Review: Eversolo DMP-A10 – Nog beter dan de vorige

Geen nieuwe naam

Over gevestigde waarden gesproken: Eversolo lijkt een nieuwe naam in de audiowereld, maar helemaal klopt dat niet. Het is immers een zustermerk van Zidoo, dat al meer dan een decennium high-end mediaspelers bouwt die vooral mikken op thuisbioscoopbouwers. Het Chinese Eversolo ontstond deels omdat het bedrijf de hifi-markt beter wou bedienen. Het parcours dat het daarbij volgde is eentje dat Aziatische CE-merken wel vaker volgen: eerst opvallen met apparaten die bijzonder veel bieden voor een betaalbare prijs, en dan stelselmatig het assortiment uitbreiden met steeds betere en meer high-end producten. Dat is ook hier het geval: hoe indrukwekkend de compacte DMP-A6 was, daarna wist de DMP-A8 het toch te overtroeven. De DMP-A10 doet er een schepje bovenop (en inmiddels is er ook een nieuwe DMP-A6 Gen 2 van 859 euro en een DMP-A6 Master Edition Gen 2 van 1.299 euro). Eversolo staat inmiddels ook breder in de audiomarkt, onder meer met twee versterkers (de AMP-F2 en AMP-F10). De AMP-F10 spreekt trouwens dezelfde designtaal als de DMP-A10, dus de twee combineren met de A10 als voorversterker staat in de sterren geschreven.

Wat is er nieuw?

De DMP-A10 is een toestel met een typisch 43-cm formaat van een hifi-component. In tegenstelling tot de andere Eversolo-streamers, combineert het dus visueel makkelijk met andere hifi-toestellen. Wel een opvallend design, met een voorpaneel dat aan de zijkanten fel schuin afloopt naar grote koelvinnen die de volledige zijkanten innemen. Het oogt heel massief en goed gebouwd, wat na een nadere inspectie bevestigd. Ons testtoestel had een doorzichtige bovenpaneel uit plexiglas. Helaas, zo zal je de DMP-A10 nooit kunnen kopen, wat ergens spijtig is. Een beetje audiogeek zou in zwijm vallen als hij de binnenafwerking en kwaliteit van de printplaat zag. Veel gaming-pc’s laten je onder de motorkap loeren, waarom niet bij een audiotoestel?

De volumeknop trekt meteen de aandacht. Niet enkel heeft het een heel bijzondere vorm, met een buitenrand uit grote facetten die bijzonder in de hand ligt. De knop zelf bevat een ronde OLED-display waarop standaard het volumeniveau verschijnt.

Toch is die draaiknop niet het meest opvallend aan de DMP-A10. Die eer is weggelegd voor het grote touchscreen waarop altijd iets te bewonderen valt. Als je iets instelt of muziek kiest, toont hierop de uitgebreide interface (zie verder). Speelt muziek dan verschijnt hier album-art. Of, als je dat verkiest, een van de verschillende VU-meters of een dansende equalizer. Die instelbaarheid is trouwens een van de hoofdeigenschappen van dit toestel. Er valt heel veel te personaliseren, wat het een heel speels gevoel geeft.

Voor de DA-conversie koos Eversolo niet voor een oplossing van AKM, zoals bij de DMP-A8. In de plaats implementeerde het een ES9039PRO-chip van ESS, met een eigen dubbele klok die Eversolo altijd op dezelfde temperatuur houdt zodat er geen frequentiefluctuaties optreden. Klokchips, die aan heel hoge MHz-frequenties draaien, kunnen immers onder invloed van temperatuurverschillen lichtjes van frequentie veranderen, waardoor jitter toeneemt.

Uitgebreide connectiviteit

Gebruik je de DMP-A10 puur als streaming bron, dan heb je misschien niet zoveel aan de vele in- en uitgangen die je achteraan het apparaat vindt. Maar het is dankzij het ruime aanbod aansluitingen dat je veel kanten uit kan met dit toestel. Er zijn wel meer streamers met digitale ingangen, zodat je bijvoorbeeld een cd-transport op de Eversolo kunt hangen en via de ingebouwde DAC afspelen. De DMP-A10 heeft ook een HDMI-ARC-input, zodat je een televisie op je audiosysteem kunt aansluiten. Dat je die ingang kunt schakelen tussen ARC- of eARC-modus is typisch Eversolo: heel geeky en in sommige situaties net wat je nodig hebt om de samenwerking met een tv perfect te doen verlopen. Als je dat wenst kun je de DMP-A10 uitbreiden met interne opslag in de vorm van M.2 NVMe SSD’s. Zo kun je er tot twee inbouwen, goed voor een maximum van 8 TB (2 x 4 TB).

