Review: Yamaha RX-V685 – av-receiver die ook zonder draadjes kan

Het is een stevige uitdager voor de rest, dankzij de optionele draadloze rear-speakers en subwoofer.

Yamaha RX-V685 introductie

Als je ongeveer 700 euro uitgeeft aan een receiver, dan krijg je heel wat. Dat verrast je wellicht niet, want zo is het al een paar jaar. Welk merk je kiest, de receivers die je voor dit bedrag in huis haalt zijn relatief krachtig, ondersteunen twee hoogtekanalen voor Dolby Atmos en DTS:X, en hebben veel streamingopties. Maar dit jaar wil Yamaha meer afstand nemen van de concurrenten. De RX-V685, die samen met de RX-V385, RX-V485 en RX-V585 wordt geïntroduceerd, komt met een aantal nieuwe functies die bijzonder interessant zijn. Naast het uitgebreide pallet aan streamingopties via het MusicCast-platform is de RX-V685 de eerste volwaardige receiver die wij op bezoek krijgen met ondersteuning voor draadloze speakers voor de achterste kanalen. Deze functie heet MusicCast Surround. Daarmee maakt Yamaha het heel wat eenvoudiger om een surroundopstelling in een doorsnee woonkamer te bouwen. In plaats van twee lange draden van je receiver naar de rear-speakers te brengen, werk je met twee draadloze speakers. Die hebben hun eigen stopcontacten nodig, maar dat is minder uitdagend om te regelen dan speakerkabels wegwerken. Nog beter is dat je de RX-V685 kunt combineren met een draadloze subwoofer – wéér een kabel minder! Daarmee heeft de Yamaha-receiver een streepje voor op de HEOS AVR, een meer design-georiënteerde en niet zo functierijke receiver die draadloze HEOS-speakers kan inzetten als rear-luidsprekers.

De RX-V685 is de opvolger van de RX-V683 en is daarmee het hoogste model van de RX-instaplijn bij Yamaha. Wil je hoger, dan moet je de sprong maken naar de Avantage-reeks, te beginnen bij even nieuwe RX-A680. De RX-V685 is net als zijn voorganger een 7.2-receiver maar heeft wel een andere HDMI-aanbod en wat cosmetische veranderingen.

Nieuw uiterlijk

De RX-V685 is een AV-receiver die hoger mikt dan de 5.1-instapmodellen die je voor enkele honderden euro’s koopt. Hij biedt 7.2-kanalen, vrij in te stellen voor een 5.1-opstelling met 2 hoogtekanalen (5.1.2) of met een tweede zone. Er zijn nog wat alternatieve opstellingen mogelijk, zoals 5.1 met de voorste kanalen dubbel aangesloten (bi-amp, handig voor veeleisende stereospeakers). De Yamaha kent ook een paar unieke trucjes, zoals Virtual Surround Back Speaker (VSBS). Met deze functie probeert de receiver surround back-speakers (die echt achter je staan) te simuleren via de surround-speakers (die schuin achter worden opgesteld). Zeker uitproberen; het geeft echt wat meer ruimtelijkheid aan de achterste kanelen. Ook helemaal Yamaha is de unieke optie om een surroundopstelling te bouwen waarbij alle speakers vooraan staan. Het is absoluut niet een opstelling dat veel mensen ooit zouden gebruiken – stel je voor, 5 tot 7 speakers rond je scherm geplaatst! – maar het is wel fijn dat het kan. Er zijn misschien scenario’s waar het nuttig kan zijn, zoals een surroundopstelling in een heel grote loft.

De RX-V685 ga je misschien in de winkel zien liggen als een 150-Watt receiver, maar dat cijfer is sterk overroepen. Een meer realistische cijfer is 90 Watt, bij 8 ohm en met twee kanalen aangestuurd over het volledige frequentiebereik.

Twee HDMI-uitgangen

De achterkant van de RX-V685 is netjes georganiseerd en niet overvol. Een verandering ten opzichte van de voorgaande RX-V683 is dat de nieuwe receiver een HDMI-input inruilt voor een extra HDMI-uitgang. Je kunt dus twee videozones van beeld voorzien, wat handig is voor kijkruimtes met beamer en tv. De vijf HDMI-ingangen op de achterkant zijn minder dan sommige concurrenten, maar lijken ons voldoende voor de meest thuissituaties. De RX-V685 is volledig voorzien voor HDCP 2.2 en de belangrijkste HDR-standaarden (Dolby Vision, HDR10 en HLG). Anno 2018 mag het ook niet anders. Voor het aansluiten van audiobronnen zijn er eveneens voldoende ingangen voorzien: twee optische, twee coaxiale, en drie cinch-ingangen (waarvan één phono-compatibel).

