Drieluik upgradeproces – Dr. Feickert Volare platenspeler (deel 1)

09 januari 2025 8 Minuten 0 Reacties
DrFeickert_48
FWD award

Muziekliefhebbers zoals u en ik zijn altijd op zoek naar verbeteringen in de audioketen waarmee we onze albumcollectie met een zo hoog mogelijke beleving kunnen ervaren. Ditmaal richten we ons samen met de Nederlandse importeur Music2 op het upgradeproces van platenspeler tot aan de (voor)versterker. In dit upgradeproces nemen we twee upgrade-stappen en deze bespreken we in een drieluik. In deze eerste uitgave starten we met de set zelf.

Voor dit drieluik baseren we ons op het begin van de audioketen, de muziekbron. Want wat er in het begin van de keten verloren gaat wordt in een later stadium nooit meer goedgemaakt. Lezers die Music2 en bedrijfseigenaar Marco de Wilde een beetje kennen, weten dat je bij hem niet aan moet komen met digitale audiodragers. Het streamen van muziekbestanden staat hij oogluikend toe, maar dit is meer vanuit het gemak. Vraag je tijdens een show om een specifiek verzoek-nummer, dan is de streamingversie op afroep beschikbaar, maar kijk je diep in de ziel van Marco, dan ademt deze echt 100% vinyl. Geen audiofiele vinylalbums, maar juist de albums die u en ik ook in de kast hebben staan.

Als importeur van onder meer Blumenhofer-luidsprekers, Trafomatic-versterkers en Dr. Feickert-platenspelers is een set voor dit drieluik al snel samengesteld. De platenspelerkeuze valt op de Volare van Dr. Feickert Analogue en deze is uitgerust met de Auris Audio W-10a toonarm. Het gemonteerde element is de Van den Hul MC-10 Special. Dit is een ‘instap-element’ met een relatief betaalbaar prijskaartje. De FS2-luidsprekers zijn afkomstig van luidsprekerfabrikant Blumenhofer. Deze luidsprekers zijn voorzien van prachtig vervaardigde hoorntweeters die bovenop de luidsprekerbehuizingen zijn bevestigd. Dit biedt niet enkel een fraai optisch resultaat.

Luidsprekerbekabeling is The NOVA Bi-amp van Van den Hul. Als interlink is voor de 501 van dezelfde kabelfabrikant gekozen en ook de netstroomkabels zijn afkomstig uit het assortiment van deze onder de rook van Apeldoorn gevestigde kabelfabrikant. Als versterking kiest Marco voor Trafomatic Evolution Line One-voorversterkers en twee Evolution Two stereo eindversterkers die hij in een horizontale bi-amp-configuratie inzet. Een configuratie waarmee hij al vele jaren de beste resultaten bereikt. Dit betekent dat stereoversterker A het midhoog van zowel de linker als de rechter luidspreker verzorgt, en stereoversterker B het laag van beide luidsprekers. Dit deel van de configuratie blijft onder alle condities onveranderd.

De startsituatie van dit drieluik

In de startconfiguratie voor deze review heeft Marco niet gekozen voor de absolute top uit zijn leveringsprogramma, maar heeft hij daarentegen gekozen voor een relatief betaalbare en goed presterende set die ook binnen bereik is van uw en mijn budget. Als aanvulling op de set kiest Marco voor de Dr. Feickert Analogue VERO S-phonostage en gebruikt hij Van den Hul The Orchid platenspelerbekabeling. Maak je een instap in de wereld van vinyl, dan is dit een hele mooie start. Wanneer ik arriveer staat de ‘startset’ al te spelen en is deze al op bedrijfstemperatuur om naar de prestaties te gaan luisteren. Wil je deze set overigens zelf horen spelen, Marco zal deze exacte set op diverse shows aan het publiek demonstreren.

Wanneer Marco het nummer Time Bridges van het laatste album ‘Resonance’ van Boris Blank opzet worden we getrakteerd op een weidse onweerbeleving. Was het al herfst? Boris Blank wordt graag op shows gedraaid vanwege het diepe laag. Dit laag is in deze set beslist niet dik of zwaar, maar eerder neutraal waarbij de sublaag-weergave tot 32 à 34 hertz reikt. De rust en neutraliteit waarmee dit openingsnummer wordt weergegeven is bijzonder. De luidsprekers staan relatief ver uit elkaar, maar desondanks hoor ik geen gaten of onvolkomenheden in het geluidsbeeld wanneer de ‘signature-geluiden’ van Blank van links naar rechts schuiven. De snelheid waarmee deze set speelt laat de overvloed aan details in deze elektronische muziek duidelijk horen en laat haast een statische spanning van de fraaie hoorntweeters afknappen.

