Review: Sonos One versus Yamaha MusicCast 20

Als je vaak bezig bent met passieve luidsprekers en surroundsystemen, bestaat het gevaar dat je vergeet dat de meeste mensen iets helemaal anders aanschaffen. Veel populairder dan manshoge vloerstaanders zijn kleine, draadloze speakers die je via een app bedient en die je kunt koppelen met andere exemplaren. Dat is handig als je wat volk op bezoek krijgt en in meerdere kamers een leuke playlist als achtergrondmuziek wil laten horen. Het typevoorbeeld van zo’n draadloze speaker is de Sonos One, de opvolger van de populaire Play:1. Heel ingrijpend zijn de verschillen niet tussen die twee Sonos-speakers, dus wat je hier leest over de One gaat grotendeels ook op voor de Play:1. We vermelden het maar omdat de Play:1 nog altijd te koop is, en dat voor een iets lagere prijs. Als je rondkijkt, kun je een Play:1 scoren voor 160-170 euro.

De MusicCast 20 is zeker niet de enige rivaal voor de Sonos One. En net zoals veel concurrenten is de Yamaha een speaker die sterk aanleunt bij de Sonos, zowel qua design als qua mogelijkheden. De prijs is strategisch tien euro goedkoper ingesteld dan de One van 229 euro, en dat is vast geen toeval. Bij Yamaha zijn ze niet op hun achterhoofd gevallen. Ze weten dat in de strijd met multiroomgrootmacht Sonos je best zoveel mogelijk troeven uitspeelt, en het prijskaartje hoort daar absoluut bij.

Wat kun je er mee?

Zowel de Sonos One als de Yamaha MusicCast 20 kunnen ongeveer hetzelfde. Het zijn compacte speakers die enkel een stopcontact nodig hebben én een WiFi-netwerk om muziek te spelen. Maar eigenlijk heeft de Yamaha-speaker zelfs dat draadloos netwerk niet per se nodig. De MusicCast 20 heeft ook Bluetooth aan boord.

Je kunt het meenemen naar de tuin en daar gebruiken om muziek af te spelen die rechtstreeks van een smartphone wordt gestreamd. Wie nu roept ‘de Sonos One heeft ook Bluetooth’ heeft gelijk – maar ook ongelijk. Er is recent een kleine update voor de One verschenen, de One Gen 2, met Bluetooth LE aan boord. De Bluetooth-module dient echter enkel om de installatie van de speaker makkelijk te maken. Het is niet bruikbaar om over te streamen.

Hoe dan ook, de One en de MusicCast 20 moet je niet zien als dure Bluetooth-speakers. Het zijn WiFi-luidsprekers die via een app op een mobiel toestel bediend worden. Dat heeft zijn voordelen vergeleken met klassieke Bluetooth-speakers. Zo kun je makkelijk een playlist kiezen op je smartphone, waarna je partner even later via zijn/haar eigen telefoon een paar tracks toevoegt aan wat er gespeeld gaat worden. De muziek stroomt ook niet over je telefoon, maar gaat direct van de bron (zoals Spotify) naar de speaker. En dat spaart de accu van je smartphone en tablet.

Beide speakers zijn bovendien multiroom-klaar. Dat wil zeggen dat je via hun apps meerdere speakers kunt bedienen, in dit geval enkel binnen het merk. Zowel bij Sonos als Yamaha worden speakers toegewezen aan een kamer en kun je elke speaker afzonderlijk bedienen. Maar je kunt ook ad hoc speakers samenvoegen zodat ze hetzelfde spelen. Sonos en Yamaha hebben elk een heel ecosysteem uitgebouwd waarin hun speakers passen. Je kunt bij elk merk kiezen uit meerdere speakers maar ook andere audiotoestellen, zoals soundbars en versterkers die je met eigen (passieve) luidsprekers combineert.

Sonos versus MusicCast

De strijd tussen de Sonos One en de MusicCast is eigenlijk ook een strijd tussen het Sonos-platform en het Yamaha MusicCast-platform. De mogelijkheden die je hebt met de twee speakers (zoals welke streamingdiensten, de gebruiksvriendelijkheid van de app) delen ze met alle apparaten van hun respectievelijk merk. Wat je met de Sonos One kunt, dat kun je ook met de grotere Sonos Play:5 en de Sonos Playbar. Er zijn wat uitzonderingen op die regel – zo heeft de Sonos Beam-soundbar een HDMI-ingang voor een tv, een Sonos One niet – maar dat heeft te maken met de specifieke functie die elk toestel heeft.

