Review: Lejonklou Giella PI & Lejonklou Tundra stereo 2.5

16 juni 2022 + 10 minuten 0 Reacties
Hexagon_1b-Lejonklou Boazu geintegreerde versterker
FWD award

Wanneer we spreken over high-end lijkt het soms wel of ‘the sky the limit’ is. Hoe groter, luxer en exorbitanter, hoe beter het vaak lijkt. Toch is dit nooit de werkelijke essentie van deze hoogste tak van audiosport geweest. Het is zeker waar dat zodra je werkelijk compromisloos te werk probeert te gaan de kosten inderdaad snel op kunnen lopen. Maar dat het niet per se noodzakelijk is bewijst het uit Zweden afkomstige audiomerk Lejonklou. Een vreemde naam die bij nader inzien al minder vreemd is wanneer blijkt dat de eigenaar en ontwerper van dit kleine merk Fredrik Lejonklou heet. Fredrik bouwt producten waarbij de woorden Minimalistisch en Puur nog met hoofdletters worden geschreven. Voeg daar vervolgens een grote dosis kennis, ervaring en het juiste ‘componentengevoel’ aan toe en er is een reeks producten ontstaan die behalve gezond betaalbaar ook wel degelijk tot de high-end behoren.

De reeks die in basis vooral analoge versterkers bevat, blijkt al snel een stuk uitgebreider te zijn dan ik had verwacht. Dat komt doordat er behalve één geïntegreerde versterker, twee voorversterkers, twee eindversterkers en maar liefst vier phonotrappen, ook binnenkort de eerste eigen streamer van het merk uitkomt. Het gamma wordt ten slotte afgesloten door de vrij recent geïntroduceerde Giella en Giella PI hoofdtelefoonversterkers. Maar voordat ik verder in wil gaan op de producten van deze test, eerst wat meer over de gedachtegang en achtergronden van deze nogal andersdenkende ontwerper.

De kunst van het weglaten

Fredrik: ‘Bij het ontwerpen van audioproducten moet je beseffen dat letterlijk ieder detail ontzettend belangrijk is. Want het ‘geheim’ achter het maken van topklasse producten is om zoveel mogelijk ontwerpdetails te optimaliseren. Kwaliteit hangt daarbij niet af van één enkele technologie maar is de som van vele geperfectioneerde onderdelen en soms zelfs de kleinste details. Hier helpt een zekere mate van obsessie zeker bij. Bij Lejonklou zeggen we dus nooit snel dat het al goed genoeg is, maar blijft heel lang de vraag bestaan hoe we de bepaalde aspecten tot een zo hoog mogelijk niveau kunnen brengen. Als ik naar mijzelf kijk hoe dit is ontstaan, heeft het zeker te maken dat ik al zo lang ik mij kan herinneren verliefd ben op muziek in zijn algemeenheid. In mijn jeugd was dan ook iedere kamer van ons huis gevuld met een groot scala aan verschillende melodieën en stijlen. Van de westerse klassieke symfonieën en opera’s die in de huiskamer van mijn ouders werd gespeeld, tot de heavy metal in de kelder van mijn broer en de pop- en discomuziek van mijn zus in haar slaapkamer vol posters van filmsterren. Mijn moeder improviseerde daarbij graag met haar accordeon op de sfeervolle melodieën van de bij ons bekende Zweedse troubadours en het was wederom muziek die mijn vader hielp om zittend bij de open haard na een lange dag werken, over het leven na te denken. De link met elektronica is bij mij rond mijn twaalfde ontstaan. Het was kerstmis 1979 en Pink Floyd had net The Wall uitgebracht. Mijn familie was op bezoek bij vrienden en ik ging met hen mee. Tijdens dit bezoek speelde de zoon van het gezin het dubbele vinylalbum op het hifi-systeem van zijn vader, terwijl hij mij tegelijkertijd de grondbeginselen van actieve elektronische componenten uitlegde. Na een tijdje begreep ik dat de circuits en ontwerpen die hij me liet zien de basis vormden van de bijna magische wijze waarop Pink Floyd op dat moment bijna levensecht voor ons tot leven kwam. Voor mij was dit echt een moment van openbaring en nam ik een besluit dat voor een ommekeer in mijn leven zou zorgen. Want net als deze jongen wilde ik dit ook zelf kunnen bereiken en daar zette ik vanaf dat moment dan ook alles voor opzij.’

