Als de muziek mooi is, blijf je aan het eind van een film nog wel even naar het scherm staren. Daar komen dan eindeloos veel namen voorbij. Iedereen die iets heeft gedaan voor de film wordt genoemd. Zinvol of niet, het is en blijft een traditie om iedereen wat credits te verlenen, wat eer te gunnen. Waar moet je aan denken als je aan begin- en eindtitels werkt? Dit artikel beschijft de volgorde aan de hand van speelfilms, het volgende artikel gaat in op de editing-software en hoe u daarin professionele credits maakt.
Films beginnen en eindigen met teksten in begintitels en aftiteling. Dit zijn zogenaamde credits, maar welke volgorde moet worden aangehouden? Leer van de profs in Hollywood.
Basis
Zorg ervoor dat de documentatie en administratie van uw film in orde is. Dat betekent dat u voor de begin- en eindtitels altijd goed moet bijhouden wie wat doet. Het belangrijkste hierbij is dat u de namen altijd goed spelt!
Noteer namen en functies altijd ergens digitaal. Het handigste is in een Word of nog beter in een Excel-bestand, omdat u dan makkelijk de kolom met namen kunt sorteren, zodat u snel ziet of er namen dubbel zijn genoteerd. Daarnaast is het makkelijk om in een aparte kolom een nummering of een globale aanduiding toe te voegen, in verband met de volgorde van belangrijkheid van mensen en taken in uw film.
Belangrijkheid
Wat is de juiste volgorde van de medewerkers van uw film in de begin- en eindtitels? Moeten de beroemde acteurs eerst worden genoemd? Of juist eerst de regisseur of de producent?
Eerlijk gezegd bestaat er geen wet die dit alles voorschrijft, maar wie een aantal films analyseert, komt al snel tot een volgorde die door vrijwel de meeste filmmakers wordt gebruikt en gehandhaafd. U komt er daarbij snel achter dat er ook subtiel of overduidelijk van wordt afgeweken.
Openingstitels
- De meeste films beginnen vooraf met een opsomming van de betrokken bedrijven. Vaak in de vorm van een aantal korte filmpjes, met het logo aan het eind. Logisch, want het gaat in de filmindustrie om veel geld.
- Vervolgens komen de belangrijkste partijen aan bod die (contractueel) als eerste genoemd moeten worden (meestal producers met geld, beroemde acteurs/actrices enz.). Ook de titel verschijnt in beeld.
- Dan volgen de belangrijkste overige medewerkers van de film. Een en ander wordt eveneens door de contracten bepaald.
Opvallend is dat de belangrijkste medewerker aan het eind komt. Dat is de regisseur. Nadat zijn naam in beeld is geweest, begint het feitelijke verhaal.
Volgorde
Meestal is de volgorde van de informatie zoals ik hieronder beschrijf. Let op, de film begint na de eerste informatie met de cast, met de beroemdste naam als eerste (5). Na de rest van de cast volgen de andere functies (6 t/m 17), maar dan met de belangrijkste als laatste (de regisseur).
Logo’s
- MAATSCHAPPIJ [NAAM] presenteert
- Een productie van [NAAM PRODUCTIEMAATSCHAPPIJ]
- Een film van [NAAM FILMMAKER]
Belangrijkste info
- Filmtitel
- Namen van belangrijkste acteurs/actrices (cast)
Overige info
- Rest van de cast
- Casting Director (hoofd van casting)
- Music Composer (componist)
- Costume Designer (kleding)
- Associate Producers (samenwerkende producenten)
- Editors (montage)
- Production Designer (vormgeving)
- Director of Photography (hoofd cameracrew)
- Executive Producer (uitvoerend producent)
- Producer (producent)
- Writers (schrijvers van het scenario)
- Director (regisseur)
Meerdere functies
Is er iemand die twee keer in de lijst voorkomt, dan vermeldt u hem maar één keer. Voeg zijn taken samen. Bijvoorbeeld ‘writer/director’. En zet hem op de plaats van de belangrijkste functie, in dit voorbeeld dus de plek van de regisseur.