A Lazy Afternoon van het album ‘A Lazy Afternoon’ van het Shirley Horn Trio uit 1979 komt op me over als een magisch klinkende X-Y microfoon-opname. Zang staat als een rots in een ruime zaal waarbij het slagwerk rechts achterin het geluidsbeeld zorgt voor het begeleidende ritme. De brushes die de cymbalen heel subtiel raken leggen een heerlijke sfeer in de ruimte. De klank hiervan is nergens hard of scherp zoals sommige hoornluidsprekers dit nog wel eens kunnen laten klinken, maar in deze set klinkt dit juist met warmte en een soort van ‘koperglans’. Heerlijk. Door de duidelijke articulatie van de zang ervaar ik zoveel realisme dat ik het spuug denkbeeldig tegen de microfoon aan hoor spetteren. De staande bas bevindt zich op een kleine afstand van zang en wordt snel, diep en levensecht weergegeven. De attack waarmee de snaren van de bas worden geplukt en de definitie waarmee de zang wordt neergezet maken deze uiterst open klinkende opname heel speciaal om te beluisteren.

Heerlijk stukje blues

Vervolgens plukt Marco het album ‘Sledgehammer Soul & Down Home Blues’ van Mighty Sam McClain uit zijn collectie en laat de arm voor het nummer When the Hurt Is Over zakken. Lead- en tweede gitaar staan gevoelsmatig op een flinke onderlinge afstand van elkaar en scheppen de illusie in een ruime hal aanwezig te zijn. De warme klanken van de met humbuckers uitgeruste gitaar laten me ontspannen wegzakken in de melodie. McClain staat in vol ornaat achter een centraal opgestelde microfoon, waarbij een piano het podium met een levensechte grootte vult. Door het snelle karakter van de set laat de piano met een snelle attack van hamertjes op de snaren en een lange uitsterftijd een realistische indruk achter. Vervolgens bouwt het nummer op met aanvulling van bas, cymbalen en snare, ook hier aangeslagen door een brush. De rust, subtiliteit en openheid waarmee dit nummer wordt weergegeven dwingt respect af. Wat een heerlijk stukje blues.

Dan sluiten we de analoge playlist af met het nummer Jim Keltner van ‘The Sheffield Drum Record’ van Jim Keltner en Ron Tutt. Dit is een direct-to-disc opname, een 12 inch Limited Edition vinylalbum dat zonder enige vorm van compressie is geproduceerd en direct in het vinyl is gesneden. Bij het aantrappen van de basdrum en het aanslaan van de toms ervaar ik zodanig veel energie dat ik eigenlijk niet zo goed snap waarom de naald niet uit de groef springt. Wat een magistrale dynamiek. Drums klinken vol en de subtiel aangeslagen cymbalen leveren eveneens een enorme dosis energie. Met gesloten ogen zie ik de drummer zich achter de ketels in het zweet werken. De openheid van dit nummer laten de weerkaatsende ruimte-echo’s in de opnameruimte moeiteloos horen en maken deze opname tot een levensechte muziekbeleving. Zelfs het kuchje aan einde van dit nummer wordt met overtuiging weergegeven, en enkel hieraan hoor je het enorme verschil in geluidsdruk tussen een menselijke kuch en de aangeslagen drums.

Mijn oordeel over deze set

De door Marco geselecteerde albums geven een uitstekend beeld weer van de prestaties van deze sublieme, op buizen gebaseerde set. Niets is gemodificeerd en alles komt direct uit de doos. Het geluidsbeeld geeft de indruk van een breed en diep muzikaal landschap waarbij er niets wordt aangedikt of onnatuurlijk in het oog springt. De klankbalans is warm-neutraal en heeft meer dan voldoende snelheid om lastige transiënten correct weer te geven. Waar ik door ervaringen in het verleden een sterke afkeer heb gekregen van hoornluidsprekers in het algemeen, laat deze set de liefde voor hoornluidsprekers met rappe schreden terugkeren. Scherp, schel of hard? Nee, juist subtiel, genuanceerd en zijdezacht. En ken je Marco of Music2, dan zullen deze karakteristieke eigenschappen je ook niet verbazen. Dan denk ik aan de upgrades die straks worden gedaan. Kan dit echt beter? Dan moet er wel heel veel gebeuren en dit zullen we ook doen.

Volgende maand

In het vervolg van dit drieluik vervangen we alle voedingsmodules door upgrade-modellen. De Volare-platenspeler krijgt dan een Analogue upgrade-voeding voor de motorsturing en de VERO S-phonostage wordt in het tweede deel voorzien van een Dr. Feickert lineaire upgrade-voeding. De phono-bekabeling is ditmaal de Van den Hul MC Silver. In hoeverre deze simpele voedingsupgrade en een goed gekozen wissel van de interlink de geluidskwaliteit beïnvloedt, leest u in het volgende deel.

Reacties (0)