Filmpjekijken bioscooptip: A Monster Calls

04 februari 2017 2 Minuten 0 Reacties
a_monster_calls_60082420_st_4_s-high

De regisseur van The Impossible en de aankomende Jurassic World-sequel verfilmde het fantasierijke boek van Patrick Ness. Nu te zien in de bioscoop.

De Spaanse regisseur J.A. Bayona (The Orphanage, The Impossible) mag binnenkort aan de slag met het vervolg op Jurassic World, maar komt eerst nog met A Monster Calls; een volwassen verfilming van het duistere kinderboek van Patrick Ness. Filmpjekijken.com beloonde de fantasy-film met 4 van de 5 sterren.

Filmreview: A Monster Calls

Het visuele drama draait om de 12-jarige Conor O’Malley (nieuwkomer Lewis MacDougall), die op school gepest wordt en thuis kampt met een terminaal zieke moeder (Felicity Jones uit Rogue One: A Star Wars Story). Zijn vader (Toby Kebbell) woont ver bij hem vandaan en daarom komt hij in huis te wonen bij zijn kille grootmoeder (Sigourney Weaver). Om aan de harde realiteit van zijn leven te ontsnappen besluit Conor zich terug te trekken in zijn eigen fantasiewereld. Onverwacht roept hij daar de meest onwaarschijnlijke bondgenoot op: een kolossaal boommonster (Liam Neeson), dat hem ’s nachts bezoekt om verhalen te vertellen. Onder de begeleiding van het monster begint Conor aan een reis langs moed, hoop en waarheid om zijn ultieme nachtmerrie onder ogen te komen en de realiteit te accepteren.


Redacteur Daan Snouck Hurgronje was onder de indruk van zowel het monster, als de jongen in de film. “De prachtige geanimeerde verhalen van het monster worden steeds realistischer weergegeven naarmate Conor meer en meer begrijpt hoe de vertellingen zijn eigen leven weerspiegelen. Eenmaal bij het derde verhaal aangekomen vermengen fantasie en realiteit zich volkomen en zien we bijvoorbeeld Monster door Conors schoolkantine heen denderen. De jonge MacDougal, in zijn eerste hoofdrol, is een vondst op zich en tilt met gemak de film naar een hoger niveau. Zijn personage wordt compleet door de emotionele mangel gehaald, maar hij is nergens niet overtuigend. Een opmerkelijke prestatie, zeker als je beseft dat het verhaal verteld wordt vanuit Conors perspectief en hij dus in vrijwel elke scène zit.”


Volgens Hurgronje weet Bayona het fantasie-element perfect te combineren met de dramatiek. “Hij liet al zien dat hij goed uit de voeten kan met zowel allegorische fantasie (The Orphanage) als onvoorstelbare realiteit (The Impossible) en blijkt een uitstekende keuze voor de verfilming van dit semi-sprookje. In zijn vaardige handen blijft de film een goed gebalanceerd, oprecht drama en voelt de mix van stijlen en verhaallijnen nergens geforceerd aan. A Monster Calls is een waardige adaptatie van een geliefd boek, maar belangrijker nog: door de visuele flair voegt de verfilming daadwerkelijk wat toe aan het bronmateriaal. Een meeslepende tranentrekker die rauwe emoties niet uit de weg gaat, maar er door strakke regie en goed spel voor zorgt dat je al die gevoelens met open armen (en traanbuizen) verwelkomt.”

De volledige recensie van A Monster Calls kun je hier teruglezen.

Reacties (0)