Beleving boven technisch correct

‘Toen ik mijn eerste commerciële product, de Hudik phonotrap in 2005 op de markt bracht en deze al snel bijzonder succesvol bleek, besloot ik om van mijn twee passies muziek en elektronica mijn werk en toewijding te maken. Mijn missie zou worden om producten te ontwikkelen die mij en andere liefhebbers bij het beluisteren van muziek een meer intense ervaring zouden kunnen geven. Om dit te kunnen bereiken volg ik de weg om zoveel mogelijk overbodige zaken weg te laten. Vooral omdat ze altijd de uiteindelijke kwaliteit bleken aan te tasten. Dat is ook de hoofdreden waarom Lejonklou apparaten zo opvallend sober en doelmatig ogen. Mijn producten zijn dus geen ‘eye candy’ en vormen ook geen zogenaamd audio altaar. Ook maak ik geen machines die een bepaald soort muziek prefereren en kan het mij zelfs niet schelen of het “correct” klinkt. Waar het bij mijn ontwerpen allemaal om draait is hoe het voelt. Ik wil verplaatst en geraakt worden door de muziek, want uiteindelijk draait het allemaal vooral om de feitelijke beleving. Een ander heel belangrijk ontwerpfacet is dat ik graag wil dat zoveel mogelijk mensen het plezier en de voldoening kunnen ervaren die echt goede hifi producten met zich mee kunnen brengen.’

Niet geprijsd voor winstmaximalisatie

‘Daarom zijn onze producten ook niet geprijsd volgens het idee van winstmaximalisatie, maar hebben ze sterk de relatie met de werkelijk gemaakte kosten van ontwikkeling en productie. Ik geloof dan ook sterk in het upgraden van reeds bestaande oudere producten naar de nieuwste specificatie, waar mogelijk. Mijn vaste overtuiging is dat je een uitzonderlijk product namelijk lang kan blijven koesteren als je daarbij ook kan profiteren van alle vooruitgang die wordt geboekt. Dit in tegenstelling tot vaak weer snel verouderd raken om vervolgens op de vuilnisbelt te belanden. Als laatste wil ik nog met trots vermelden dat ieder model na fabricage nog steeds door mij persoonlijk grondig wordt gecontroleerd en getest. Ik moet daarbij het gevoel krijgen dat het exemplaar helemaal klopt en naar behoren presteert voordat het ons atelier mag verlaten’.

Giella PI

Hoewel ik ruimschoots vóór deze test door Marco Oudheusden van distributeur Hexagon Audio thuis van bijna de hele Lejonklou versterkerlijn kon worden voorzien, besloten we samen om uiteindelijk toch de bijzondere en vooral buitengewoon goede Giella PI hoofdtelefoonversterker een hoofdrol te gunnen. Deze laatste Giella variant is namelijk een recent product van dit Zweedse merk en wijkt in positieve zin af doordat hij behalve een bijzonder goede geluidskwaliteit ook een eindversterker aan kan sturen! Giella betekend trouwens ‘Taal’ in het Sami. De taal die de bewoners van Lapland in het uiterste noorden van Zweden spreken en deze nuchterheid en overlevingsdrift bezit ook deze bijzondere hoofdtelefoonversterker. De enige frivole ‘uitspatting’ op dit smalle en compacte apparaat (10,3 cm breed, 5,8 cm hoog en 22 cm

diep en een gewicht van nog geen kilo) wordt gevormd door de opmerkelijk slanke, verzilverde volumeknop aan de voorzijde. Om nog enigszins te kunnen zien op welke stand het volume ingesteld staat, is een klein zirkoon steentje aan de voorzijde van de regelaar aangebracht. Waarom zo veel aandacht voor zo’n klein onderdeel in het verder zo basale en sobere ontwerp? Het blijkt te zijn ontstaan doordat de moeder van Fredrik, Kerstin Öhlin Lejonklou, zilversmid van beroep is en van het één kwam het ander. Weer terug naar de Giella gaat het hier om een volledig analoge hoofdtelefoonversterker die maar voor één doel is ontworpen en dat is om je een kick te geven bij het beluisteren van je favoriete muziek. Om dit te bereiken is ook dit apparaat volgens de geldende Lejouklou traditie opgebouwd, wat met andere woorden wil zeggen, eenvoud, verfijning en raffinement troef. Zoals bij alle ontwerpen van Fredrik worden ook hier de elektronische componenten gemeten en geselecteerd in toleranties die niet te koop zijn. De specifieke combinaties die in de Giella worden gebruikt, zijn dan ook gekozen door honderden vergelijkende luistertests. Daarbij draait het uiteindelijk allemaal om de uiteindelijke luisterervaring en de beslissing wat de muziek uiteindelijk beter of juist slechter maakt.

