Review: Eversolo DMP-A8 – Streamer met veel functies en Android-apps

Uitdager voor het hoger segment

De andere insteek van Eversolo leidt tot een veelzijdige speler die high-end hardware combineert met een heel ‘open’ software-aanpak op basis van Android. Open gebruiken we hier even om aan te geven dat je zelf apps kunt toevoegen, niet als in ‘openbronsoftware’. Hoe dan ook, er is veel flexibiliteit, waardoor de Eversolo DMP-A8 even goed de rol van mediaserver, netwerkspeler, DAC, digitaal transport of voorversterker op zich kan nemen. Of een combinatie van die zaken.

De Eversolo DMP-A8 ligt in de winkels voor 1.999 euro. Geen kleine som, maar gegeven de geboden functionaliteit toch wel een forse uitdaging richting andere bouwers van hifi-streamers en -DAC’s. De DMP-A8 is trouwens (voorlopig) het duurste product van Eversolo, hoger gepositioneerd dan de DMP-A6 waarmee het een aantal zaken deelt. Waaronder dus z’n Android-gebaseerde software en het 6-inch aanraakscherm.

Welke rol neemt het op?

Er zijn wel meer audiotoestellen die je flexibel kunt inzetten. Neem nu de Primare SC15 MKII die we recent getest hebben en dat zowel beschikt over streaming, een DAC en een draadloze WiSA-module. Er is dus zeker een trend in de hifi-wereld om zoveel mogelijk functies in één toestel te integreren. Maar zelfs als je daar rekening mee houdt, blijft de DMP-A8 een uitschieter op dit vlak. Onder meer met dank aan veel in- en uitgangen én de flexibele software. De keerzijde: naargelang in welke rol je de Eversolo duwt, ben je een deel van de functionaliteit (waarvoor je wél betaalde) niet aan het gebruiken. Hierdoor is het wel een toestel dat doorheen de jaren blijft passen bij je muzieksysteem, ook als je deze helemaal anders inricht. Enerzijds, anderzijds, dus, en je moet dus goed nadenken of de DMP-A8 wel voor jou is. Want ondanks een goede interface maakt die veelzijdigheid de Eversolo tot een apparaat dat minder plug ‘n’ play is. Ben je iemand die graag z’n smartphone en laptop tot in de puntjes instelt, zoals wij? Dan is er geen probleem. Ben je minder een techneut? Haal de (overigens uitgebreide) handleiding en zoekopdrachten op fora er maar bij. Er gaan zeker mensen zijn die het allemaal te veel vinden.

Een bron met meer dan streaming

Je gebruikt de DMP-A8 het ‘volledigst’ als streamende voorversterker. Je gebruikt dan een van de vele streamingopties, de ingebouwde DAC en de opmerkelijke R2R analoge volumecontrole om muziek aan te leveren bij een (eind)versterker of actieve speakers. Dat kan via cinch of een paar XLR-kabels – de DMP-A8 is gebalanceerd opgebouwd, dus het houdt zeker steek om voor dat laatste te kiezen.

Je externe bronnen (zoals een cd-speler of tv) blijven niet in de kou staan. Op vlak van ingangen is immers ook veel voorzien: naast een reeks digitale ingangen (waaronder HDMI-eARC en USB klasse B) zijn er ook twee analoge ingangen.

Bezit je een geïntegreerde versterker, dan gebruik je de Eversolo wellicht als een ‘echte’ bron: je streamt en stuurt de muziek aan een vast lijnniveau via een analoge kabel naar de versterker. De ingebouwde volumeregeling omzeil je dan.

Is je versterker zelf met een goede DAC (en dus digitale ingangen) uitgerust? Of wil je een losse DA-convertor aansturen? Dan gebruik je de DMP-A8 als digitale transport. Een van de digitale uitgangen, waaronder optisch, USB en de audiofiele favoriet I²S (tevens via een HDMI-kabel), verbind je dan met een ingang op de DAC. Omdat I²S geen echte standaard is, is er normaliter geen zekerheid dat een DA-convertor het signaal kan verwerken. Het is echter mogelijk om de I²S-output te configureren.

