Introductie
Martijn Ridder. Dat ben ik. En zoals meerdere mannen van nog net niet middelbare leeftijd (ik ben immers nog maar 38 hoor) ben ook ik opgegroeid met gadgets. Ik heb daardoor een fascinatie ontwikkeld voor technologische ontwikkelingen die het leven makkelijker zouden moeten maken, daar in de praktijk vaak maar bar weinig van terecht brengen, maar uiteindelijk wel onwijs leuk zijn om mee te spelen. Gadgets dus. Die liefde voor alles wat daar ook maar enigszins mee te maken heeft, heb ik dan ook graag doorgegeven aan mijn twee kinderen, Tobey (5 jaar) en Jonah (8 jaar). Twee heerlijk slimme kleine kerels die eigenlijk alles “Te gek”, “wauw” en tegenwoordig ook “Awesome” vinden. Het huis deel ik uiteraard niet alleen met hen, maar ook met hun moeder, de liefde van mijn leven, Eva. Niet vragen naar haar leeftijd, dat is onbeleefd, maar laten we zeggen dat ze iets ouder is dan ik.
Nadat bekend werd dat wij de tv mochten testen en de doos een week later werd thuisbezorgd, was ik uiteraard razend enthousiast, maar Eva daarentegen niet. “ Waar moet hij staan ?” “We hebben al een tv” , “twee van die grote dingen is teveel”. Onze eigen tv even van zijn plek gehaald, tijdelijk achter de bank neergezet, en de nieuwe Test-tv neergezet. Probleem opgelost. Het is slechts tijdelijk, uiteraard.
Algemene indruk
Het neerzetten en installeren was een ‘piece of cake.’ Hoewel bij bezorging al bleek dat er een gat in de doos alsof er dwars door de doos heen was geschoten, bleek dat laatste gelukkig niet het geval, en de tv kwam intact tevoorschijn bij het uitpakken. Een simpele kwestie van de QuickStart guide volgen om de voet te monteren, en neerzetten maar. Gelijk valt op dat de bezel, de rand om het scherm heen, weliswaar kleiner is dan onze huidige tv, maar bestaat uit twee delen; de rand onder het scherm is 1 deel, en het andere deel omvat de overige zijden. Tussen deze twee delen zit een naad die afbreuk doet aan het uiterlijk, en ook goed opvalt, omdat de rand onder het scherm niet net zo smal is als de rest van de bezels. Bovendien zit er op één plek losse ruimte tussen de bezel en het scherm. Dat ben ik niet gewend van Philips.
Beeldkwaliteit
Deze tv ondersteunt HDR, een fancy naam voor extra kleurendiepte en een hogere helderheid. Maar het werkt. Met name de nieuwere series op Netflix ondersteunen dit, tezamen met Dolby Vision. Heerlijk. Tezamen met de 4K aan pixels (scherp !!) levert dit heerlijke kijkmomenten op. De tv herkent het HDR signaal, en geeft dit keurig aan met een melding. Kijk, daar hoef je dus niets voor te doen. Het werkt gewoon. Simply Clever.
Behalve met Netflix hebben we de tv ook getest met onze Philips blu-ray speler, en ook hierbij zeggen de kids “wauw”. En ik ook. ’s Avonds, als de kinderen in bed liggen, en papa het laatste seizoen van Stranger Things gaat kijken, dan ziet hij wel een klein beetje backlight bleeding bij donkere scenes, met name rechts onder in, maar storend is dat niet. Overdag, daarentegen, klagen de kinderen sinds kort: “Papa, we zien niets”. Hè, dat is nieuw. Het scherm van deze tv weerspiegelt meer in vergelijking met onze oude tv. Het verschil tussen hoogglans en mat, zeg maar. Erg lastig, zeker omdat we extreem veel licht hebben in huis. Aan de ene kant een domper op de kijkervaring, aan de andere kant: De kinderen kijken minder TV. Elk nadeel heeft zijn voordeel.
Geluidskwaliteit
Geluid bij een flatscreen is altijd lastig. Er is simpelweg te weinig inhoud om ook maar iets van lage tonen te kunnen genereren. Ook bij deze tv bleek dat het geval. Het geluid is zeer afdoende om het nieuws te kijken en ook voor de kinderen en voor mijn vrouw is het zeker voldoende. Maar voor Game of Thrones, Stranger Things, of welke Marvel film dan ook….tsja…dan red je het simpelweg niet met 2 x 10 watt aan speakers. Hoewel de tv wel zijn best doet, hoor, met onder andere Dolby Atmos. Gelukkig is de TV voorzien van HDMI-ARC op elke HDMI uitgang. Dat houdt simpelweg in dat het niet uitmaakt op welke HDMI aansluiting jij je eigen homecinemaset aansluit, de tv herkent dat er iets aangesloten is, en stuurt op verzoek het audio signaal daarheen. In ons geval een Philips Fidelio set. Werkt perfect. Top geregeld, Philips!