Van Giella naar Giella PI

Hoewel de eerste generatie Giella die in december 2020 is geïntroduceerd nog steeds verkrijgbaar is en voor € 1.775,- en zo’n beetje iedere dynamische hoofdtelefoon op de markt kan aansturen, bleek er toch een ‘maar’. Want mede door het verkopen van grotere aantallen van deze versterkers, bleken er toch ineens bepaalde veeleisende hoofdtelefoons te bestaan die het apparaat niet goed genoeg aan kon sturen en waarbij in bepaalde gevallen zelfs vervorming optrad. Uiteraard liet Fredrik het er niet bij zitten en ging hij aan de slag om de originele Giella zowel krachtiger als nog universeler inzetbaar te maken met uiteraard volledig behoud van de kernkwaliteiten. Het eindresultaat was de maart 2021 geintroduceerde Giella PI, waarbij de letters PI staan voor Power Infusion. Want vooral bij lage impedanties en lage frequenties kan de PI duidelijk meer stroom leveren wat daarmee tevens het totale niveau verder verbetert. Wat echter beiden bezitten, en daarvoor moeten we naar de achterzijde verhuizen, is het tevens aan kunnen sluiten van een eindversterker! Want in plaats van alleen maar een paar vergulde RCA ingangen om een bron aan te sluiten, is hier ook plaats ingeruimd voor een tweetal RCA uitgangen. Dat is best uniek want hierdoor wordt deze hoofdtelefoonversterker ook ineens een extreem puristische voorversterker. Een wat mij betreft zeer zinvolle optie die absoluut nieuwsgierig maakt. Wat tevens opvalt is de afwezigheid van een aan/uit schakelaar en een vast netsnoer! Een vast netsnoer en dat in deze prijsklasse?! Jazeker, maar vergeet daarbij niet dat dit een Lejonklou is en ontwerper Fredrik nooit wat aan het toeval overlaat. Met andere woorden blijkt al snel dat dit geen standaard ‘dropveter’ netsnoer is, maar net als bij bijvoorbeeld Naim, een speciaal gehoormatig geselecteerde versie die heel goed past bij en binnen dit concept. Het ontbreken van de aan/uitschakelaar betekent dat met het insteken van de stekker het apparaat altijd onder stroom staat.

Tundra 2.5

Zoals het een echt Lejonklou audioproduct betaamt is ook de al sinds 2012 op de markt zijnde Tundra stereo eindversterker een bijzonder sober component. Een eindversterker die voor maar één enkel doel is ontworpen en dat is om zo goed mogelijk te klinken. Hoewel de afmetingen met 35 cm breed, 6,9 cm hoog en 35 cm diep een stuk groter zijn dan de Giella PI, is het gewicht met 4,4 kilo nog steeds geen zwaargewicht om maar te zwijgen van het bijna ‘mini’ vermogen van 2 x 24 Watt aan 8 Ohm. Toch blijkt de Tundra al snel opvallend stabiel en in staat om een behoorlijk groot arsenaal aan luidsprekers aan te sturen. Alleen het rendement moet liefst niet teveel onder de 88-89 dB uikomen omdat anders het maximaal haalbare volume te beperkt kan uitvallen. Om nog wat meer over de gedachte achter het ontwerp en de werking van deze bijzondere eindversterker te kunnen geven, geef ik nogmaals het woord aan Fredrik Lejonklou. “Het doel van Tundra is om muziek op de meest boeiende manier te reproduceren. Om dit te bereiken en nadat het elektronische ontwerp van Tundra was bepaald, kostte het nog een heel jaar om de schakelingen te perfectioneren en nog eens zes maanden om het ontwerp productierijp te maken. Kenmerkend voor deze eindversterker is dat het circuit zeer korte signaalpaden combineert met ultrasnelle en zeer betrouwbare componenten. Hiervan zijn sommigen volgens hun fabrikanten alleen maar bedoeld voor industrieel gebruik en niet voor audio. Maar wanneer ze in extreme toleranties worden geselecteerd en op de juiste manier worden ingezet, blijken deze onderdelen over een veel groter potentieel dan de standaardcomponenten te beschikken die normaliter door de meeste hifi-bedrijven worden gebruikt. Wat betreft onze werkwijze meten en sorteren we bijvoorbeeld alle door ons gebruikte transistoren handmatig in kleine groepen, met behulp van een speciaal daarvoor gebouwde testopstelling.”

