Review: Denon DHT-S517 – Dolby Atmos uit een compacte soundbar

Ingetogen design

Vergeleken met de verschillende soundbars uit het topsegment die we de laatste tijd hebben getest, is de DHT-S517 heel wat kleiner. Het is net iets meer dan een meter breed en ongeveer zes centimeter hoog, wat hem beter doet passen bij kleinere schermformaten. Door de beperkte hoogte kun je de Denon bijgevolg onder de meeste tv’s die op een voet staan schuiven. Al is dat niet echt een slim idee. Er zijn immers twee speakers aan de bovenkant geplaatst – en die zijn cruciaal voor een goede Atmos-ervaring. Aangezien het tweetal vrij geluid moet kunnen uitstralen, parkeer je de soundbar het best iets verder van je scherm en muur af.

Het design van de DHT-S517 omschrijf je het best met termen als ‘discreet’ en ‘minimalistisch’. De voorkant is volledig bedekt met een donkergrijs stofje dat over de afgeronde randen en hoeken doorloopt. Een detail, maar de stofkeuze is wel geslaagd. Niet alleen oogt het patroon lichtjes Scandi-hip, het toont stofdeeltjes amper. Een heel verschil met soundbars afgewerkt in glanzende kunststoffen of glas. De subwoofer is trouwens op dezelfde manier afgewerkt. Ook dat is positief, want voor optimale prestaties plaats je de sub best niet al te ver van de tv. En dus staat het mogelijk wel in het zicht. Dan kan het maar beter visueel wat aantrekkelijker zijn.

Lichtpatroon

Aan de bovenzijde van de soundbar vind je nog een aantal knoppen, een display is er niet. Om je toch een idee te geven welke ingang er gekozen is en welke audiokwaliteit afspeelt, heeft Denon vooraan een reeks van vijf ledjes achter het stofje geplaatst. Het is een leuk idee, want een scherm kan heel afleidend zijn als je graag films bekijkt in een verduisterde kamer. Je moet wel in de handleiding gaan loeren om te weten wat welk lichtje juist wilt zeggen. Naast kleuren (die het audioformaat aangeven) moet je ook uitzoeken wat een knipperpatroon in een bepaalde kleur betekenen. Als je dit allemaal echt wil weten, uiteraard. De meeste mensen zullen niet de moeite doen om de complexe kleurpatronen te leren kennen.

Betere verstaanbaarheid

De meegeleverde remote is een compact ding dat niettemin vol staat met knoppen. Als je de DHT-S517 op de tv aansluit via HDMI-eARC kun je het volume regelen via de tv-afstandsbediening. Daarvoor heb je de Denon-remote niet nodig, wel om een van de extra functies te bedienen. Naast toegewijde toetsen voor de vijf ingangen is er een aparte niveauregelaar voor de bassen en kun je schakelen tussen vier geluidsmodi (Movie, Night, Music en Pure). Een van de sterke punten van dit toestel is de Dialog Enhancer, een functie die de verstaanbaarheid van dialogen en stemmen verbeterd. Je kunt kiezen tussen een Low-, Medium- en High-stand. Dat is zeker nuttig bij een soundbar zoals deze, waar veel kanalen verdeeld worden over een relatief weinig speakers en stemmen bij drukke scènes snel weggedrukt raken. Bij de DHT-S517 is deze functie efficiënt, al is het verschil tussen de drie standen subtieler dan we verwacht hadden.

Goed, binnen grenzen

We sluiten de DHT-S517 aan op onze LG OLED55C9 in de woonkamer. Lang zijn we daar niet mee bezig, want qua instellen valt er niet veel te doen. HDMI-CEC-communicatie gaat vlot, de tv en de soundbar koppelen zonder problemen met elkaar. Ook een aangesloten Apple TV 4K communiceert probleemloos met de Denon en de LG. We kunnen bijvoorbeeld met de Apple-remote het volume regelen. Aangezien er geen netwerkgedeelte is aan deze soundbar (en geen bijhorende app) zijn we daarmee al rond. Verliepen soundbartests altijd maar zo vlot!

