Review: Rega Elicit Mk5 – Digitale upgrade voor Britse klassebak

06 augustus 2022 + 10 minuten 2 Reacties
Review Jamie Rega 5
FWD award

Met een Mark 5-versie brengt Rega een update voor zijn populaire Elicit-versterker. De minimalistische look en aandacht voor analoog en vinyl zijn gebleven, helemaal nieuw is een digitaal luik waardoor je digitale bronnen kunt aansluiten. Een tv of een streamer, bijvoorbeeld.

Als we juist tellen, is het al van 1991 geleden dat Rega z’n eerste Elicit-versterker introduceerde – meteen de eerste versterker van de Britten. Inmiddels bekijken we hier de MK5, de opvolger van de vierdegeneratie Elicit-R. Er is in heel die tijd wel wat veranderd in de wereld, maar niet per se bij Rega. In de basis bleef het Elicit-concept immers doorheen dat decennium-en-half grotendeels hetzelfde. Dit was en blijft een slanke, op de essentie gerichte geïntegreerde versterker die in staat moet zijn om de meeste luidsprekers aan te sturen. Toch is er sprake van een klein beetje verandering. Waar voorheen de Elicit puur op het analoge gericht was, is dat met deze nieuwe versie anders. Hoewel analoge ingangen blijven primeren, is er voor het eerst een paar digitale ingangen voorzien. En dat is toch wel een beetje een stijlbreuk voor de Britten. Een toegewijde phono-ingang ontbreekt natuurlijk ook niet. Wat dacht je? Het blijft nu eenmaal Rega, een van de belangrijkste bouwers van platenspelers ter wereld.

Wat Stereoversterker
Vermogen 2 x 105 Watt (8 Ohm) klasse AB
Ingangen 5 x cinch, phono-ingang, direct-input, optisch, coaxiaal
Uitgangen Pre-amp uitgang, record-out
Extra's hoofdtelefoonuitgang met gain-settings, filter met twee standen
Afmetingen 43,2 x 8,2 x 34 cm
Gewicht 12,5 kg

Sober wekt het vertrouwen op

De nieuwe Elicit (2.600 euro) doet ons meteen denken aan de grote Atheos-versterker die we enkele jaren geleden getest hebben. Het voorpaneel uit zwart glas met een grote volumeknop en lichtgevende cijfers die aangeven welke input geselecteerd is – het zijn designelementen die Rega zonder twijfel bij de grote broer is gaan lenen. Net als bij dat duurder model mikt de Elicit Mk5 echt op mensen die houden van iets minimalistisch maar wel met een zekere luxeuitstraling. Dat maakt de Elicit MK5 qua voorkomen iets helemaal anders dan – we zeggen maar iets – HiFi Rose of McIntosh.

De behuizing van de Elicit MK5 is niet zomaar een doos uit dun metaal, maar een massiever geheel dat uit dikkere matzwarte panelen is samengesteld. Je ziet aan bovenkant bijvoorbeeld een gedeeltelijk toppaneel dat met zes verzonken bouten is bevestigd. De versterker rust bovendien op dikkere voetjes die het toestel laten zweven boven je hifi-meubel en ontkoppelen van trillingen. Het is niet zo verrassend dat de Elicit MK5 aftikt op 12,5 kg, wat wel wat is. Een blik onder de motorkap leert dat er ook immense ringkerntransformator is voorzien. Dat draagt ongetwijfeld bij aan het uitwijken van het wijzertje op de weegschaal.

Ook op detailvlak lijkt de afwerking helemaal in orde. Kom je aan die volumeknop bijvoorbeeld, dan ligt het stevig in je hand en draait het gewichtig. De luidsprekerterminals op de achterzijde zijn kloeke, duurdere terminals die probleemloos een bananenstekker accepteren. Het zijn allemaal zaken die vertrouwen uitstralen en een focus op functie en duurzaamheid. Op dat laatste vlak noteren we met veel tevredenheid dat Rega een levenslange garantie op fabricagefouten biedt.

