultaat anders zal zijn. Niet alleen is de ene kabel een AudioQuest en de ander een Siltech (ze maken wel beide gebruik van zilver als geleider), maar ook het complete gedachtegoed en de uitvoering zijn compleet verschillend. Dit uit zich ook meteen in de weergave die zoals verwacht substantieel anders is. Het eerste wat daarbij opvalt is de bijzonder lage stoorvloer, met als gevolg een hoge mate aan rust en ontspanning en een extreme zuiverheid en verfijning bij de Siltech. De aanzienlijk minder dure en inmiddels niet meer verkrijgbare Fire, betrekt je op zijn beurt dan weer heel sterk bij de muziek. Voeg daarbij de duidelijke omlijning, klankkleur en de heel sterke wat ik noem ‘handshake’ – muzikanten spelen voelbaar samen binnen een goede opname – en de Fire is eveneens een heel aanstekelijke kabel. De Siltech is dat zeker ook, maar de balans binnen de eigenschappen is anders. Met andere worden is het een presentatie waarbij alles bewust minder nadrukkelijk op de voorgrond treedt. Nu zijn kabels altijd een balanceer-act waarbij een groot aantal aspecten meespelen en er altijd veel interactie met de gebruikte audioset is. Maar zowel AudioQuest als Siltech streven ernaar om deze invloed zoveel mogelijk te minimaliseren en dat maakt zo’n vergelijking zo interessant. Wanneer ik naar het merk Siltech en zijn series zelf kijk, blijkt deze nieuwe generatie duidelijk meer organisch en aanzienlijk warmer getimbreerd dan de voorgaande Siltech-generaties. Het één is niet per se beter dan het ander, maar het is wel een duidelijk verschil.

Diep onder de huid

Naarmate ik langer luister en er zijdelings ook nog enkele andere topkabels (o.a. Stealth Śakra V12, AudioQuest Dragon en IKIGAI KINZAN) bij betrek, ontdek ik steeds meer dat Siltech bij hun nieuwe lijn meer dan vroeger de weg van ‘onderhuidse’ schoonheid en rijkdom bewandelt. Ja, deze kabels zijn zelfs nieuw uit de doos al fraai uitgewogen, zeer goed in balans en die enorme ongehypete zuiverheid valt ook meteen op. Toch ontvouwt hun ware schoonheid zich pas echt op het moment dat ze langer in mijn systeem zijn opgenomen. Dan wordt de weergave nog meer organisch en uiteindelijk zelfs prachtig intiem, maar met behoud van een enorme 3D ruimtelijke gelaagdheid. De volgende stap is om nu ook de andere door mij gebruikte kabels door de Royal Single Crown-exemplaren te vervangen. De eerstvolgende daarbij zijn mijn Nirvana SX-luidsprekerkabels. Dit product van het helaas niet meer bestaande Amerikaanse kabelmerk vormt ook de inwendige bekabeling van mijn Master Contemporary C-luidsprekers en is een meester in de eerdergenoemde ‘handshake’. Nirvana is ook zeer levensecht in de combinatie van een juiste frasering van timbres, tonaliteit en het overbrengen van muzikale energie. Nog meer dan bij de in het vorige deel genoemde AudioQuest Fire-interlinks, is het verschil tussen de luidsprekerkabels hierdoor nog veel groter. Want de schier ‘eindeloze’ verfijning en schoonheid op het conto van de Royal Crown-luidsprekerkabels, zijn bijna bizar. Zo is de rust ook hier bijzonder hoog en kun je jezelf bijna verstoppen in de kleinste gradaties en muzikale wendingen. Het is overigens niet dat de Nirvana deze informatie niet laat horen, als meer dat de Siltech door zowel zijn gebruikte geleiders als de meest moderne technologie, nog beter in staat is om een nog hoger oplossend vermogen te behalen. Je hoort dus erg veel met deze kabel, maar ook op een volstrekt vanzelfsprekende en ongedwongen wijze. Dit is ook echt een kabelserie die hoort bij een high-end topset en dan zijn al die gebalanceerde subtiele eigenschappen ook bijna een vereiste.

