Review: Advance Paris X-P700 en X-A600 voor- en eindversterker

Eigenzinnig design

Als je op zoek bent naar audiotoestellen met een eigen smoel, dan zit je bij Advance Paris aan het juiste adres. Advance Paris – vroeger ook wel bekend als Advance Acoustics – heeft een voorkeur voor apparaten met weinig knoppen en leds die donkerblauw licht uitstralen. Typisch is eveneens een strak getekend voorpaneel dat uit één stuk zwart glas lijkt te bestaan. In werkelijkheid is het eerder een hoogwaardig kunststof, maar wel met een fraaie uitstraling. Ook de VU-meters die veel van de producten van het Franse merk sieren zijn echt iets van de Parijzenaren. Je kunt trouwens de lichtsterkte instellen. Wel handig als je graag tv kijkt in een verduisterde kamer bijvoorbeeld.

Het eerste wat ons in het oog springt als we deze combinatie opstellen? Dat de voorversterker veel minder knoppen en toetsen bezit dan de eindtrap. Doorgaans is het omgekeerd. Op een eindversterker bespeur je meestal enkel een aan/uit-knop, terwijl je bij een voorversterker een volumeregeling, ingangenselectie en misschien toonregeling ontdekt. Hier dus niet. Of toch wel? Het geheim van de X-P700-voorversterker is dat die grote volumeknop in het midden multifunctioneel is. Door meermaals te drukken, blader je door verschillende opties. Een keer indrukken laat je snel wisselen tussen ingangen, als je verder blijft drukken kun je zaken als de toonregeling, loudness, en meer in- of uitschakelen. Je ontdekt hier ook een optie om de voorversterker in klasse A of AB te laten functioneren, met de optie om in een van twee tri-modes te werken. Gegeven dat je deze opties niet zo vaak zal aanpassen, werkt deze elegante één-knop-oplossing prima. Ingangen selecteren is het taakje dat je het meest zal uitvoeren, en dat doe je wellicht toch via de afstandsbediening. Die is mooi afgewerkt en laat toe om nagenoeg alles te bedienen. De X-P700 heeft trouwens een blauw retrodisplay om volumeveranderingen en de actieve ingang aan te geven.

Uitgekiende opbouw

Op de X-A600-eindtrap staan er naast de power-toets twee grotere draaiknoppen. Hiermee stel je die meters in en schakel je tussen speakerparen A en B. Het toestel is immers klaar voor twee paar luidsprekers die je eveneens simultaan kunt gebruiken. Achteraan vind je echter drie paar luidsprekerterminals. Waarom eentje extra? Dat komt omdat de X-A600 een aangepaste modus bezit voor luidsprekers die je wil bi-ampen. Er lopen dan twee luidsprekers naar elke speaker in plaats van de conventionele éne. Over het algemeen stuur je dan met één versterkerkanaal de woofer(s) aan en met een ander de midrange-driver en tweeter. Bi-ampen is niet voor iedereen én je moet over luidsprekers beschikken met vier luidsprekerterminals. Wil je ermee experimenteren, dan is het wel handig dat deze Advance Paris-eindtrap het eenvoudig maakt. Met veel andere eindtrappen moet je een complexere opstelling bouwen als je wil bi-ampen. Intern is de X-A600 indrukwekkend opgebouwd. Knap, hoe het geheel onderverdeeld is in zes aparte compartimenten, met dikke scheidingswanden tussen elk. Ook dat voorpaneel met zijn VU-meters is helemaal afgeschermd. Of de toch wel enorme ringkerntransformator of de enorme koelvinnen aan de output-stages. Het wijst allemaal op een doordacht design waarbij er gekeken is naar het minimaliseren van storingen. Het is ook duidelijk dat een goede ventilatie hoog op het designmenu stond.

De X-P700 is volledig dual-mono opgebouwd. Dat betekent dat de twee stereokanalen volledig ontdubbeld zijn, te beginnen met aparte ringkernvoedingen voor links en rechts. Dit moet crosstalk waarbij de kanalen elkaar beïnvloeden minimaliseren. De ontwerpers stellen dat ze vooral het digitale gedeelte zo kort mogelijk wilden houden. Aangezien de voorsterker veel digitale ingangen bezit, is het DAC-gedeelte zeer belangrijk. Advance Paris koos om het te bouwen rond de Burr Brown PCM1792DB. In onze tests konden we tot 352,8 kHz / 24-bit en DSD256 afspelen, wat nagenoeg alle hi-resformaten omvat. Wat er juist qua formaat wordt afgespeeld, kun je op de blauwe display lezen.