Smart tv
Android op je TV. Nooit eerder gehad, nooit eerder over nagedacht ook. Maar wat een goede oplossing voor het apps-probleem. Bij vorige generaties had je een soort ouderwetse Philips-apps op je tv, waarvan de helft per definitie nooit werkte. No offence, Philips, iedereen maakt fouten. Nu met Android is dat probleem opgelost. Gelijk de apps er opgezet van Amazon Prime Video, en Rakuten VIKI. De eerste is een Netflix wannabe, met een iets ander aanbod, en de tweede, VIKI, is voor diegenen die het niet kennen, een app met uitsluitend Koreaanse drama series. Ja, die is voor mijn wederhelft. Echt. En ze kijkt het graag. Ze kan de app ook makkelijk vinden. Druk op home, en tadaaa….daar staat ie al. Klik, en kijk. Bingen, baby! Het smart TV menu is snel, overzichtelijk en logisch opgebouwd. Zo makkelijk dat de kinderen gelijk de games kunnen vinden. Dat zegt ook wel iets.
Google Cast werk perfect, en is extreem makkelijk om bijvoorbeeld snel wat foto’s te laten zien vanaf je telefoon. Je zou ook YouTube video’s kunnen streamen vanaf je telefoon, maar dat heeft simpelweg geen zin. Immers, als je je Google account hebt toegevoegd aan deze tv, heb je via het tv menu volwaardige toegang tot je eigen YouTube account via de native YouTube app, en dat is veel makkelijker.
De Google assistent daarentegen is een ander verhaal. Deze voelt als een last-minute-addition, en doet het vaker niet dan wel. Dat zou kunnen komen doordat de televisie Google Assistent in het Nederlands nog niet officieel ondersteunt, maar dan moet er ook nog niet mee geadverteerd worden. Ik verwacht echter dat dit probleem met een simpele firmware update op te lossen is. Sowieso kun je je afvragen of de bediening van de tv zin heeft via de microfoon in de afstandsbediening; daarvoor moet je immers al de afstandsbediening oppakken, en op de Google-knop drukken. Als je op dat moment al de afstandsbediening vast hebt, waarom zou je er dan tegen praten? Er zitten immers knopjes op, en dat werkt een stuk sneller en beter.
Ambilight
Onze huidige tv heeft tweezijdig Ambilight. We zijn er mee bekend dus. Dit testexemplaar heeft driezijdig Ambilight, ook aan de bovenzijde. Een duidelijke meerwaarde, zeker met voetbal wedstrijden, en met (jawel, daar is ie weer) Stranger Things. Het is rustiger voor je ogen, omdat de TV niet tegen een donkere achtergrond staat. De meerwaarde is dan ook uiteraard alleen aanwezig als je kijkt in de avond of nacht, als het donker is. Overdag heb je geen verlichting aan in huis, op dat moment heeft Ambilight dus ook geen nut. Extra meerwaarde kun je nog krijgen door ook je Hue color-lampen te koppelen aan deze tv, zodat ze ook meedoen met het beeld. Bioscoop-ervaring gegarandeerd.
Ambilight volgt het beeld, dat is logisch. Er zitten andere Ambilight functies op zoals “toon de vlag”, “scanner” “spectrum”. Eerlijk? Niemand gebruikt dat. Daar is het ook niet voor bedoeld. Volgende keer die functies maar verwijderen, Philips, concentreer je op de kijkervaring.
Conclusie
Wij hebben zelf thuis al de conclusie getrokken dat de volgende tv weer een Philips wordt, maar niet deze. Het weerspiegelen van het licht in het scherm is in onze specifieke thuis situatie (heel veel ramen, licht van drie zijden op de tv) een spelbreker. Misschien een soortgelijk type, maar met een mat scherm? We zien het wel. Wat extreem goed bevallen is bij ons allemaal, is de Netflix-knop. Ideaal voor zowel de kids, alsook voor papa en mama. Helemaal perfect zou het zijn als je zelf je snelmenu kan aanpassen, want laten we eerlijk zijn, wie gebruikt de functie “Zonsopkomstalarm”? Een ander minpuntje voor degenen die vaak ’s avonds of ’s nachts TV kijken: de enige knop op de afstandsbediening met backlight is de knop die je niet vaak gebruikt: Ambilight. Best lastig in het donker op de bank. Het 4K beeld met HDR is echt een aanrader, zeker met Dolby Vision. Alleen al daarom scoort deze tv bij mij 4 sterren.
