Review: Electrocompaniet ECI6DX MKII – Het muzikale mysterie uit Noorwegen

Ondanks dat het de laatste jaren wat stilletjes is gebleven rondom het bestaan van de Noorse fabrikant en de muzikale ontwikkelingen, is Electrocompaniet levendiger dan ooit tevoren. De redactie van Music Emotion ontvangt van de nieuwe merkimporteur ERCT in Zwolle een op het eerste oog hele interessante geïntegreerde stereoversterker met een ingebouwde DAC én streamingplatform, de Electrocompaniet ECI 6 DX MKII. Ja, dit is een hele mond vol en wanneer ik de meer dan een mond volle lijst met mogelijkheden doorneem ben ik positief verrast. Meer dan een set goede hifiluidsprekers en een abonnement op Qobuz heb ik niet nodig om van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat te genieten van muziek uit alle windstreken van de wereld. Wanneer ik de optiek nauwkeurig onder de loep neem zie ik subtiele overeenkomsten met de vintage ontwerpen, maar met een paar belangrijke eigentijdse upgrades. Hiermee past dit ontwerp niet enkel in de wereld van nu, maar is het bovenal een tijdloos ogend design waarmee deze dicht aanschurkt tegen de steam punk design-stroming, een stroming die in de jaren ’60 op het witte doek is ontstaan en de afgelopen jaren een flinke vlucht in populariteit heeft genomen bij een schare groep fans.

Behuizing en aansluitingen

De behuizing van de geïntegreerde versterker is zwaar en oogt oerdegelijk. De kwaliteit van de gebruikte materialen is hoog en lijkt hiermee bestand voor een lang leven. De robuuste bouw, glanzende oppervlakten en de combinatie met goudkleurige hardware maken deze geïntegreerde versterker tot een perfecte relikwie bij films of series in dit futuristische genre. Het front van de ECI 6 DX MKII is vervaardigd uit hoogglans perspex en heeft enkel een powerswitch en vier bedieningsknoppen waarmee je het volume regelt en door de muziekbronnen bladert. Links op het front is een ruim display geplaatst die in grote blauwe karakters de bronkeuze aangeeft, een blauwe power-LED die gemotoriseerd om het bedrijfslogo draait en een groene LED die oplicht wanneer de versterker op de achtergrond taken uitvoert, zoals het indexeren van een muziekserver of NAS.

Op de achterzijde heeft de fabrikant behalve kwalitatief solide luidsprekerterminals drie single-ended lijningangen en een gebalanceerde XLR-lijningang opgenomen. Hiernaast beschikt de versterker over zowel een RCA- en een XLR-lijnuitgang waarop een additionele eindversterker of, misschien ook leuk, analoge bandrecorder kan worden aangesloten. Digitaal beschikt de ECI 6 DX MKII over twee optische Toslink ingangen, twee coaxiale S/PDIF ingangen een USB-A én USB-B poort. Om de versterker naadloos te integreren in een huisautomatisering omgeving heeft de versterker een RS-232 poort, beschikt deze over een RJ45 netwerkaansluiting en heeft deze trigger aansluitingen om additionele eindversterkers in of uit te schakelen. Draadloos heeft de versterker een wifi en bluetooth interface zodat je muziek kunt streamen op de manier waarop jij dit wilt.

Verschillen en verbeteringen

Tot dusverre oogt en voelt deze ECI 6 DX MKII identiek met zijn voorganger de ECI 6 DX. De verschillen en verbeteringen zijn vooral intern te vinden. Het streamingplatform van de MKII ondersteunt Internetradio, Spotify Connect, Tidal Connect en Qobuz. Dit alles is direct vanuit de EC Play of EC Remote app van Electrocompaniet, waarmee je ook de versterkerfuncties bedient. Twee apps met een vergelijkbare functionaliteit, maar met een licht aangepaste gebruikersinterface. Het streamingplatform speelt ook highres streams af via DLNA, bluetooth, Airplay2 en via Roon. Hierbij kan de DAC overweg met een maximale resolutie van 24 bit 192 kHz en native DSD tot DSD128. Hiermee beschikt de DAC over meer dan voldoende resolutie om de highres streams uit jouw digitale muziekbibliotheek en van Tidal of Qobuz af te spelen.