Elk merk biedt dus verschillende toestellen aan die perfect met elkaar samenwerken. Je moet het aanbod zien als een doos van lego. Je neemt de bouwstenen die bij jouw plannen passen. Zo bouw je een muzieksysteem in heel je huis. Dat kan ook stap per stap. Het achteraf toevoegen van een nieuwe toestel is bij Sonos en MusicCast kinderspel.

Het platform bij Sonos omvat nogal wat toestellen: vier speakers, twee soundbars, een soundbase voor onder de voet van een televisie, twee versterkers, een streamer en een subwoofer. Dat is indrukwekkend, maar Yamaha overtroeft Sonos met gemak. Het MusicCast-platform zit namelijk al drie jaar in bijna elk Yamaha-apparaat – en dat zijn er al heel wat. Bij de laatste telling ging het om circa 40 apparaten, waaronder meerdere soundbars, alle AV-receivers, stereotoestellen, minisystemen, een streamer of twee, en een aantal draadloze speakers. Je hebt dus een immense keuze bij MusicCast, waarbij het merendeel traditionele audiotoestellen zijn. Dat is voor de ene een pluspunt, voor de andere een nadeel. Niet iedereen heeft nog zin in een grote versterker met kabels en forse luidsprekers in de woonkamer.

Sonos en Yamaha pakken het op dit vlak anders aan, en dat heeft met hun roots te maken: Sonos is begonnen als een softwarebedrijf dat ‘muziek luisteren’ anders wou doen, Yamaha is een rasecht hifi-hardwarebedrijf dat multiroom als een functie zag die hun toestellen moesten bezitten. Die verschillende startpunten merk je bij het gebruik van de twee systemen. Je kunt bij pakweg een Yamaha RX-V658 AV-receiver heel veel én je hebt de MusicCast-mogelijkheden die er bij komen. Bij Sonos gaat enkel om streaming en multiroom, en dat is een heel pure ervaring. Voor wie snel en eenvoudig naar muziek wil luisteren is de Sonos-boodschap daarom heel aantrekkelijk.

Zouden broers kunnen zijn

Zet de Sonos One naast de MusicCast 20, en je moet al goed kijken welke speaker van wie is. De Sonos One is een beetje compacter en is bij nader onderzoek een klein beetje verfijnder afgewerkt. Dat merk je vooraan aan de bovenkant, die bij Sonos fraai deel van het geheel is, terwijl Yamaha kiest voor een spiegelende oppervlakte die eerder contrasteert met de rest van de speaker. Qua knoppen gaat Sonos voor een absolute minimalisme. Je moet de subtiele symbolen op de speaker interpreteren om te snappen dat het gaat om een play/pauzeknop en twee knoppen voor het volume.

Bij Yamaha heb je meer aanraakknoppen die duidelijk gelabeld zijn. Het doet de speaker minder gelikt overkomen, maar praktisch is het wel. Nuttig vinden we bijvoorbeeld de drie presets die je kunt koppelen aan favoriete muziek (zoals een playlist of een internetradiostation). Rommelig is dan weer de prominente plaatsing van dingen als de Connect-knop, een toets die je wellicht maar één keer in je leven gaat indrukken. Dat kon beter achteraan, om zo de aanzicht van de speaker minder rommelig te maken.

De MusicCast 20 en Sonos One hebben vanaf boven gezien een ovale vorm en worden volledig omhuld door een metalen rooster. Je kunt ze krijgen in zwart of wit, wat ze beter combineerbaar maakt met je interieur. Heel af en toe brengt Sonos speciale kleuredities uit, zoals recent in modieuze HAY-uitvoerigen. Het gaat dan wel om beperkte oplages.

Door hun vorm lijken zowel de Yamaha als Sonos geen voorkant te bezitten en dat je ze kunt plaatsen zoals je wil. Maar let op: dit zijn geen 360-gradenspeakers. Ze stralen weliswaar muziek breed uit, maar je plaatst ze toch best met hun voorkant gericht op de plaats waar je muziek wil beluisteren.