Beetje vintage

De Elicit MK5 mag qua design inzetten op minimalisme, te ver wil Rega dat niet voeren. Er zijn nog wel toetsen op de versterker, met als blikvanger natuurlijk de grote volumedraaiknop. Maar wat je krijgt qua bediening is verder heel sober. De Britten scharen zich bij het puristische kamp dat vindt dat je geen tone-controls moet voorzien omdat deze de afspeelketen verlengen. En dus potentieel ‘vervuilen’. Wil je dus iets qua tonaliteit doen, dan zal je dat op het niveau van je bron doen. Ook de ingebouwde DAC kun je niet manipuleren, bijvoorbeeld via filterkeuzes. Dat maakt de Elicit MK5 al meteen aantrekkelijk voor mensen die een versterker zoeken die complexloos uitpakt met eigen keuzes en daarachter blijft staan. Het neemt in elk geval een stukje complexiteit weg.

De toetsen die er wel zijn, hebben elk een heldere functie: power en ingangenselectie. Een toch wat speels en naar vintage neigend element is als je op die input-knop drukt een ander cijfertje in de rij op het voorpaneel rood oplicht. Net als het Rega-logo onderaan. Er is trouwens ook een hoofdtelefoonuitgang. Volgens de specificaties heeft het wel een uitgangsimpedantie van 109 Ohm, wat betrekkelijk veel is. Eerder geschikt voor hifi-hoofdtelefoons met een hogere impedantie, zouden we stellen.

De meegeleverde remote is een typische Rega-zapper, met grote knoppen en degelijk afgewerkt. We kunnen hoogstens als opmerking geven dat er wel veel knoppen opstaan. De meesten zul je nooit indrukken, tenzij je een uitgebreid Rega-systeem in huis haalt.

Klasse AB

Onder de motorkap vinden we een klasse AB-versterker van 105 Watt per kanaal (bij speakers van 8 Ohm). Niet verrassend, want dat is de technologievoorkeur die we van de conservatievere Rega verwachten. Het is ook geen slechte keuze; er zijn voorstanders van klasse AB en liefhebbers van klasse D. Dat vermogen klinkt sommigen ook mogelijk als betrekkelijk weinig in de oren. Maar dit is geen soundbar met honderden papieren watts aan vermogen, maar een hifi-versterker dat op een heel andere manier gebruikt wordt. Tijdens wordt het duidelijk dat de Rega meer dan genoeg spierballen bezit om de meeste luidsprekers aan te sturen.

Vanwege die klasse AB-technologie moet je wel rekenen op een zekere warmteontwikkeling, iets dat we in het bijzonder merkten toen we de 4-Ohm ELAC Concentro S503’s aansloten. Het is niet dat je hand verbrand als je hem op de bovenkant legt, maar je merkt toch dat het apparaat gewerkt heeft. Voor de volledigheid: tijdens het testen, wat we meestal doen aan normale luistervolumes, bleef het verbruik ergens tussen 40 en 50 Watt.

Voor deze nieuwe generatie is Rega wat meer technologie gaan lenen bij de grote Atheos-broer. Een volledig analoge volumeregelaar bijvoorbeeld, op basis van een Alps-potentiometer. Het voorversterkergedeelte is dan ook grotendeels afgeleid van het Rega-topmodel.

Het DAC-gedeelte is zoals gezegd nieuw voor de Elicit-lijn, maar niet voor Rega zelf. De Britten lijken een voorkeur te hebben voor chips van Wolfson, want dat is wat je vindt in hun echt high-end toestellen, zoals de ISIS cd-speler. Die fabrikant leverde ook de DA-convertors van de gewaardeerde maar inmiddels niet meer beschikbare DAC-R.

