Bowers & Wilkins PI3
Toen Bowers & Wilkins onlangs zijn hoofdtelefoonlijn vernieuwde, ging het merendeel van de aandacht uit naar het topmodel met noise-cancelling (de PX7) en de iets compactere PX5-versie met kleinere oorkussens die eerder op de oren passen. Tegelijkertijd bracht het Britse hifi-merk ook nieuwe draadloze in-ears uit, met als instapmodel de PI3. We moeten wel meteen een woord als ‘instap’ nuanceren. Bowers & Wilkins mikt op het hogere segment en zelfs dit model pakt uit met een luxueuze afwerking en een beter geluid. Dat betekent dat je de 199-euro kostende PI3 toch wel hoger moet situeren dan draadloze oortjes van een massamerk. Maar wat bieden ze dan meer?
Sierlijk en licht
De PI3’s zijn ontegensprekelijk knappe oortjes, met metalen behuizingen voor de drivers en een soepele beugel uit een bijna organisch aanvoelende kunststof. Bowers & Wilkins voorziet drie uitvoeringen: space grey, blauw en goudkleur. Ze gebruiken allemaal dezelfde materialen, maar op een of andere manier is de gouden PI3 net iets verfijnder en chiquer dan de andere twee. Het gebruik van de goudkleur is heel smaakvol gedaan; eigenlijk is het meer een beige uitvoering met contrasterende goudaccenten.
De PI3 is een draadloze in-ear, met een dunne beugel die van één oor naar het andere loopt. Het ligt daarbij op de achterkant van je nek, waardoor de oortjes niet plots op de grond donderen als ze door het lopen uit de oren zouden vallen (wat niet gauw gebeurt). Meestal zijn we niet zo’n fan van dit ontwerp omdat een beugel een irritante aanwezigheid kan zijn. Een beetje zoals een lastig kledingetiket dat je bij een nieuwe T-shirt bent vergeten te verwijderen. De Britse fabrikant koos gelukkig voor een zachte kunststof die heel subtiel op je nek rust. We vergaten heel snel dat de beugel er was – en dat gebeurt niet vaak.
Aan weerszijde van de beugel vind je telkens een verdikking waarop een of meerdere knoppen een plaats vinden. Aan één zijde is de powerknop (langer inhouden is de PI3 in pairing-modus plaatsen), aan de andere zijde zijn er drie mediatoetsen. De middelste is play/pauze en heeft een ruwere afwerking, zodat je op de tast snel identificeert. Dit is allemaal geen rocket science, maar werkt wel prettig.
Maar ook slim gezien
“Design is een kwestie van smaak”, wordt vaak gezegd. Ja en… neen. Mooie looks zijn één zaak, maar een product moet eveneens praktisch ontworpen zijn. Dat functioneel aspect heeft Bowers niet uit het oog verloren. Het zit hem in kleine zaken: zo is de achterkant van de oortjes magnetisch. Neem je ze even uit, dan klikken ze automatisch tegen elkaar. Geen bengelende snoeren rond je nek die verstrikt raken terwijl je neerbuigt om het slot van je fiets los te maken, dat kan alleen maar positief zijn.
Het ontwerp van het gedeelte dat in je oor past is ook bijzonder ergonomisch. Bowers & Wilkins gaat Bose wel een beetje achterna door kleine beugeltjes mee te geven die je optioneel op de oortjes aanbrengt. Het zijn kleine siliconen ‘vleugeltjes’ of haakjes die in de middelste welving van je oorschelp rusten (voor de kwissers onder ons: de concha) én de PI3 nog eens extra beschermen.