Ten slotte kun je de ingebouwde opslag van 64 GB die bedoeld is voor het OS en apps uitbreiden met eigen opslag. Op de tweede USB-poort, hang je snel iets als een USB-SSD. Maar je kunt zelf makkelijk een M.2 NVME SSD inbouwen. We brachten zo eentje van 1 TB aan, een klus dat je op enkele minuten geklaard hebt. Staan je muziekbestanden op een NAS, dan kun je uiteraard ook daarmee de Eversolo verbinden. Vergeten we bijna: als je een USB-cd-drive aansluit, kun je ook de schijf direct naar opslag rippen. Het zal je niet verbazen dat je daarbij wel wat keuzes kunt maken, zoals in welk formaat.

De optionele opslag dient je om je eigen muziekbestanden een thuis te geven, mocht je dat wensen. De DMP-A8 kan dan eveneens de rol van SMB-server vervullen om je collectie beschikbaar te maken voor andere muziektoestellen in huis. Bijvoorbeeld je Sonos-speakers in de keuken. Het gebrek aan een UPnP-mediaserverfunctie maakt de DMP-A8 echter minder interessant voor deze rol, er zijn concurrenten die dat beter doen.

EOS, EQ en DSP

Er valt veel te vertellen over de software die op de DMP-A8 draait. Met name als het gaat om zorgen dat die hi-res-streams echt hun weg vinden naar de DAC. Het Android-besturingssysteem kon (tot voor kort) intern enkel PCM-audio verwerken met een maximale sampling rate van 48 kHz, wat het minder interessant maakte voor gebruik in audiotoestellen zoals deze. De fabrikant heeft hier een mouw aangepast door een eigen audiomotor (EOS) te voorzien die digitale audio tot DSD512 of 758 kHz PCM bij de DAC kan aanleveren. Hierdoor worden ook geavanceerde DSP-functies mogelijk.

Dat is weer een ander aspect van deze duizendpoot. Onder de hoofdingen ‘EQ’ en ‘DSP’ vind je uitgebreide controls om geluid aan te passen. Het verschil tussen de twee: ‘EQ’ wordt toegepast op het digitale signaal (bijvoorbeeld een stream of een digitale input) die dan via een digitale uitgang naar buiten wordt gestuurd. ‘DSP’ biedt nog meer mogelijkheden om het digitale signaal te manipuleren vooraleer het naar de DAC en dan een analoge uitgang te sturen. Het verschil wijst zich snel uit, aangezien je een van de twee gebruikt in een bepaald scenario. Bij ‘DSP’ vind je heel wat opties, waaronder een uitgebreide parametrische equalizer en een delay-functie waarmee je compenseert voor een suboptimale speakeropstelling. Heel krachtig – maar wel voor geavanceerde gebruikers – is de mogelijkheid om FIR-filters te importeren die je bijvoorbeeld met (gratis) REW-software creëerde. Zo kun je rudimentaire kamercorrecties doorvoeren. Hier verdient Eversolo een schouderklopje, want deze complexere zaken worden op een heldere manier voorgesteld in de interface.

Volume regelen met een klik

Hoe zit het echter met de hardware in dit toestel? Een verrassing is zeker dat er in dit toestel een aantal zaken zitten die je op dit prijspunt minder gauw verwacht. Het begint bij de behuizing in aluminium. Hoewel het understated design nu niet een enorme blikvanger is, is het wel een chiquer afgewerkt toestel dan je van op afstand zou zeggen. Het zit goed in elkaar, en de grote koelvinnen aan de zijkant geven de DMP-A8 iets meer uitstraling. Spijtig dat de speler er niet is in zilver, dat had nog meer een premiumgevoel gehad. Een nog groter scherm was ook mooi geweest.