De RX-V685 is een middenklasser, dus verwachten we niet de meest hoogwaardige luidsprekerterminals. Niettemin zijn het ‘echte’ schroefterminals waar je ook banaanstekkers in kunt steken – als je met een tangetje heel geduldig de plastic dopjes verwijdert tenminste. Interessant vinden we dat de RX-V685 aparte pre-outs heeft voor een tweede zone én voor de frontkanalen. Als je dat wenst kun je dus je stereospeakers apart aansturen via een eigen stereoversterker, een handige optie voor veeleisende audiofielen die ook houden van een film in surround.

Zoals altijd biedt Yamaha een zwarte of een titanium versie van zijn receivers aan. Wij kregen de RX-V685 in het zilverachtige titanium binnen, wat trouwens niet (zoals bij rivalen) betekent dat heel het toestel in een metaalkleur is uitgevoerd. De bovenste helft van het voorpaneel met het schermgedeelte blijft een zwarte kunststof. Hebben we altijd knap gevonden. Globaal genomen is de RX-V685 aanvaardbaar afgewerkt op het prijspunt. Het oogt iets meer premium dan het aanvoelt, maar dat is niet zo erg.

De indeling van het voorpaneel van de RX-V685 ziet er zeer vertrouwd uit. Zoals altijd bij Yamaha staan er vrij veel knopjes op, waaronder wel een aantal handige. De radio-gerelateerde toetsen zijn voor sommigen misschien wat overbodig, maar de vier grote scene-knoppen (die je kunt instellen) zijn nuttig. In tegenstelling tot veel concurrenten heeft de RX-V685 maar één grote draaiknop voor het volume en geen tweede forse knop voor inputs te veranderen. Dat doe je in de plaats via twee bescheiden knopjes in het midden. Vinden we dat erg? Helemaal niet. We kunnen niet tellen hoe vaak we bij receivers met twee knoppen onbedoeld de input hebben veranderd toen we argeloos dachten naar de volumeknop te grijpen.

Interface lijkt opgeruimd

Bij het configureren van de luidsprekers merken we dat de vertrouwde Yamaha-interface dit jaar iets opgeruimd lijkt. Al zijn er nog bekende elementen, zoals de achtergrondfoto van de snaren van een Yamaha-piano in het hoofdscherm. Trots op hun instrumentenafdeling zijn ze wel bij het bedrijf – terecht. De Yamaha-aanpak oogt nog altijd wat ‘technischer’ dan de toegankelijke interface van Denon, met veel opties en mogelijkheden die zonder onderscheid gepresenteerd worden. Handig is wel dat je op de remote een ?-teken knop vindt. Druk hierop om wat extra uitleg te krijgen over de geselecteerde functie. De interface is nog altijd niet in ware 4K, maar schaalt wel vrij goed op en toont behoorlijk scherp op onze 60-inch Samsung KS7000-tv. Toch – en dit gaan we dit jaar in elke receivertest mogen zetten, vermoeden we – is het tijd voor een native 4K-interface.

De interface van Yamaha is na de recente opsmukbeurt toegankelijker geworden, zonder daardoor opeens heel dom te zijn. Je vindt nog altijd veel opties die elders zelden voorkomen. Het is logisch georganiseerd en heeft nuttige extra’s zodat je de gebruikerservaring goed kunt tunen. Zo vinden we het altijd prettig als je ongebruikte ingangen kunt uitschakelen. En gegeven dat Yamaha echt houdt van een overvloed aan DSP-opties, is het even positief dat je ongewenste scenes kunt uitzetten. Keuzes als ‘Hall in Munich’ en ‘Cellar Club’ mogen dan wel geinig zijn om uit te proberen, na een uitprobeerfase ga je ze toch niet meer gebruiken.

Een onderbelicht pluspunt van de Yamaha-receivers zijn de flexibele Scenes die je volledig kunt configureren, zodat je bijvoorbeeld bij het schakelen naar de platenspeler meteen de HDMI-uitgang uitschakelt, overschakelt op stereomodus, alle geluidsverwerking uitschakelt en een basisvolume instelt. Een scene stel je in door je receiver bij een bepaalde input helemaal in te stellen zoals je wenst, en dan één van de acht sceneknopjes op de remote of receivervoorkant lang in te drukken. Daarna kun je bij de hoofdinstellingen wel nog zien welke keuzes verbonden zijn met een bepaalde scene. Een beetje spijtig is dat je dan enkel een bepaalde optie kunt in/uitschakelen (zoals bijvoorbeeld het standaardvolume), het zou mooi zijn als je in dit menu ook waarden kon aanpassen (zoals bijvoorbeeld een volumeniveau ingeven).