De haakvorm zorgt voor stabiliteit, zodat de PI3-oortjes blijven zitten als je heviger beweegt. We droegen de oortjes onder meer tijdens een reis met trein en vliegtuig naar Schotland, en terwijl we ons door de vertrekhal van Schiphol naar de veranderde gate haasten bleven ze netjes op hun plaats. Zoals gezegd zijn de vleugeltjes optioneel en kun je ze verwijderen om de PI3 nog discreter te maken. En ja, het kan ook zijn dat je niet zoveel hebt aan die beugels. Oorschelpen zijn heel persoonlijke dingen; volgens sommige experts zijn ze even individueel als vingerafdrukken. We merken bijvoorbeeld op dat aan onze linkeroor we de haak netjes in de concha kunnen duwen, maar aan ons rechteroor kwam het altijd weer los. Zonder de pasvorm negatief te beïnvloeden, trouwens, want het dopje zelf bleef goed op zijn plaats in het oorkanaal. De dopjes die je ontvangt zijn geen standaarddingen. Ze lijken uit siliconen te bestaan, met een roostertje dat het binnendringen van vuil tegenhoudt en wellicht ook akoestisch verzacht. Liefhebbers van schuimdopjes, zoals van Comply, kunnen ze gebruiken, maar de klank is dan toch wat anders.
Bowers & Wilkins heeft trouwens rekening gehouden met de verschillen qua oren. Zoals iederen levert het extra dopjes mee (in de maten S-M-L), maar ook drie paar beugels in drie maten. Nog in de doos: een handig zakje die – nog handiger als je reist – goed afsluit.
Twee drivers per oor
Er zijn twee vlakken waarop draadloze oortjes kunnen inzetten om een betere geluidskwaliteit te bieden: ondersteuning voor Bluetooth-codecs en de keuze voor een ontwerp met meerdere drivers. Dat laatste klinkt je misschien gek in de oren – pardon the pun – omdat het toch allemaal in de kleine gaatjes in de zijkant van je hoofd moet passen. Maar neen, het gebruik van meerdere luidsprekertjes per oortje is zeker niet ongezien. Meer zelfs, er zijn betrekkelijk weinig (high-end) in-ears met slechts één driver. De reden hiervoor is dat je bij oortjes met bijzonder kleine luidsprekertjes moet werken en die zijn niet zo goed in het weergeven van alle frequenties, van laag tot hoog. Daarom gebruik je er meerdere, elk met een eigen frequentiegebied. Zo ook bij de PI3. owers & Wilkins koos bij de PI3 voor een dubbele opstelling die de naam Dual Drivertechnologie draagt. Een driver zorgt in dit geval voor de bassen, de andere voor de midden- en hoge tonen. Je kunt je ook niet anders dan verwonderen over het feit dat deze compacte Bluetooth-koptelefoons ook ingebouwde versterkers bevatten, met bijhorende accu’s. In het geval van de PI3 is er een versterkerkanaal voorzien per driver, dus vier in totaal.
De beste codecs
Bij zijn over-ears toonde Bowers & Wilkins zich al een pioneer qua ondersteuning van betere geluidscodecs over Bluetooth. Verbaasd zijn we dus niet als onze Huawei P30 Pro rapporteert dat de PI3 naast de minderwaardige SBC-codec en AAC (nodig voor iPhones en iPhones) ook aptX en aptX HD aankan. Prima, want nieuwere Android-smartphones (in principe vanaf Android 8.0) hebben deze codecs aan boord. Normaal gezien wordt de beste codec automatisch gekozen.
Deze codecs bepalen in welke kwaliteit de muziek draadloos wordt overgebracht. Hoe beter de codec, hoe beter de geluidskwaliteit. En neen, dat is niet onbelangrijk als je luistert naar minder goede MP3’s of muziek via YouTube. Bij audio in minder goede kwaliteit wil je net niets doen om de kwaliteit nog verder te verlagen. Wie zelf wil ontdekken wat de verschillen zijn: zet je Android-telefoon in ontwikkelaarsmodus en schakel via de Opties voor ontwikkelaars die dan zichtbaar worden tijdens het afspelen van muziek van codec naar codec. Vooral de sprong van SBC naar AptX HD is goed hoorbaar.