De ECI 6 DX MKII is ten aanzien van zijn ECI 6 DX voorganger voorzien van een geheel nieuwe klasse A zero-feedback voorversterking en deze is bovendien volledig opgebouwd met discrete componenten. De eindversterking heeft een negative-feedback circuit waarbij de techneuten van Electrocompaniet een fraaie balans hebben weten aan te brengen tussen de dynamiek, openheid en detail in de muziekweergave. De versterker heeft een frequentiebereik van 1 hertz tot 150 kilohertz, een totale harmonische vervorming van minder dan 0,004 procent gemeten tussen van 20 hertz en 20 kilohertz en een kanaalscheiding van meer dan 120 decibel. De eindversterking beschikt over een versterkervermogen van tweemaal 125 watt aan 8 ohm, 200 watt aan 4 ohm en zelfs een stabiele 370 watt aan 2 ohm. Om deze stabiliteit te garanderen heeft de fabrikant de complete voedingssectie flink opgewaardeerd en hiermee heeft deze fraaie versterker een gewicht van maar liefst 20,5 kilogram gekregen. Dit zijn beslist mooie cijfers op papier, maar hoe klinken deze cijfers op mijn trommelvliezen? Tijd voor een stukje muziek.

Luisteren

Mijn configuratie voor deze review bestaat, naast de Electrocompaniet ECI 6 DX MKII, uit een set Piega Premium 701 Gen2 vloerstaande drieweg luidsprekers die met elkaar zijn verbonden met behulp van een set Driade Flow 808 Reference luidsprekerkabels. Het netwerksignaal wordt opgeschoond door de Bonn8 switch van Silent Angel, uiteraard voorzien van de optionele lineaire Forrester upgrade voeding. De content stream ik exclusief vanuit Qobuz.

Bij het openingsnummer Calling Elvis van het album On Every Street van de Dire Straits uit 1989 ervaar ik een duidelijk op de maat kloppende basdrum waarbij ik de vilten klopper met meer impact hoor dan ik me bij dit album herinner. Ook de toms in dit nummer worden met een kracht en volheid uit de speakers geperst. Tjonge, deze versterker heeft ballen. Halverwege het nummer wordt er een lijntje in de achtergrond toegevoegd met iets dat ik eerder als violen had herkend, maar wat niets anders blijkt te zijn dan een langzaam uitstervend keyboard die nu duidelijker en vooral veel langer hoorbaar blijft. Hierna schakel ik over naar My Parties. Belletjes en cymbalen hebben een eerlijke analoge klank en de snaredrum overtuigt met een kurkdroge en warm-neutrale aanslag. Ook deze aanslag lijkt een fractie meer kracht te hebben dan ik me herinner. Saxofoon spettert levendig uit de achtergrond en links, rechts afwisselende ‘congo’s’ klinken open, luchtig en realistisch. Bij het nummer How Long beluister ik de castagnetten in de achtergrond met meer gemak en de steelguitar springt nu eigenwijs uit de mix. De aangeslagen akkoorden van de met stalen snaren bespannen akoestische gitaar komen sprankelend op me af terwijl de strak omlijnde combinatie van basdrum en basgitaar zorgt voor de essentiële coherentie in het nummer waarmee alle lagen bij elkaar worden gehouden. Het ene lijntje na het andere lijntje komt naar voren en kan me niet herinneren dat ik ooit zoveel verschillende instrumenten in dit nummer heb ervaren. Wat een heerlijk open en delicaat spelende versterker en wat stuurt deze de Piega’s met een ijzeren grip aan. Dit gehele album wordt naar een substantieel hoger niveau geduwd.