Zorgvuldige tonale balans

Wanneer ik de weergave-eigenschappen verder ‘ontleed’, wordt de lijn van een bijzonder goed gedifferentieerde balans continu bevestigd. Net als het kleine groepje andere high-end kabelfabrikanten in de wereld, is ook het Nederlandse Siltech dus zeer duidelijk in staat om kabeleigenschappen de kant op te sturen die ze als onderneming graag willen en voor ogen hebben. In geval van de Royal Single Crown-modellen is dat ook een laagbereik dat zowel top is geïntegreerd met de rest van het spectrum, als mooi subtiel onderhuids wordt weergegeven. Het laag is er dus zeer zuiver en gedefinieerd, maar het is wel minder in staat om een massieve muur van laagenergie over de luisteraar heen te ‘storten’. Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar vergelijk het met het laag van een hele goede buizenversterker versus het laag van een hele goede transistorversterker. De Siltech heeft dan meer het soort laag van laatstgenoemde. Maar wel met dien verstande dat dit overzicht en deze controle ook samengaan met het ‘ademen’, waar goede buizen zo in uit kunnen blinken. Zoals het een topkabel betaamt, sluiten het midden en hoog hier naadloos op aan en is het regelmatig verbazingwekkend hoe goed deze kabels in veel verschillende systemen deze kwaliteiten bijna achteloos goed laten horen.

Wel (klank)kleuren, maar niet signatuurloos

Interessant is trouwens dat de Royal Single Crown-kabels ondanks hun extreme uitgewogenheid niet volledig signatuurloos of onzichtbaar zijn. In welke setsamenstelling ik ook speelde, iedere keer herkende ik meteen dat deze kabels speelden. Nu is dat bij alle andere merken kabels ook in meer of mindere mate, maar bij deze Siltechs vond ik het best specifiek. Voor mijn beleving heeft het te maken met de in de vorige alinea genoemde specifieke ‘ongeremde’ controle (contradictie) over eigenlijk het volledige frequentiebereik, de enorme zuiverheid, maar ook de subtiel toegevoegde warmte. Deze hoor je constant als een soort van subtiele muzikale boost terug en heb ik nog niet eerder bij een ander merk op deze wijze waargenomen. Eerder in dit verhaal heb ik al gezegd dat de vorige generatie deze warmte niet had en daardoor in sommige situaties wat neutraler overkwam. Ook de eveneens in Nederland vervaardigde IKIGAI-kabels presenteren op deze wijze een bepaalde warmte/natuurlijkheid, maar bezitten op hun beurt een andere invulling/verhouding van de tonale balans en ruimtelijkheid. De concurrentie zal het verder vast niet leuk vinden, maar geen enkele kabel van een ander merk bezit de extreme mate aan zuiverheid als deze Siltech-kabels. Dus daarin heeft deze wetenschappelijk gedreven fabrikant weer knappe stappen gemaakt. Ik had het net al even over ruimtelijkheid en ook daarin heeft het bedrijf uit Elst de nodige vooruitgang geboekt. Hoe ze het voor elkaar hebben gekregen weet ik niet, maar ook de ruimtelijkheid ligt er net als de andere eigenschappen nooit dik of nadrukkelijk bovenop, maar is er gewoon. Heel lang qua ongehinderd uitsterven, zonder enige interferentie en met een natuurlijke vanzelfsprekendheid die bijzonder verslavend is.

Grote verschillen bij digitaal

Hoewel we allemaal bekend zijn met het gegeven dat analoge kabels enorme verschillen kunnen geven, is dit misschien nog wel meer het geval bij digitaal. Maar dat kan toch niet, want digitaal is toch voornamelijk nullen en enen – is dit niet correct verwoord? Want eigenlijk is een analoog signaal altijd een continu signaal, terwijl digitale signalen in de tijd gescheiden zijn. Wat echter niet wil zeggen dat deze digitale signalen niet vertroebeld kunnen worden! Ze hebben dus, net als bij analoge signalen, wel degelijk last van ‘ruis op de lijn’. Dit heeft als gevolg dat de 0 of een 1 regelmatig (mede door de enorme snelheden van de data) anders worden geïnterpreteerd. Er zijn verder allerlei soorten stoorsignalen om ons heen en ook binnen de digitale data zoals jitter, die de dataoverdracht kunnen aantasten. Hierdoor zullen net als bij analoge verbindingen, ook hier gehoormatige verschillen ontstaan. Maar nu komt het fascinerende. Want Siltech heeft zijn huiswerk schijnbaar zo goed gedaan, dat ik zelfs bij de digitale AES/EBU-verbinding tussen mijn Grimm MU1 en Mola Mola Tambaqui DAC, ook weer meteen de inmiddels bekende eigenschappen van deze nieuwe serie hoor. Dus vloeiend, zeer natuurlijk, maar wel met extra toefje warmte, heel verfijnd en zichzelf mooi wegcijferend.