Veel ongewoner is de aanwezigheid van analoge ingangen. Twee cinch-paren en een setje XLR’s laten toe om analoge bronnen aan te sluiten, wat wel nuttig is als je de DMP-A10 als voorversterker wil gebruiken. Hierdoor kan het beter z’n rol als schakelbord spelen, bijvoorbeeld bij de AMP-F10 of een andere eindversterker.

Het beheren van alle in- en uitgangen heeft Eversolo op een krachtige wijze mogelijk gemaakt. Via de Source-optie in de app of op het scherm selecteer je de bron (de interne speler of een ingang) en de uitgang. Daarbij kun je per uitgang ook zaken instellen, zoals een vast of variabele uitgangsniveau of een bepaalde DSP of EQ. Met die laatste twee kun je ongelooflijk veel finetunen, en dat met afzonderlijke aanpassingen per ingang en uitgang.

Subs welkom

Op het zeer actieve forum van Zidoo/Eversolo zie je wel vaker DMP-A8-gebruikers die betreuren dat dit toestel geen uitgangen voor subwoofers bezit. De regelmatige firmware-updates die Eversolo uitbrengt, bewijzen dat het bedrijf goed luistert naar deze soort feedback. Maar via software kun je natuurlijk geen extra uitgangen toevoegen, maar bij een nieuw toestel wel. De DMP-A10 heeft dus twee sub-uitgangen die je via de app of het touchscreen kunt instellen. Je vindt er best veel opties om een subwoofer te integreren, waaronder een delay-functie. Dat komt je niet zo vaak tegen op een stereoproduct (wel bij een AV-receiver) en is heel nuttig bij een sub die nog extra vertragende DSP-functies bezit.

Strijden tegen noise

Een groot deel van de technische ingrepen zijn er op gericht op het isoleren van de circuits. Dat is onder meer gebeurt voor de USB-poorten, die (bijvoorbeeld als ze worden aangesloten op een pc) best veel interferentie kunnen binnenhalen. Je kunt de DMP-A10 via WiFi op je netwerk aansluiten, maar als je met kabels wil werken is er naast ethernet bij dit toestel ook de optie glasvezel. Je moet enkel nog investeren in een (goedkope) SFP-insteekmodule, een onderdeel dat je ook vaak moet aanschaffen als je een switch met fiber-aansluitingen wil gebruiken.

De strijd tegen ongewenste noise voert Eversolo ook via een dubbele lineaire voeding, waarbij een voeding het audiogedeelte van stroom voorziet, terwijl de tweede voor de digitale circuits dient. Volgens de fabrikant zijn de voedingen ontworpen om absoluut stabiel te zijn.

Even flexibel als je smartphone

Eversolo is niet de enige die inzag dat het Android-besturingssysteem dat veel smartphones aandrijft in een hifi-toestel nuttig kon zijn. Ook pakweg HiFi Rose en Fiio omhelsden de Google-software voor hun audiotoestellen. Maar je zou kunnen argumenteren dat Eversolo het verst is gegaan in het aanpassen en optimaliseren. Als je met de DMP-A10 aan de slag gaat, zal je maar weinig doen denken aan de Android op je telefoon. Zelfs als je heel diep in de software duikt, kom je niet opeens een schermpje tegen dat verwijst naar een of ander smartphonefunctie. Eversolo heeft er ook voor gezorgd dat hi-resmuziek in de juiste kwaliteit naar de DAC wordt gestuurd, iets dat Android standaard niet doet.