Schakelende voedingen

Het relatief geringe gewicht wordt trouwens mede veroorzaakt doordat bij de Tundra voor twee schakelende voedingen van ieder 100 Watt is gekozen. Deze zijn namelijk efficiënter en presteren volgens Fredrik ook muzikaal beter dan de omvangrijke conventionele voedingen. Net als de Giella PI hoofdtelefoonversterker wordt ook de Tundra 2.5 aan de voorzijde gesierd met de stilistische Lejonklou merknaam op de gepoedercoate zwarte metalen behuizingen. Aan de voorzijde zijn verder alleen nog twee blauwe LED’s zichtbaar. De achterzijde is hier wat drukker bezet en bezit van links naar rechts een schakelaar om deze LED’s aan of uit te zetten en iets wat ik nog nooit bij een transistorversterker heb gezien. Namelijk een regeling om de ruststroom van de versterker heel fijnzinnig af te stemmen op de omgevingstemperatuur, de ventilatiemogelijkheden rond de versterker en het verlopen van de ideale waarde door de jaren heen. Hiervoor wordt deze eindversterker zelfs vergezeld van een heuse multimeter en een gedetailleerde handleiding. Volgens Fredrik geeft het echt gehoormatige voordelen om de ideale waardes behorende bij dit apparaat eens per jaar te controleren en eventueel te corrigeren. Verder kom ik op de achterzijde voor ieder kanaal één paar luidsprekerkabelconnectoren tegen die echter wel alleen maar met banaanstekkers overweg kunnen en die worden vergezeld door een vergulde line in- en line uitgang. Een aan/uitschakelaar en euronetstekkerentree completeren ten slotte het ontwerp.

Voorbereidingen

Doordat het deze test alleen maar om een hoofdtelefoonversterker/voorversterker en een eindversterker gaat, moeten er natuurlijk ook nog bronnen en luidsprekers worden gekozen. Op het gebied van hoofdtelefoons zijn dat dit keer een Dali IO-6, Sennheiser HD 800 S en Abyss Diana Phi, terwijl op luidsprekergebied mijn Master Contemporary C luidsprekers versterking krijgen van Graham BBC LS5/5, Magico A1 en Dynaudio Heritage Special. Om de Giella PI hoofdtelefoonversterker goed in te kunnen schalen heb ik deze vergeleken met het hoofdtelefoon deel van zowel mijn Mola Mola Tambaqui DAC als Brinkmann Nyquist II DAC/streamer. Ook het zeer hoogwaardige deel van een Accuphase E-800 en AVID Sigsum geïntegreerde versterkers bleken zeer nuttig in dit spannende vergelijk.

Luisteren Giella PI

Doordat ik voorafgaande aan deze test door Marco Oudheusen al was voorzien van andere fraaie Lejonklou producten waaronder de verbazingwekkend goede Boazu geïntegreerde versterker en Sagatun voorversterker, dacht ik al een goede indruk te hebben van waar dit Zweedse merk toe in staat is. Op zich klopte dat wel, maar tot mijn grote verbazing bleek de Giella PI vanaf de eerste momenten meteen een heel andere weg in te slaan. Ik zal het als volgt proberen te formuleren. Het ‘basisgeluid’ van het merk Lejonklou typeert zich meteen vanaf het allereerste moment door het gebruik van heel weinig elektronica in de signaalweg. Dat hoor je meteen terug door een vrij zeldzame opvallend directe vorm van communicatie, een hoge mate aan spontaniteit, veel puurheid en souplesse en een opvallend grote focus op zowel de sfeer, zeggingskracht en expressie in de muziek. Maar wat het echt bijzonder maakt is dat al deze parameters en facetten enorm goed samenvallen. Hierdoor boeit de muziek van de eerste tot de laatste seconde en krijg je als luisteraar zelfs een heerlijk en verslavend ‘bevrijdend’ gevoel. Een extra bonus wordt gevormd door een tonale balans die spot-on is. Hier dus geen dun, dik, warm of juist koel geluid, maar een soort evenwicht dat zelfs niet verandert als het volume lager of hoger gaat. Zelfs net onder het clipping niveau is het nog net zo ongestrest en in balans als wanneer je heel zacht speelt. Zeldzaam goed dus! Het fascinerende is dat de Giella PI met behoud van al deze bovenstaande eigenschappen, toch uit een heel ander klankmatig vaatje blijkt te tappen dan alle andere voorgaande Lejouklou producten!