Geen krimp

Bij het nummer Nameless van het gelijknamige album van Dominique Fils-Aimé ervaar ik een goede openheid en definitie van zang en vocalen. Deze versterker heeft zo’n goede grip op de conussen dat alle zanglijnen individueel van elkaar en met het juiste gewicht worden weergegeven. Hierbij ontbreekt het aan felheid of hardheid en wordt juist meer gewicht en warmte toegevoegd zodat deze meer autoriteit hebben, zonder dik of vermoeiend te klinken. Hetzelfde geldt voor het diep doorlopende sublaag. Deze legt een zalige atmosfeer in de ruimte zonder vermoeiend over te komen. De natuurlijkheid waarmee viool wordt weergegeven is echt erg fraai. De snelheid en het realisme door het specifieke timbre van dit snaarinstrument tillen ook deze productie naar een hoger niveau. De ‘analoge glans’ van de cymbalen en de attack bij de aanslag van de elektrische gitaar, gevolgd door de lange uitsterftijd en de overduidelijke ruimte echo’s bij het nummer Rise transformeren de ruimte plots naar een ander plekje op de wereld.

Om wat meer naar de muzieksmaak van 2025 te keren zet ik een van de albums uit de pers awards playlist in Qobuz op. Mijn oog valt op de cover van Groovy Steppin Sh*t van Lisha G. Al bij de eerste lage noten van het openingsnummer Wanna Bet val ik van de bank door de enorme vloedgolf aan laag. Diep laag. Diep en strak gecontroleerd laag om precies te zijn. Ja, deze versterker lijkt te draaien op krachtstroom. Wat een kracht, wat een controle! Bij het nummer Get Silly ervaar ik inderdaad een silly hoeveelheid aan laag. Hoe luid ik de versterker ook laat spelen, deze geeft geen krimp. Alle vocalen blijven open en goed gearticuleerd. Keyboards, elektronische effecten en het ruimtelijke geluidsbeeld blijven ongeacht het ingestelde volume groots en ruimtelijk. Deze Electrocompaniet beschikt niet enkel over fantastisch presterende versterkertrappen, de voeding heeft meer dan een paar emmers aan sap achter de hand om onder elke omstandigheid te blijven presteren. De versterker geeft werkelijk geen krimp. Hoe hard ik ook speel, de eindtrappen blijven zelfs bij onprettig wordende geluidsterktes nét lauwwarm.

‘Match made in heaven’

Het is me niet vreemd dat Electrocompaniet al jaren geliefd is door vriend en wordt gevreesd door menig vijand. Niet voor niets heeft dit merk een trouwe groep fans verzameld die het merk met toegewijde Facebookpagina’s en een heuse fanclub eert, want dit merk heeft iets speciaals. Ook voor mij. Het is niet uitsluitend het onderscheidende design of de streaming mogelijkheden van deze tweede generatie ECI 6 DX dat me aanspreekt, de klank en het geluidsbeeld maken misschien nog wel een grotere indruk op me. De kracht en stabiliteit waarmee de laatste restjes dynamiek uit de streams worden gepulkt en met een stalen vuist uit de speakers wordt gedrukt maken me keer op keer weer gelukkig. De streaming software kan nog een beetje raffinement gebruiken bij het indexeren en browsen door eigen DLNA-content, maar is bij het streamen van online content vriendelijk en aangenaam in de omgang.