Zowel de MusicCast 20 als de Sonos One zijn ontworpen om muziek af te spelen. Maar ze kunnen ook een tweede rol opnemen. Zowel bij Sonos als bij Yamaha kun je bijvoorbeeld een soundbar uitbreiden met een set speakers die dan de achterste kanalen in een surroundopstelling voor hun rekening nemen. Je plaatst ze dan achter je sofa. Bij Sonos en MusicCast bouw je zo snel een surroundsysteem, zelfs gewoon enkele minuten vooraleer je naar de film begint te kijken. De tv-avond is voorbij? Koppel desgewenst de speakers weer los van de soundbar en plaats ze terug in de eetkamer. Yamaha biedt op dit vlak nog net iets meer, want een set MusicCast 20’s kun je ook koppelen aan een AV-receiver met de MusicCast Surround-functie.

De Sonos-speakers zien we tegenwoordig vaak opduiken als muziekoplossing aan het plafond bij horecazaken. Dat is ook interessant voor bepaalde ruimtes in je woning, zoals de keuken. Met name de oudere Play:1 is daarvoor populair omdat je hem makkelijk kunt ophangen. De Sonos One heeft achteraan geen schroefdraad meer, maar er zijn wel beugels beschikbaar. De MusicCast 20 bezit dan wel weer een schroefdraadaansluiting.

De upgrade om te maken

Het maakt niet uit of je kiest voor de Sonos One of MusicCast 20; als er één upgrade is die we je aanraden, dan is het maken van een stereopaar. Je neemt dan twee exemplaren van je gekozen draadloze speakers en koppelt ze tot een paar via hun app. Dat is niet hetzelfde als die twee luidsprekers samenvoegen, want dan spelen ze honderd procent hetzelfde.

Bij een stereopaar speelt één speaker het linkse kanaal en de andere het rechtse kanaal af. Dat merk je in heel wat liedjes, vooral als er van één kant naar het andere wordt gemixt.

Zowel Sonos als Yamaha zullen roepen dat een enkele luidspreker van hen ook stereo afspeelt. Dat klopt, ze spelen alle stereoinformatie af. Maar je gaat daar bitter weinig van merken. Om stereo te horen – en dat is echt de bedoeling bij muziek van de laatste zestig decennia of zo – moet het linkse kanaal/speaker minstens een meter of twee-drie van de rechtse staan. Twee Sonos One’s of twee MusicCast 20-speakers is echt een geval van 1+1=3. De verbetering qua geluidskwaliteit is substantieel. Je moet wel wat basisregels volgen. Zo moet je de twee speakers ook niet absurd ver van elkaar plaatsen of heel onlogisch (bijvoorbeeld één rechts voor je en één onmiddellijk achter je). Eén aan elk oor, als het ware.

Goede apps

Welke van de twee heeft de beste app? Als het puur om de gebruikservaring gaat is dat een taaie vraag om te beantwoorden. Sonos heeft meer ervaring, dat merk je, maar sinds de laatste app-update is de Sonos-app een klein beetje omslachtiger geworden. Yamaha daarentegen heel veel geleerd (onder meer van Sonos…) en heeft een app gebouwd die goed in elkaar zit. Vooral als je rekening houdt met wat audiobedrijven qua apps typisch uitspoken. Vaak is een app bij een hifi-toestel om te huilen, maar de MusicCast-app is professioneel gemaakt en intuïtief.

Yamaha kiest er voor om het scherm met het overzicht van de verschillende kamers heel visueel te maken. Elke toestel heeft een groot beeld, en dat kan zelfs een eigen foto zijn. Je kunt dus de app zo inrichten zodat je bij de speaker in de keuken een foto toont van je eigen kookeiland.

Bij Sonos geloven ze in ‘simpel is beter’. Kamers verschijnen in een tekstlijst binnen het hoofdscherm. Alles is heel helder en je moet weinig stappen nemen om ergens te raken. Als je eigen bestanden en abonnementen op meerdere streamingdiensten gebruikt blijkt de universele zoekfunctie van Sonos een enorm pluspunt. Als je bijvoorbeeld zoekt naar ‘Daft Punk’, dan krijg je resultaten over alle diensten en je eigen collectie heen. Niemand anders, incluis Yamaha, heeft iets gelijkaardig. Zoeken kan enkel binnen één dienst of je muziekcollectie. De meerwaarde van de Sonos-zoekfunctie is natuurlijk klein als je slechts één streamingdienst gebruikt.

