Cinemawall: bioscoopgeluid in een designmeubel aan de muur

Cinemageluid zonder dat je het ziet

Wat heel sterk lijkt aan het concept van de Cinemawall: het hangt heel knap aan de muur, terwijl het helemaal niet lijkt op een stukje techniek – maar toch al meteen zeer goed klonk. Het verschil met zelfs een dure soundbar? Immens, zelfs in de basisversie met stereogeluid.

Toen we het zagen leek het ons meteen een oplossing die wel heel veel mensen zouden smaken. Ook wel omdat de beginprijs best sympathiek is. Net geen 5.000 euro voor een compleet systeem (minus de tv), wat niet veel is als je rekening houdt met de uitgebreide constructie en de kwaliteit van de meubelbouw. En toch is er een link met die referentiebioscoop van 250.000 euro die we de vorige keer bezochten, vertelt Michael Huigen ons. Hij is de oprichter van Reference Sounds en de ontwerper van de Cinemawall.

“Het begon inderdaad met hoe wij thuisbioscopen ontwerpen. We construeren daarbij een grote wand achter het geluidsdoorlatende, akoestisch transparant projectiescherm. Het is een hele massieve constructie met daarin meteen de akoestiek verwerkt, de luidsprekers onder de juiste hoek geplaatst en correct gepositioneerd in relatie tot de zitplek”, zegt Michael. Zo zorg je dat het geluid echt uit het scherm lijkt te komen, wat je nog meer in de actie zuigt.

Die wanden bouwen bracht de Reference Sounds-man op een idee: wat als je iets gelijkaardig zou bedenken voor een woonkamer? Maar dan niet om achter een projectiescherm te verstoppen, wel om rond een tv te passen. En uitgevoerd als een meubel dat echt gezien mag worden. Zo werd de Cinemawall geboren: “Die wand is inderdaad een fantastische basis voor goed geluid, met de speakers rondom de tv gepositioneerd zonder dat iemand het doorheeft.”

Niet zo eenvoudig als het lijkt

De Cinemawall lijkt misschien op papier een simpel idee. En inderdaad, je vindt genoeg kastenbouwers die aanbieden om audio in een AV-meubel te verwerken. Het verschil: Michael en z’n team hebben een oog voor fraai design maar bezitten ook diepe kennis over akoestiek. Dat is wel cruciaal als je luidsprekers in een kast stopt. Je mag het niet zomaar doen, horen we: “Bij een inbouwspeaker wordt de klankkast feitelijk mee de speaker. Dus de uiteindelijke geluidskwaliteit is direct gekoppeld aan de constructie waar die speaker in ingebouwd wordt. Je moet het echt op de juiste manier doen, al helemaal als je werkt met meerdere luidsprekers en tot twee subwoofers.”

De Cinemawall bestaat eigenlijk uit twee delen: een binnenste ‘technische’ frame en een buitenframe die er over past. Als we die techniekframe inspecteren, zien we iets vrij complex. Dat past bij wat Michael ons net vertelde: je hangt niet zomaar speakers in kast. Doe je dat wel, dan doet de tred van de dino of de ontploffende Death Star op het scherm heel het meubel meetrillen. Met de nodige ongewenste herrie erbij, waarbij er van de tot in de puntjes uitgekiende soundtrack maar weinig nog je oren bereikt. Belangrijk, want onder andere de verstaanbaarheid van dialogen lijdt er snel onder als er ongewenste geluid bijkomt. “Er zit echt een heel technische filosofie achter om die klank optimaal te krijgen”, luidt het.

Het techniekframe is meteen de solide basis die voor een zuivere geluidservaring zorgt. “Het wordt star aan de muur bevestigd, met ruimte om kabels door te voeren en uitsparingen. Daarin schuiven we de ‘backboxes’, luchtdichte, trillingvrije kasten waarin we de speakers inbouwen. Dat testen we dan, vooraleer in rubberen vattingen in de techniekframe te bouwen, dus vrij en ontkoppeld van de muur erachter en van het frame rondom.” Op deze manier, legt Michael uit, zal de Cinemawall niet mee vibreren met de bombastische geluidseffecten van die actiefilm.

Op basis van beproefde techniek

“De uitdaging was ook iets bedenken dat heel goed schaalde naargelang de wensen van de klant. Van een 55-inch tv tot iets waar je ook een 86-inch scherm in kwijtraakt, en van de stereo tot surround. En met de nodige flexibiliteit, zodat iemand kan kiezen voor de beste Synthesis-speakers of betaalbare JBL Stage-modellen.”

De Cinemawall wordt immers uitgerust met dezelfde luidsprekers die Reference Sounds toepast bij de thuisbioscopen die het samen met dealers ontwerpt. Die komen allemaal van JBL (of van high-end zusterbedrijf Synthesis), een merk met een heel verleden in audiosystemen voor bioscopen. Ook de grote zalen in cinemaplexen.