We wijden even uit over de scenes omdat het goed aangeeft wat een sterkte is van de RX-V685: je kunt veel personaliseren. Die indruk wordt meermaals versterkt, bijvoorbeeld als we kijken naar de uitgebreide trigger-instellingen, de instelbare program-toets op je remote, instelbare HDCP-niveaus per HDMI-input, aanpasbare DSP-instellingen en nog veel zaken die je zelden tegenkomt in dit prijssegment. Kortom, de interface biedt je heel veel mogelijkheden, echt spek voor de bek voor de ondernemende hobbyist die zijn receiver graag tot in de puntjes afregelt. De iets hogere leercurve is de keerzijde.

MusicCast is een sterke troef

Yamaha lanceerde enkele jaren geleden MusicCast, hun eigen platform voor streaming en multiroom-muziek. MusicCast zit inmiddels in heel veel Yamaha-toestellen, waaronder ook AV-receivers zoals dit toestel. Er zijn soundbars, stereoproducten en draadloze speakers met MusicCast, waardoor iemand die zijn huis wil voorzien van een muzieksysteem kan kiezen uit tientallen diverse producten – waaronder audiotoestellen op premiumniveau. Dat is al een zeer grote plus voor Yamaha. Komt daarbij dat MusicCast als platform goed in elkaar zit en prima werkt. Het kloppende hart van het systeem is de MusicCast-app (Android en iOS) die even geoptimaliseerd is voor smartphone- als tabletschermen. Via de app bedien je alle aangesloten MusicCast-apparaten, via een hoofdscherm waar alle toestellen met foto en naam verschijnen. Het is typisch Yamaha dat je voor die foto ook echt een eigen beeld kunt gebruiken, waardoor je de app helemaal kunt personaliseren. Tik op een apparaat/kamer en je krijgt een overzicht van alle aanwezige ingangen, zowel de fysieke (zoals een cd-speler of platenspeler) als streamingbronnen.

De concurrent die het meest te vergelijken valt met MusicCast is HEOS van Denon. Nu zit HEOS ook goed in elkaar, met een heldere app die opgebouwd is in drie panelen, Airplay 2 en relatief goede streamingondersteuning. MusicCast heeft echter een paar bijkomende pluspunten, zoals Qobuz-ondersteuning en betere opties als het gaat om het streamen van een aangesloten muziekbron. Een leuke extra vonden we altijd het kunnen streamen naar een Bluetooth-hoofdtelefoon of –speaker, maar de RX-V685 lijkt deze functie te hebben verloren. Tijdens onze test was Bluetooth enkel bruikbaar als ontvanger, bijvoorbeeld voor het aansluiten van je smartphone als bron. Navraag bij Yamaha leert echter dat een software-update het mogelijk zal maken om ook te streamen naar Bluetooth-speakers en -hoofdtelefoons. Vooralsnog is de RX-V685 enkel compatibel met Airplay, er is nog onduidelijkheid of er een update naar Airplay 2 mogelijk zal zijn. Wie een eigen muziekcollectie heeft met veel soorten bestanden zal met deze receiver heel blij zijn. Het doorstond onze codec-test met glans. Enkel de obscure meerkanaals FLAC- en ALAC-bestanden spelen niet af, evenals hi-res AIFF.

Andere bediening

We zeiden het al: Yamaha houdt vast aan receiver-voorzijde waar heel wat knopjes op staan. Maar je hebt die eigenlijk helemaal niet nodig. Yamaha levert een zeer goede remote mee met knoppen die één geheel vormen met de voorkant. Geen losse knopjes maakt dit kastje duurzamer en minder gevoelig voor vuil of een omgestoten glas. Er is echt goed over nagedacht. Sommige knoppen zijn verzonken, anderen zijn net een tikje hoger, terwijl nog andere een randje hebben. Het gevolg is dat je in een verduisterde kamer gauw de juiste knop kunt vinden. Zonder kijken voel je bijvoorbeeld meteen de volumeknoppen, want dat is een paar toetsen waarvan de + omhoog steekt en de – een dalletje vormt. Kleine dingen allemaal, maar geloof ons maar: het zijn zaken die bij langdurig gebruik heel waardevol kunnen zijn. Ze voorkomen veel kleine frustraties.