Je gaat ook niet opeens de Google Play Store tegenkomen op de DMP-A10, want de Google-app-laag is helemaal afwezig. Logisch, heb je ook niet nodig op een streamer. Wel kun je Android-apps installeren op de DMP-A10, al ga je soms zelf wat moeite moeten doen om de APK-installatiebestanden op de Eversolo te krijgen. Via de menu kun je wel een aantal apps downloaden en installeren, waaronder Apple Music. Die uitbreidbaarheid met extra apps is echt een sterk pluspunt. De lossless-tracks van Apple Music afspelen op een muzieksysteem bijvoorbeeld, is anders zeer moeilijk.

Net omdat er zoveel mogelijkheden zijn, kan de interface van de DMP-A10 aanvankelijk overweldigend zijn. Er is een zeker gevaar dat je verloren loopt, totdat je de beste weg vindt naar de functies die voor jou relevant zijn.

Toch valt de complexiteit mee. Om te beginnen bieden de touchscreen en de app ongeveer hetzelfde hoofdscherm met een aantal hoofdkeuzes. Via het scherm op de DMP-A10 zie je zo vijf hoofdkeuzes plus een aantal snelkoppelingen onderaan. Hier kun je bijvoorbeeld een geliefde streamingdienst toevoegen zodat je er snel bij kunt zijn. In de app zijn er acht hoofdkeuzes, met alweer de mogelijkheid om er toe te voegen.

Via Music kom je snel bij de muziek in je bibliotheek, dat kan bestaan uit lokale muziekbestanden of liedjes die op een NAS staan. Via Streaming kom je dan weer bij een waanzinnig lange lijst van streamingdiensten én bruggen naar clouddiensten zoals Dropbox of OneDrive. Cast is ook iets heel uniek: op je smartphone of tablet verschijnt dan de scherm van DMP-A10 gespiegeld. Op zich vind je in de app bijna alles, maar af en toe is het iets handiger om via deze cast-functie te werken, bijvoorbeeld als je een muziekdienst gebruikt die niet ingebouwd is in de Eversolo-app. Apple Music Classical of Bandcamp bijvoorbeeld.

Een klein addendum bij deze review: na de testperiode en de publicatie in printmagazines, heeft Eversolo een bèta uitgebracht van een nieuwe app. Qua functies biedt de nieuwe app hetzelfde (incluis de cast-functie) maar het is beter georganiseerd. Sommige functies worden wat meer verstopt, waardoor je in één oogopslag eerder het essentiële te zien krijgt. Dat brengt wat meer rust naar de ervaring. Afgaande op een korte test op onze eigen DMP-A8, is het wel een hele stap vooruit op vlak van gebruikersvriendelijkheid.

Een feest voor het oog

Het ging nu heel uitgebreid over de functies op de DMP-A10, maar even belangrijk om te vermelden is dat tijdens het gebruik je ook veel moois te zien krijgt. Streamingdiensten tonen bijna even fraai als in hun eigen mobiele apps bijvoorbeeld, wat anders is dan bij veel rivaliserende streamers. Meestal kijk je bij gebruik van Tidal of Qobuz via een app van een streamer naar een drogere interface, maar hier krijg je de volle ervaring met albumhoezen, informatie en alle functies. Ook je eigen muziekcollectie toont heel fraai, met veel manieren om een grote collectie te benaderen. Het nodig allemaal uit om met muziek bezig te zijn en nieuwe dingen te ontdekken. Een overkoepelende zoekfunctie is op dat gebied ook heel handig.

En dan zijn er nog de vele coole dingen die je kunt doen met het scherm op het toestel én de volumeknop. Albumhoezen tonen of een paar grote VU-meters? Dat kan, en vaak heb je meerdere kleuropties. Dat gaat dus ook op voor de ronde display op de volumeknop, waar je bijvoorbeeld een albumhoes kunt laten roteren. Wel apart als je pakweg de robothelm van Daft Punks ‘Random Access Memories’ zo ziet rondcirkelen… Niet alle visuele tierlantijntjes zullen voor iedereen zijn, maar het is een speels element dat sommige echt op prijs zullen stellen. Je kunt trouwens wel in een conservatieve modus gewoon voor soberdere scherm-layouts kiezen.