Er zit dus veel flexibiliteit in het concept qua techniek. Er zijn bijvoorbeeld, verschillende mogelijkheden om de versterking in te bouwen. Bij Reference Sounds is er momenteel de optie om te werken met een Bluesound PowerNode of een PowerNode Edge, of een AV-receiver. Dat kan bijvoorbeeld een NAD T758 v3i zijn, maar een klant kan zelf een andere keuze maken of een receiver die hij al bezit gebruiken.

Je zit ook niet eeuwig vast aan de gekozen configuratie. Het is bijvoorbeeld mogelijk om bij pakweg een Cinemawall Model M te kiezen voor stereo, maar later toch een subwoofer en/of center te plaatsen. Het meubel is zo ontworpen dat je het op een later tijdstip weer makkelijk kunt demonteren en bij de onderdelen kunt komen.

Persoonlijk te maken

Er zit veel doordachte techniek in de Cinemawall. En toch merk je dat niet als het geplaatst is. Alle speakers zitten verstopt achter een doek. “Dat kan een effen stof zijn en daarbij hebben we een 40-tal verschillende kleurtinten. Of een eigen print op het doek, net wat iemand wenst. Een eigen print kost wel wat meer tijd en geld, want er worden een of twee proefdrukken gemaakt vooraleer het definitieve doek gedrukt wordt.” Bij Reference Sounds kregen we zo een staalkaart van stoffen voorgelegd, vergelijkbaar met wat je in handen gestopt krijgt in een meubelwinkel. Geen toeval, want het gaat om vergelijkbare stoffen (wel akoestisch transparant). Ook voor de frame uit hout zijn er veel opties en fineren, waaronder zeer knappe geoliede houtfinishes.

“Direct achter het doek zit een montageplaat voor de televisie. Dus het doek is gefixeerd, de televisie hang je er (deels) voor. Alle kabels kunnen via een opening in het doek geleid worden. Dus die zie je ook niet.” Wil iemand achteraf een Xbox of een Ultra Blu-ray-speler aansluiten? Dat kan. “Meestal sluiten we al HDMI-kabels op de tv aan, dus het is gewoon een kwestie van die ongebruikte kabel verbinden met het brontoestel.” En wat als je later een grotere tv wil? “Er is een Cinemawall S, L, M en XL. Die kun je allemaal combineren met verschillende schermformaten. Ik vind het ook belangrijk dat een klant niet vastzit aan een bepaalde maat. Bij de XL kan je dus starten met een 65 inch die je al hebt en dan doorbouwen naar 86 inch.”

Zelf online samenstellen

Inmiddels is de Cinemawall een heel volwassen product. Er is zelfs een website waar je een geluidswand van Reference Sounds kunt samenstellen en personaliseren. Het heeft wat weg van een configurator bij een automerk. Je weet wel: je kiest het model, de motor (of als je een EV-fan bent: de batterijcapaciteit), dan de kleur, de velgen, het interieur en dan nog even de opties. Zo is het ook op cinemawall.eu, maar dan met minder gedoe achteraf in de garage.

Nadat je kiest voor een Cinemawall in het formaat S, M, L of XL in functie van je tv-grootte en het aantal speakers, weet je al meteen de vanaf-prijs. Dat is in dit segment bijna ongeziene transparantie. Een Cinemawall maat S begint aan 4.990 euro, de XL begint aan 5.990 euro. Je spreekt dan altijd van een compleet werkend systeem, incluis versterking en speakers. De prijs stijgt naarmate je kiest voor bepaalde afwerkingen en betere onderdelen. Een gelakt frame kost bijvoorbeeld meer, net als een speakerdoek met een eigen print.

De kleur en materiaal van de afwerklijst selecteren of een andere speakerdoek kiezen? Je ziet meteen het resultaat, gesimuleerd met de juiste schermmaat van jouw tv. Ook de achterliggende luidsprekers en elektronica kun je selecteren, om dan op het einde van de rit een concrete prijsindicatie te krijgen. Het voelt allemaal heel gestroomlijnd en ziet er goed doordacht uit. Niet helemaal hoe je vaak audioproducten aangeboden krijgt. Het is duidelijk dat Reference Sounds z’n best wou doen om de drempel zo laag mogelijk te maken voor een groot publiek. Het is immers een oplossing die door de gebruikte betere techniek kritische audioliefhebbers moet aanspreken. Maar ook mensen die gewoon hun films en muziek (en games, toch ook) echt in een hoge kwaliteit willen beleven zonder de woonkamer vol te stouwen met apparaten en speakers.

Zelf opstellen, kan dat?

Omdat de Cinemawall op het kruispunt tussen techniek en interieur zit, én bovendien heel aanpasbaar is aan de eigen situatie, gaan de meesten het liefst samenwerken met een lokale partner. “Een aantal winkels in Nederland gaan de Cinemawall aanbieden en desgewenst installeren. Dat lijstje is nog groeiende. Dat duurt even, want de bedoeling is dat er in die winkels echt een Cinemawall staat die beleefd kan worden. Wordt vervolgd”, legt Michael uit. Maar wat als iemand de Cinemawall zelf wil monteren en ophangen. “Dat kan. Als je handig bent, is het niet zo moeilijk om te doen.”