Zestien seizoenen

Begin juli bracht het Arcana-label een aparte collectie uit onder de naam ‘Sixteen Seasons’, een verzameling van vier gevierde interpretaties van Vivaldi’s bekendste werk. Vier maal vier levert zestien, ongetwijfelen is er iemand bij het label dat nu nog zit na te gniffelen. Maar het is best interessant, want het ensemble achter het album omvat onder meer de gevierde vioolspeler Alessandro Quarta en de drie gekozen interpretaties komen uit heel diverse hoek: Max Richter, Aster Piazzolla, Philip Glass. Het originele werk van Vivaldi hoort er uiteraard ook bij. Wij gaan meteen door naar ‘Las Cuatro Estaciones Porteñas’, de versie van tangolegende Piazzolla, afgespeeld via een AURALiC Aries LE die via een optische kabel streamt naar de DAC van de Rega. De speakers van dienst zijn de Canton Reference 7 K’s die we eerder getest hebben.

Het is een correcte, onthullende en lichtjes gekleurde weergave van Piazolla’s werk dat we te horen krijgen, gepresenteerd op een manier die de typische sfeer van de Argentijnse interpretatie tot zijn volste recht laat komen. Dat ontdekken we vooral bij het wispelturige ‘IV. Verano Porteño’, dat doorlopend wisselt van volume, intensiteit en karakter. Iedere muzikant in het orkest komt wel ergens aan bod, zonder dat ze per se solo spelen. Die rijkdom laat de Rega hier wel goed horen. De resolutie is er om die kleinere klanken weer te geven, de zaken die het net wat meer een livegevoel opwekken. Een tik tegen de body van de instrument, een hoge noot die Quarta op z’n viool aanraakt, de ruimtelijke geluidsinformatie… de DAC-convertor in de Elicit MK5 haalt het er allemaal uit. Tegelijkertijd is er een tikje weelderigheid aan het begin van het midden, wat dat zeker op deze luidsprekers een heel aangenaam luisterervaring oplevert.

Draai het volume open en selecteer wat heftigere muziek, in dit geval de nieuwe release van Ierse hypepunkers Fontaines D.C., en de Rega komt niet in de problemen. Een goede neus voor timing, plus meer dan genoeg vermogen betekent dat de Elicit MK5 de snelle gitaartracks dynamisch weet neer te zetten. Het rauwe karakter van de Dublinse muzikanten legt de Elicit MK5 heel goed bloot.

Met het ingebouwde DAC-gedeelte is zeker niets mis, maar wat als je toch een bron met z’n eigen DA-convertor aansluit? In dit geval een Lindemann Network II, een kleine maar verrassende goede streamer die we een tijdje op test hebben. Aangestoken door de kleine eighties-revival rond Kate Bush die seizoen vier van Stranger Things heeft aangewakkerd, duiken we nog eens in het oevre van deze geweldige artieste. Veel opzoekwerk was daar niet voor nodig, want sommige van haar albums zijn nooit van onze favorietenlijst verdwenen. We kiezen in dit geval voor ‘Director’s Cut’, een ogenschijnlijke excentrische collectie die vooral bestaat uit nieuwe versies van oudere nummers, zoals ‘Song of Solomon’ of ‘Lily’. Als je weet dat Bush iemand is die bij haar thuis een studio op naar het verluidt topniveau heeft gebouwd waarin ze vaak experimenteert, is het misschien een minder vreemde release. Je zou kunnen denken: “Wat een navelstaren”, of open staan voor de mogelijkheid dat een tweede bewerking door Bush uiteindelijk soms betere opvoeringen produceert. Of je kunt gewoon alles vergeten, en je overgeven aan de uitstekende composities en dromerige kwaliteit van de tracks op dit album. De Rega weet het ook hier goed aan te pakken, en stuurt die Cantons betrekkelijk strak aan – maar ook niet té – met voldoende helderheid. Dat gulden middenweg is wat voor ons voor een stuk die Britse sound die Rega uitdraagt karakteriseert.

