Samsung’s 3D geschikte (3D capable) 7000, 8000 en 9000 series HD TV’s, bijvoorbeeld, beschikken over een 3D processor en 3D zender (verstuurt het signaal voor de 3D bril). Deze TV’s zijn ontworpen om compatibel te zijn met meerdere 3D standaarden, unclusief half/full HD resolutie, en de onlangs vastgestelde Blu-ray 3D specificatie. Dit alles laat eigenlijk zien dat de term 3D-Ready voor Samsung gewoon inhoudt dat de TV’s geschikt zijn voor 3D. Daarentegen heeft Sony ook een aantal 3D TV’s gepresenteerd, waarvan alleen het topmodel volledig 3D geschikt is. Modellen hieronder noemt Sony 3D-Ready en deze modellen beschikken niet over de 3D zender en 3D brillen. Deze accessoires zijn later aan te schaffen. Kortom, het is van belang goed te kijken wat de term per TV inhoudt. Als er een 3D zender en een 3D bril bij de TV zit dan kun je er wel vanuit gaan dat de TV volledig 3D geschikt is.
Terwijl er voor de grootte van een 3D TV geen beperkingen zijn, ondanks dat groter wel vaak beter is, moet een 3D TV wel een minimale refresh rate hebben van 120Hz (welke 60Hz weergeeft voor elk oog). Hoe hoger de refresh rate, des te soepeler en vloeiender en 3D effect. Een 240Hz TV kan dus 120Hz uitsturen naar elk oog. Naast een hoge resfresh rate is het ook van belang dat apparatuur HDMI versie 1.4 ondersteunt zodat het mogelijk is om een Full HD signaal per oog te versturen.
De manier waarop 3D weergegeven wordt verschilt ook nog per fabrikant. Zo maken sommige fabrikanten gebruik van passieve polariserende brillen en anderen van actieve shutter brillen. Dit heeft geen gevolgen voor het bronmateriaal, alleen de manier van weergave en bekijken is anders. Fabrikanten als Samsung, Sony en Panasonic hebben gekozen voor de actieve shutter technologie, ondanks dat deze technologie duur kan zijn en een voedingsbron nodig heeft (voor de 3D bril).
Reacties (6)