Even zen
Bij de PI3 hoort een app, maar echt nodig heb je hem niet. Dezelfde app is er ook voor de andere Bowers & Wilkins-hoofdtelefoons, incluis de PI4 met noise-cancelling die veel eigenschappen deelt met de oortjes dat we hier bekijken. In de app zitten vooral praktische zaken. Je kunt bijvoorbeeld zien met welk toestellen de PI3 verbonden is (twee simultane verbindingen zijn mogelijk) en hoe vol de batterij is. Ook geinig: de app kan ook doorlopende soundscapes afspelen, zoals het knetteren van een kampvuur of het zachte geluid van regen in de verte. Klinkt dat merkwaardig? Sommige mensen zullen nochtans merken dat deze soundscapes heel ontspannend zijn om in de achtergrond af te spelen.
Authentiek Bowers-geluid
Er zijn heel veel concurrenten voor de PI3, wij hadden er echter maar één in huis: de Bullets Wireless 2, een gelijkaardig beugelsetje dat smartphone-uitdager OnePlus op de markt brengt voor 99 euro. Voor die prijs zijn deze EISA Award-winnaars behoorlijk straf, met een zeer goede autonomie en eveneens ondersteuning voor aptX HD. Een sterke uitdager voor de duurdere Bowers & Wilkins-headset, behalve op twee cruciale vlakken: de klank en de pasvorm. De PI3 klinkt beduidend beter, minder dof, meer in balans en met meer detail in het laag. De oortjes van Bowers & Wilkins blijven bovendien consequent zitten, terwijl de OnePlus-in-ears minder stabiel bleken bij hevige bewegingen.
Maar los van de vergelijking met de Bullets Wireless 2, hoe presteert de PI3? Globaal genomen zijn we aangenaam verrassend door de authentieke tuning van deze oortjes. In het verleden waren we wel eens licht kritisch ten opzichte van Bowers & Wilkins-hoofdtelefoons, omdat we de koptelefoon-klank te baszwaar vonden vergeleken met hun speakerklank. En ja, er zijn inderdaad praktische redenen om mobiele koptelefoons meer laag te geven, maar het klopte soms net niet. De PI3 is op vlak van tuning veel eerlijker en evenwichtig, een verdienste van die dubbele drivers. De uitdaging bij meerdere drivers per oortjes is zorgen dat ze allemaal qua timing gelijklopen, zodat alle frequenties op het juiste moment je trommelvlies bereiken. Dat aspect hebben de ontwerpers goed afgehandeld, wantde PI3 klinken zeer ritmisch. Als een Spotify-playlist ons brengt bij het snelle metaltrack ‘Fields of Verdun’ van de Zweedse powermetallers Sabaton, horen we de dubbele kickdrum strak en op volle snelheid knallen. Geen sloomheid te bespeuren. De pure energie in deze track wordt perfect overgebracht door de oortjes.
De dubbele driveropstelling geeft veel body aan het laag bij ‘Rosemary with a Bible and a Gun’ van Neil Young-adepten Drive-By Truckers, terwijl de melancholische gitaarklanken lekker lang nazinderen. Het ene doet geen afbreuk aan het andere.
De goede detailweergave is zonder twijfel een plus als je op je mobiel toestel naar video kijkt. Je kunt wel echt genieten van de vele fijne audio-effecten in ‘Roma’ van regisseur Alfonso Cuarón (in 2019 in de twee audiocategorieën genomineerd voor een Oscar). Nog belangrijker is dat we de PI3 niet konden betrappen op lag bij de dialogen als we een aflevering van Peaky Blinders meepikten tijdens een treinrit. Oef, want bij Bluetooth-hoofdtelefoons kan dat soms wel voor heel wat afleiding zorgen.
Conclusie
De PI3 zijn draadloze oortjes die een eersteklas geluidservaring bieden, comfortabel in de oren rusten en er bovendien heel knap uitzien. De batterijduur van acht uur is misschien niet baanbrekend, maar is ook niet bepaald min. De snellaadfunctie maakt ook veel goed. Maar uiteindelijk is het vooral de goede geluidskwaliteit waar we voor vallen.
Reacties (0)