Bij het testen moet je soms films ondergaan die niet zo denderend zijn, maar wel beschikken over een goede soundtrack. Mooi voorbeeld: ‘Eternals’ (Dolby Atmos, Disney+), aangeleverd via een Apple TV die we op de HDMI-ingang van de soundbar hangen. De Marvel-films hebben steeds meer last om een vernieuwend verhaal neer te zetten, en dat is hier ondanks een diverse cast met veel grote namen zeker het geval. We bijten door, want de apocalyptische eindstrijd is spectaculair, met vulkaanuitbarstingen en eilanden (ahum, vingers) die uit de zee opstijgen. Echte omhulling met geluidseffecten die doorheen de kamer te horen zijn krijg je niet bij soundbars uit deze klasse, wegens een gebrek aan speakers achteraan, maar de Denon creëert vooraan aan het scherm wel een grote en betrekkelijk open soundstage die in de hoogte doorloopt. Dat geeft wel een machtige ervaring bij gemiddelde geluidsvolumes, waardoor de epische muziek als de Eternals één worden met Tiamut fraai de kamer vult. Draaien we de volumeknop verder openen dan wordt het vooral luid, en hoor je wel dat de kleine subwoofer in de problemen komt en het dynamische verdwijnt. Het begint dan snel hard te klinken. Dat is niet atypisch in deze klasse, soundbars zoals de DHT-S517 zijn niet zoals duurdere modellen bedoeld om echt een thuisbioscoop achterna te gaan.

Wat zeker niet wil zeggen dat de Denon-soundbar faalt als tv-upgrade. Het verschil met de competente tv-speakers van de C9 is groot bij ‘The Power of the Dog’ (Dolby Atmos, Netflix), de grote Oscar-kanshebber die Benedict Cumberbatch een heel andere, nijdigere rol dan gewoonlijk laat aannemen. De sfeer van de einddagen van het Wilde Westen wordt goed overgebracht, met een weidse presentatie van ondersteunende geluidseffecten, zoals de wind over de prairie en het geloei van koeien. De vele dialogen worden relatief helder en onderscheiden gepresenteerd, en de DHT-S517 weet de spaarzame muzikale tonen hoog boven het scherm te plaatsen. We krijgen in elk geval een behoorlijk realistische indruk van hoe een gigantische kudde runderen klinkt – denken we toch. Het is wel de moeite om de verschillende geluidsmodi te proberen, hoewel wij toch meestal de Pure-modus het evenwichtigste vonden. We nemen er ook de achtervolging in Noorwegen uit ‘No Time to Die’ (Dolby Atmos, UHD Blu-ray) bij. Zodra Bond een mistig bos inrijdt, krijg je een heel apart geluidsopbouw te horen. Het is een mooie demonstratie van hoe Atmos niet enkel spectaculaire effecten boven je kan leveren, maar soms veel sfeer en een ruimtelijk 3D-karakter toevoegt. De DHT-S517 komt betrekkelijk goed uit deze test. We hebben niet helemaal die ervaring van in een groot bos te staan, de motorfietsen van de achtervolgers klinken wel wat verder weg en ver van het scherm. Er is dus wel een zekere driedimensionaliteit. Als een motorrijder plots in beeld komt en wordt afgeknald, weergalmt de schoten vrij lang en overtuigend na. Omdat we de indruk krijgen dat de soundbar bij heel drukke scenes wat de controle verliest, vrezen we voor het ergste bij gaming. Een sessie ‘Halo Infinite’ verrast echter. Het sfeervol koorgezang komt heldhaftig over, tijdens shootouts knalt de actie en is er een degelijk immersiegevoel.

Op muzikaal vlak is het verhaal heel gelijkaardig als bij films. Als we muziek via Apple Music afspelen op de Apple TV, dan klinkt het betrekkelijk goed aan lagere en normale geluidsvolumes. Ga je luider, dan wordt het wat dichtgeknepen en dynamisch platter. De viool van Anne-Sophie Mutter bij ‘Devil’s Dance’ op John Williams in Vienna zweeft nog mooi in de kamer, als heel het filharmonische orkest zich in het nummer gooit klinkt het toch rommelig. De Denon doet het heel wat beter bij sterk producete popmuziek. Adele’s stem en de piano staan mooi centraal op ‘Easy on Me’ bijvoorbeeld, en ook met de nieuwe tracks van Bastille is niets mis. Een leuke playlist in de achtergrond afspelen, dat kan geen probleem zijn voor deze Denon.

Conclusie

De DHT-S517 lijkt eerder bedoeld als een makkelijke upgrade voor wie zijn Netflix-avond met iets meer detail en grootsheid op vlak van audio wil beleven. Het is niet zozeer een soundbar die de ambitie heeft om in de buurt van een grootse thuisbioscoop te komen. Ook bij een snelle gamesessie levert de Denon een meerwaarde. Kortom, het is een goede keuze om een doorsnee tv-avond net iets beter te maken, vooral op vlak van verstaanbaarheid. De Dialog Enhancer is op dat vlak een nuttige toevoeging. Zoek je een machtige surroundweergave waarbij de pannen van het dak worden gespeeld, dan is iets hoger mikken toch aangewezen.