Ni No Kuni II: Revenant Kingdom
Eigenaars van een PlayStation 3 werden enkele jaren geleden getrakteerd op het fantastisch geanimeerde avontuur Ni No Kuni. Het vechtsysteem voelde destijds achterhaald, maar dat maakt de ontwikkelaar met Ni No Kuni II: Revenant Kingdom ruimschoots goed. De vormgeving mag dit keer dan misschien gedaan zijn door animatiestudio Studio Ghibli, maker van fantastische animefilms, maar dat merk je eigenlijk nergens aan. De mooie stijl uit het eerste deel is namelijk in z’n geheel overgezet naar de nieuwe generatie consoles.
Ni No Kuni II is een Japanse role playing game en daardoor per definitie niet voor iedereen geschikt, maar spelers die de tijd nemen dit avontuur aan te gaan, komen niet van een koude kermis thuis. Reken er overigens maar op dat je tenminste vijftig uur bezig zult zijn om het einde te zien, en dan hebben we het nog niet eens over alle extra onderdelen gehad. Rpg-liefhebbers van alle leeftijden kunnen hun hart ophalen met het ietwat versimpelde vechtsysteem van het spel, wat, in vergelijking met deel één, als een verademing aanvoelt.
Voor doorgewinterde rpg-fans is dat systeem misschien net even te simpel, maar dat hoeft niet in de weg te staan van het verder mooie en interessante avontuur. Bovendien kan het zijn dat je tijdens het spelen zou willen dat sommige verhaalelementen wat sneller gaan, maar ergens mag je van een Japans spel verwachten dat de tijd wordt genomen voor het vertellen van het verhaal. Ook moeten we erbij melden dat er bouwelementen in het spel verwerkt zitten, wat niet bij iedereen in de smaak zal vallen — dit is helaas geen diepgaand systeem.
Gelukkig is er nog genoeg om van te houden. Als je op zoek bent naar een videogame waar de focus niet op geweren en pistolen ligt en waar er wel degelijk over het vechtsysteem is nagedacht, dan is Ni No Kuni II: Revenant Kingdom wat voor jou. Mocht je het eerste deel hebben gespeeld, dan merk je al gauw dat de overeenkomsten redelijk oppervlakkig blijven, waardoor je dus een geheel nieuw avontuur te wachten staat vol interessante personages, een ongelooflijk mooie vormgeving en natuurlijk een vechtsysteem met meer om het lijf.
God of War
Als er één game is waar je op dit moment, als eigenaar van een PlayStation 4, niet omheen kunt, dan is het wel God of War. Kratos, een man die het ooit opnam tegen de goden van Olympus, leeft nu in de wereld van Noorse goden en monsters. Dat is een harde wereld waarin overleven centraal staat en die boodschap wil de man met de bijl aan zijn zoon meegeven. Hij twijfelt ondertussen wel aan zichzelf en de lessen die hij overbrengt op z’n zoon, en het is nog maar de vraag hoe beide mannen eraan toe zijn aan het einde van het avontuur.
Liefhebbers van de God of War-serie zullen waarschijnlijk even moeten slikken. De strakke en razendsnelle hack-and-slash gameplay is ingeruild voor een meer beheerste manier van vechten, inclusief mogelijkheden voor het uitbreiden van de eigenschappen. Bovendien wordt er nu veel meer nadruk gelegd op het verhaal en dat merk je aan alles. Zo voel je de band tussen vader en zoon en zijn er bijvoorbeeld geen knipmomenten tussen cutscene en gameplay. De game is een vloeiende ervaring van begin tot eind en dat is ontzettend fijn.
De ontwikkelaar heeft ontzettend veel nadruk op het verhaal gelegd. Dat heeft z’n voor- en nadelen. Je krijgt een enorm waardevolle ervaring mee, maar die ervaring kan niet voor eeuwig doorgaan. Speel je God of War in één keer uit, zonder te veel op de rest te letten, dan kun je met vijftien tot twintig uurtjes klaar zijn. Maar ga je voor de platinum trophy, dan weet je zeker dat je waar voor je geld krijgt — mocht je het type gamer zijn dat graag álles uit z’n spellen wil halen. Het is sowieso een ervaring die je niet wil missen als eigenaar van een PlayStation 4.
Het is Santa Monica, de ontwikkelaar van de game, in elk geval gelukt om God of War naar een hoger niveau te tillen en te moderniseren voor een nieuwe generatie. Dit is het type spel dat een consolegeneratie kan definiëren. We hebben jaren moeten wachten op een nieuwe avontuur met Kratos in de hoofdrol en uiteindelijk is die periode het wachten waard geweest. Niet alleen de setting is niet, maar ook de meeste gameplay-elementen. Dit is een nieuw begin voor Kratos en laten we hopen dat er nog een paar avonturen aankomen.