Maximale ongedwongenheid

Het allereerste wat mij daarbij opvalt is de volslagen ongedwongen muziekweergave. Waar veel merken en zelfs ook de eigen (voorgaande) Lejonklou modellen maar dan in mindere mate nog steeds een subtiele soort van kunstmatige urgentie als een soort van laagje over de muziek aanbrengen, blijft dit bij de Giella PI vanaf het eerste moment volledig achterwege. In het begin valt dit nog niet eens zo op, maar hoe langer je luistert hoe meer je het gaat beseffen en waarderen. Dat ik zelf niet zo’n hoofdtelefoon fan ben heeft zeker mede met dit voor mij ongewenste effect te maken. Want doordat de luidsprekerelementen zich toch al zo dicht op je oren bevinden, zal iedere vorm van ongewenste omlijning en accentuering op den duur als vermoeiend kunnen worden ervaren en uiteindelijk luistermoeheid gaan veroorzaken. De Giella PI heeft wat dat betreft meer weg van luisteren via normale luidsprekers. Met andere woorden is de muziek er gewoon en wordt opmerkelijk vloeiend, melodieus en zeer evenwichtig weergegeven. Hoewel de volumeregelaar op zich uitstekend gedoseerd werkt en het maximale volume voor ieder model ruimschoots voldoende is, wil ik wel vermelden dat ik het ‘pinnetje’ eigenlijk aan de dunne kant vind en het ook best zwaar draait. Een en ander hangt ook samen omdat het bedieningsorgaan zo dun en glad is waardoor de grip niet zo hoog is. Zoals verwacht gaat de Giella PI uitstekend samen met alle hoofdtelefoons en haalt van ieder ontwerp het beste naar boven. Kwalitatief kan hij ondanks zijn lagere prijs zeer goed meekomen met alle hier aanwezige uitdagers, waarbij echter niet gezegd kan worden dat hij ‘an sich’ echt veel beter is. Het is meer de compleetheid en het prachtige ongehypte karakter wat dit kleinood zo bijzonder aantrekkelijk tegenover veel anderen maakt.

Luisteren Giella PI met Tundra 2.5

Door de indrukwekkend natuurlijke presentatie van de Giella als hoofdtelefoonversterker, ben ik natuurlijk enorm benieuwd geworden hoe dit apparaat zich dan als voorversterker zal gedragen. Hiervoor sluit ik het opmerkelijk kleine kastje aan op de Lejonklou Tundra 2.5 stereo eindversterker. Voor een directe A/B confrontatie heb ik ook de Lejonklou Sagatun 1.4 voorverversterker bij de hand. Hoewel dit in eerste instantie geen eerlijk vergelijking lijkt vanwege de aanzienlijk hogere prijs van laatstgenoemde lijkt, wordt een en ander toch in een ander perspectief gezet omdat de Sagatun wel bediening met een afstandsbediening bezit en er bovendien meer bronnen op aangesloten kunnen worden. Zoals ik had gehoopt en gezien mijn ervaring met de producten van Fredrik ook al min of meer had verwacht, blijkt de Giella PI als voorversterker exact hetzelfde te reageren als in zijn rol als hoofdtelefoonversterker. Dus ook aan de Tundra 2.5 eindversterker hoor ik weer dat volstrekt natuurlijk, vloeiende en complete geluid. Een weergave die een grotere dan bij het merk gebruikelijke tonale zachtheid combineert, met een hele aantrekkelijke ontspannen en pure weergave, waar het opmerkelijk lang naar luisteren is. Wanneer de Giella wordt gewisseld met de Sagatun wordt het stereobeeld meteen groter en uitgestrekter, de weergave duidelijker omlijnd en is er meer dynamische punch en strakheid in de weergave. Maar… dat volstrekt ontspannen, vloeiende en zeer natuurlijke karakter van de Giella PI haalt ook deze oudgediende topper toch niet helemaal!

