
Filmmakers doen er alles aan hun publiek te verbazen, te laten gruwelen, te laten schrikken, te laten huilen, te laten fantaseren. En de techniek maakt het mogelijk al hun creativiteit en fantasie waar te maken. Een van de bekendste hulpmiddelen is de green screen-techniek.
De meest beroemde stunt van Buster Keaton is zijn stunt met de gevel van een huis in de film Steamboat Bill Jr. uit 1928. De gevel valt om en lijkt bovenop hem te vallen, maar Keaton staat op exact de goede plek, waardoor het raampje in de gevel om hem heen valt. Iedere filmkenner heeft deze stunt gezien en vond hem adembenemend. Het was puur een fysieke stunt zonder hulpmiddelen, zonder een film met dubbele lagen en natuurlijk zonder de nog lang niet bestaande green screen-techniek.

Dief van Bagdad. Bekijk deze film en verbaas je over de effecten.
Uitvinder
De principes van de green screen-technologie werden voor het eerst ontwikkeld door Larry Butler in 1940. Hij wordt de uitvinder van de green screen genoemd en krijgt deze eer, omdat hij in de film The Thief of Bagdad (1940) voor de speciale effecten (een vliegend tapijt, een vliegend paard enz.) een techniek gebruikte die bekendstaat als de ‘travelling matte’. Het is een meer geavanceerde techniek die bewegende maskers (‘mattes’) gebruikt om bewegende objecten of personen te isoleren van de achtergrond, zodat ze later kunnen worden gecombineerd met een andere achtergrond. Er werd dus met twee lagen film gewerkt. De resultaten ervan leverden hem zelfs een Academy Award op voor speciale effecten.
Maar… in 1933 waren er ook al hele speciale scènes te zien in The Invisible man, gemaakt door James Whale. Een man wordt door een serum onzichtbaar en de filmmakers gebruikten de ‘velvet matte’-techniek, waarbij de acteur fluwelen stoffen droeg tegen een zwarte achtergrond. Die plekken werden dan ‘onzichtbaar’. Het is ook een vroege vorm van visuele effecten.

Puur fysieke en huiveringwekkende stunt!
Green screen
In de jaren ‘50 en ‘60 kwam de green screen-techniek tot ontwikkeling. Een ‘green screen’ is een groene achtergrond (soms wordt blauw gebruikt) die in films, tv-shows en fotografie wordt gebruikt om visuele effecten te creëren. De basis is de techniek die ‘chroma keying’ heet en de makers kunnen de groene achtergrondkleur digitaal verwijderen en vervangen door elke gewenste achtergrond of omgeving.

The Invisible Man: in die tijd een hele spannende film! Zie het verschil in kwaliteit tussen ‘velvet’ en ‘green screen’.
Zo worden speciale effecten mogelijk, zoals het plaatsen van acteurs in fantasiewerelden of gevaarlijke situaties, virtuele sets in bijvoorbeeld nieuwsprogramma’s en weerberichten of filmscènes die op exotische locaties lijken te zijn opgenomen. Het onmogelijke is mogelijk geworden. Deze technologie is een standaard en wordt tegenwoordig gecombineerd met moderne computertechnologie.
Daarnaast zijn producties goedkoper, omdat in de studio wordt gefilmd en niet meer op locaties ver weg. Producties zijn makkelijker, omdat de omgeving en de achtergrond beter te controleren zijn.

Links: Met green screen zet je zomaar even een leeuw in een boot. Let ook op de achtergrond!
Rechts: The Invisible Man: in die tijd een hele spannende film! Zie het verschil in kwaliteit tussen ‘velvet’ en ‘green screen’.
Gravity
Films zoals Gravity gebruikten allerlei green screens om realistische ruimteomgevingen te simuleren. Sandra Bullock en George Clooney leken gewichtsloos in de ruimte, terwijl de beelden volledig werden gemaakt met digitale achtergronden. Bij het maken van deze film werd ook al geëxperimenteerd met LED-walls, maar in deze film is dat niet doorgezet.

Lekker zweven in de ruimte… dankzij green screen.
The Walk
Deze film vertelt het waargebeurde verhaal van koorddanser Philippe Petit die op 7 augustus 1974 via een stalen kabel van de Zuid Toren naar de Noord Toren van het WTC in New York loopt, zonder beveiligingen aan zijn lijf.

The Walk is een waargebeurd verhaal…
De opnames vonden plaats in 2014 en de hoofdrolspeler Joseph Gordon-Levitt kreeg voor de opnames aanwijzingen van Philippe Petit zelf, voor het oefenen van de stunt. Deze film kon alleen mogelijk worden gemaakt door green screen-techniek en het resultaat is gruwelijk realistisch.

The Walk is een waargebeurd verhaal…
Titanic
Deze grote productie kon ook alleen dankzij de computer en green screen worden gemaakt. In veel scènes werd deze gebruikt. Op internet staan filmpjes van de makingof en daarin zie je de groene schermen, om later bijvoorbeeld de voorbijschuivende ijsberg in te monteren.
De scène waarin actrice Kate Winslet aan de reling hangt laat overigens duidelijk zien dat het water onder haar er via green screen is ingemonteerd.

Links: Onderaan is de green screen te zien. Bovenaan het effect ervan.
Rechts: Mooie scène, eenvoudig, maar wel met green screen gedaan.
Forrest Gump
Een mooie en eenvoudige scène is die in Forrest Gump: het zwevende veertje. Ook hier speelt de green screen een grote rol, in de vorm van een man in een groen pak. Op deze manier worden overigens heel veel scènes gemaakt.
Verder maakt green screen het mogelijk om een complete leeuw in een boot te zetten of om je te doen huiveren om iemand die een ijsravijn oversteekt. Maak je geen zorgen… het is allemaal nep.