Yakuza 6
Over Japanse games gesproken. Yakuza is een videogameserie die in het westen lang niet zo populair is in Japan. Maar de spelers die bekend zijn met deze openwereldtitel, vol kleine details en eigenzinnige spel-, verhaal- en omgevingselementen weten precies waarom Japanners zo verslingerd zijn geraakt aan de serie. Het enige wat een beetje in de weg kan zitten is het verloop van het verhaal. Yakuza 6 pakt op waar Yakuza 5 is geïndigd, waardoor je als nieuwe speler ineens heel veel informatie over je heel gegooid krijgt in het begin.
Maar als je dat eenmaal hebt gehad – en goed hebt opgelet wie wie is – dan opent zich een videogame zoals je die zelden ziet. In Yakuza 6 kruip je in de huid van Kazuma Kiryu, een voormalig lid van de Japanse yakuza, die op zoek gaat naar zijn surrogate dochter. Dat meisje, dat lette op de kinderen in het weeshuis dat Kiryu heeft opgericht, verdween in de tijd dat de man een gevangenisstraf van drie jaar aan het uitzitten was. Kiryu’s zoektocht brengt hem terug naar z’n oude buurt, waar hij een aantal bekende mensen tegenkomt.
Niet lang daarna kom je erachter wat er precies met het meisje is gebeurd en ga je op pad om het mysterie te ontrafelen. In de afgelopen drie jaar is er namelijk het één en ander gebeurd. De yakuza in Hiroshima voert ook iets uit in z’n schild, waar je vroeg of laat ook mee te maken krijgt. Voor dit deel heeft de ontwikkelaar ook heel wat elementen gemoderniseerd, zoals het savesysteem, maar sommige typische elementen blijven bestaan — zoals de bij vlagen houterige besturing. Maar dat zijn slechts ontzettend kleine smetjes.
Deel zes in de serie biedt verder dezelfde elementen aan die we in de afgelopen jaren al zijn tegengekomen in voorgaande spellen. De stad leeft en er zijn voldoende activiteiten die niets met het verhaal te maken hebben waar je mee aan de slag kunt. Bovendien is het verhaal – zeker dit keer – ijzersterk. Je hoeft geen fan van de serie te zijn om te waarderen hoe de ontwikkelaar het verhaal afrondt omtrent Kazuma Kiryu, het hoofdpersonage dat in de afgelopen jaren is gegroeid tot een waar game-icoon van de Japanse gamesindustrie.
Far Cry 5
De Amerikaanse staat Montana biedt ditmaal het strijdtoneel van de nieuwe Far Cry. De shooter van ontwikkelaar Ubisoft speelt zich af in het fictieve Hope County, waar een religieuze sekte de scepter zwaait. De ooit vriendelijke welkomstborden zijn vrijwel niet meer te lezen doordat er in dikke letters ‘zondaar’ overheen geschilderd is. Vlaggen met tekens die verdacht veel lijken op het logo van Scientology zijn wijdverspreid en overal tref je burgerslachtoffers. De politie en het leger van Amerika kunnen de staat niet helpen. Nadat jouw vluchthelikopter is neergehaald is de toon gezet. Het is jij, of hen. Dus dat kan maar één ding betekenen.
De vijandige sekte wordt geleid door de gestoorde Joseph Seed, die in zichzelf de nieuwe Messias ziet en iedereen op vreselijke manieren hun zondes laat opbiechten. Zijn twee broers en een zus leiden allemaal een gebied in Hope County, welke je als speler een voor een kunt bevrijden uit hun ijzeren greep. Dit doe je door verhaalmissies te spelen, maar ook door simpelweg de wereld te ontdekken. Door zijmissies, het vinden van schatten, het jagen of vissen of het redden van burgers verdien je ervaringspunten. Hiermee kun je nieuwe wapens en vaardigheden vrijspelen. Dit systeem is vereenvoudigd en laat de speler vrijer om te kiezen.
Helaas zijn een aantal toffe vaardigheden ook versimpeld en is het aantal verschillende wapens teruggeschroefd. Gelukkig laat de wereld voldoende opties over om vijanden op verschillende manieren te benaderen, zodat de actie genoeg afwisselend blijft. Deze afwisseling wordt verder in de hand gewerkt door nieuwe computergestuurde teamleden. Als je hun woning in de wereld bezoekt en hen helpt, kun je daarna hun hulp inroepen in de strijd tegen de sekte. Zo is er bijvoorbeeld een piloot, maar ook een sluipschutter en een beer.
