Het is voorjaar 1988. De bitterkoude wind waait rond een voor mij op dat moment nog volkomen onbekende villa. Een statig en monumentaal onderkomen uit de jaren twintig, gelegen aan de Hilversumse Borneolaan. Een pand waar ik op dat moment samen met een landelijk bekende high-end importeur naar onderweg ben om er spullen af te leveren. Niet wetende dat de opvallend muzikaal geladen, prikkelende atmosfeer mij voor de komende 35 jaar niet meer los zou laten en zelfs muzikaal zou gaan vormen. Maar zoals met alles komt ook hier een einde aan en valt na 3,5 decennium het doek. Dus reden voor verdriet en treurnis? Nee, gelukkig niet. Want Rhapsody mag dan zijn vertrokken uit het Gooi, in het piepkleine Noord-Brabantse dorpje Overlangel wordt het onvoltooide avontuur gelukkig voor alle liefhebbers verder vervolgd. Alleen wel op compleet andere wijze.
Dit hele verhaal begint op een dag ergens in het begin van 2022. Tijdens mijn bezoek op een doordeweekse dag aan de Hilversumse villa, is Rhapsody-eigenaar Harry van Dalen opvallend onrustig. Eigenlijk dekt ‘onrustig’ nog niet eens de lading. Want enorm opgetogen, zelfs laaiend enthousiast sluit beter aan bij hetgeen ik waarneem. Een Harry die ijsberend door het pand loopt en steeds een soort van aha-ervaring heeft, maakt bijzonder nieuwsgierig. “Ik kan en wil er eigenlijk nog maar weinig over kwijt, behalve dat ik een absoluut nieuw droompand heb gevonden. Een ronduit spectaculair mooi onderkomen dat precies aansluit bij de nieuwe koers die ik met Rhapsody en Spirit Connection voor heb”. Spirit Connection is het tweede bedrijf wat Harry samen met zijn vrouw Gwen bestiert.
Een andere pand? Maar dan moet je toch ook gaan verhuizen? En dit prachtige pand aan de Borneolaan dan? Een onderkomen wat je nog niet lang geleden helemaal hebt laten schilderen? “Je hebt helemaal gelijk en eigenlijk waren we ook helemaal niet actief naar een ander pand op zoek. Maar toen ik zonder te zoeken ineens tegen dit droompand aanliep en het zo mooi aan ons ideaal voldeed, besloten we samen al snel om er vol voor te gaan”.
Het nieuwe Rhapsody wordt volledig anders
Toch was er bij mij ook meteen een gevoel van afscheid. Een gewaarwording die nog eens extra werd gevoed door Harry’s opmerking dat het nieuwe Rhapsody heel anders zou gaan worden. Kleinschaliger, opererend in een nog hoger(!) marktsegment, de te houden publieksshows zouden verdwijnen en eigenlijk zouden alleen de VIP-avonden in deze nieuwe opzet min of meer blijven bestaan. Alle goede bedoeningen ten spijt riepen deze aangepaste doelstellingen niet bepaald meteen een juichgevoel bij mij op. Ook de gedachte om zo’n succesvolle high-end winkel 115 km naar het zuiden te verplaatsen om vervolgens uit te komen bij het piepkleine, naast Ravenstein gelegen dorpje Overlangel, deed toch de wenkbrauwen fronsen. “Wacht maar tot je het straks met eigen ogen ziet, dan begrijp je het vast veel beter”, stelde Harry mij gerust.
Eindelijk!
Verschillende maanden later gaat ineens de telefoon. Het is Harry die vraagt of ik het leuk vind om nog een stukje van de verbouwing mee te krijgen en alvast vooraf een kijkje wil komen nemen. Nou, dat laat ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en slechts enkele dagen later bevind ik mij al in de auto richting Overlangel. Nu woon ik zelf ook in Noord-Brabant en mijn eindbestemming blijkt op slechts 25 minuten reistijd te liggen! Ik heb werkelijk geen idee waar ik terecht ga komen op het moment dat ik de A50 verlaat en mijn weg landelijk vervolg over de passend genaamde ‘Dorpenweg’. Ja, dit landschap herken ik wel. Heerlijk rustig met koeien in de wei en veel groen. Vervolgens nog een rotonde driekwart nemen en dan het dorpje Overlangel inrijden. Tja, veel straten zijn hier niet bepaald en het pand, of beter gezegd meerdere panden, zijn dan ook snel te vinden. De auto kan ik goed parkeren op het eigen terrein en we hebben vooraf afgesproken dat ik naar het woonhuis moet lopen met de voordeur om de hoek. Tijdens de korte wandeling (het is inmiddels hartje zomer) geniet ik van de heerlijke stilte, ruik ik de natuurgeuren en voel ik de warme geborgenheid van dit mooie uiterwaardenlandschap. Hoewel de villa aan de Borneolaan ook geborgenheid en een zekere rust bood, is het gevoel hier toch compleet anders. Hoewel ik de zijarm van de Maas door de dijk niet meteen kan zien, kan ik de verleiding niet weerstaan en loop ik toch nog even omhoog. Ja, dit is ronduit heerlijk en ik begin de keuze van Harry en Gwen al een stuk beter te begrijpen.