De Yamaha-app is bij gewoon gebruik niet echt complexer dan de Sonos-app, maar kan wel ingewikkelder worden als je in de instellingen duikt en als je een MusicCast-toestel in huis hebt met ingangen die gestreamd kunnen worden. Heb je bijvoorbeeld een AV-receiver met MusicCast in je systeem, dan vind je bij dat toestel heel veel muziekbronnen. Kortom, met MusicCast kun je meer dan met Sonos en dat is goed. Maar daardoor word je geconfronteerd met meer opties en kan de app iets complexer overkomen. Aan dat spanningsveld valt weinig te doen, vrezen we. Al kun je de Yamaha-app wil zo inrichten dat sommige overbodige opties onzichtbaar worden, wat handig is om een app-meltdown bij een partner te voorkomen.

Welke muziek?

Je moet er niet aan twijfelen: Sonos is de absolute kampioen qua ondersteuning voor streamingdiensten. Elke dienst die we kunnen bedenken is in de Sonos-app aanwezig, zelfs een ingebakken Spotify-functie. Sonos is daarmee de enige die nog Spotify mag inbouwen in zijn app; je kunt de Sonos One echter ook bedienen vanuit de Spotify-app zelf. De MusicCast 20 is qua Spotify enkel vanuit de app van de muziekdienst te bedienen. In de MusicCast-app vind je verder relatief weinig andere diensten: Qobuz, Tidal en Deezer, en internetradio. Is dat weinig? Voor de meeste mensen zal het volstaan, denken we. Sonos heeft wel Apple Music, Bandcamp en Soundcloud, en dat zijn ook wel interessante diensten.

De Sonos-app presenteert muziek bij muziekdiensten wel mooier, vooral op een tablet. Albumhoezen tonen groot en playlists laden snel. Ook de MusicCast-app reageert vlug, maar de presentatie van streamingdiensten is nog een werkpunt. Het is allemaal heel tekstueel, wat meer albumart zou mogen.

Zowel Sonos als Yamaha ondersteunen AirPlay, maar voorlopig heeft enkel Sonos de stap naar AirPlay 2 gemaakt. Dat doet het trouwens enkel op zijn nieuwe speakers, zoals de Sonos One. Als je een iPad of iPhone in huis hebt, kun je via AirPlay ook YouTube naar de speakers sturen. AirPlay 2 heeft als bijkomende troef dat je de Sonos One los van de Sonos-app kunt koppelen met AirPlay 2-speakers van andere merken, zoals van Apple zelf of van Bang & Olufsen. Multiroom dus, maar dan niet via de Sonos-app. Update: inmiddels heeft Yamaha bekendgemaakt dat AirPlay 2 in een update in het voorjaar 2019 wordt uitgerold.

Zowel Sonos als Yamaha bieden ondersteuning voor stembediening via Alexa. Dat kan voorlopig enkel in het Engels en is zeer beperkt. Zo kun je enkel vanaf Spotify of Amazon Music afspelen. Maar enkel de Sonos One heeft een microfoon ingebouwd, bij Yamaha moet je nog een extra toestel (zoals een Echo Dot) voorzien. Hierdoor kan de Sonos-speaker uit de doos gebruikt worden om andere slimme toestellen in huis te bedienen. We kijken vooral uit naar de ondersteuning voor Google Assistant, iets dat Sonos op CES in januari gedemonstreerd heeft en ook Yamaha dit voorjaar zou uitrollen. Hopelijk is het niet lang wachten meer.

Geluidskwaliteit

Je moet van kleine speakers zoals de Sonos One en MusicCast 20 niet het ultieme qua geluidskwaliteit verwachten. En toch vinden we het indrukwekkend wat Sonos en Yamaha met deze juniorspeakers realiseren. Dat zeggen we ondanks het feit dat we heel regelmatig naar veel duurdere speakers luisteren en dus kritisch zijn. Ja, natuurlijk zijn die Bowers & Wilkins 606-speakers van 700 euro/paar of de Focal Sopra N°2’s van 12.000 euro/paar die in de achtergrond bij deze test staan beter. Maar als je die soort vergelijkingen maakt verlies je de essentie van toestellen als de One en de MusicCast 20 uit het oog.

Deze speakers laten jou en iedereen in het gezin snel muziek vinden en afspelen, vaak in de achtergrond maar ook om echt naar te luisteren. Ze hebben wel hun grenzen, en die ontdek je wel als je ze echt luid laat spelen. De DSP’s in beide speaker comprimeren het geluid dan behoorlijk, waardoor dynamiek verdwijnt. Ga je een feestje bouwen of een café volstouwen met speakers, werkt dan eerder met meer Sonos One- of MusicCast-speakers dan enkele stuks heel luid te zetten.