De configuratie Electrocompaniet en Piega voor deze review blijkt een ‘match made in heaven’. Nergens hardheid, zwaarmoedigheid of een over gedetailleerde muziekweergave. Het karakter is warm-neutraal en elk album wordt uiterst genuanceerd tot in het kleinste detail weergegeven. Hierbij spreidt de set een weids podium voor me uit waarbij alle elementen vanuit een duidelijk plek in voor- en achtergrond worden weergegeven. Opmerkelijk is de sublieme weergave in de lagere regionen. De punch in het midlaag heeft een flinke, maar nooit té krachtige impact en dankzij de ijzeren grip op het sublaag laat deze set zelfs bij de meest lastige albums een fraaie gelaagdheid tot in de laagste octaven horen. Basdrum en toms rollen moeiteloos uit de aluminium baffles van de Piega’s en geven muziek met een goede PRaT weer.

Fijngevoelige Noor

Baslijntjes zijn moeiteloos te volgen en al snel betrap ik mezelf erop met mijn stramme en lang verleerde linker- en rechterhand in toonhoogte met de basgitaar mee te spelen. Het komt niet vaak voor, maar tijdens het beluisteren van deze door de ECI 6 DX MKII aangestuurde set verlang ik stilletjes naar vrije tijd om mijn bas weer eens in te kunnen pluggen. Deze betaalbare streaming versterker van Electrocompaniet spoort me meermaals hiertoe aan. Snaredrum heeft een authentieke – droge – aanslag en hierbij blijft het  kenmerkende geluid van snaar en ketel behouden. Stemmen? Deze worden met een hoge snelheid en hoge mate van realisme weergegeven. Ik hoef nooit te raden naar de tekst van zanglijnen. De openheid en evenwichtige klankbalans maakt elk genre tot een feest. Ongeacht het album of genre dat ik bij de nieuwe Qobuz releases aanklik, ik ervaar alle muziek met een heerlijke openheid en een hoeveelheid aan detail dat alles helemaal tot leven komt. Of ik nu naar een stukje klassiek piano, gothic metal, rap of elektronica luister, alles klinkt fraai gedetailleerd, muzikaal en met een heerlijke bijna analoge magie.

De muziekcontent neemt telkens weer een pasje omhoog in muzikaliteit en laat me geregeld ongecontroleerd met de voet op de maat van de muziek mee tappen. Rock, metal of heruitgaven van de klassieke populaire albums, het maakt helemaal niet uit wat ik opzet. De muziek valt voor mijn oren in alle rust uiteen waarbij de verschillende mooi gedefinieerde muzieklagen de onderlinge coherentie en de oorspronkelijke atmosfeer van het album blijven behouden. Effecten blijven netjes binnen de grenzen van het realistische en worden nooit fel, scherp of onvoorspelbaar naar mijn hoofd geworpen. Alles blijft onder alle omstandigheden vloeiend en zijdezacht aan de oren. De geheel analoge versterkingsstadia, de analoge volumeregeling en de discrete bouw werpen zoete vruchten af. Deze fijngevoelige Noor laat op elk gebied een onvergetelijke indruk bij me achter.

Conclusie

Met de ECI 6 DX MKII heeft het Noorse Electrocompaniet een fraaie streaming versterker geïntroduceerd die veel analoger klinkt dan dat deze op papier aan me overkomt. Ik vergeet al snel de koude cijfertjes van de digitale resoluties en de mogelijkheden van de hoogwaardige DAC-sectie. Ik ervaar vooral de laagdrempelige manier waarop de versterker digitale muziekstreams in een coherente en fijn-gedetailleerde muziekbeleving omzet. Denk bij deze geïntegreerde streaming versterker niet aan een analytische geluidsweergave, maar juist aan een muzikale en vergevingsgezinde versterker waarbij alle albums met een aangenaam analoge glans worden afgespeeld, ongeacht het streaming medium of de geluidsdrager in mijn collectie. Ja, met deze Electrocompaniet ECI 6 DX MKII heb ik iets speciaals onder de vingers. Iets waarvan ik me kan voorstellen dat de kenners van deze Noorse fabrikant de vingers nu al zullen aflikken.

Prijs

Electrocompaniet 6 DX MKII € 7.399,-
www.electrocompaniet.com
Empel Retail Consulting & Trading, www.erct.nl