Spirit Connection
Iedereen die met enige regelmaat bij Rhapsody komt, is ook bekend met het volledig losstaande tweede bedrijf van Harry en Gwen, genaamd Spirit Connection. Aan de Borneolaan in Hilversum waren dan ook de complete eerste en een deel van de tweede verdieping ingeruimd voor deze bijzondere onderneming. Harry heeft er het volgende in een notendop over te zeggen: “In een bepaalde fase van ons leven ontstond een drang naar essentie. Ons zelfonderzoek werd aangevuurd door de vraag ‘Wie ben ik eigenlijk?’ en gaandeweg ontdekten we hierbij de kracht die klank op ons had. We merkten dat je aan de hand van klank namelijk de aandacht kunt verplaatsen van het persoonlijke verhaal dat je wordt voor-geschoteld door het ‘lichaam-denken-voelen-mechanisme’ naar het verhaalloze en essentiële nu. Om dit te kunnen delen zijn we Spirit Connection – the power of sound – gestart.” Terwijl ik intussen de dijk weer ben afgelopen en voor de voordeur sta, hoor ik Harry van buiten roepen: “Hij is gewoon open hoor, dus loop maar naar binnen”. Ik ga de deur door en ben het volgende moment als aan de vloer genageld. Nee, dit kan niet waar zijn. Ik kijk opnieuw naar de voordeur die ik zojuist achter mij heb gesloten. Wat mij dan zo verbaast? Eigenlijk ga ik nog wat te snel, want het woonhuis blijkt ‘schoenenvrij’. Daarom is er een soort van vestibule gemaakt die is voorzien van verschillende krukjes voor het uit- en aandoen van de schoenen. Eenmaal op kousenvoeten de ruimte inlopend kom ik terecht in wat mij zo verbaasde en dat is dat alle verdiepingen compleet verdwenen zijn! Ik kijk dus de enorm hoge en grote immense ruimte in, zonder dat er iets tussenin is te zien. Iets dat absoluut een bizar en abstract vervreemdend visueel beeld geeft. Door de modern gestileerde wenteltrap aan het einde van de ruimte die naar de in dat gedeelte wel aanwezige eerste verdieping gaat, lijkt het nog het meeste op een zeer moderne kansel in een kerk.
Ruimte, lichtval en bezinning
Ook Harry en Gwen voegen zich vervolgens in hun kluskleding bij mij en vragen naar mijn eerste indruk. “Nou, ronduit overweldigend. Ik heb nog nooit zoiets gezien. Nu begrijp ik ook pas waarom jullie zo graag dit huis wilden hebben. Want ook al zijn de ruimtes (achter de grote zaal zijn er nog twee gelegen) in deze fase nog grotendeels leeg, wat ik zie heeft natuurlijk ongekende potentie voor zo’n bedrijf als Spirit Connection. Wat ook meteen opvalt is de zacht beige gietvloer (met vloerverwarming!) die de volledige ruimte bedekt. Eveneens opvallend is de grote volledig ronde open haard op een goed gekozen (1/3 deel) van de ruimte. Het forse open keukengedeelte, geeft de ruimte een fijne warmte en huiselijkheid. Het super strak afgewerkte witte stucwerk, in combinatie met talloze ramen in zowel de muren als het dak, dragen bij aan een intrigerende en onvolprezen lichtinval. Adembenemend.”