Maar over het voorpaneel uit geborsteld aluminium en hoe het scherm en de verlichte volumeknop naadloos zijn geïntegreerd, daar kunnen we niet echt over klagen. Kortom, met de afwerking is niets mis, maar highend-rivalen zoals AURALiC en Lumin pakken wel meer uit op dit vlak. De DMP-A8 is trouwens groter dan de goedkopere Eversolo’s, maar is met net geen 39 cm breed net niet het formaat van een typisch hifi-toestel.

Het is een zwaarder toestel, wat vast te maken heeft met de metalen behuizing maar ook met wat er aan de binnenkant te vinden is. Intern vinden we twee voedingen: een schakelende en een lineaire met een ringkerntransformator. Het eerste levert stroom aan het ARM-gebaseerde systeem waarop de software draait en de andere elektronica, de lineaire voeding is er voor het analoge audiogedeelte. Dat omvat een heel bijzondere volumeregelaar waarbij een R2R-netwerk van kleine weerstanden wordt gebruikt om een geluidsniveau in te stellen. Als je aan de knop draait of via de remote werkt, hoor je bij elke verandering een klik-geluid. Standaard staat het ingesteld op 0,5 dB per klik, waardoor je heel fijnmazig het volume kunt afregelen.

Dubbele DAC-chip

Er zijn wel meer DAC’s die werken met twee chips (of zelfs meer). Bijvoorbeeld door twee identieke chips in te zetten in differentiële modus, waarbij ze elkaar aanvullen om de geluidsvloer te verlagen. De DMP-A8 doet echter iets helemaal anders. Het is een van de eerste apparaten die een nieuwe oplossing van AKM bevat. We hebben het verder enkel nog gesignaleerd in de Astell&Kern A&ultima SP3000, een 4.300-euro kostende draagbare muziekspeler.

Maar wat is er nu zo bijzonder aan deze DAC-oplossing van AKM? De Japanse chipbakker tekende de laatste jaren afwezig omdat z’n belangrijkste chipfabrikant afbrandde, maar is inmiddels terug met een nieuwe generatie DAC-chips. Het beste wat ze nu aanbieden is de AK4191EQ en AK4499EX combinatie, waarbij er twee chips worden toegepast om het digitale signaal om te zetten naar analoge audio. Ter ondersteuning zijn er ook twee femtoklokken (eentje voor 44,1 kHz-meervouden, eentje voor meervouden van 48 kHz).

Maar het AKM-duo zijn niet een paar DAC’s die in tandem werken. De AK4191EQ is een chip die het digitale signaal als het ware optimaliseert voor verwerking door de eigenlijke DA-convertor in de AK4499EX, onder meer door extreme upsampling en het toepassen van een filter. Deze functies zitten normaliter in een bepaalde vorm mee in de DAC-chip, maar door ze af te zonderen in een apart onderdeel zegt AKM winst te halen op vlak van digitale ruisonderdrukking. Metingen die hier en daar al opduiken, wijzen erop dat de claims van het Japanse bedrijf niet onterecht zijn.

Streaming met uitbreidmogelijkheden

Op vlak van streaming biedt de Eversolo-speler met touchscreen bijzonder veel mogelijkheden. Standaard aanwezig zijn AirPlay, Bluetooth (met aptX HD-ondersteuning), DLNA, Spotify Connect en Tidal Connect. Daarnaast zijn er verschillende ingebakken streamingdiensten en -opties, incluis Qobuz en Tidal, en een heel geslaagde implementatie van Radio Paradise. De vier zenders van dit station kun je op de Eversolo in lossless FLAC-formaat beluisteren, wat prima klinkt.