Hangover Part III
De opening en de openingstitels van de film Hangover Part III zijn een mooi voorbeeld van de verwerking van titels. De film (en de andere voorbeelden) is te bekijken via bijvoorbeeld Netflix. Hangover Part III is een film uit 2013 en werd geregisseerd door Todd Phillips. Acteurs zijn o.a. met Bradley Cooper, Ken Jeong en Zach Galifianakis. De film begint met 3 filmpjes met logo’s (zie kader Hangover Part III, illustraties 1-3).
Beginscènes
In de film worden alle begintitels in de eerste scènes geprojecteerd. De beginscènes vertellen het verhaal van een gevangenisbewaker die een chaos in zijn gevangenis aantreft en moet constateren dat een gevangene is ontsnapt.
In deze reeks shots zien we titels met de hoofdpersonen, de titel en een aantal belangrijke medewerkers. De titels worden in de scènes met de bewaker gepresenteerd.
Illustraties 4-6 zijn qua informatie dezelfde als die van 1-3. Daarna volgt illustratie 7, met de naam van de regisseur. Die wordt later herhaald.
Illustraties 8-11 worden de namen van de vier belangrijkste hoofdpersonen gepresenteerd.
Illustratie 12 laat het shot zien waarin de kijker ziet dat de gevangenis een puinhoop is. Om niet af te leiden, worden hier juist geen titels gepresenteerd. Daarna nog een paar (o.a. illustratie 13).
De titel
Als de bewaker in een zwart gat in de muur kijkt, komt de titel in beeld: illustratie 14.
Dan zien we deze gevangene die via tunnels ontsnapt, met als laatste shot een val van een berg, omgeven door water. Het scherm wordt wit. Vervolgens zien we de wielen van een auto en de naam van de regisseur. Als de ontsnapte gevangene door de tunnels rent, komen illustraties 15-25 in beeld. Alle belangrijke afdelingen komen aan bod, bijvoorbeeld de schrijvers, hoofd camera-afdeling, producenten enz.
In een spectaculair shot dat de ontsnapte gevangene van de berg valt, is geen titel (illustratie 26). Daarna gaat het scherm op wit, zien we de wielen van een auto en de naam van de regisseur (illustratie 27). Het verhaal kan beginnen!
Easy Rider
Easy Rider is een hippiefilm uit 1969 en werd geregisseerd door Dennis Hopper. Hopper speelt zelf in de film, samen met Peter Fonda en Jack Nicholson.
Het begin van deze film is interessant. Na de promotie van Columbia (zie kader Easy Rider, illustratie 1) begint de film en in de eerste 7 minuten en 30 seconden is er geen enkele begintitel te zien!
De film start met een aantal scènes, waarin de twee hoofdpersonen worden geïntroduceerd. Zij kopen drugs bij een stel Mexicanen, waarbij Spaans wordt gesproken, waarna zij de coke doorverkopen aan een rijkaard. Als zij het geld hebben ontvangen, verstoppen zij het in de tanks van hun motoren.
Pas als de film 7.30 minuten oud is, starten de titels. Op de intro van de beroemde muziek van Steppenwolf, ‘Born to be wild’, zien we de namen van Fonda en Hopper, gevolgd door de titel (illustraties 2-5).
In illustratie 6 ziet u hoe de titel in beeld komt. Hier staat nog het copyright-gedeelte bij (zie ook The Stranger). Daarna komt de rest van de cast aan de beurt (illustraties 6-8).
Merk op dat Jack Nicholson een aparte vermelding krijgt.
Informatie
Ook in deze (oudere) film doet men er alles aan om in de begintitels zoveel mogelijk medewerkers op één scherm te vermelden. Er zijn twee van deze pagina’s. (Illustratie 9.)
Na twee volle schermen vermeldt men weer enkele personen, zoals de componist en de producer. Met als laatste, de belangrijkste… u raadt het al: de regisseur (illustratie 10).