Rhapsody Overlangel
“Trek je schoenen maar weer aan, dan gaan we naar het Rhapsody-deel”, zegt Harry. Aha, dan gaat het er echt van komen. In plaats van terug om het huis te lopen, lopen we nu over een sierlijk golvend pad, voorzien van grote leistenen door de tuin terug naar de parkeerplaats. Vervolgens begeven we ons naar een grote, oude schuur. Eenmaal daar aangekomen deelt Harry plechtig mede: “Aanschouw het nieuwe Rhapsody”. Ja, dat is zeker veel ruimte, maar het is vooral een hele oude schuur. Het zou zeker wat kunnen worden, maar daar is in dit stadium ook nog veel verbeelding voor nodig. Na een relatief korte periode word ik een aantal maanden later weer uitgenodigd. Als eerste om het nu gereedgekomen Spirit Connection op de gevoelige beeldchip vast te leggen (wauw!), maar ook krijg ik voor een tweede keer de gelegenheid het in aanbouw zijnde nieuwe Rhapsody te bewonderen. Tsjonge, wat is hier veel werk verzet zeg! Zo is van de oude schuur of beter gezegd ‘barn’ aan de binnenzijde niets meer te zien. Want overal zijn er nu dubbele wanden geplaatst met daarin isolatie en verwarming, is er een verdiepingsvloer aangebracht en zijn de contouren van wat de grote luisterruimte zal gaan worden, al goed zichtbaar. Maar er moet nog veel werk worden verricht en de klok tikt verder. Want twee kostbare panden tegelijk in de lucht houden is natuurlijk financieel best slopend.
Genieten
Maar dan is het op een dag uiteindelijk zover. De ‘barn’ is af en samen met een eerste groep genodigden mogen we het eindresultaat bewonderen. Al bij de entree is er nu een mooie luifel aangebracht die wordt omgeven door een aantal mooie grote planten in potten. Eenmaal binnen is het meteen duidelijk dat nu alles ook echt af is. Ik word namelijk meteen omgeven door een heel prettige, warme sfeer. Ja, het is strakker en doet veel moderner aan dan het pand in Hilversum. Maar toch is het Rhapsody-team er op knappe wijze heel goed in geslaagd om dezelfde soort sfeer neer te zetten. Heel knap en vooral heel aangenaam. Terwijl ik na binnenkomst door de twee grote glazen deuren meteen in een brede hal/gang terechtkom, wordt mijn aandacht vervolgens automatisch naar links getrokken. Daar is namelijk een best grote, hoge ruimte die luisterstudio 2, The Club is genaamd. Deze combinatie was er in Hilversum nog niet en kunt u het beste zien als een combinatie van de toenmalige kleine luisterruimte, de hal, de ontvangstruimte en het kleine keukentje, maar dan in Overlangel allemaal in één verenigd. Buiten dat is het keukengedeelte nu veel groter en door de volledig open structuur, nog meer uitnodigend. The Club is voorzien van een groot en uitnodigend bankstel en is op sfeervolle wijze rijk gevuld met uiteraard hele mooie, intrigerende, bijzondere audioproducten. Ik herken zeker hier en daar spullen die ook in Hilversum werden verkocht. Maar er zijn zo mogelijk nog meer spullen die voor Rhapsody hagelnieuw zijn. Wat te denken van de gigantische, uit Duitsland afkomstige Cessaro-hoornluidsprekers, de op andere wijze al net zo bijzondere en afwijkende Italiaanse Sigma Acoustics-weergevers of de unieke phonotrap van het Zwitserse HSE.swiss. Uiteraard is hier ook de vermaarde en onvolprezen koffiehoek van Rhapsody te vinden. Recent zelfs vernieuwd met Nederlandse(!) high-end koffiemachines. Want het bereiden van de meest smakelijke en intense koffie, is een andere hobby van het uitermate perfectionistisch ingestelde Rhapsody-duo.