Het volledige lijstje van streamingdiensten en opties is lang – en is nog ruimer te maken omdat de Android-gebaseerde software het handmatig installeren van apps toelaat. Dat opent de deur onder meer naar het streamen van muziek via Apple Music én Apple Music Classical. Heel interessant, want die muziekdienst biedt weliswaar lossless en hires-kwaliteit, maar Apple maakt het niet gemakkelijk om die streams bij een muzieksysteem te krijgen. Met de DMP-A8 kan het dus wél, en dat maakt dit toestel relatief uniek – zelfs ten opzichte van gevestigde hifi-waarden als Bluesound of Roon. Je kunt ook Spotify op het toestel zelf draaien, in plaats van te werken met Spotify Connect. Dit werkt prima, al zijn bijvoorbeeld de Apple-apps niet helemaal aangepast aan de resolutie van het Eversolo-schermpje. Spotify oogt heel wat beter.

Onder de hoofding ‘Music Cloud Driver’ vind je nog een paar ongewonere opties. Zo kun je streamen vanaf een Dropbox- of OneDrive-account of de DMP-A8 linken aan Plex. Daarmee is het streamingverhaal niet afgelopen, onder andere omdat er via firmware-updates regelmatig zaken worden toegevoegd. Zo tellen we vijf updates in de periode november-februari, wat toch de indruk geeft dat het bedrijf ondersteuning serieus neemt. En dat is toch wel belangrijk bij een softwarecentrisch apparaat als dit.

Zo werd er recent Squeezeconnect toegevoegd aan het menu met streamingopties. Hiermee kun je de DMP-A8 gebruiken met Roon. Is dit in afwachting van een echte Roon Ready-certificatie? Dat wordt gefluisterd, maar in de wandelgangen valt ook te horen dat Roon na z’n overname door Harman een achterstand bij het goedkeuren van hardware heeft opgelopen. Afwachten dus.

Je weg vinden

Dat de DMP-A8 veel functionaliteit biedt, is wellicht al duidelijk. Maar hoe bruikbaar is dit alles? Er valt niet aan te ontsnappen dat de interface die de Eversolo op z’n scherm toont best wel druk is. Of toch als je dieper begint te graven in het menusysteem. De makers hebben wel duidelijk nagedacht over hoe die complexiteit goed te presenteren, met wisselend succes. Het hoofdscherm bijvoorbeeld, is met vijf hoofditems en een rij snelkoppelingen best helder opgevat. Die snelkoppelingen kunnen bijvoorbeeld Apple Music zijn of je meteen naar de EQ-instellingen brengen. De navigatiebalk aan de rechterzijde – die doet denken aan hoe Android-telefoons werken – is nog een vast element waarop je kunt vertrouwen om je terug naar het hoofdscherm te brengen. Ook elders is de interface behoorlijk goed uitgedacht en werkt het soepel. De ervaring zal je wellicht wel meer bevallen als je het soort persoon bent die graag alles uitspit.

Hier en daar zijn er wel nog werkpunten, zoals wanneer je Genre kiest bij Music en je bij pakweg Jazz een lange lijst van individuele tracks krijgt. Hier wil je natuurlijk albums zien verschijnen. Gegeven de regelmatige updates bestaat de kans dat Eversolo die wel aanpakt.

Toen we één keer druk van een on-screen app naar het andere sprongen, om te eindigen bij Spotify, verslikte het toestel zich wel. Muziek bleef spelen, maar de software wou een minuut of twee niet reageren. Gelukkig was dat doorheen drie weken intensief gebruik het enige probleem van deze aard. Op een ander moment hadden we echter last om muziek op een eerder gekoppelde SMB-share af te spelen, terwijl die folder op een Synology-NAS via andere wegen wel perfect te bereiken was. Een minpunt is zeker dat je geen DLNA-shares kunt toevoegen aan de mediabibliotheek – je kunt ze wel bereiken via de UPnP-functie, maar dan worden de tracks niet geïndexeerd. Kortom, hier en daar gaat het heel soms nog fout of klopt een functie niet helemaal. Als je dan ziet hoe complex de software is en hoe vaak er firmware-updates uitkomen dan hebben we wel vertrouwen dat die bugs worden aangepakt. Er is trouwens een levendig forum waar Zidoo actief op lijkt te zijn.