Het is ook mogelijk om de Cinemawall te gebruiken als basis voor een veel groter meubel of kast. Dat wordt dan maatwerk, iets dat samen met een partner-meubelmaker gebeurt.

Wat vinden wij ervan?

Het is een intrigerend verhaal, maar hoe klinkt het nu? Zelf even een Cinemawall opstellen in de woonkamer is een beetje moeilijk, maar bij Reference Sounds hangen een aantal Cinemawalls en kunnen ze beleefd worden in een woonkamer-omgeving. Het eerste model dat we beluisteren is een ‘maximale’ configuratie, een XL-model met een grote 85-inch Sony-tv en vijf speakers en twee subs. Niet de goedkoopste Cinemawall, maar wel heel indrukwekkend. We pakken er onder meer ‘Arrival’ bij, een van onze favoriete films van Denis Villeneuve en met een geweldig sounddesign en buitenaardse muziek van Jóhann Jóhannsson. Maar eerst is het aan ‘On the Nature of Daylight’ van Max Richter, hier gebruikt om in enkele minuten de heftige backstory van de hoofdpersonage over te brengen. Wel indrukwekkend hoe de Cinemawall muzikaal scoort: de cello in dit nummer is heel vol en authentiek, en de lage tonen die later bijtreden om het pakkende nummer kracht geven zijn heel zuiver. Het is niet echte surround natuurlijk, maar het is ook mijlenver verwijderd van het gecomprimeerde van een soundbar. De muziek maar ook de interactie met de aliens wordt groots en met veel definitie overgebracht. Als die dingen met hun tentakels op de grote glazen wand slaan, wat een diepe knal!

Op aanraden van Michael drukken we ook op play bij ‘Spider-Man: Across the Spider-Verse’. De eerste Spider-Verse-film was een geweldige mix-up van grafische stijlen en een zeer goede soundtrack, nummer twee doet er niet voor onder. Het begint al meteen met een indrukwekkende stukje audio, waarbij Gwen haar frustratie afreageert op een drumstel terwijl een voice-over het complexe emotionele leven van transdimensionele superhelden in kaart brengt. Het is snel en vinnig, zaken die de Cinemawall puik overbrengt. Ook de stem staat heel sterk in de ruimte, een voordeel die je krijgt als je werkt met een degelijke centerspeaker van een goed formaat.

Het Model L met een 2.1-opstelling is natuurlijk wat anders. Maar dit is dan ook een systeem dat misschien in een kleinere kamer terechtkomt. Daar levert het een echte stereo-ervaring bij het beluisteren van muziek. Maar ook verrassend goed bij een film.

Wat misschien het meest verbaasd bij de Cinemawalls is de positionering van geluid: waar het moet, krijg je een overtuigende komt-uit-het-scherm-ervaring, maar er is ook veel beweging rond het tv-scherm. Het brein wordt op geslaagde wijze misleid, op een bepaald moment blikken we onwillekeurig even naar links omdat het lijkt dat een geluidseffect langs ons beweegt. Wat eigenlijk niet kan, want er zijn hier geen surroundspeakers. Maar omdat het geluid uit de Cinemawall zo goed afgelijnd en geplaatst is, gaat je brein snel mee in de illusie. “Suspend your disbelief”, wordt er altijd gesteld dat een film (en een bijhorende AV-systeem) moet realiseren. En dat is hier gelukt!

Wie is Reference Sounds?

De Cinemawall wordt gebouwd door de in Almere gevestigde Reference Sounds. Dat is echter niet het enige wat het bedrijf doet. Na de bouw van een Experience Center die uniek is voor de Benelux en zelfs op Europees niveau een uitschieter is, heeft het een exclusieve uitvalsbasis voor de distributie van high-end merken als Audio Research, Dan D’Agostino, Mark Levinson, Ayre Acoustics, Wilson Audio, JBL, JBL Synthesis, HRS, Revel en Transparant-bekabeling. Dat zijn stuk voor stuk namen met een enorme reputatie als het gaat om audioprestaties op het hoogste niveau. De Experience Center past in dat verhaal. Niet elke dealer in België, Luxemburg en Nederland kan kostbare en grote luidsprekers als – pakweg – een paar Wilson Audio CHRONOSONIC XVX’s opstellen of een krachtcentrale als de Relentless van Dan D’Agostino. Bovendien focust Reference Sounds zich ook op het ondersteunen van high-end cinemabouw, onder meer op basis van Synthesis. In het Reference Center kunnen dealers met klanten daarom langskomen om demo’s in geperfectioneerde luisterruimtes en een spectaculaire bioscoop te beleven.

www.referencesounds.com