Op zijn zesde was hij al geïnteresseerd in muziek en op zijn elfde ging hij drummen. Waar dat zo vroeg vandaan kwam? ‘Mijn vader heeft een blauwe maandag in een bandje gedrumd. Dat deden alle Haagse jongeren. Elk portiek in de straat had er eentje. Mijn moeder zong graag. Mocht zich daarin helaas niet verder ontwikkelen. In die tijd was dat ongebruikelijk. Ik denk dat ik het muzikale van mijn opa heb. Terwijl ik hem niet heb gekend. Zat in het Residentieorkest, als violist. En arrangeerde. We hebben het over de jaren dertig.’
Nederlands muzikant en componist Tim Akkerman kreeg bekendheid als leadzanger en gitarist van de Haagse band Di-rect. Om daarna verder te gaan als soloartiest. De band Tim Akkerman & The Ivy League tourt als hechte groep door verschillende landen. Hij praat onder meer over zijn eigen muziekkeuze, het uitbrengen van al het werk op elpee, het hebben van losse componenten en waarom analoog de voorkeur geniet boven het digitale.
Enorme vertraging
Tim Akkerman was in zijn jeugd volop in de weer met cassettebandjes. ‘Om die negentig minuten extra vol te krijgen, liet ik het ene liedje al beginnen, terwijl de andere zachtjes werd weggedraaid. Ik had mijn eigen manier van mixen uitgevonden. Begon ik op het eerste cassettedeck waar ik drums op inspeelde. Die spoelde ik terug en dat ging langs de tweede. Maakte ik zelf sporen. Daar zat op een bepaald moment een enorme vertraging op. Ik heb bakken vol met die dingen liggen. De ene tape is nog slechter dan de ander, haha.’
Amerikaanse country
Wat muziek van Nederlandse bodem betreft, vindt hij Chef’Special te gek omdat het gewoon een toffe band is. ‘Ik ben vroeger met mijn ouders opgegroeid tussen The Nits en Golden Earring. Harry Jekkers waardeer ik enorm vanwege zijn mooie teksten. Zowel uit zijn tijd met Klein Orkest, als het solo oeuvre. En Boudewijn de Groot. Het is vrij breed eigenlijk. Buitenlandse artiesten die mijn voorkeur hebben zijn Bruce Springsteen, Josh Ritter en Iron and Wine. Het meeste zit ik in de hoek van de Amerikaanse country. Ook vaak americana genoemd.’
Bowers & Wilkins speakers
Tim wilde op een gegeven moment bij zijn platenspeler het liefst Bowers & Wilkins speakers hebben. ‘Ik kwam vaak bij Stuut & Bruin, hier in Den Haag. Die werd opgeheven. Iemand die daar werkte, stapte over naar de Mediamarkt. Die liet mij speakers van Q Acoustics horen. Dat merk deed toen zijn intrede. Voor weinig geld wisten ze toch iets moois af te leveren. Ten opzichte van Bowers & Wilkins speakers hoorde ik geen verschil. Dat deed me verrassen. Ik ging overstag.’
Bij de prijsklassen
Achteraf gezien is hij blij om die aankoop. ‘De icoontjes op mijn speakers zijn ondertussen ingedrukt door die kleine vingers. Het doet minder pijn dan wanneer ik een dure speakerset had gekocht.’ Tim heeft twee tips als het om de aanschaf gaat: ‘Je kunt in een audiowinkel allerlei speakers beluisteren. Natuurlijk hoor je bij de prijsklassen de verschillen. Je moet ook kijken naar de functie waarvoor ze worden gebruikt. Als je in een kleine ruimte audio wilt neerzetten, heeft het geen enkele zin grote speakers aan te schaffen. En vraag jezelf eerst af: hoe vaak luister ik en hoe?’
Een oneindig bereik
Al het werk van de band Tim Akkerman & The Ivy League wordt eveneens op elpee uitgebracht. ‘Voor de liefhebber. Er is geen enkel verdienmodel. Vinyl kent een oneindig bereik en bij digitaal is dat een stuk kleiner. Laag is daar vaak het probleem.’ Tim heeft een platenspeler van Pro-Ject. ‘Dit vind ik een van de betere merken. Ik heb een keer een ding gehad die je mee kon nemen op reis. Durfde er geen plaat op te leggen.’
Soms krijgt hij van mensen een bijzonder exemplaar. Zoals een originele van Nick Drake die lastig te krijgen is. ‘Elpees voel je. Als je ziet wat voor plezier er door mensen aan wordt beleefd. Het simpele feit dat je een hoes in handen hebt. Het papier voelbaar is. Dat je eraan kunt snuffelen. Alle zintuigen worden geprikkeld.’
Meer van het maken
‘Mijn speakerkabels zijn van een goede kwaliteit. Goud en dat soort dingen, daar wil ik misschien ooit aan beginnen. Mijn broer heeft dat wel, dat is een echte audiofiel. Heeft alles op A-kwaliteit. Bezit een thuisbioscoop. Daar kan ik van genieten, de liefde die hij erin steekt. Ik ben meer van het maken, het voorproces. Het creëren van een zo mooi mogelijk iets. Hij is meer van het afluisterproces. Proberen om het zo optimaal mogelijk uit de speakers te krijgen. Die liefde gaat over een andere wijze van muziek beleven dan voor mij geldt.’
Digitale geneuzel
Tim heeft later op de dag een afspraak met een audiowinkel in zijn buurt. ‘Ik heb zo’n soundbar gekocht voor onder mijn televisie, van Bose. Het enige wat ik ermee had willen doen is het geluid wat groter maken. Blijken er allerlei functies op te zitten die ik toch niet ga gebruiken. Aansluiten gaat via WiFi. Dat klinkt mooi. Echter, wat ik ook probeer, ik krijg het niet aan elkaar verbonden. Staat er op de website dat het apparaat gereset moet worden. Wat bij mij niet werkt. Ik moet zeggen dat ik altijd een soort aura om mij heen heb van dingen die niet gaan zoals het zou moeten. Geef mij maar de kabel en de analoge versies. Al dat digitale geneuzel, ik ben er geen voorstander van.’
Kinderziektes
Zijn vader heeft een oude buizenversterker. ‘Die werkt nog steeds. En het klinkt als vanouds. Af en toe een doekje eroverheen is voldoende.’ Vindt zichzelf niet behoren tot iemand die altijd het allernieuwste aan apparaten wil hebben. ‘Bewust niet. Ik wacht eerst totdat de kinderziektes eruit zijn. Hoor ik vanzelf in de reviews wat wel en niet goed is. Het kan zelfs zijn dat ik met dingen vijf jaar achterloop. Het is de kunst om er zo lang mogelijk mee te doen. Als iets goed is, is het goed.’
De platenkast
‘Ik had voorheen een dure auto waarin ik de audio opnieuw in had laten bouwen. Kom je weer op het punt dat je tegenwoordig nergens aan moet zitten want het is zo venijnig digitaal. Als je een kabeltje vervangt voor een ander, ligt alles eruit. Dat doen ze natuurlijk heel slim.’ Heeft zijn cd’s allemaal gedigitaliseerd. ‘Ik heb Spotify voor de gemakzucht. Het zoekt simpel. In de auto is het handig om de platenkast bij me te hebben.’
Tekst en fotografie: Richard Helwig
Reacties (0)