Veel aansluitingen

Als je aan de slag gaat met een voor- en eindversterker, wil je graag een voortrap met het maximale aan mogelijkheden, lijkt het ons. Een boodschap die Advance Paris wel begrepen heeft als we de achterkant van de X-P700 onder ogen krijgen. Ingangen ga je hier niet snel tekortkomen. Er zijn drie digitale ingangen (één coax, twee optisch), een computer of netwerktransport sluit je aan via de USB klasse B-poort, en dan zijn er nog negen analoge ingangen. We vinden het enkel spijtig dat slechts één hiervan bestaat uit een paar gebalanceerde XLR-ingangen. Twee paar had beter geweest, gegeven het audiofiele doelpubliek. Dat je wel een heel volledige phono-gedeelte krijgt maakt veel goed. Advance Paris gaat verder dan enkel ondersteuning te bieden voor MM-cartridges, zoals meestal het geval is in dit prijssegment. De X-P700 kan echter eveneens met MC-cartridges om, zowel met een hoge als lage impedantie. Je kunt daarbij kiezen tussen 100, 200 of 320 Ohm.

Bij de ingangen mogen we ook niet de USB-poort vergeten waarop je een schijf of stick kunt aansluiten om rechtstreeks muziekbestanden af te spelen. Het is meer een optie voor noodgevallen, want heel gebruiksvriendelijk is het zoeken en afspelen van bestanden niet. Maar het kan wel. Maar wie regelmatig eigen muziekbestanden of streaming wil afspelen, investeert beter in de Bluetooth-adapter of een netwerkspeler. Voor deze test gebruikten we bijvoorbeeld de Zen Stream van iFi Audio die we via een USB-kabel op de DAC van de P-X700 aansloten.

Ook als het gaat om uitgangen scoren de Fransen een mooie goal. Een eindtrap verbind je ongebalanceerd met cinchkabels of gebalanceerd met XLR. Er zijn nog extra pre-outs en een sub-out voor wie een uitgebreider systeem wil bouwen.

Dat Advance Paris soms eigenzinnige keuzes maakt, merken we ook aan de merkwaardige connector rechtsboven. Deze is bedoeld voor een optionele X-FTB02 Bluetooth-adapter. Verbind deze met de X-P700 en je kunt rechtstreeks naar de voorversterker streamen, incluis met ondersteuning voor aptX.

Aan de voorzijde ontdekken we niet de gebruikelijke één hoofdtelefoonuitgang maar twee stuks. Gek genoeg gaat het om eentje van 3,5-mm en een van 6,3-mm, die je onafhankelijk van elkaar kunt instellen. Dat je dat doet via schakelaars achteraan is niet superhandig, maar je kunt wel de uitgangsimpedantie en de gain instellen. Dat zijn nuttige en ongewone opties op een voorversterker.

Klasse A of AB?

De X-A600 laat je schakelen tussen een pure klasse A-(voor)versterking of volledig in klasse AB, en dat is best ongewoon Je hebt wel andere hifi-bouwers, met name Arcam met klasse G-technologie, die starten in klasse A en overschakelen naar AB als er grotere vermogens gevraagd worden. Echt de muziekliefhebber een keuze bieden, zoals Advance Paris hier doet? Een voorbeeld van een ander merk kunnen we niet meteen bedenken.

Wat je wel merkt als je bij de X-A600 de high-bias-modus inschakelt: het toestel wordt een stukje warmer. Het stroomverbruik ligt dan ook een stukje hoger, lezen we op het controlepaneel van de Isotek Smart Power. Maar omdat de grote transistoren enkel tot ongeveer 45 Watt continue van stroom worden voorzien, valt het verschil nog wel mee.

Ook bij de X-P700 is er een keuze tussen een klasse A-modus (wat hier een sound vergelijkbaar met een buizenversterker moet betekenen) en een klassiekere klasse AB-modus. Bij een snelle lezing lijkt dat misschien hetzelfde als de klasse A-optie bij de X-A600, maar het is toch iets anders. Het heeft dus wel zin om beide keuzes te onderzoeken.

Ontspannen totaalbeeld

Het huwelijk van deze twee Advance Paris-toestellen treft ons snel als een zeer geslaagde als je houdt van een zachtwarme gloed en een ontspannen voorstelling. Uiteraard hebben die twee klasse A of niet-keuzes een wezenlijke impact op wat je hoort. En blijft de keuze qua luidsprekers ook heel bepalend.

Bij het testen van de Advance Paris-combinatie sloten we de Canton Reference 7 K-speakers aan die nog in de testruimte geparkeerd stonden. Het zijn stevige vloerstaanders die zich wel relatief makkelijk laten aansturen. Perfect dus om die klasse A-modus te beoordelen; met veeleisende luidsprekers gaat de versterker misschien wel heel vlug naar de klasse AB-modus overschakelen. De meeste muziek beluisterden we via de Zen Stream die op de USB klasse B-poort hangt en die we aansturen vanuit Roon. Ook tv-geluid komt aan bod. Dat is niet moeilijk om te regelen, gewoon de Sony KD-65AF9 in de testruimte via een optische kabel aansluiten op de X-P700. Dat is niet zo’n conventioneel scenario – maar waarom niet? Met grotere speakers zoals deze Cantons heb je meteen voldoende dynamisch potentieel en laagweergave om films en tv-series behoorlijk machtig weer te geven.