The Studio
Eenmaal weer terug in de hal, zie ik een trap naar boven. Daar aangekomen blijkt dit niet bedoeld te zijn voor de bezoekers, maar meer bedoeld voor een (eindelijk!) overzichtelijke opslag van de – uiteraard – enorme hoeveelheid dozen. Een enorme vooruitgang ten opzichte van het Hilversumse pand. Met name omdat het in Hilversum vaak een worsteling was om al het verpakkingsmateriaal in de kelder, kasten en andere kleine vertrekken kwijt te kunnen. De rest van de hal wordt ingenomen door een reeks statisch opgestelde speakers en voor wie goed kijkt, een mooie collage foto’s van het oude Rhapsody. Dan is het uiteindelijk de tijd voor The Studio. De grote luisterruimte waar het bij het nieuwe Rhapsody allemaal om draait. Nu heb ik deze ruimte al tijdens de verbouwing gezien, maar eenmaal af ben ik met stomheid geslagen. Doordat nu alles vanaf de grond af aan zelf kon worden bepaald, is er een werkelijk (kunst)licht-walhalla ontstaan. Ik denk dat het woord ‘lumenfiel’ nog niet bestaat. Maar wie van mooie kleurrijke domotica-kunstlichtimplementaties houdt, is hier meteen aan het goede adres. Waar in Hilversum nog van de eerste inmiddels iconische Philips Hue-bollen gebruik werd gemaakt, is in Overlangel volgens mij het complete pakket van deze ooit volledig Nederlandse fabrikant geïmplementeerd. Want of het nu om schemerlampen, staaflampen, plafondlampen, vloerlampen of andere verlichtingsornamenten gaat, als het bestaat heeft het ergens in deze ruimte wel een plaatje gevonden. Het resultaat is een maximaal manipulatieve omgeving waarop op fantastische wijze het ontbreken van daglicht (er zijn bijna geen ramen) is gecompenseerd. In de rechter achterhoek (links als je eenmaal op de bank zit) na binnenkomst, is als nieuwste aanwinst een levensgrote Japanse kers geplaatst. Het is de kroon op deze adembenemende optische illusiewereld, die er in mijn ogen fantastisch uitziet. Het volgende onderdeel doet mij een traan wegpinken. Want de bekende bank van Rhapsody uit Hilversum heeft alsnog een plaats gekregen.
Rust, stilte en reinheid
Wanneer Harry zich ook in de ruimte mengt en vraagt wat ik ervan vind, zegt hij ineens: “Luister eens. Hoor je hoe enorm stil het is?” Verrek. Want hoewel het in Hilversum stil leek, is het in de luisterruimte in Overlangel inderdaad echt volledig stil. “Wat denk je dat dit doet voor het muziekluisteren? De invloed is zo groot dat ik nu eindelijk muziek kan draaien wat in Hilversum niet goed mogelijk was. Het komt echt vanuit de diepe stilte en daardoor worden je zintuigen heel anders benut”. Eenmaal op de bank zittend zie ik voor mij de bekende audioracks van o.a. Basso Continuo en HRS. Verder staan er tijdens mijn bezoek de wat kleinere vloerstaanders van Cessaro en is de elektronica van CH Precision. Uiteraard gaat het hier om een immer wisselend samenspel. Wat niet aan wisseling onderhevig is, is de enorme platenwand achter de bank. Een rij opbergmeubels gevuld met de mooiste muziek, waarbij u vooral niet moet vergeten dat er ook een rij leuke en grappige gadgets bovenop staan opgesteld. Heerlijk dat soort knipogen en hilariteit. Want lol maken met de nodige kwinkslagen horen absoluut bij Harry, en Michael van Polen, zijn compagnon.
Het interview
Maar wat iedereen denk ik vooral in hoge mate intrigeert, is het hoe en het waarom. Waarom wilden Harry en Gwen zo graag uit het zo succesvolle Hilversum weg? Verhuizen naar een meer dan 100 km verder gelegen locatie in de ‘middle of nowhere’? Zittend op zijn vertrouwde ronde kruk waar hij ook bij iedere demo op te vinden is, gaat hij van start: “Hoewel de beslissing voor dit prachtige pand hier in Overlangel absoluut een impulsieve move is geweest, is de oorsprong dat zeker niet. Zoals je weet hebben we in de Borneolaan altijd boven in het pand gewoond. De Rhapsody-villa is en was natuurlijk heel groot en de combinatie van wonen met daaronder je eigen winkel was in het begin natuurlijk ideaal. Maar net zoals bij iedereen die ouder wordt, veranderden ook mijn behoeftes. Het begon mij steeds meer te storen dat Gwen en ik te weinig ons eigen leven konden leiden. Want net zoals ieder ander gedachteloos de trap aflopen om voor jezelf wat te gaan doen, was er natuurlijk niet bij. Want zodra ik in beeld kwam was ik, ongeacht het tijdstip, meteen ‘de Harry van Dalen van Rhapsody’. Ik moest daardoor de hele tijd ‘aan’ staan en dat ging mij steeds meer tegenstaan. Hier in Overlangel is alles op afspraak en zijn we geen winkel meer maar een studio. Dat maakt een wereld van verschil. Ook is Rhapsody hier volledig gescheiden van het woonhuis, is er geen drukke stad maar een klein dorp en zijn we veel meer één met de natuur. Dus wanneer er geen afspraken zijn, die we helemaal zelf kunnen bepalen, wonen we net als ieder ander privé in een dorp. Dat is heerlijk en voelt enorm goed. Een ander punt voor de verhuizing was de grote groei van Spirit Connection. Hierdoor kwamen we steeds meer ruimte te kort en konden we een groot deel van onze collectie niet meer tonen. Als laatste moest het pand dringend verbouwd gaan worden. De milieueisen worden steeds strenger en buiten het gebruikelijke onderhoud, hebben we door de drukte van de winkel nooit de stap kunnen maken om het dan ook nog tegelijkertijd compleet te verbouwen. Maar zelfs dan woonden we nog steeds boven de winkel en dat is iets wat we dus niet meer wilden.”