Muziek

Hoewel het uiteindelijk toch vooral gaat om uw eigen muzikale voorkeuren, wil ik ook graag mijn eigen bevindingen met u delen. Ik ga hierbij met een bijzonder album van Ocoeur van start. Een bijnaam die de Franse producer Franck Zaragoza gebruikt om zijn eigen elektronische ambient composities aan het publiek te tonen. Zaragoza werd in 1988 geboren in Brugge en begon in zijn jeugd piano en muziek te leren. Zijn inspiratie haalt hij uit klassieke muziek, films en soundtracks, maar hij is ook geïnspireerd geraakt door artiesten als Vangelis, Boards of Canada en Moby. In dit muzikale voorbeeld kies ik voor het nummer Timeless van zijn album Reversed uit 2016. Zoals menigeen inmiddels wel weet houd ik erg van driedimensionale gelaagdheid in composities en ervaar daarin ook nog het liefst sferen en geluiden die je bijna in het onderbewuste waarneemt en daardoor soms op het randje van bewustwording liggen. Timeless is hier een heel mooi voorbeeld van. Met name omdat het nummer begint met een ver buiten de linker luidspreker geplaatst virtueel sfeerbeeld. Het blijkt om een suggestieve combinatie van wind en regen te gaan. Hoe beter de luidsprekers en elektronica zijn, hoe meer je deze op elkaar gestapelde geluiden specifiek kunt onderscheiden. Bij een minder goed systeem lijkt deze combinatie al snel op een soort van ondefinieerbare ruis waarvan je niet weet waarom de artiest dit heeft gedaan, maar bij deze Lejonklou’s is de bedoeling al vanaf de eerste seconde enorm helder en duidelijk. Met de Giella PI met Tundra 2.5 combinatie wordt de theatrale soms bijna beklemmende grootste sfeer van dit nummer, met ontzettend veel gevoel en gelaagdheid weergegeven. De vele gestapelde elektronische effecten worden met een opmerkelijk doorzicht en met een prachtig gevoel van drama weergegeven. Het doel om jezelf helemaal te kunnen verliezen in deze muziek komt daardoor extra indrukwekkend over. Met de duurdere en meer specifieke Sagatun 1.4 ontstaat er meteen een nog groter beeld, meer gelaagdheid, details en spanning en ligt de definitie nog hoger. Toch denk ik dat hier ook steeds meer de smaak factor op zal doemen. Want op welke wijze wilt u muziek tot u nemen. Op het puntje van uw stoel (Sagatun) met maximale urgentie of misschien toch liever meer ‘aards’ en ultiem vloeiend en ontspannen. Aan u de keuze.

Conclusie

Hoewel het merk en assortiment van de fanatieke en sympathieke Zweedse ontwerper Fredrik Lejonklou tot voor deze test mij volledig onbekend was, blijkt het al snel één van de mooiste ontdekkingen van 2021 te hebben opgeleverd! Want hoe minimalistisch sober en zwart qua kleur deze componenten ook mogen zijn, hun puurheid en toegewijde denk- en werkwijze heeft wel een extreem communicatieve serie apparaten opgeleverd. Producten die eindelijk weer eens echt wat toe weten te voegen aan een overvol marktsegment en daarbij ook opvallend betaalbaar zijn uitgevallen. Dit is high-end voor de ‘gewone man’ waarbij de Giella PI hoofdtelefoonversterker/voorversterker misschien wel de meest extreme Lejonklou van dit moment is! Want niet alleen gaat het hier om een extremisme dat tot het uiterste is doorgevoerd, maar ook ontstaat samen met de ideale Tundra stereo eindversterker de meest puristische voor- en eindversterkercombinatie die ik ooit heb gezien. Wat betreft de Giella PI als louter hoofdtelefoonversterker staat er een echte topper voor mij. Een heerlijk kleinood dat een heel eind de brug kan slaan tussen hoofdtelefoonweergave en het genieten van muziek over luidsprekers. Want met name door het tonaal zacht en vloeiend omlijnde spectrum, ontstaat ook bij hoofdtelefoonweergave een grotere verbondenheid met de muziek. Voeg daarbij het heerlijk basale karakter wat juist indruk maakt door zijn soberheid en de zinvolle toekomstgerichte wijze waarop de producten kunnen worden opgewaardeerd en dit is een merk wat ieders aandacht ten volle verdient.

Prijzen

  • Lejonklou Giella PI € 2.375,-
  • Lejonklou Tundra stereo 2.5 € 3.200,-

 

Hexagon Audio

Tel: +31 (0) 642240157
e-mail: info@hexagonaudio.eu
www.hexagonaudio.eu

 

 

Reacties (0)