Luisteren naar de Emit 50
Een belangrijke overweging bij een luidspreker in de instapklasse is altijd: welke versterker ga ik gebruiken? Want waarmee gaat de luidspreker in de praktijk worden gecombineerd? Niet met een PrimaLuna EVO 400 integrated buizenversterker van bijna 5000 euro in ieder geval, maar dat is nu eenmaal mijn referentie. Vanwege de relatief lage gevoeligheid van 86 dB (2.83V/1m) en de impedantie van 4 Ohm zal een verstandige hifi-adviseur de Emit 50 liever combineren met een potige transistorversterker. Dus heb ik ook nog even mijn PeachTree Decco65 Klasse D versterker die ik op mijn werkkamer gebruik er nog even bij gepakt, waarover straks wat meer. De streamer van dienst was mijn AURALiC Altair G1, en plaatjes draaien deed ik met mijn gerestaureerde Thorens TD125mk1 met 10-inch Jelco arm, HA-103C element en de AudioCreative PhonoDude buizen phonotrap. Alle bekabeling was van AudioQuest. De luidsprekers kwamen na wat beperkt schuiven op een meter of twee van elkaar te staan, 40 centimeter van de achterwand en licht ingedraaid. Iets verder van de achterwand klonk het laag gecontroleerder, maar dan stonden ze toch een beetje ‘in de loop’. Mijn suggestie om die plaatsing gedurende de recensieperiode te handhaven stuitte – begrijpelijkerwijze – op protest van mijn betere helft. Gelukkig levert Dynaudio vier cilindervormige schuimproppen mee die je in de baspoorten kunt plaatsen om de laagweergave een beetje te temperen. Experimenteer hier gerust mee. Meestal vind ik de muziek met zulke schuimproppen in de baspoorten – letterlijk – een beetje ‘verstopt’ klinken, met minder ruimtelijkheid en dynamiek, maar dat viel me dat bij de Emit 50’s eigenlijk nauwelijks op. Maar voor serieuze luistersessies trok ik ze alsnog zo’n 30 centimeter verder naar voren en verwijderde ik de schuimproppen. Voor toekomstige eigenaren is het wellicht verstandig om de plaatsing vooraf met hun huisgenoten te bespreken.
De weergave van de Emit 50’s bleek heerlijk gul te zijn. Op alle vlakken. Er was veel (en diep) laag, een mooi kleurrijk middengebied dat stemmen fraai menselijk liet klinken, en veel transparantie. Daarmee bedoel ik dat de grote hoeveelheid detaillering absoluut niet schel uitpakte. Daar ben ik zeer allergisch voor, maar wees niet bevreesd; Dynaudio doet niet aan kunstmatige resolutie. De ruimtelijkheid was ook verrassend groot, de ‘bubbel’ strekte zich links en rechts tot voorbij de luidsprekers uit. Ook de diepteplaatsing was erg goed voor een grote luidspreker in deze prijsklasse. Dat viel niet alleen op bij het fraai geproduceerde, maar ook muzikaal erg prettige nieuwe album Windflowers, van de Deense band Efterklang, dat ik draaide van vinyl, maar ook bij de eveneens van vinyl beluisterde jazzy prachtparel Gone To The Cats van Greg Foat, Aleksi Heinola en Teemu Åkerblom. Vooral de ragfijne weergave van de bekkens gooide hoge ogen, deze tweeter deed dat echt bloedmooi. Om te horen hoe het met de laagweergave zit gebruik ik graag de nogal lompe maar moddervette Dubstep van Excision. De eerste track van het album X Rated bevat niet alleen putdiep laag, het is ook meteen een mooie test voor de snelheid van de laagweergave vanwege de mitrailleursnelle beats. Nou, dat hebben de buren geweten. Bij mij stonden de glazen in de vitrinekast te rinkelen en de weergave was, ondanks de lage dempingsfactor van de PrimaLuna, verrassend strak en bovendien bleef de weergave transparant.
Veel lof dus, maar ook een paar aandachtspuntjes. De Emit 50 is met zijn bijna 120 centimeter (inclusief de voeten) een hoge luidspreker. Omdat de tweeter bovenin zit gemonteerd vond ik, relaxed onderuitgezakt in mijn bank, de weergave net wat minder sprankelend dan wanneer ik op een hogere keukenstoel ging zitten. Let wel, dat was bij een korte luisterafstand van ongeveer 250 centimeter. Wanneer ik twee meter verder weg ging zitten viel dat aanzienlijk minder op, maar ‘de tweeter op oorhoogte’ lijkt me alsnog een verstandig streven. Tot slot nog wat wijze woorden over de te gebruiken versterker. De klasse-D Peachtree Decco65 miste weliswaar een stuk ruimtelijkheid en verfijning die de weergave met de PrimaLuna EVO 400i zo heerlijk maakte, maar het viel wel op dat het laag wat strakker was. Aan de Peachtree hoefden ook bij plaatsing op 40 centimeter van de achterwand de schuimproppen niet in de baspijpen te worden gedaan. Mijn aanbeveling derhalve: zet de Emit 50’s niet in een te kleine ruimte, zorg bij de plaatsing dat ze wat ruimte rondom en vooral aan de achterkant hebben, en ‘choose your amplifier wisely’. Hoe fantastisch ik buizen ook vind, ik denk dat de Emit 50 nóg beter tot zijn recht komt aan een mooie transistorversterker, die ook qua prijs beter bij deze uit de kluiten gewassen Denen past.
Reacties (0)