Onvoorstelbaar dat jonge mensen hun leven wagen voor een kort filmpje voor internet. Maar… is het echt of is het nep, dat vraag ik me ook wel eens af.
Free runners
Wat niet nep is, hoewel ik vaak toch vaak twijfel, zijn de filmpjes van free runners. Met minachting voor de dood (en het leven) wagen zij zich op de hoogste torens en gebouwen. Allemaal om veel volgers en duimpjes omhoog te krijgen of om… waarom eigenlijk? Het zijn wel enorme stunts, heel erg gevaarlijk en het kan maar een keer misgaan; daarom is het goed om dit soort stunts gewoon niet te doen of… met een green screen te verfilmen!

KIA is een van de bedrijven die mooie commercials maakt. Bedrijven moeten wel, willen ze hun boodschap in dertig seconden kunnen vertellen. Wat je als kijker precies ziet, zijn door computers en green screen gemanipuleerde beelden.
Studio’s
Inmiddels zijn er wereldwijd duizenden studio’s die met green screens zijn uitgerust. Veel studio’s richten zich op een brede groep klanten. Immers, een green screen maakt dat mogelijk. Een green screen-studio kun je gebruiken voor een talkshow, voor een sportprogramma, maar je kunt er ook heel gemakkelijk (delen van) films opnemen.
Een grote en bekende studio is Stamford Studios in Connecticut. Zij hebben 670 vierkante meter tot hun beschikking en deze gebruiken zij voor de opname van commercials, virtuele producties en filmopnames. In Stamford werden scènes opgenomen van bijvoorbeeld Revolutionary Road (2008), The Ice Storm (1997) en The Good Nurse (2022). De laatste is een Netflix true crime film met Eddie Redmayne en Jessica Chastain in de hoofdrollen. Het verhaal gaat over seriemoordenaar Charles Cullen die als verpleegkundige werkte. De medische locaties en een aantal indoor scènes in Stamford Studios profiteerden van de hightech green screen en visuele effecten voor realistische overgangen.

De videowall van WFW: alle achtergrond wordt met LED gemaakt. Levensecht! Let op de wijze waarop de auto wat extra beweging krijgt.
Sport is heel belangrijk en de NBC Sports Productions (verschillende sportuitzendingen en specials) werden in Stamford geproduceerd, met behulp van hun uitgebreide digitale en green screen-faciliteiten voor virtuele achtergronden en interactieve elementen.
LED
Op dit moment zijn de LED-walls in opmars. De green screen verdwijnt daar waar de LED-techniek opdoemt. Producties worden volledig virtueel. Deze zogenaamde LED-techniek plaatst afbeeldingen op de achtergrond van een filmset. Dus in plaats van te filmen voor een groen scherm, doe je dat voor een LED-wall die live – op dat moment – de achtergrond projecteert. De kosten op de korte termijn zijn misschien hoog, maar op de lange termijn bespaar je geld op locaties, op het bouwen van decors en in de postproductie.

De videowall van WFW: alle achtergrond wordt met LED gemaakt. Levensecht! Let op de wijze waarop de auto wat extra beweging krijgt.
Een van de grotere studio’s bevindt zich in het Canadian Motion Picture Park en is een gezamenlijk partnerschap tussen het in Los Angeles gevestigde bedrijf voor visuele effecten Pixomondo en het Canadese verhuurbedrijf voor filmapparatuur William F. White International (WFW).
De ruimte beslaat 22.000 vierkante meter, meet 25 meter bij 7,5 meter, en is bekleed met 2.500 LED-wandpanelen en 760 LED-plafondpanelen.
De videowall is gebouwd in de vorm van een bijna volledig gesloten cirkel om producties van 310 graden te kunnen maken!
Virtueel
Kortom, alles wordt virtueel en de virtuele productie wordt een integraal onderdeel van de toekomst van het filmmaken. Een film opnemen met een videowall is een combinatie van live action en geavanceerde digitaal gecreëerde omgevingen die in realtime worden weergegeven op LED-wanden en -plafonds (ook wel ‘volumes’ genoemd).

De laatste Avatar: Airbinder en de Mandalorian worden in studio’s met LED-walls gemaakt.
De kosten blijven relatief laag, de creativiteit kan nog verder omhoog en de kijker krijgt een extreem goede en mooie kijkervaring.
Producties zoals Disney’s The Mandalorian maken al optimaal gebruik van deze snelgroeiende technologie om ongelooflijke fantasievolle sciencefictionwerelden te creëren, allemaal in een studio.
Toekomst
Waar gaat het met al deze snelle en prachtige ontwikkelingen naartoe? De green screen-techniek heeft natuurlijk in het verleden een enorme ontwikkeling doorgemaakt en wordt inmiddels perfect ondersteund door nieuwe computertechnieken. Maar met de opkomst van de grote LED-studio’s, maar ook met de opkomst van de kunstmatige intelligentie en de integratie daarvan in de filmmakerij, lijkt het gedaan met green screen. Hoewel, LED-studio’s zijn duur en daarmee maak je geen kleinere televisie- of sportproducties, bijvoorbeeld. Wat er ook gebeurt, green screen blijft nog wel even. In ieder geval zit de kijker voorlopig gebakken en op het puntje van zijn stoel.
Reacties (0)