The Stranger
The Stranger is een film uit 1946 en werd geregisseerd door Orson Welles. In de film spelen o.a. Edward G. Robinson, Loretta Young en Orson Welles zelf.
Voor de begintitels wordt de tijd genomen. Een groot orkest speelt indringende muziek, als introductie op de spanning die komen gaat, waarbij de titels over een torenklok worden geprojecteerd. Waarbij gezegd moet worden dat deze klok een belangrijke rol in deze spannende film speelt. Dit wordt dus al aangegeven bij de titels.
Begintitels
Alle begintitels zijn statisch en op de eerste titel worden de belangrijkste acteurs/actrices vermeld. Over het gehele beeld heen.
De tweede begintitel vermeldt de titel van de film. Let op, net als bij Easy Rider wordt de copyright vermeld. Iets wat bij moderne films niet gebeurt. Zie kader The Stranger, illustraties 1-2.
Dan volgen enkele andere bekende namen, volledig in beeld (illustraties 3-4).
Velen worden opgesomd, waarbij de achtergrond, de torenklok, te zien is. Het is een druk geheel, met name door de gekozen lettertype. In moderne films worden strakke lettertypen gebruikt.
Tot slot volgen titels met de componist, de producer en de regisseur. Dat is niet veranderd, de producer, schrijvers, regisseur worden als laatste genoemd, de regisseur als allerlaatste (illustratie 5). Daarna begint het verhaal.
Aftiteling
Of u het leuk vindt of niet, de aftiteling is vaak erg lang. Zij is niet meer bedoeld om u te amuseren, maar om goede informatie te geven over de mensen die aan de film hebben meegewerkt. De muziek die tijdens de aftiteling wordt gebruikt, is meestal de muziek uit de film, zodat de sfeer van de film er tijdens de aftiteling nog is.
Geef de aftiteling de nodige rust mee, dat verhoogt de kans dat de kijkers blijven kijken. Het heeft geen nut om de medewerkers zo snel voorbij te laten komen, dat verdienen zij niet. De aftiteling is juist bedoeld om de vele mensen achter de schermen heel eventjes in het spotlicht te plaatsen.
Tweedeling
De aftiteling wordt steeds vaker in twee stukken verdeeld. Eerst vermeldt de filmmaker de belangrijkste namen in statische teksten, waarna in een dynamische (verticaal ‘bewegende’/scrollende) aftiteling iedereen wordt genoemd.
De film Zero Dark Thirty (zie kader Zero Dark Thirty/Infiltrator) is een mooi voorbeeld. Na het indringende eindshot (zie kader Aftiteling, illustratie 1) wordt het 7 seconden zwart, waarna een reeks statische titels verschijnt. Eerst de regisseur en de schrijver (illustraties 2-3), maar ook producers, editors, componisten enz. en een deel van de cast.
Statisch:
- Regisseur
- Schrijvers
- Producers
- Executive Producer (uitvoerend producent)
- Lead Cast (belangrijkste cast)
- Supporting Cast (rest van de cast)
- Director of Photography (hoofd camera crew)
- Production Designer (vormgeving)
- Editor
- Associate Producers
- Costume Designer
- Music Composer
- Casting Director
- Deel van de cast…
Dynamisch:
- De andere afdelingen (illustratie 4), met vermelding van de buitenlandse afdelingen (illustratie 5).
Creatief
Films die op een waar gebeurd verhaal zijn gebaseerd worden vaak van creatievere eindtitels voorzien. In die aftiteling worden dan de acteurs en hun echte personages gepresenteerd en er volgen titels die uitleggen hoe het deze personen is vergaan. Zie illustratie 6, uit de film The Infiltrator, waarin tekst en eindtitels in oorspronkelijk archiefmateriaal is verwerkt. Uiteindelijk start toch de traditionele scrollende tekst.
In deel 2 bespreek ik software die u voor begin- en eindtitels kunt gebruiken.
Veel kijkplezier.
Pieter Reintjes (video-college.nl)
Reacties (0)