Roon van zijn kant blijft muziek spelen nadat een gekozen album afgewerkt is, met dank aan de Radio-functie. Zo krijgen we een aantal nummers opgediend die we normaal gezien niet meer snel zouden beluisteren, wegens véél te veel gehoord. Zoals ‘Message in a Bottle’ van The Police en ‘One of These Days’ van Pink Floyd. Wel fijn om ze dan toch nog eens te beleven, nu op deze Rega en de Cantons. Een hele mooie match om de versnelling en bijtreden van de drums net voor de vierde minuut van het Pink Floyd-nummer met kracht en heel natuurlijk neer te zetten. Dit nummer heeft iets groots en episch, zoals wel vaker bij deze band, en dat wordt hier uitstekend overgebracht. Ook daarvoor bij de overbekende hit van The Police, vielen we voor hoe mooi het geheel overkwam maar tegelijkertijd alles present aanwezig is. De aandacht gaat traditioneel helemaal naar de lyrics, maar als je even je aandacht verschuift valt op hoe de Rega je ook helemaal laat genieten van het verrassend fijnzinnig gebruik van de hihat. De meeste fans hebben wel door dat drummer Stewart Copeland het geheim achter de groep was, maar hier krijgen we het wel weer bevestigd. Het is ook mogelijk dankzij een stukje helderheid die de Elicit MK5 te bieden heeft. Vooral fijn is dat we dit kunnen doen zonder dat de totaalervaring wordt opgegeven. Het is allesbehalve analytisch te koste van alles, maar vooral music-first.

We hebben een stil vermoeden dat de Rega echt wel wat meer aankan dan z’n slimline-uiterlijk laat uitschijnen. Daarom proberen we tegen het einde van de testperiode iets een beetje outrageous: we hangen de ELAC Concentra S 503-standmounts die binnenkomen even aan de Britse versterker. Niet alleen zijn dit best kostbare luidsprekers vergeleken met de Rega-versterker (ongeveer maal drie), deze Duitsers zijn door hun opmerkelijke coaxiale driver met JET-tweeter niet de makkelijkste om aan te sturen. We laten even ‘The Horn in Romantism’ passeren, weer zo’n uitmuntende opname van Grammy-winnaars het 2L-label, en noteren dat de Elicit Mk5 toch wel veel uit deze ELAC’s haalt, incluis een verrassend laag dat toch wel wat spierballen eist. Zelfs op dit niveau betrouwbare keuze, lijkt ons.

Conclusie

Laat je niet misleiden door zijn bescheiden voorkomen – mocht dat gevaar bestaan. De Elicit Mk5 is een krachtige stereoversterker die met gemak vele luidsprekers kan aansturen. Het doet dat met resolutie, veel vertrouwen en bakken autoriteit. Rega blijft de nadruk leggen op de kwaliteit van de versterking en minder op functies, maar de verruiming naar digitale ingangen maakt de Elicit MK5 een goed uitgeruste versterking die in veel scenario’s past.

9.5
elicit-mk5_gallery_01
FWD award

Beoordeling
Rega Elicit Mk5

Pluspunten
  • Controle en vermogen met hopen
  • MK5-aanvulling met DAC is geslaagde zet
  • Bovengemiddeld goede phono-gedeelte
  • No-nonsense design duurzaam uitgevoerd
  • Geschikt voor de meeste luidsprekers
Minpunten
  • Streaming vereist externe oplossing
  • Echt wel sober qua uitstraling
  • Goede match met luidsprekers nodig

Beoordeling Rega Elicit Mk5

Laat je niet misleiden door zijn bescheiden voorkomen – mocht dat gevaar bestaan. De Elicit Mk5 is een krachtige stereoversterker die met gemak vele luidsprekers kan aansturen. Het doet dat met resolutie, veel vertrouwen en bakken autoriteit. Rega blijft de nadruk leggen op de kwaliteit van de versterking en minder op functies, maar de verruiming naar digitale ingangen maakt de Elicit MK5 een goed uitgeruste versterking die in veel scenario’s past.

Reacties (2)