Snoepgoed tijdens het luisteren

Zo’n touchscreen en uitgebreide interface is wel leuk, maar in de praktijk zit je toch in de sofa naar muziek te luisteren. Rechtstaan en op het toestel zelf muziek selecteren? Volgens ons doe je dat zelden. Het grote scherm moet vooral eye candy leveren, wat ook gebeurt. Zet je een nummer op, dan zie je op het scherm een albumhoes en de metadata dat hoort bij de muziek. Trouw aan de filosofie dat een gebruiker veel moet kunnen instellen, vind je verschillende opties om deze weergave aan te passen. En er is meer: met een druk op de remoteknop of in de bijhorende app toon je VU-meters op het scherm of een spectrum-visualiser met dansende blokken. Daarbij kun je telkens kiezen uit vier layouts, incluis een paar meters in een blauw – een knipoog naar een bepaald Amerikaans merk met een voorliefde voor VU-meters.

Even je scherm spiegelen

Er wordt een remote geleverd bij de DMP-A8. Maar die is heel basaal en vooral nuttig als je het toestel gebruikt als voorversterker. Door menu’s navigeren gaat er niet mee, wat het selecteren van muziek onmogelijk maakt. Dat kan wel met de Eversolo Control-app, die op tablet prima oogt maar ook op een kleiner telefoonscherm heel bruikbaar blijft. Navigeren op een tablet doe je via een zijbalk met negen items die openklappen en soms heel veel subitems onthullen. Druk op Streaming bijvoorbeeld en je ziet twintig streamingopties verschijnen. Het zou niet slecht zijn als je ongewenste opties onzichtbaar zou kunnen maken. Fijn vinden we dan weer dat muziekcollecties heel knap worden getoond en dat je vanuit de bank EQ/DSP-filters kunt aanpassen. Ook het selecteren van in- en uitgangen doe je op deze manier vlot.

Ondanks de uitgebreide opties in de Eversolo Control-app, zie je niet alles verschijnen. Een achteraf geïnstalleerde app zoals Apple Music bijvoorbeeld, toont niet op je tablet of smartphone. Eversolo heeft daar wel een aparte oplossing voor: de Cast-functie. Als je dit kiest, cast de DMP-A8 zijn volledig scherm naar je mobiel toestel. Je bedient dan het aanraakscherm via je tabletdisplay. Zo kan die Apple Music-app toch nog binnen Eversolo Control getoond worden. Slim gevonden. Op een telefoonscherm is het wel minder werkbaar.

Transparante aanpak

Onvermijdelijk gaat het bij een toestel zoals dit vaak over functionaliteit, terwijl het op het einde van de dag vooral goed moet klinken. Dat aspect is niet het oog verloren, merken we terwijl we op de DMP-A8 in Qobuz uit onze favorietenlijst muziek afspelen, later muziekbestanden over het netwerk en vanaf ingebouwde opslag draaien, en ten slotte via RooUPnP in Roon tracks richting de DMP-A8 sturen. We sloten ook een Pro-Ject CD Box T2 en onze Sony-tv aan. Het schakelen tussen al die ingangen en uitgangen gaat vrij vlot, al is de interface op dat vlak wel wat complexer. Je kunt bijvoorbeeld wel rustig op Qobuz een album zoeken terwijl de muziekbestanden die je eerder selecteerde blijven doorspelen. Lijkt voor de hand liggend, maar dat is niet altijd zo. Liefhebbers van klassiek en albums zoals ‘Black Love’ van The Afghan Whigs zullen blij zijn te horen dat gapless spelen kan.

We hebben de Eversolo in twee muzieksystemen gelepeld: als voorversterker met een NAD C 298-eindtrap en als streamer bij een Hegel Röst. Het is dan ook een toestel dat je kunt gebruiken om een oudere versterker een upgrade te geven qua streamingmogelijkheden. Bij beide sets werkten we met de Focal Aria Evo X N°3-vloerstaanders.