Minstens even handig is de tweede app die bij de RX-V685 past: Yamaha AV Controller. Deze app gebruik je in tandem met de MusicCast-app. Waar die vooral dient om het streamen te regelen, geeft AV Controller je hoofdzakelijk toegang tot allerlei instellingen. Ja, je kunt in MusicCast ook instellingen aanpassen en in AV Controller ook streaming regelen, maar die het is duidelijk dat elke app zijn eigen sterkte heeft.

De AV Controller-app sluit visueel helemaal aan bij de tv-interface van de receiver. Dat betekent dat je op veel mogelijkheden kunt rekenen, maar dat het qua lay-out vrij druk overkomt. Wat wij heel goed vinden is het knopje ‘Optie’. Druk hierop, en je krijgt meteen toegang tot een reeks gegroepeerde audiofuncties die via de tv-interface of remote toch minder snel bereikbaar zijn. Bij het instellen van je thuiscinema of als je geconfronteerd wordt met een film met een afwijkend soundmix, is het echt heel praktisch dat je snel zaken als de subwoofer trim, dialoogniveau en –versterking, en YPAO Volume kunt in/uitschakelen. Wat je echter niet kunt in AV Controller is echt alle basisinstellingen aanpassen (zoals de luidsprekerconfiguratie). Dat moet via de tv-interface.

Minder kabels en spraak

Draadloze rear-speakers en een draadloze subwoofer zijn volgens ons dingen die heel wat lieden kunnen overtuigen die anders geen AV-receiver zouden overwegen. Want kabels doorheen de woonkamer, daar houden massa’s mensen helemaal niet van. Een goede zet dus van Yamaha dat ze dit mogelijk maken met de RX-V685 (en een aantal andere receivers). Helaas zijn de benodigde MusicCast Sub 100-subwoofer en de MusicCast 50- of 20-speakers nog niet beschikbaar. We hebben deze spannende nieuwe functionaliteit dus niet kunnen testen. Mocht die gelegenheid zich toch voordoen, dan zullen we deze review graag een update geven.

MusicCast was het eerste platform dat aangekondigd werd met Alexa-ondersteuning (al was Denon nagenoeg op hetzelfde moment klaar), waardoor je de RX-V685 met de stem kunt bedienen. Voor Belgen en Nederlanders die graag hun receiver met de stem bedienen, blijft de beperking dat je enkel in het Engels de receiver kunt aanspreken – en dat je eerst Alexa werkend moet krijgen. Heel moeilijk is dat niet, maar je moet er wel wat moeite voor doen. Spraakbediening heeft echt veel potentieel

Zoals altijd bij Alexa moet je in de Alexa-app de nodige skill activeren om een toestel te bedienen. Ongewoon is dat Yamaha twee MusicCast-skills aanbiedt. De MusicCast Smart Home Skill biedt een basisbediening (mediabediening plus het schakelen van ingangen), terwijl de MusicCast Skill hier nog zonebediening (om twee of meer MusicCast-toestellen te koppelen) en het afspelen van favorieten aan toevoegt. Een overzicht van wat mogelijk is vind je hier.

Net zoals bij Denons Alexa-skill kun je niet vragen om specifieke media te selecteren. Pakweg liedjes van David Bowie laten afspelen op de receiver ga je nog altijd via de MusicCast-app moeten doen. Yamaha zegt wel dat deze mogelijkheden er aan komen. Afgaande op de Alexa-integratie bij Sonos vermoeden we dat je enkel muziek bij Spotify of Amazon Music zal kunnen opvragen.

Snelle meting

Het instellen van een Yamaha-receiver gaat altijd snel. Dat komt vooral omdat Yamaha’s YPAO-meetsysteem zoals Sony’s DCAC slechts één meting nodig heeft, veel minder dan de 7 of 8 bij Dirac of Audyssey. Met name Dirac levert in onze ervaring een accurater resultaat op, maar dat systeem vind je enkel in receivers die minstens dubbel zoveel kosten. Het grote voordeel van die ene meting bij YPAO is dat je snel geneigd ben om hem uit te voeren als er iets klein verandert, zoals een subwoofer die wat verplaatst wordt. Het is echt niet veel werk. Je kunt via de tv-interface trouwens achteraf nog schakelen tussen drie YPAO-equalizers, iets dat zeker de moeite waard is om te proberen. Of je opteert voor manueel per speaker een parametrische equalizer aan te passen, iets dat via een app wel wat handiger zou zijn.

