Review: Aftershokz Trekz Titanium hoofdtelefoon

Met een gigantische hoeveelheid verschillende hoofdtelefoons op de markt moeten fabrikanten hun uiterste best doen om hun modellen op te laten vallen. Maar met het huidige tempo van nieuwe ontwikkelingen is dat lastig; zelfs van noise cancelling en audio-optimalisatie kijkt de gemiddelde gebruiker niet meer op.

Aftershokz Trekz Titanium – Features

Maar dan is er de Trekz Titanium van Aftershokz, die gebruik maakt van bone conduction technologie. Uitleg? De koptelefoon maakt gebruik van transducers, die met elektrische spanning een ultrasone geluidsgolf produceren. De trillingen bereiken via je kraakbeen je slakkenhuis, waardoor je geluid kan waarnemen zonder het trommelvlies te belasten. De Trekz Titanium bevindt zich dan ook niet op of in je oor, maar er vlak naast: open-ear. Anders dan de in-, on- of over-ear hoofdtelefoons die we gewend zijn.

Het grootste voordeel van deze methode is dat je oren onbedekt blijven zodat je van je muziek kunt genieten zonder het omgevingsgeluid te dempen. Tel daarbij op dat de Trekz zweetbestendig is, geen kabels nodig heeft, slechts 36 gram weegt en speciaal is ontworpen om niet in de weg te zitten en je hebt – in theorie – een koptelefoon die handig én veilig is voor (buiten)sporters. Ook handig: hij is voorzien van twee noise cancelling microfoons om ook zonder moeite te kunnen bellen.

Het frequentiebereik van de Aftershokz is overigens wél wat we gewend zijn van een gemiddelde hoofdtelefoon: 20Hz tot 20kHz. De lithium ion batterij moet tot 6 uur achtereenvolgend muziek kunnen afspelen. Over de grootte en het materiaal van de drivers kunnen we eigenlijk niks zeggen, want inderdaad… die zijn er niet.

Aftershokz Trekz Titanium – De eerste indruk

Hoewel de (toch flinke) prijs van €149,95 vooral gebaseerd lijkt te zijn op de technologie, krijg je er wel wat extra’s bij. In de doos vind je twee rubberen bandjes die eventueel kunnen zorgen voor een betere fit, twee plugs voor als je tóch geen omgevingsgeluid wil horen en een tasje om de Trekz in te vervoeren. Pairen met je telefoon gaat, zoals we tegenwoordig gewend zijn, erg snel. Binnen een minuut ben je verbonden en good to go.

Verder is dit waarschijnlijk een van de meest flexibele hoofdtelefoons die we ooit vast hebben gehad. Bij het ontvangen van het model werden we uitgedaagd om ‘m vooral te misbruiken en dat laten we ons geen twee keer zeggen. Hoe je hem ook draait, rekt of buigt, de Trekz Titanium springt gelijk terug in de originele vorm. Ons werd beloofd dat hij “nagenoeg onvernietigbaar” zou zijn en Aftershokz lijkt die bewering hard te kunnen maken. Het meegeleverde tasje lijkt dus redelijk overbodig.

Het luisteren naar muziek via de Trekz Titanium is in eerste instantie vooral vreemd. Ondanks dat we ongeveer wisten wat we konden verwachten, is het een aparte ervaring om omgevingsgeluiden te blijven horen terwijl je muziek duidelijk hoorbaar is. Een open hoofdtelefoon komt nog niet eens in de buurt. Daarnaast voel je hem in eerste instantie flink trillen op je schedel, vooral bij een hoger volume. Dit kriebelt een beetje en is vrij irritant, maar het went gelukkig snel. Wel belangrijk om te weten is dat het geluid van de Trekz licht hoorbaar is voor je omgeving, ondanks het feit dat je trommelvliezen zouden worden overgeslagen. Dat maakt hem gelijk ongeschikt voor op (bijvoorbeeld) kantoor, waar een koptelefoon die je oren niet bedekt in principe ideaal zou zijn.

Aftershokz Trekz Titanium – Geluid

Hoewel Aftershokz met de Trekz Titanium niet mikt op de hoogste weergavekwaliteit met de beste details, is het toch belangrijk om fatsoenlijk naar je muziek te kunnen luisteren. En dat is gelukkig geen probleem. De muziek is duidelijker hoorbaar, toch een beetje verrassend, en klinkt helemaal niet slecht. Waar de Trekz vooral tekortschiet is in de lage regionen. Het hoge overheerst behoorlijk en na een paar nummers wordt dat vrij vermoeiend. De koptelefoon komt het best tot zijn recht bij akoestisch getinte nummers – maar laat dat nou net muziek zijn die je meestal niet luistert tijdens het sporten. Juist energieke tracks met een lekkere, stuwende bas weten je vaak extra te motiveren en dat maakt het gebrek aan dynamisch, strak laag in de Trekz echt een gemis.