Listening Matters
“Waar ik heel blij van ben geworden, is dat de villa in de Borneolaan door de Haagse winkel Listening Matters is aangekocht. Voor velen een onverwachte move, maar na de nodige gesprekken met de mensen achter deze winkel, heeft het Gwen en mij juist een goed gevoel gegeven. Wij konden hierdoor dit hoofdstuk op passende wijze afsluiten en in Overlangel verdergaan. Daarbij is het ook prachtig dat het pand hierdoor zijn functie als audiowinkel kan blijven behouden. Doordat Listening Matters in Den Haag tot de verhuizing open kan blijven, hebben ze nu alle tijd om het nieuwe onderkomen volledig naar hun hand te krijgen. De eerste beelden op Facebook zien er al veelbelovend uit en ik wens ze dan ook veel succes met hun eigen vervolg.”
Kleiner productenpallet
“Doordat ik met het nieuwe Rhapsody een andere richting voor ogen had, zijn we ook flink in het productenpallet gaan snijden. Nu hebben we vanaf de eerste dag al de nodige exclusieve niche-merken in ons pakket gehad. Sterker nog, het is één van onze handelsmerken. Maar in Overlangel is dat aspect nog nadrukkelijker aanwezig. Waarom we daarvoor gekozen hebben? Omdat we onze klanten graag een nog diepere muzikale beleving willen bieden. Een gegeven dat hier ook door de anders gevormde en vooral veel bredere luisterruimte wordt bereikt. Hierdoor kunnen we nu echt alle kanten op en dat heeft het pallet minder breed, maar wel nog dieper gemaakt.” Je hebt nu verschillende, voor Nederland nieuwe en onbekende merken verworven. Waarom voor zoiets kiezen en niet voor een (wereldwijd) bekendere naam? “Er is niets mis met bekende merken. Maar het is ook enorm leuk om steeds je horizon proberen te verleggen. Nog meer dan in Hilversum is het nieuwe Rhapsody een echte boetiekwinkel geworden. We verkopen op enkele fabrikanten na, voornamelijk kleine, extreem gedreven merken. Namen waar de marketing nog ondergeschikt is aan de klankmatige prestaties en waar je door de vaak bijzondere vondsten, ook een prachtig verhaal over kunt vertellen.
Nieuwe merken
“Waarschijnlijk wil jij nu graag weten hoe ik aan die nieuwe merken kom? Door mijn regelmatige reizen kom ik met veel interessante producten en mensen in aanraking. Ook onze nieuwe luidsprekerssystemen van het Duitse Cessaro en Italiaanse Sigma Acoustics zijn op deze wijze ontdekt. Je ontdekt er niet alleen bijzonder goede prijs/kwaliteitverhoudingen, maar ook een heerlijk onorthodox design, mooie vooruitstrevende techniek en natuurlijk een heerlijke horizonverbredende klank. Ook de platenspelerontwerpen van de Australische Mark Döhmann zijn zo’n ontdekking. Geniaal qua ontwerp en denkwijze en net zo uniek qua weergave. Ik durf zelfs zover te gaan dat er bij mijn weten geen beter klinkende platenspeler op de markt is als de Helix One!