Het is jammer dat het achtergrondverhaal van de sekte erg oppervlakkig blijft. Daardoor blijft het buitensporige geweld dat regelmatig zichtbaar is, nogal vreemd – Ubisoft schuwt het in beeld brengen hiervan niet, maar nooit wordt de Seed-familie neergezet als méér dan een gewoon gestoorde, gehersenspoelde bende kwaadwilligen. Het einde doet dan ook vooral de wenkbrauwen optrekken. Toch zijn er voldoende verhaallijnen, gebeurtenissen en locaties in de game om lekker op ontdekkingstocht te gaan en je onder te dompelen in Montana.
Kirby Star Allies
Een Kirby-game in high definition — dat is iets dat maar weinig mensen níet willen. De roze bol staat al jaren bekend om z’n toegankelijke gameplay, verrassende transformaties en bovenal leuke spelelementen waar jong en oud van kunnen genieten. In Kirby Star Allies zien we dat Nintendo de traditionele formule tot op het bot nauwkeurig volgt, waardoor het avontuur, vanaf het eerste moment, ontzettend vertrouwd aanvoelt in vergelijking met de andere games. Dat is zowel goed als slecht; de keerzijde is dat het wel érg bekend aanvoelt.
Kirby kan zweven en de eigenschappen van vijanden overnemen. Maar nieuw in dit deel is de mogelijkheid vrienden van je vijanden te maken, waardoor ze met je mee op pad gaan terwijl je de levels verkent. Die personages kunnen door de computer worden aangestuurd, maar kunnen ook door je vrienden worden bestuurd. Aangezien de Nintendo Switch standaard met twee controllers wordt geleverd, kun je meteen aan de slag met je broer, zus of beste vriend of vriendin — maar er kunnen dus nog twee spelers meedoen.
Kirby Star Allies is het type spel dat je opstart om even ongestoord en zorgeloos te kunnen gamen, met of zonder je vrienden. Net zoals de voorgaande delen is het niet moeilijk om je door het avontuur te worstelen — ook niet om alle geheimen te ontrafelen. Het spel is kleurrijk, toegankelijk, druk en simpel, maar voor sommige mensen, die wat meer uit hun games willen halen, is het wellicht té simpel. Van echte innovatie is overigens geen sprake hier: het is een Kirby-game zoals je hem verwacht, en meer is het niet. Maar ook niet minder.
Sea of Thieves
Het is een beetje controversieel om een game als Sea of Thieves op een ‘beste games’-lijst te zetten, daar zijn we ons bewust van. Sterker nog, we deden het ook met Metal Gear Survive. Een game die er harder van langs kreeg dan nodig; we kijken liever naar wat een game nou goed maakt, maar wel met een kritische houding. Een game als Sea of Thieves behoeft zo’n uitleg, aangezien het op moment van schrijven nog een redelijk oppervlakkige titel is. Dat is iets dat we niet kunnen ontkennen, maar er zijn ook toffe elementen.
In Sea of Thieves ben je een online piraat. Je hebt de taak om allerlei piratendingen te doen. Zo moet je met een crew een schip besturen. Iemand zorgt voor het zeil, de ander stuurt, er zijn mensen die kunnen schieten met de kanonnen en laten we het anker niet vergeten. Je kunt met je vrienden spelen, maar ook met random online mensen — maar het spel is op z’n best wanneer je samen met je vrienden speelt. Je moet namelijk veel communiceren voor het varen en met willekeurige mensen gaat het aanzienlijk minder snel.
Je voert missies uit in de vorm van schatkaarten of opdrachten (vang x of haal y op). Je krijgt wat aanwijzingen en moet met je crew de opdracht voltooien, waarna je gold en andere te verzamelen dingen krijgt. Gold ruil je in voor cosmetische dingen, zoals een nieuw geweer, outfit of onderdeel voor je boot. Een nieuw geweer klinkt niet als iets cosmetisch, ware het niet dat alle wapens gelijkgetrokken zijn in de game en iedereen dus met precies dezelfde dingen vecht en zoekt. Het speelveld is voor iedereen even voordelig.
Onderweg kun je nog tegen andere schepen vechten of een zeemonster tegenkomen, en that’s it eigenlijk. De meest gehoorde kritiek is dat Sea of Thieves karig en basaal aanvoelt en dat zijn nou niet echt dingen die bij een ‘beste game van dit moment’ passen. We zijn het er ontzettend mee eens, maar zien aan de andere kant ook de potentie van dit, haast te omschrijven als, sociaal experiment. Ontwikkelaar Rare meldt dat er in de toekomst meer dingen worden toegevoegd. Daarom geven we deze game nu het voordeel van de twijfel.