Majestueus lichtnet

Zeker met de komst van zonnepanelen en de alsmaar hogere vervuiling om ons heen, worden lichtnetkabels steeds belangrijker. Ik weet natuurlijk dat ‘non-believers’ roepen, dat als al die kilometers kabel voor ons huis immers ook niet afgeschermd zijn, die laatste 2 meter dan het verschil niet uit kunnen maken. Om dat te kunnen begrijpen, is het nodig om op een heel andere manier naar netkabels te kijken. Het zijn namelijk niet al die kilometers vanaf de centrale naar ons huis waardoor de storingen ontstaan, als meer dat de schade van een netkabel pas zeer dicht in de buurt van de audioset ontstaat. Netkabels bevinden zich namelijk heel dicht bij onze apparatuur en staan daar feitelijk in geval van een slecht ontwerp, ‘vuil te spuiten’. De verbeteringen die goede netkabels geven ontstaan dus voornamelijk doordat die kabel zelf minder storingen veroorzaakt. Door alle research naar o.a. magnetische velden die Siltech met zijn nieuwe team de laatste jaren heeft verricht, blijken de powercords misschien nog wel het meest te hebben geprofiteerd. Nu zijn de stroomkabels van dit Nederlandse merk altijd al hooggewaardeerd, maar bij de Royal Single Crown-serie, bereikt het een nieuw hoogtepunt. Hier zijn zeer duidelijk grote stappen gemaakt. Ook ten opzichte van de voorgaande Siltech-generaties. Maar het allermooiste is dat nu ook de match en klik met de andere Royal Signature-verbindingen kan worden gemaakt. Want doordat nu alle verbindingen in mijn set (en de andere aanwezige apparaten en luidsprekers) met de nieuwe kabels zijn gemaakt, zijn de schoonheid, verfijning en natuurlijkheid naar ongekende hoogten opgevoerd. Zo goed en zo geslaagd, dat iedereen dit eigenlijk zelf een keer in zijn eigen huis zou moeten ervaren. Ook langskomende vrienden werden al snel gevloerd door zoveel kwaliteit en waren unaniem vol lof over deze prachtige kabels van eigen bodem.

Siltech versus Crystal Cable

En dan de alinea die denk ik het meest gelezen zal worden van deze test. Want een onverholen, directe test tussen de (bijna) topkabels van Siltech tegen de gelijkgeprijsde modellen van zustermerk Crystal Cable, is volgens mij nog maar zelden gedaan. En laat dit nu net zijn wat potentiële kopers volgens mij het liefste zouden willen weten. Dus buiten de al eerdergenoemde schitterende stapel dozen van Siltech, komt nu een even grote stapel eveneens schitterende dozen, maar nu van Crystal Cable ernaast te staan. Het zijn zoals verwacht heel andere verpakkingen met meer een vrouwelijke touch. Geen stoere dozen maar verfijnd witte verpakkingen, waarin met subtiele gouden letters ‘Crystal Cable Art Series’ staat gedrukt. Binnenin een handgeschreven ansichtkaart met tafereel van Leonardo Claude Monet of Vincent van Gogh en natuurlijk de bekende, opvallend dunne kabels (hun handelsmerk) met de aluminium kabelmontagedelen keurig beschermd in een bedrukte zachtgrijze hoes. Vroeger waren Siltech-kabels (heel) stug en bijna plomp robuust en waren Crystal Cable-kabels heel verfijnd, dun en door hun geringe dikte, heel goed te buigen en weg te werken. Anno 2024 liggen deze zaken toch wel wat genuanceerder. Ja, de Siltech-kabels zijn nog steeds robuust, maar de styling is veel mooier, beter op elkaar afgestemd dan voorheen. Qua verpakking behoren ze voor mijn beleving bij het mooiste wat deze branche te bieden heeft en in hun laatste generatie zijn ze zelfs goed buigbaar. Alleen wegwerken kun je ze nog steeds niet. Dus een Siltech-kabel ‘moet’ je bijna laten zien, terwijl je een Crystal Cable wél zou kunnen wegwerken indien dat je wens zou zijn. Toch ziet ook het laatstgenoemde merk er schitterend uit. Want ook hier worden eigen ontwerp maatwerkchassisdelen gebruikt en ziet het er eveneens super verzorgd uit. Wel moet eerlijk gezegd worden dat er bij Siltech door de gekozen constructie meer visuele eer valt te behalen. Want Crystal Cable heeft door zijn slanke, doorzichtige constructie immers minder visuele variatiemogelijkheden. Toch zijn ook daar de aluminium kabeldelen fantastisch fraai bewerkt en vormgegeven en absoluut een lust voor het oog. Qua technologie vindt er kruisbestuiving plaats, waardoor beide merken tot de technologische kabel state-of-the-art van dit moment horen.