Ten slotte willen we de phono-voorversterker van de X-P700 beoordelen. Normaal zouden we dat doen door onze uitstekende ELAC Miracord 90 te verbinden met de Advance Paris, maar de voorbije maanden staat er een Pro-ject X2 B opgesteld met een Quintet Red MC-cartridge. Wel toepasselijk gegeven de MC-ondersteuning op de X-P700. Maar we proberen hem ook uit met een X1 met PickIt Pro MM-cartrdige.

Na wat inleidend luisteren besluiten we de high bias-optie op de X-A600 voor het resterende deel van de reviewperiode ingeschakeld te laten. Hoewel het verschil tussen de gewone en de high bias-stand niet enorm groot is, vonden we het net iets rustiger klinken.

Aan vinylzijde halen we ‘Pleasure’ van Feist boven, een geweldig album van Leslie Feist, de Canadese artiest die ooit verbonden was met indiecultgroep Broken Social Scene. Het phono-gedeelte brengt op competente wijze de intimistische, soms rauwe zangpartijen over, met een fijn gevoel van detail. ‘Blue Lines’ van Massive Attack is ook zo’n album dat op vinyl net iets meer heeft, vinden wij tenminste, dus die komt ook aan bod. Zowel met de X2 B als de X1 krijgen we de indruk dat vooral vocals centerstage staan en het fijner detail, het laag is wat beheerster. Halen we de Primare R15-phonoversterker erbij en sluiten de X1 op deze manier aan, dan vinden we het klankmatig net iets voller. Kortom, de phono-ingang op de X-P700 doet het goed, maar als je een verdere upgrade zoekt kun je hier wel nog iets toevoegen. Het blijft natuurlijk fijn dat je met de Advance Paris niet vastzit aan een type cartridge.

Tijd voor een koersverandering. We grijpen naar Symphonie N°9 van Beethoven, gebracht door Britten Sinfonia onder leiding van Thomas Adès en in 2019 opgenomen in Barbican Hall (Qobuz, 192/24). We vinden het een vrij subtiele opvoering van deze klassiekers die eerder een totaalbeeld van heel het orkest schetst, maar bij het opzwepende ‘II. Allegro vivace’ springen de instrumentgroepen er meer uit. De felle dynamische sprongen, met strijkers die zachtjes spelen afgewisseld met luide knallen op grote pauken, verwerkt de X-A600 zonder de minste stress te vertonen. Een gebrek aan kracht is er zeker niet. Het klinkt ook heel vloeiend en muzikaal, een tikje warm en zacht, maar vooral: net echt. Je hoort dat die pauken omvangrijk zijn en weerklinken in de hele ruimte. Dat de Cantons een tikje dominanter zijn in de midbassen helpt hier echt om je te omhullen in deze symfonie. Die ervaring hadden we ook bij het bekende ‘Peer Gynt – In The Hall of The Mountain King’ gebracht door de English Chamber Orchestra. De zachte opbouw die naar een crescendo toewerkt lokt je echt, en als heel het orkest uitbarst zetten de Advance Paris-versterkers een heel ruime soundstage neer waar de instrumenten die toewerken naar het hectische, prestissimo finale goed gedefinieerd staan. Een mooi voorstelling van deze Grieg-klassieker, al missen we bij deze opvoering wel de geschreeuwde zangpartijen aan het einde.

Conclusie

Het is heel fijn en vooral ontspannen luisteren naar deze combinatie. Het is toch een ander karakter dan de klasse D-eindtrappen van NAD en Primare die we recent op bezoek kregen. Dat waren ook goed presterende apparaten met veel vermogen, wat Advance Paris levert is inderdaad net verschillend. Beter of slechter, dit is eerder een geval van smaak. Het trof ons vooral dat het heel ontspannen en als één geheel overkwam, wat met name grootse klassieke werken emotioneler overbracht. Maar ook andere genres zijn welkom.

Het voordeel van deze set van Advance Paris is dat je heel veel krijgt voor een redelijk bedrag. Dat gaat zeker op voor de X-P700-voorversterker, die bol staat van ingangen en features. Wie denkt aan een voor- en eindtrapcombinatie is wellicht serieuzer met hifi bezig, wat hogere prijskaartjes inhoudt. Het is dan verrassend dat je hier op een lager bedrag eindigt dan wat je misschien verwacht had – en toch ruimschoots geluidskwaliteit en betrokkenheid oogst.