Burnout Paradise Remastered
Mocht je een Xbox 360 of PlayStation 3 hebben gehad en altijd dol geweest zijn op de Burnout-serie, dan heb je ongetwijfeld Burnout Paradise gespeeld. Dit is een openwereldracegame, met ontzettend veel races en uitgebrachte downloadable content. Burnout Paradise Remastered brengt alles samen wat het origineel zo tof maakt, inclusief alle daarna uitgebrachte content. Je rijdt door steden met hoge gebouwen en wilde bergwegen, terwijl je ondertussen kunt genieten van stunts en natuurlijk de vernietigende gameplay.
Als je Burnout Paradise al hebt (uit)gespeeld, dan zal de Remastered-editie je weinig nieuws aanbieden. Maar dat staat los van het feit dat de gameplay zo vast staat als een huis en dat dit een essentiële game is voor de mensen die van racegames houden (serieus: zo worden ze tegenwoordig gewoon niet meer gemaakt). Ondanks het feit dat dit een heruitgave, biedt Burnout Paradise Remastered een frisse kijk op het racegenre. Het gevoel van snelheid met de soundtrack van deze game op de achtergrond is simpelweg weergaloos.
Ben je nou zo’n speler die deze game een warm hart toedraagt en altijd genoot van de online gameplay, dan is het goed om te weten dat er nu weer genoeg online spelers zijn. De game geniet, geheel terecht, van heel veel lof. Maar er zijn wel wat kleine dingen die wellicht nieuwe spelers kunnen tegenvallen. Zo is de wereld relatief klein te noemen (maar vergis je er niet in) en zijn er wat elementen die in 2008 nog geaccepteerd konden worden, maar waar we nu anders tegenaan kijken. Maar laat dat allemaal alsjeblieft niet in de weg staan.
Assassin’s Creed Rogue Remastered
Doordat Assassin’s Creed Rogue alleen uitkwam op de vorige generatie consoles in 2014 (een volledig jaar na de release van de Xbox One en PlayStation 4) en het feit dat de game uitkwam naast Assassin’s Creed Unity, een game met aanzienlijk meer marketing, was Rogue een titel waarvan veel gamers niet eens wisten dat die bestond. Ondanks een uitstekend verhaal en solide gameplay, was Rogue uiteindelijk niet zo succesvol als de game had kunnen zijn. De remaster gaat hier hopelijk verandering in brengen. Want er is veel om leuk te vinden.
Assassin’s Creed Rogue volgt het verhaal van Shay, een Assassin in New York tijdens de Franse en Indische oorlog (1754-1763). Gedwongen om zijn eigen broederschap te verraden om verdere catastrofes te voorkomen, heeft Shay uiteindelijk geen andere keuze dan de Assassins de rug toe te keren. Hij bevindt zich dan in het gezelschap van de Tempeliers, de gezworen vijand van zijn vorige order, en in tegenstelling tot andere games in de serie, zien we dit conflict van de andere kant. En dat blijkt een verfrissend inzicht te zijn.
Wat het verhaal van Rogue zo geweldig maakt, is dat we een andere kijk krijgen op de strijd tussen de orders van de Assassins en Templars. Eerder waren de Assassins de onbetwiste goedzakken en de Tempeliers waren de slechteriken. Maar zoals met zo veel dingen in het leven, is het niet zwart en wit — maar grijs. Hoewel Rogue je niet zal overtuigen dat de Tempeliers nu de goedzakken zijn, zal het je de problemen laten zien waar de Assassins mee geplaagd worden, zoals corruptie en hypocrisie.
Rogue kwam voor Origins uit, dus de game is nog wel gebaseerd op klassieke Assassin’s Creed-principes: sluipen, parkour, jagen op collectibles en (alleen als het moet) een direct gevecht. De gameplay is dus niet nieuw, maar dat betekent ook niet dat hij gedateerd is. De originele structuur van de gameplay in deze spellen werkt goed, en als je het niet erg vindt om terug te gaan naar de roots van de franchise, zul je dol zijn op de stijl van Rogue. Assassin’s Creed Rogue heeft wat ons betreft te lang onder de radar gevlogen. Snel spelen!