Weergave

Even heel kort door de bocht voor wat mensen die beide merken niet kennen zullen denken. Siltech zal dan waarschijnlijk groots, krachtig en rijk klinken, terwijl Crystal Cable, slank, transparant, verfijnd en subtiel zal zijn? Hoewel dit zeker niet volledig opgaat, zitten er interessant genoeg wel wat raakvlakken bij deze visuele voorkomens. Want Siltech-kabels waren en zijn gemiddeld genomen inderdaad wat ‘rijper’, zachter en robuuster van klank, terwijl Crystal Cable-ontwerpen doorgaans als wat ‘sneller’, meer nadrukkelijk omlijnd qua contouren en reactiever worden ervaren. Uiteraard zijn er aanzienlijke verschillen per serie en prijsklasse. Maar dit is wel globaal zoals je het kunt ervaren. Bijzonder mooi en aantrekkelijk is dat deze kabels door hun gedeelde technologie maar wel verschillende benadering, opvallend goed binnen een systeem kunnen worden gecombineerd. Dat dit geen gotspe is, bewijst IAH als onderneming zelf in zijn eigen luisterruimte en op wereldwijde beurzen. Uiteraard wil dit niet zeggen dat u niet alleen alles van Siltech of alles van Crystal Cable kunt gebruiken, want dat gaat natuurlijk ook zeer goed. Terug nu naar de eigenschappen. Want ook met enkel Crystal Cable in mijn verschillende opstellingen heb ik adembenemend mooie geluidsavonturen beleefd. En wat zijn deze kabels dan ‘snel’ en indrukwekkend mooi muzikaal en kernachtig ‘to the point’. Hierdoor ontstaat zelfs nog meer dan bij het ontspannen klinkende Siltech, het gevoel van kracht en acceleratie in de muziek. Ook zijn ze tegelijkertijd in staat om de weergave van een systeem wijd open te trekken, zonder dit ooit te laten doorslaan. Extra mooi is dat ook hier het typerende overzicht en de formidabele natuurlijke schoonheid en zuiverheid van de IAH-geleiders en kabelconstructie, sterk blijft opvallen.

Meer verschillen

Maar er zijn ook een aantal intrinsieke verschillen. Want waar Siltech door hun inherent grotere beschikbare ‘ruimte’ voor de ideale kabelgeometrie en afscherming, uiteindelijk een voorsprong op kan bouwen, is de zelfs nog grotere rust en zuiverheid. Let wel, we praten hier over subtiele verschillen en het is een onderscheid wat je alleen in een direct A/B-vergelijk kunt waarnemen. Maar het is er wel echt en het valt in iedere goede setting te reproduceren. Maar ook Crystal Cable heeft natuurlijk zijn eigen pallet aan sterke eigenschappen, waaronder een meer flamboyante, muzikale spanningsboog. Noem het levenslust of een meer vibrante presentatie. Maar naar een Crystal Cable (Monet- en Van Gogh-serie) wil je blijven luisteren omdat het zo boeiend en spannend kan zijn, terwijl de Siltech Royal Single Crown-modellen zichzelf meer wegcijferen als stille genieters. Wat tenslotte overblijft is dat de ene luisteraar liever voor Siltech gaat, terwijl een ander de Crystal Cable-ontwerpen prefereert. Hoe dan ook bieden beide merken fantastisch goede en sterke kabelproducten, waarbij hun laatste generatie de concurrentie meer dan flink laat zweten.

Conclusie

Wat een schitterende topkabels, maar ook: wat een prachtig visueel voorkomen en zelfs: wat een oogverblindend fraaie verpakking. Het moge dus duidelijk zijn dat onze high-end kabelfabrikant van eigen bodem weer indrukwekkend van zich heeft laten horen. Iedereen die in de race is voor nieuwe referentiekabels en zich herkent in de geschetste eigenschappen van deze test, moet echt deze kabels zelf eens gaan beluisteren. Trap alleen niet in de valkuil van het ogenschijnlijk ontbreken van audiofiel spektakel. Want iedereen die regelmatig (onversterkte, akoestische) live-concerten bezoekt, zal meteen de vele raakvlakken van deze kabels herkennen. Verbindingen die een toonbeeld van maximaal uitgewogen fijnzinnigheid zijn, in combinatie met een extreem zuiver en hoog oplossend vermogen. Hoger en zuiverder heb ik het op dit moment nog niet eerder gehoord en al deze kwaliteiten zijn superbe geïntegreerd binnen het totale geluid. Mensen die al de nodige audio-ervaring bezitten, weten wanneer een product werkelijk goed is en de moeite waard om in te investeren. Toch bestaat er zoals met alles, geen perfecte kabel voor iedereen, waardoor u net als bij een top wijn of champagne, vooral eerst moet proeven voordat uw persoonlijke ultieme genieten van start kan gaan.

Distributeur
D&D Audio
www.dendaudio.nl

Fabrikant
International Audio Holding
www.siltechcables.com

Reacties (0)