Overigens is de DMP-A10 eveneens voorzien van externe streamingopties. Bluetooth en AirPlay bijvoorbeeld, net als Spotify Connect en Tidal Connect. Eversolo slaagt er ook altijd in om z’n apparaten vanaf de eerste dag Roon Ready te laten certificeren. Apart, want andere merken doen er soms maanden over!

Kamercorrectie

De test van de DMP-A8 was een van de langste reviews die vorig jaar verscheen. Het is zeker relevant om opnieuw te bekijken als je de DMP-A10 onderzoekt omdat de meeste softwarefuncties gelijk zijn. In de tussentijd is er wel wat gebeurd. Eversolo heeft verschillende software-updates uitgebracht met nieuwe functies, waaronder een soort intelligente muziekfuncties én kamerkalibratie. Deze laatste is wel interessant, met name omdat je bij de DMP-A10 een USB-meetmicrofoon meegeleverd krijgt. Normaliter zit er dus eentje in de doos, bij ons testtoestel ontbrak die Eversolo-microfoon echter. Geen probleem: je kunt eender welke USB-microfoon aansluiten én het bijhorende microfoonkalibratiebestand van de fabrikant laden. Dat deed ik dus met m’n trouwe UMIK-1-microfoon.

Het is een slimme toevoeging aan een toestel als de DMP-A10. Hoewel er zeker puristen zijn die minder houden van kamerkalibratie, zit dit toestel sowieso wat meer in de hoek van audiofielen die graag experimenteren en optimaliseren. Daarbij DSP-ingrepen schuwen, dat zou wat vreemd zijn. Dat gezegd zijnde, is de beste manier om problemen met de akoestiek aan te pakken eerst te kijken naar fysieke ingrepen, zoals een betere plaatsing van je speakers en het wegwerken van basophopingen in de hoeken.

Het lijkt erop dat de kamerkalibratie in de DMP-A10 door Eversolo zelf werd ontwikkeld. Moeilijk is het niet te gebruiken, aangezien de meting slechts een paar minuten in beslag neemt. Dat zet je gauw aan om de kalibratie nog eens door te voeren als je iets verandert aan je systeem. In de app kun je nog wel zaken aanpassen.

Een authentieke performance

In deze test wordt de DMP-A8 eerst bekeken als streamer-DAC, met een Primare PRE35 en een gebrugde A35.8 voor- en eindtrap die een paar Dynaudio Contour 20 BE aanstuurde. Na een tijdje haalde we wel de PRE35 uit het verhaal, omdat de Eversolo natuurlijk ook als de rol van voorversterker kan opnemen. Deze aanpak liet toe om de impact van de bijzondere R2R-volumeregeling van de DMP-A10 te beoordelen. Als je via de fraaie metalen volumeregeling of via de grote knop op het toestel het volume regelt, hoor je de bijhorende klik-klik-klik-geluiden van de relais die het aansturen. En omdat Eversolo nu eenmaal houdt van tweaking, kun je via de instellingen aangeven in welke stappen het volume verandert. Standaard is één klik 0,5 dB, wat je heel fijnmazig het volumeniveau laat instellen. Zo hebben we het graag!

Met de DMP-A10 nog als ‘pure’ bron en via cinchkabels aangesloten op de Primare-voorversterker, was ‘Nameless’ van Dominique Fils-Aimé een prima keuze om de luistersessies mee te starten (afgespeeld vanaf een NAS). De Canadese artieste is inmiddels een vaste waarde op veel hifi-shows, dankzij een combinatie van een geweldige, warme stem en geslaagde opnames die haar talent showcasen. Dat doet de Eversolo ook zonder fout. De intro van ‘Birds’ bijvoorbeeld, zet de DMP-A10 heel geslaagd neer. De DAC haalt alle informatie uit de opname, waardoor die contrabas in al z’n minimalisme toch een heel fysieke aanwezigheid is. Incluis het natrillen van de dikke snaren, te horen in de achtergrond terwijl het handgeklap heel ruim rond de speaker weerklinkt. Bij dit soort muziek draait het wel een beetje om deze soort zaken die het oor fascineren. Ook bij ‘Home’ en vooral de ‘Nameless’-track met z’n meerdere lagen zang horen we hier een heel mooie conversie: detailrijk, ruimtelijk maar ook in balans. Dit album heeft een heel warm en inclusief karakter, en zo wordt het ook gebracht.