The proof of the pudding
Om dit verhaal ten slotte passend af te sluiten kan ik inmiddels al uit een kleine reeks aan verschillende demo’s kiezen. Want hoe relatief kort Harry en Michael ook van start zijn gegaan, er zitten toch al de nodige pareltjes bij. Toch ga ik uiteindelijk heel bewust voor de meest recente show en die draait om de wereldpremière van de goednieuwe Zellaton Reference Ultra-luidsprekers. Bijzonder kostbare weergevers die de grenzen van het maximaal haalbare voor het eerst sinds een lange tijd, werkelijk weten te verleggen. Ook heeft eigenaar en hoofdontwerper Michael Schwab, een aantal werkelijk cruciale zaken ontdekt die nog niet eerder zijn vertoond. Heel globaal heeft één daarvan met een heel andere wijze van lucht- of geluidsmoleculen aanspreken te maken. Samen met de unieke luidsprekerunits, de bijzondere constructie waarbij zich in een kast het extreem verfijnde wisselfilter bevindt, is er een buitengewoon kostbaar (€ 230.000,- per paar) maar ook buitengewoon goed luidsprekersysteem ontstaan. Samen met de CH Precision 10-serie elektronica, een dubbele(!) Pink Faun 2.16 ultra-muziekserver en de Prachtige Döhmann Helix One Mk3-draaitafel, staat er een set te spelen die de absolute top nastreeft. Hoe klinkt dat nu bij het nieuwe Rhapsody? Bij de eerste demo’s was het zeker al goed, maar ook nog een beetje zoeken. Gaandeweg zag ik steeds meer kleine aanpassingen en samen met het leren interpreteren en werken met de ruimte, steeg ook het niveau. De demo rond de Zellaton Reference Ultra was wat mij betreft met afstand de beste tot op heden. Het beste moet u dan interpreteren als het meest onzichtbaar en met alle aspecten supergoed in verhouding tot elkaar. Hierdoor verdween de hele set op ongekend fraaie en indrukwekkende wijze uit beeld. Ook was het bijna niet meer mogelijk om er audiofiele typeringen aan te hangen. De muziek was er gewoon en er waren geen (!) artefacten. Opvallend was dat zowel het laag, midden als hoog, in alle opzichten en vanuit alle hoeken, hetzelfde timbre, dezelfde timing, focussering en dynamische verschaling bezaten. Kortom prachtig realisme op een wijze die je maar zelden hoort en absoluut het Rhapsody 2.0-format waardig.
Prettige chaos
Wat de nieuwe formule betreft loopt alles op prettige wijze op de klippen. Want op de bekende pseudochaotische Rhapsody-wijze is er in positieve zin gelukkig niets meer over van de gedane beloften. Met andere woorden is het merkenaanbod alweer flink aan het groeien en regent het zelfs weer shows. Evenementen waar iedereen zich via de Rhapsody-website middels een ticketsysteem voor kan inschrijven. Absoluut een aanrader wanneer u op de minst ongedwongen wijze, met de mooiste, nieuwe producten in aanraking wilt komen.
Hierdoor zet Rhapsody net als de afgelopen 35 jaar zich wederom als trendsetter voor (high-end) muziekminnend Nederland op de kaart. Een nieuw hoofdstuk is daarbij van start gegaan, waarbij de oude episodes tot in lengte van dagen zullen worden gekoesterd.
Conclusie
Met deze luisterindrukken komt ook dit eerste deel van het nieuwe Rhapsody 2.0-avontuur ten einde. Een hele dappere beslissing die enorm veel van Harry, Gwen en Michael heeft gevergd. Want ga er maar aanstaan, om de luisterruimte en het pand van één van Europa’s meest toonaangevende winkels te verruilen voor een onbekende locatie op het Brabantse platteland. Dat dat het gelukt is, is een understatement. Want wat een metamorfose, wat een gevoel en vooral: wat een heerlijk avontuur. Spirit Connection is er qua ruimte en zelfs de looks wel 500% op vooruit gegaan (indrukwekkend fraai als een moderne kerk), terwijl Rhapsody aan de buitenkant meer normaal, landelijk en kleiner oogt. Maar eenmaal binnen word je ontvangen, nee zelfs overvallen door een sfeer die hoewel eveneens moderner, het oude pand op knappe wijze weet te overtreffen. Nee, vergeten zal ik het stijlvolle pand aan de Borneolaan 25 nooit en ook wis je niet zomaar 35 jaar genieten van muziek uit. Des te knapper is het dat Harry en Michael in zo’n korte tijd tot alweer zo’n hoog niveau zijn opgeklommen. Doordat iedere demo voorlopig nog beter is dan de voorgaande, hebben we het hoogtepunt hier nog lang niet bereikt. Dat belooft nog wat voor de (nabije) toekomst.
Reacties (0)