Het is overigens wel mogelijk om de bas tevoorschijn te toveren: de rubberen earplugs. Als je de meegeleverde exemplaren (of je eigen, hopelijk iets comfortabelere) gebruikt, is het laag wél aanwezig. Is dat dan dé oplossing? Nou, nee, ook niet. Het zorgt voor een nogal wollige klank, alsof je muziek luistert door een dikke, gesloten deur. En je raad het al: dat gaat ten koste van de details, wat het niet echt aangenaam maakt. Bovendien doe je op deze manier het hele idee van een open-ear hoofdtelefoon teniet.

Aftershokz Trekz Titanium – Comfort

Dankzij het enorm lage gewicht en het feit dat hij onopvallend op je oren rust, is de Trekz Titanium makkelijk te dragen, onmerkbaar bijna. Sporters met een kleiner hoofd kunnen gebruik maken van de meegeleverde rubberen bandjes om de hoofdtelefoon goed te laten zitten. Hoe goed dat werkt hebben we helaas niet kunnen testen omdat er simpelweg niemand aanwezig was met een klein hoofd.

We zouden alleen graag gezien hebben dat er ook rekening gehouden was met sporters met een iets groter hoofd – zoals de recensent, inderdaad. Een verstelbare variant, wellicht? Over het algemeen zit de Trekz prima, maar bij het draaien van het hoofd (dat doe je verbazingwekkend veel tijdens het sporten) verschuift hij nogal eens. Het gevolg is dat je toch regelmatig bezig bent met corrigeren. Het maakt de Aftershokz overigens niet onbruikbaar, dus je grote hoofd hoeft je niet tegen te houden om de hoofdtelefoon te gebruiken.

Aftershokz Trekz Titanium – Gebruik

Waar Aftershokz in de promoteksten flink mee uitpakt is de veiligheid tijdens het (buiten) sporten. Doordat je oren niet bedekt zijn hoor je als hardloper of fietser niet alleen de muziek, maar ook aankomende auto’s en andere verkeersdeelnemers. Maar blijft de audio ook tijdens het sporten overeind? Tijd om de mountainbike uit de schuur te trekken.

Omdat ons wordt beloofd dat de batterij van de Trekz het ruim zes uur moet volhouden, hoeft hij niet meer opgeladen te worden. Dat is maar goed ook, want voor het opladen kun je wel twee uur uittrekken – best vervelend als je op het punt staat te gaan sporten en vergeten bent de Trekz op te laden. Dat minpunt counteren we gelijk met een pluspunt: die zes uur batterijduur haalt hij zonder problemen.

Met de knoppen aan de rechterkant, achter je oor, kun je gemakkelijk het volume aanpassen. Aan de linkerkant vind je een multifunction knop, waarmee je niet alleen je muziek kunt pauzeren, maar ook telefoongesprekken kunt aannemen en beëindigen. Houd je hem iets langer ingedrukt, dan kun je gebruik maken van dezelfde voice commands die je normaal bij je telefoon ook gebruikt. Je hoeft je telefoon dus helemaal niet meer te bekijken. Een vinkje bij de categorie ‘veiligheid’.

Al na een paar minuten op de mountainbike worden de voordelen van bone conduction technologie duidelijk. Na het gebruiken van in-ears zijn de open-ears een verademing. Je hoeft geen drie keer meer achterom te kijken als je wilt oversteken en het fietsen op een weg waar ook auto’s voorbij scheuren is ineens een stuk minder angstaanjagend. De geluidskwaliteit leent zich prima voor achtergrondmuziek maar, zoals verwacht, na een klein half uur wordt het wat saai. De dynamiek en energie om écht te blijven boeien is helaas niet aanwezig.

Aftershokz Trekz Titanium – Conclusie

Kortom: de Aftershokz Trekz Titanium is perfect voor een lekker stukje achtergrondmuziek tijdens het sporten. Niet veel meer, maar ook zéker niet minder. Het geluid dat hij produceert is goed genoeg voor de meeste situaties waarin je hem zal dragen, al is het gebrek aan bas een stevig puntje van kritiek. Eerlijk is eerlijk, voor minder geld heb je al Bluetooth in-ears die beter klinken. Maar als je als sporter op zoek bent naar een hoofdtelefoon die je van muziek laat genieten op een zo veilig mogelijke manier, dan biedt Aftershokz je een hele goede optie. En je veiligheid is ook wat waard, toch?