Maar we zijn ook wel benieuwd naar die ingebouwde kamercorrectie. Een eerste meting via de microfoon van een iPad leverde een correctie die niet slecht was, maar niet helemaal de openheid bracht die ik zocht. Dan maar de UMIK-meetmicrofoon bovenhalen, want de DMP-A10 is gesofistikeerd genoeg om daarmee aan de slag te gaan. Deze meting leverde een correcter resultaat op met de Fils-Aimé-tracks, waarbij de twee speakers vooral beter geïntegreerd werden en de soundstage meer gecentreerd werd. Niet slecht voor een functie die als ‘extraatje’ werd toegevoegd. Bij de exuberante jazz op ‘Anthology’ van Charlie Watts blijft de kamercorrectie ingeschakeld, dat geeft net een iets beter driedimensionaal beeld. Opnieuw komt de conversie sterk over, met bijvoorbeeld een fijne maar nooit te scherpe saxofoon van Charlie Parker op ‘Relaxing at Camarillo’. Ritmisch zit het ook heel sterk, je zit heel snel te genieten van deze klassiekers en met de voet mee te tikken. Dan is het tijd voor een stevige genrewissel, richting vaak onbekende volksmuziek met Oost-Europese invloeden en composities van Georg Philip Teleman op ‘Beauté barbare’ van Les Musiciens de Saint-Julien en François Lazarevitch. Het is fascinerend luistervoer, hier in 192 kHz/24-bit formaat via Qobuz, dat je terugvoert naar een verleden die veel volkser is dan de formele klassieke muziek die iedereen kent. Er komen vooral veel instrumenten langs, waaronder doedelzakken en allerlei fluiten die de DMP-A10 heel authentiek neerzet. Dat is best wel uitdagend, want het zijn niet instrumenten die altijd even aangenaam uit speakers rollen. Bij een Hongaars getint nummer als ‘Suite from Uhrovska’s manuscript’ toont de streamer-DAC weer z’n controle en neus voor goede timing als het lied naar goede folkdansgewoonte versnelt en lijkt te ontsporen. De DMP-A10 laat hier geen steken vallen.

Klaar om een grotere rol te spelen

En dan als voorversterker die met XLR-kabels aan de A35.8 hangt, hoe doet de DMP-A10 het dan? De heel nauwkeurige volumeregeling is niet alleen heel aangenaam met z’n klikkend geluid, het lijkt zeker geen zwakke schakel als we ‘Beauté barbare’ herbeluisteren. Ook met ‘Anthology: Movie Themes 1974-1998’ waarop cultregisseur John Carpenter z’n gitaar en synthesizer-zware soundtracks voorstelt, pakt de DMP-A10 heel sterk uit. Waar ik de DMP-A8 eerder als een streamer-DAC zag die eventueel de voorsterkerrol kon opnemen in een noodgeval, is de DMP-A10 echt een volwaardige pre-amp. Er is perfecte controle bij ‘Escape from New York’, van de gelijknamige Kurt Russel SF-film, wat de dreiging bij dit nummer heel goed communiceert. Bij ‘My and Me’, een nummer op de boeiende genre-overkoepelende ‘Richard Russel is Temporary’ van Everything is Recorded (een soort passieproject van het Londense XL Recordings), weet de DMP-A10 voor een heel intieme performance te zorgen, waarbij zowel de warme stem van Sampha als de saxofoon van Rickey Washington echt bekoren. Het is duidelijk: die DMP-A10 mag ook gerust een eindtrap aansturen.

Conclusie

De Eversolo DMP-A10 is, net zoals de goedkopere DMP-A8, een heel veelzijdig apparaat. Het verenigt heel veel functies in zich, veel meer dan zelfs in een lange review aan bod kan komen. Een van de primaire zaken is het DAC-gedeelte – en die is uitmuntend. Dankzij de DAC en de zeer extensieve streamingmogelijkheden (lokaal of via diensten) plus optionele EQ-opties én kamerkalibratie spreek je over een ultieme digitale bron. Gebruik je hem als voorversterker, dan laat het geen steken vallen. De stap richting high-end? Die missie mag als geslaagd beschouwd worden.