In een neutrale omgeving klinken de Sonos One en MusicCast 20 eerlijk gezegd niet enorm anders. De Sonos-speaker geeft de indruk zwaarder in de bassen te vliegen dan de Yamaha, waardoor wat detail wordt weggedrukt. De MusicCast is veel dunner klinkend (al heb je een extra basfunctie die je kunt inschakelen, als je dat wenst) en komt daardoor iets gedetailleerde over. Als we bij ‘One More Time’ van Daft Punk schakelen van de Sonos One naar de MusicCast 20, dan is het contrast qua laag groot.

Tegelijkertijd kun je niet om de beperkingen van het concept heen. Zowel Sonos als Yamaha zijn heel goed in de indruk te geven dat er veel bassen uit hun speakers komen, maar echt diep duiken ze niet. Er mist ook een zekere ruimtelijkheid, wat je merkt bij klassieke muziek dat in een grote concertzaal werd opgenomen. Voor veel mensen en situaties volstaat het echter. Wil je echt een meer complete ervaring, dan is een draadloze subwoofer een interessante toevoeging aan een stereopaar Sonos One- of Yamaha MusicCast 20-speakers. Het is wel een prijzige upgrade: de volledig draadloze Sonos Sub kost 699 euro, de MusicCast SUB circa 400 euro.

Een pluspunt bij Sonos is Trueplay, een functie die op basis van een simpele geluidsmeting de eigenschappen van je kamer vaststelt en de klank aanpast. Het meten houdt in dat je een minuut lang knullig zwaait met een iPhone of iPad – Android-gebruikers vallen uit de boot – waarna de Sonos-speaker zich aanpast aan de ruimte. Het is vaak heel effectief, al zijn er beperkingen. In onze grote open keuken met tegelvloer kan Trueplay geen redding brengen, maar in de woonkamer wel. Niet onlogisch, want dingen als reflecties moet je aanpakken met akoestische ingrepen, niet met software. Tijdens de test in onze werkruimte hebben we de Trueplay-functie getest met een stereopaar van Sonos Ones. Mét Trueplay werd de speaker helderder, maar de bassen werden te veel gedempt.

Bij MusicCast is er geen vergelijkbare functie, of toch niet bij de MusicCast 20. De AV-receivers en bepaalde hifi-toestellen met MusicCast van Yamaha komen met YPAO, een geavanceerdere kamercorrectiefunctie. Maar dat is een ander verhaal. Wat je via de MusicCast 20-app wel heel snel kunt doen is via een driebandsequalizer het laag-midden-hoog aanpassen, en dat is wel interessant. Bij het beluisteren van de remaster van de Kate Bush-tracks op ‘Remastered Pt.I’ gaven we iets meer laag aan de Yamaha-speaker, waardoor het stukken beter klonk in onze grotere kamer.

Conclusie

Ergens moet je toch paf staan voor wat je krijgt als je 220-230 euro geeft aan Yamaha of Sonos. De One en de MusicCast 20 zijn kleine draadloze speakers die behoorlijk goed spelen. Ze neigen naar ‘uitstekend voor de prijs’ als je twee stuks combineert tot een stereopaar.

De One vinden we sterker qua de hoeveelheid laag en Trueplay is echt wel een pluspunt. Sonos is ook ontegensprekelijk degene met het breedste en mooist gepresenteerde aanbod aan streamingdiensten – al bestaat het aanbod ook uit veel nichediensten, dus dat is een relatief voordeel. AirPlay 2 is voor Apple-gebruikers wel een mooie extra. Dat voordeel is niet langer uniek voor Sonos als Yamaha in het voorjaar de AirPlay 2-update uitrolt naar de MusicCast 20.

De MusicCast 20 is dan weer een beetje gedetailleerder en veelzijdiger. Wat we echt heel sterk vinden is het MusicCast-platform, dat veel flexibeler is dan Sonos. Dat je een set MusicCast 20’s kunt combineren met een draadloze VINYL500-draaitafel bijvoorbeeld, dat is toch wel heel erg knap. Ook is MusicCast Surround een indrukwekkende functie die de complexiteit van een AV-receiver weer wat vermindert. Uiteraard heeft niet iedereen die flexibiliteit nodig.

Samengevat: Sonos is nog altijd net iets gebruiksvriendelijker en ongecompliceerder. Maar opgepast Sonos: Yamaha zit je op de hielen.