Ontspannen en vloeiend
We hebben de Audiovectors beluisterd in twee heel andere systemen: een aantal dagen met een JBL SA750, een geïntegreerde klasse G-versterker, en de Purifi EigenTakt klasse D-versterking van een NAD C 298 met een C 658 als DAC, voorversterker en streamer. Beide toestellen beschikken over veel controle, wat toegegeven niet per se een must is bij de QR’s. De Deense speakers lijken niet enorm veeleisend te zijn, wat de keuze van versterker qua vermogen minder uitdagend maakt. Met een gevoeligheid van 90 dB mag je ze zelfs heel makkelijk om aan te sturen noemen. Zelf zouden we geneigd zijn om ze te huwen met iets dat een warmer profiel heeft, als tegengewicht voor de levendige presentatie. Toen we de Denen even aansloten op de recent geïntroduceerde Marantz Model 40n was het resultaat ook zeer te pruimen. Ook belangrijk: zowel de JBL als de NAD beschikken over Dirac-kamercorrectie, maar deze hebben we niet ingeregeld voor de Audiovectors. We vonden dat minder nodig, omdat de QR3’s de kamermodes in onze testruimte niet echt activeerden.
We duiken in ‘Election Blues’, een fijn folkalbum dat Ry Cooder maakte na de VS-verkiezingen van 2012 en waarin hij een als het ware een medium speelt voor de geest van Woody Guthrie. Vooral ‘Brother is Gone’ vinden we een geslaagd nummer, met dank aan het fijnzinnige mandolinespel van Cooder dat de Audiovectors heel aangenaam presenteren. De stem van deze gitarist die met waanzinnig veel grote namen heeft gespeeld klinkt warm en authentiek. Je hoort ook een stukje van de ruimte in de opname, wat het live-gevoel versterkt. Een mooie eerste indruk.
Het valt ons snel op dat de QR3 een relatief brede uitstraling hebben in het horizontale vlak. Wat betekent dat? Onder meer dat je deze luidsprekers parallel met de muur kunt plaatsen zonder dat je plots veel detail in het hoog verliest. Een tikje indraaien, als dat je interieur niet al te veel ontsierd, is wel de moeite om wat meer in je muziek te duiken. De AMT-tweeter heeft bovendien net het juiste karakter om historische jazz-opnames innemend neer te zitten. Bij een klassieker als ‘The Sidewinder’ met een jonge Lee Morgan wekken de Audiovectors een authentieke sfeer op, waarbij die trompet en sax op een zachte en verfijnde manier worden neergezet. Hoogdetail verdwijnt niet naar de achtergrond, want tijdens de solo van de dubbele bas van Bob Cranshaw zijn de cymbalen even prominent. De blazerssectie staat links en rechts ver buiten de luidsprekers, en dat is natuurlijk heel fijn om te ervaren. Nog beter wordt het bij ‘Totem Pole’, waar Morgans trompet en de tenorsaxofoon van Joe Henderson de luisteraar tien minuten lang op sleeptouw nemen langs allerlei invloeden. Het is een fascinerende tocht die de Audiovectors pakkend weergeven.
Het zou overdreven zijn om de QR3’s te omschrijven als (sub)basmonsters. Toch zijn de prestaties in het laag allesbehalve onvolwassen voor zuilspeakers die al bij al toch niet echt heel groot zijn. De elektronische tracks van Charlotte Adigéry & Bolis Pupul, te vinden op de intrigerende ‘Topical Dancer’-release, spelen bijvoorbeeld zwoel en groots af. Heel verleidelijk, mag je gerust zeggen. Liedjes zoals ‘Brenda’ of ‘Ich Mwen’ worden ritmisch sterk in de kamer neergezet, daarbij voortgedreven door strakke, gecontroleerde beats. En zoals de fabrikant belooft, blijken de QR3’s vrij ongevoelig voor de plaatsing ten opzichte van de muur.
Een frisse weergave met een heel mooie voorstelling van de vocals. Dat is de eindconclusie als we dankzij Roon Radio bij ‘Nie Wieder Krieg’ van Duitse rockers Tocotronic uitkomen. Nog wel een mooie rockproductie, dit album, en dat merk je wel op de QR3’s. De pure energie in emorock als deze, doen ze echt heel goed. Dat lukt zelfs bij het heftigere battle-metalwerk van het Zweedse Sabaton.
Reacties (0)