Gravel
Gravel is de nieuwe game van Milestone, een ontwikkelaar die we vooral kennen van motorracegames. Maar de studio heeft ook de eerste paar officiële WRC-games gemaakt en op die kennis bouwt de studio nu voort met Gravel. De verhaallijn positioneert het spel als een Motorsport-tv-uitzending gewijd aan offroad-racen, genaamd Gravel Channel, voor een reeks races. Het is geen competitie noch een carrière. In feite zijn het eenvoudigweg afleveringen van races waar de speler doorheen kan werken.
Bovendien zal de speler speciale races ontgrendelen tegen Offroad Masters – supersterren in een bepaald gebied van off-road racen – en zal die de strijd aangaan met die fictieve personages. Gravel is een all-out arcaderacespel, zij het met een iets ernstigere toon. En dat is een welkome afwisseling van de realistische racespellen van de laatste tijd. Het rijden werkt ook goed. De auto’s gedragen zich voorspelbaar over de verschillende off- en on- road oppervlakken. Wel kan de auto soms een beetje raar reageren wanneer een obstakel wordt geraakt.
Maar over het algemeen levert het een intense race-ervaring op waarbij spelers gemakkelijk indrukwekkende powerslides en drifts op alle losse en vaste oppervlakken kunnen uitvoeren. Er is een groot aantal off-road voertuigen waaruit je kunt kiezen, allemaal van erkende fabrikanten: Toyota, Mitsubishi, Abarth en zelfs Porsche. Daarnaast kun je natuurlijk ook je auto aanpassen met verschillende liveries en sponsors, en kun je de auto-instellingen aanpassen als je iets meer prestaties uit elk voertuig wilt persen.
De eigenlijke race-evenementen zijn uitgeklede versies van races die je kunt vinden in Forza Horizon, The Crew of Need for Speed, maar hier is het puur racen. Er zijn geen verhalen over wraak en payback, of festivals om te regelen, en geen cliché Hollywood-verhaallijnen of moedwillige vernietiging of waanzin. Er zijn geen afleidingen of omleidingen. Dit is een titel die de off-road races van andere titels goed nadoet en al het andere weg laat. Het gaat alleen om het racen, zij het met arcade afhandeling. En dat bevalt goed.
Gal*Gun 2
Ho, wacht even. Niet meteen weggaan. Ja, deze game ziet er een beetje vreemd uit, maar lees op z’n minst onze bevindingen met de titel. Gal*Gun 2 is een atypische on-rails shooter waar je dorstige dames beschiet met je feromonen. Die vrouwen komen niet zomaar op je afrennen, maar zijn bezeten door demonen en duivels en weten dus niet meer wat ze precies aan het doen zijn. Aan jou de taak om rust te creëren in deze chaos. Dat doe je door een speciale augmentedrealitybril op te zetten en op iedereen te schieten die beweegt.
De game is typisch Japans vormgegeven. De design en animaties van de jonge vrouwen komen overeen met vrouwen die je wel eens in anime-series of films ziet, hetzij veel sexier en meer overdreven dan je gewend bent. Je kunt overigens niet zomaar op iedereen schieten. Elk meisje heeft namelijk een sweet spot waar je op kunt mikken. Zodra je daar op geschoten hebt, komt ze sneller tot rust en verdwijnt ze uit beeld. Zo zijn er nog wat andere gameplay-elementen die dat proces versnellen, dus er is genoeg variatie onder de zon.
Als je door het uiterlijk van deze game kunt kijken, en je over het feit kunt zetten dat je te maken hebt met een kinderachtig ogend spel, dan valt er nog plezier te beleven uit deze on-rails shooter. Maar juist die vormgeving is wat Gal*Gun 2 zo uniek maakt. Plus: zolang je je ervan bewust bent dat dit een overdreven weergave is van Japanse anime-meisjes, dan is het een leuk en snel spel vol actie en eentje die doet verlangen naar de on-rail shooters van weleer. Het is geen Ghost Squad (2004) of Virtua Cop (1994), maar het is wel érg vermakelijk.
Meer informatie
Voor meer informatie, tips en adviezen voor de zoektocht naar een nieuwe tv kun je terecht in de homecinema informatiegids of je kunt direct verder lezen via onderstaande links.
De beste tv’s van 2017 voor het spelen van games: hier moet je op letten
Input lag op televisies: Wat is het en waarom is het belangrijk?
Wat heb je nodig voor Dolby Vision HDR? Een compatibele tv en speler
Gamen op en games streamen naar je tv: dit zijn de mogelijkheden
Lees ook onze recensies van gameconsoles
Sony PlayStation 4 Pro
Nvidia Shield met Android TV
Nintendo Switch
Microsoft Xbox One X
Reacties (0)