Interessant bij de Hegel was luisteren naar het verschil tussen de DMP-A8 via USB verbonden met de versterker en met de speler via gebalanceerde XLR-kabels aangesloten. Dat tweede klonk superieur, en toonde goed aan dat de DAC in de Eversolo toch wel op een heel hoog niveau staat. Onder meer de voorzichtige gespeelde piano bij de aanvang van ‘Hægt, Kemur Ljosiô’ op ‘…And They Have Escaped…’ van Ólufar Arnalds werd bijzonder natuurlijk neergezet, zonder een hard karakter of kleuring. Ook de omvang van de ruimte waarin gespeeld wordt heel treffend overgebracht. Dat ruimtelijke is gelinkt aan de prestatie van de DAC, want hoe preciezer die omzet, hoe meer van de subtiele ruimtelijke informatie wordt overgebracht. Dit ingetogen album vestigde de reputatie van de IJslandse componist en muzikant, kort na z’n toer met Sigur Rós – op sommige nummers zijn hun invloeden te merken.

Ook als voorversterker toont de DMP-A8 zich een transparante bron. Met een NAD C 298-eindtrap met z’n heel zuivere Purifi EigenTakt-modules krijgen we muziek heel eerlijk aangeleverd. De pure dynamiek die wordt overgebracht bij de heftige tango ‘Francanapa’ op ‘Alessandro Quarta plays Astor Piazzolla’ maakt indruk, maar ook de finesse van het vioolspel van de Italiaan. Qua resolutie valt eigenlijk niets aan te merken bij het veel tragere, ingetogen ‘Vuelvo al Sur’, ook nu we die volumeregeling aan het gebruiken zijn. Het is pure muziek, waarbij de Eversolo geen strohalm in de weg legt van een authentieke opname. Ligt het nu aan die dubbele AKM-chipopstelling of een goede implementatie van deze DAC, in elk geval presteert de DMP-A8 hier op een zeer hoog niveau.

Conclusie

De DMP-A8 is ontegensprekelijk iets apart. Het biedt heel veel mogelijkheden die je toelaten om het toestel in heel verschillende muzieksystemen in te passen. Je kunt er waanzinnig veel mee. Of je nu een grote collectie muziekbestanden bezit of dol bent op een bepaalde streamingdienst, met dit toestel kun je het afspelen in een heel hoge kwaliteit. Op dat vlak kunnen we niet echt iets gelijkaardig bedenken, misschien met uitzondering van de HiFi Rose-toestellen.

Wat de Eversolo vooral boeiend maakt, is dat het niet enkel probeert te scoren met een riant functieaanbod. De vele opties worden onderbouwd door een puike DAC en een voorversterker met analoge regelaar op hoog niveau. Het is niet bang van blingbling in z’n interface, maar de DMP-A8 probeert daarmee niet je te verblinden voor tekortkomingen. Die zijn er eigenlijk niet als het gaat om geluidskwaliteit, wat toch wel een sterk signaal is naar veel duurdere toestellen. Hier en daar zijn er wel schoonheidsfoutjes in de interface, maar die zijn beperkt.

Toch is de DMP-A8 niet de streamer die iedereen zal bekoren. De vele mogelijkheden en de uitgebreide interface maken het voor sommigen misschien te overweldigend. Kortom, wat bepaalde muziekliefhebbers heerlijk zullen vinden, zullen anderen ervaren als ingewikkeld. En dit terwijl Eversolo eigenlijk wel een geslaagde interface en app voorziet; ook op dat vlak is dit een heel volwassen product. Samengevat: dit is een streamer die heel veel kan en dat ook bijna altijd in een verbluffend hoge kwaliteit doet. De iets hoger leercurve is het waard om te overwinnen.