Bij het instellen van de receiver krijg je niet veel hulp via de tv-interface. Er is wel een aparte app, AV Setup Guide, die je bij de hand neemt om de RX-V685 in te stellen. Deze app oogt weer wat technischer, maar verschaft wel de nodige informatie (zoals hoeveel kabels je nodig hebt, per type) en stuurt de ingestelde configuratie door naar de receiver zodat je niets meer moet instellen. Qua gebruikersvriendelijkheid bij het instellen vinden we Denon toch nog net iets beter, maar Yamaha zit niet zo ver achter.

We hebben de Yamaha RX-V685 getest met de Q Acoustics 3000i-setup die nog in de testruimte staat na een recente review. We hebben dezelfde opstelling ook gebruikt voor het testen van de Denon AVR-X2500H en (deels) de Pioneer VSX-933. Bij deze opstelling zijn er veel grotere vloerstaanders vooraan en compacte boekenplankspeakers achteraan die bovendien dichterbij staan, een onevenwicht dat YPAO iets lastiger vond om te compenseren. Handmatig vonden we het nodig de rears iets hoger in te stellen, wat op enkele seconden geregeld was. We zouden je bij elke receiver sowieso aanraden om zelfs na een meting toch altijd te luisteren en te finetunen naar eigen smaak. Het is jouw thuiscinema, toch?

Zoals gebruikelijk hebben we de RX-V685 getest met een varia van content, waaronder UHD Blu-ray van de remake van ‘Jumani’ – onder het motto dat als je toch nooit aan The Rock kunt ontsnappen je beter zelf het initiatief neemt. En ja, het is niet beste film van 2017, maar nog wel geinig en met een redelijke goede soundtrack. De geluidseffecten als de vier helden in de spelconsole worden gesleurd en in de jungle van Jumani belanden, wordt door de RX-V685 best machtig neergezet. YPAO heeft de sub goed geïntegreerd met de 3050i-vloerstaanders en de behoorlijk kleine centerspeaker, waardoor de spectaculaire scènes in deze film echt als een geheel op je afkomen. Dialogen klinken ook mooi vol, verrassend zelfs, gegeven dat die 3090Ci echt heel compact is. Schakelen we over naar de aardschokkende confrontatie tussen Thor en de Hulk in ‘Thor: Ragnarok’ die we hebben toegevoegd aan onze lijstje vaste testscènes, valt opnieuw de meer dan acceptabele integratie tussen speakers op, met een sub die net goed is afgeregeld. YPAO heeft onder meer een staande golf rond 70 Hz in de kamer gedetecteerd en gecompenseerd, waardoor actie-effecten krachtig maar niet extreem wollig worden gebracht. Verfijnd, zouden we ook kunnen stellen. Verkies je toch eerder overweldigende prestaties in het laag, dan heb je bij deze Yamaha verschillende instellingen waarmee je dat kan bekomen. De bas iets hoger inregelen is de eenvoudigste manier, maar je kunt ook via de parametrische equalizer de YPAO-meting bijschaven. Dat hebben we ook gedaan bij de eindconfrontatie in Asgard, op de tonen van Led Zeppelin, toen we vonden dat de muziek toch teveel naar de achtergrond werd geduwd. Dit is natuurlijk een kwestie van smaak. Globaal kan je stellen dat de RX-V685 net zoals vaker bij Yamaha eerder richting neutraliteit is ingeregeld dan pakweg Denon of Sony. Maar door de finetuning-mogelijkheden kun je uiteraard de klank helemaal aanpassen – dé grote troef van een receiver zoals deze.

De RX-V685 mist niet echt vermogen, maar we merken bij sommige scènes aan hoge volume wel dat we grenzen opzochten. Bij deze meteen de reden waarom je voor een uitgebreide thuiscinema echt nog wel moet grijpen naar een hoger model.

Conclusie

De RX-V685 is een receiver van Yamaha die dankzij enkele kleine verbeteringen (zoals de extra HDMI-uitgang en opgeruimde interface) én MusicCast Surround een serieuze uitdager wordt voor rivalen aan dezelfde prijs. Vooral de apart te kopen draadloze speakers achteraan en de draadloze subwoofer zijn sterke argumenten om voor deze receiver te gaan. Daarnaast blijft MusicCast echt wel het beste streamingplatform bij receivers.

Minstens even belangrijk is dat Yamaha bijzonder veel aandacht heeft besteed aan veel kleine details, waardoor de RX-V685 een heel verzorgde indruk geeft. Je kunt deze receiver helemaal naar eigen smaak instellen, ook snel en spontaan tijdens het kijken. In een segment waar elke rivaal wel goed uitgerust is, maken net die kleine zaken een groot verschil.